Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα στηρίζεται στο αίνιγμα. Ο Horowitz καταφέρνει να οικοδομήσει έναν συμπαγή γρίφο, με πολλούς διαδρόμους, με detective και με βοηθό, με διαμάχη με την αστυνομία, με διακειμενικότητα προς τον Conan Doyle, με αυτοαναφορικότητα, με ανατροπές. Το συνιστώ απόλυτα.
Anthony Horowitz “The
Sentence is Death” 2018 “Η ποινή είναι θάνατος” μετ. Χ. Σακελλαροπούλου εκδόσεις Διόπτρα 2020 |
Πιεσμένες διακοπές κι εγώ αναζήτησα ένα ελαφρύ ανάγνωσμα, καθηλωτικό, χωρίς να με νοιάζει η ποιότητά του. Αρκεί να είναι γρήγορο και να αποσπά την προσοχή μου μακριά από έγνοιες και σφιξίματα στο στομάχι.
Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ Anthony (κάποιον μου
θυμίζει, κάποιον μου θυμίζει) συνεργάζεται με τον detective Daniel Hawthorn για να
διαλευκάνουν τον φόνο του δικηγόρου Richard Price. Έχουμε μια περίπτωση όπου ο συγγραφέας γίνεται συν-ήρωας για να
βοηθήσει τον ήρωά του κι έτσι να γράψει με βάση την υπόθεση τη δική του
μυθιστορηματική ιστορία.
Ο RICHARD ήταν δικηγόρος διαζυγίων με πελάτες πλούσιους κι επώνυμους. Επομένως, είχε εχθρούς συζύγους που δεν κέρδισαν όσα περίμεναν κατά τον συμβιβασμό όπως η Akira Ano, οξύθυμη συγγραφέας που χώρισε τον κτηματομεσίτη άνδρα της, πελάτη του Richard. Αλλά η πλοκή του έργου, που εμπλέκει και άλλους ύποπτους, φτάνει στο σημείο να συνεξετάσει τρεις φίλους που σταδιακά σκοτώθηκαν: πρώτα ο Charles Richardson, που σκοτώθηκε σε ατύχημα μέσα σε σπήλαιο, ύστερα ο Richard Price, που δολοφονήθηκε με ένα μπουκάλι κρασί, και τέλος (εκεί στο ένα τρίτο του βιβλίου) ο τρίτος της παρέας ο Gregory Taylor, ο οποίος έπεσε στις γραμμές του τρένου.
ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ που βάζει ο συγγραφέας στον τρόπο με τον οποίο εξελίσσεται η ιστορία του δεν είναι μόνο η εμπλοκή του στην ιστορία, όπως είπα παραπάνω. Πέρα απ’ αυτό, η αντιπαλότητα μεταξύ του μισθωμένου detective Hawthorn και της αστυνόμου που έχει αναλάβει την υπόθεση, της Kera Gramso. Ο Anthony απειλείται από την αστυνόμο όσο δουλεύει στο πλάι του Hawthorn να την ενημερώνει για όσα μαθαίνει. Έτσι, ο αφηγητής βρίσκεται ανάμεσα, και μάλιστα από το στόμα του μαθαίνουμε την “προδοτική” του συμπεριφορά. Κι ακόμα περισσότερο η αυτοαναφορικότητα δημιουργεί πολύ αποτελεσματικούς όρους, καθώς ο συγγραφέας γράφει ενώ ζει, μετατρέπει σε μυθιστόρημα ενώ είναι κι ο ίδιος μέσα στη δράση, σχολιάζει ενώ η ιστορία εξελίσσεται!
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ δένει
πολύ καλά τα στοιχεία. Πολλοί ύποπτοι, σπειροειδείς πορείες δράσης και
εξιχνίασης, ξανά και ξανά διερευνήσεις, συνδέσεις και υποψίες, δυο ανατροπές,
λογική κατάληξη. Είναι ένα εξαιρετικό
αστυνομικό μυθιστόρημα, που χτίζεται πάνω σε ένα συνολικό σχέδιο και βάζει τον
αναγνώστη στη διαδικασία της έρευνας και του συμπεράσματος. Βλέπουμε έναν
υψηλό επαγγελματισμό, όπως αυτόν που φαίνεται στις κινηματογραφικές ταινίες, με
σωστές αναλογίες υλικών και ανάμιξής τους.
Πάπισσα Ιωάννα
No comments:
Post a Comment