Η “ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ” του Ιωάννη

          Για πολλούς θεωρείται ένα θρησκευτικό βιβλίο οραματικής θεολογίας, για άλλους ένα μελλοντολογικό θρίλερ και για άλλους μια δυστοπική εικονοποιία. Πέρα από τις χριστιανικές-της πλευρές, που εμένα ως Πατριάρχη με αφορούν ιδιαίτερα!, γενικότερο ενδιαφέρον έχει πώς η λογοτεχνία έκτοτε και κυρίως των τελευταίων αιώνων, με όλη αυτή την αγνωστικιστική-αθεϊστική ρητορική και ιδεολογία, χρησιμοποίησε την “Αποκάλυψη” για να δημιουργήσει.

          Μην ξεχνάμε ότι στη μετάφραση του κειμένου προέβησαν τόσο ο Σεφέρης («Η Αποκάλυψη δεν είναι κείμενο ενός καιρού και μιας γενιάς ανθρώπων, αλλά όλων των καιρών και όλων των γενεών») όσο και ο Ελύτης, σύμπτωση που τουλάχιστον δείχνει την προσοχή που προκάλεσε το συγκεκριμένο κείμενο της Καινής Διαθήκης στη γενιά το ’30.

          Καθώς μπαίνουμε στη Μεγάλη Εβδομάδα κι όσο εγώ θα διακοπεύω στο χωριό, εκεί ψηλά στην Πίνδο, όπου τα έθιμα και η ανοιξιάτικη φύση σημαίνουν Ανάσταση, εσείς μπορείτε να προτείνετε έργα που έχουν αφετηρία-τους την Αποκάλυψη.

          -Κείμενα με εσχατολογικό περιεχόμενο,

          -Διηγήματα αλληγορικά,

          -Μυθιστορήματα με αποκαλυπτική δυστοπία

          -Κείμενα με το θέμα Παράδεισος-Κόλαση να τονίζεται

          -Έργα τέλος πάντως κάθε είδους που εμπνέονται από το κείμενο του Ιωάννη και δίνουν λογοτεχνικές προεκτάσεις, με νέα ματιά, ένθεη ή άθεη στάση, φιλοσοφική διάσταση, επιστημονική φαντασία ή θριλερική αφήγηση.

          Κι επειδή υποπτεύομαι ότι είναι κομμάτι δύσκολο, προεκτείνω τις προτάσεις-σας σε έναν δεύτερο επάλληλο αλλά ευρύτερο κύκλο: κείμενα με δυστοπικό – τιμωρητικό – εσχατολογικό περιεχόμενο, μελλοντολογικές δυστοπίες, κοινωνίες κόλασης κ.ο.κ.

Αρκεί να εξηγείτε, παρακαλώ, τουλάχιστον την υπόθεση του έργου και την ατμόσφαιρά-του.

         

Θα ευχηθώ Καλό Πάσχα σε όλους και θα καταθέσω τον οβολό-μου λίγο πριν φύγω για το χωριό.

Πατριάρχης Φώτιος