Ποιος συμβάλλει στην αύξηση της ανάγνωσης;

(και μερικές ευχαριστίες)

Θα ήθελα να έβλεπα μια έρευνα που να αποτυπώνει με νούμερα πόση επίδραση έχει η επίσημη κριτική, πόση η μπλογκόσφαιρα και πόση άλλοι παράγοντες, όπως η πολύ διαδεδομένη στόμα με στόμα διαφήμιση, στην αναγνωστική ώθηση των ανθρώπων.

            Τα ευπώλητα, γράφεται συχνά, διαδίδονται από στόμα σε στόμα και ο ένας φίλος/η μία φίλη τα συστήνει στον άλλο/άλλη, με αποτέλεσμα να φαίνεται ότι αυτός είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να παρακινηθεί κάποιος να διαβάσει. Η κριτική, αλήθεια, από πόσους διαβάζεται και πόσο επηρεάζει τις πωλήσεις; Τα ιστολόγια τέλος, μέσα στη διαδικτυακή ελεύθερη πληροφόρηση, είναι ικανά να κινήσουν την αγορά, πέρα από τον δεδηλωμένο στόχο-τους να προωθήσουν τη φιλαναγνωσία και τη συζήτηση για το βιβλίο; 

Στο εξωτερικό είναι πάγια συνθήκη να στέλνουν οι εκδοτικοί οίκοι βιβλία στους βιβλιόφιλους ιστολόγους, γιατί οι πρώτοι ξέρουν πώς έτσι θα έχουν δωρεάν διαφήμιση και μάλιστα σε ένα όλο και πιο ψαγμένο κοινό. Το κοινό των blogs που συστηματικά ασχολείται με το βιβλίο ή που τυχαία έπεσε πάνω σε μια ανάρτηση θα δελεαστεί να δει το βιβλίο για το οποίο συζητάνε. Δείτε ενδεικτικά το άρθρο της Alison Flood στον Guardian.

            Εγώ, λοιπόν, θα ήθελα να ευχαριστήσω για τις προσφορές-τους, οι οποίες προέκυψαν χωρίς εγώ να ζητήσω ποτέ το παραμικρό:

Ø  τις εκδόσεις Πόλις, που δεν με ξεχνάνε και φροντίζουν να με τροφοδοτούν με μερικά καλά βιβλία, και μάλιστα όχι μόνο λογοτεχνίας.

Ø  τις εκδόσεις Κίχλη, που φρόντισαν να μου αποστείλουν τον “Εξώστη” του Νίκου Καχτίτση και τον “Πότη” του Hans Fallada.

Ø  Τις εκδόσεις Πολύτροπον για την προσφορά-τους και την επίδειξη των καλών-τους προθέσεων απέναντι στο καφενεδάκι-μας με την αποστολή βιβλίων.

Ø  Μεμονωμένα άτομα που είδαν ότι το Βιβλιοκαφέ προσπαθεί, έστω κι αν δεν το καταφέρνει πάντα, να εκτιμήσει την αξία κάθε βιβλίου με σεβασμό και δικαιοσύνη, ή έστω με καλοπροαίρετη αυστηρότητα:

-          τη Μαρία Ξυλούρη, που συνέχισε να με θεωρεί αξιόπιστο αναγνώστη και μου έστειλε το “Πού τελειώνει ο κόσμος”.

-          τον Δημήτρη Αλεξίου, που συχνάζει στο Βιβλιοκαφέ και σε κάποιες από τις επισκέψεις-του άφησε ένα αντίτυπο από το “Αλάτι κόκκινο”.

-          τον Δημοσθένη Παπαμάρκο για την επιμονή-του να φτάσει στα χέρια-μου η συλλογή διηγημάτων-του με τίτλο “Μεταποίηση”.

-          Τον Δημήτρη Καραμήτσο για την “Οικογένεια Μπαρλαμπά”.

-          Την κύπρια φίλη εν βιβλίω Ζήνα Λυσάνδρου για το έργο-της “Τα βιβλία που αγάπησα”.

-          Τον Γιώργο Σιώμο για την ειλικρινή-του δήλωση και το βιβλίο-του “Ο κορυδαλλός”.

-          Τον Γιώργο Τριλλίδη που μου έστειλε από την Κύπρο τη συλλογή διηγημάτων-του “Μικροπράγματα”.

-          Τον Γρηγόρη Αζαριάδη που προσφέρθηκε να μου στείλει το αστυνομικό-του μυθιστόρημα “Παλιοί λογαριασμοί”.

-          Τον Κώστα Παπαποστόλου που έθεσε στη διάθεσή-μου την ποιητική-του συλλογή “Θούλη. Το λευκό νησί”.

Marie-Augustin Zwiller
"Η αναγνώστρια"

Επαναλαμβάνω πάντα ότι δεν μπορώ να διαβάσω όλα αυτά και αναγκαστικά κάνω επιλογές.

Ούτως ή άλλως είμαι υπόχρεος.

 

[Ο διάκοσμος του ποστ αντλήθηκε από: www.leser-helfen-lesern.de, fsrpflege.blogspot.com, www.guardian.co.uk, shayari.apnapunjab.info, www.pap.az και stilllifequickheart.tumblr.com]

Πατριάρχης Φώτιος