Το ίδιο περίπου, με άλλες ημερομηνίες και άλλους ρυθμούς, κάνουν και τα υπόλοιπα μέλη του Βιβλιοκαφέ.
Εγώ παίρνω συνήθως μεταφρασμένη πεζογραφία, ο Πατριάρχης Φώτιος ελληνική, οι άλλοι ανάμικτα, κάποιος ποίηση κ.ο.κ. Επομένως, μπορούμε και ανταλλάσσουμε βιβλία, μπορούμε να ξεπεράσουμε το budget μας με τον αλληλοδανεισμό, μπορούμε να διαβάσουμε περίπου 7-8 βιβλία τον μήνα.
Διαβάζω στο μετρό, προλαβαίνω πηγαίνοντας και γυρίζοντας από τη δουλειά, να διαβάσω δύο-τρία διηγήματα. Διαβάζω στο διάλειμμα της δουλειάς, εν μέσω καφέδων και sandwich, διαβάζω το βράδυ στο κρεβάτι πριν κοιμηθώ.
Μ’ αρέσουν πιο πολύ τα μυθιστορήματα, επειδή μπαίνεις στο πνεύμα τους και μπορείς να το κρατήσεις μέχρι να ξανανοίξεις τις σελίδες τους και να συνεχίσεις την ανάγνωση από τη μέση. Τα διηγήματα μού φαίνονται μικρά και γρήγορα εξαερώνεται η εντύπωση που μου αφήνουν.
Με τους άλλους συναντιόμαστε κάθε Τετάρτη απόγευμα. Σε ένα ωραίο ξύλινο τραπέζι, με καφέδες, με χαρτιά, με βιβλία. Φυσικά μιλάμε και ενδιάμεσα, αλλά εκείνο το απόγευμα μεταγγίζουμε σκέψεις και γνώμες. Εγώ πλέον έχω αναλάβει να κρατώ σημειώσεις, Πρακτικογράφος όπως με πειράζουν, και να ετοιμάζω το επόμενο post.
Πολύ πρωί πριν φύγω για τη δουλειά τουιτάρω 5-6 ποστ. Σκέψεις για τη λογοτεχνία ή αποσπάσματα από παρουσιάσεις βιβλίων, που κάναμε εδώ στο Βιβλιοκαφέ. Ναι, ναι, αποκτήσαμε λογαριασμό στο twitter: https://twitter.com/vivliocafe. Δυστυχώς, δεν μπορώ να τον τροφοδοτώ όλη μέρα, αλλά κι έτσι κάτι διαδίδεται στη σπουργιτόσφαιρα.
Όταν έχω να αναρτήσω post, ψάχνω τις φωτογραφίες αποβραδίς, στήνω το lay out, ελέγχω την προεπισκόπηση και το πρωί –άλλοτε 10, άλλοτε 11, άλλοτε 12- πατάω το κουμπί της δημοσίευσης.
Δεν γράφω για όλα τα βιβλία που διαβάζουμε. Ούτε για όσα συζητάμε. Προσπαθώ να μην αποδίδω μόνο τις δικές μου σκέψεις, αλλά όσο νάναι η πλάστιγγα γέρνει προς τα εδώ. Καμιά φορά γράφει post και άλλος. Εγώ όμως τα ανεβάζω και τα περιποιούμαι.
Τώρα το Πάσχα σκορπίζουμε. Άλλος έχει άδεια, άλλος θέλει να κάτσει σπίτι. Άλλος… Έτσι έχουμε αποφασίσει να κλείνουμε το Βιβλιοκαφέ και να δίνουμε άδεια στα γκαρσόνια, δηλαδή σε μας.
Καλή
Ανάσταση
Πάπισσα
Ιωάννα
1 comment:
Ευχές με λίγους στίχους:
με τι βιασύνη προχωρεί ο Ιησούς
εφέτος
προς την Ανάσταση.
παραμερίζει πανέρια τεράστια
γιομάτα βιολέτες
σπρώχνει τους αέναους
παπάδες
τινάζει νευρικά προς τα πίσω
τη μαλλούρα του
το γεγονός είν' ολοφάνερο:
βαρέθηκε
ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ
Post a Comment