Από την 1 Σεπτεμβρίου 2007 ξεκίνησα να παρουσιάζω την καλοκαιρινή σοδειά των διαβασμάτων μου: κάθε δύο μέρες θα αναρτάται και ένα βιβλίο που με συνόδευσε –ευχάριστα ή απογοητευτικά- στην αυγουστιάτικη ραστώνη.
Ιωάννα Μπουραζοπούλου, “Το μπουντουάρ του Ναδίρ” & "Τι είδε η γυναίκα του Λώτ;"
"Το Μπουντουάρ του Ναδίρ" Το πρώτο μυθιστόρημα της Μπουραζοπούλου δεν προσέχτηκε ιδιαίτερα· και δεν προσέχτηκε, γιατί δεν έπεισε για τις δυνατότητες μιας γραφής σφριγηλής μεν, αλλά χωρίς κάτι βαθύτερο που να σημαδέψει τον αναγνώστη. Ωστόσο, αναδρομικά κρίνοντας, μπορούμε να πούμε ότι περιείχε έστω και εν σπέρματι πολύ δυναμικά στοιχεία που αναδείχθηκαν σε σύνολο στο τελευταίο της έργο “Τι είδε η γυναίκα του Λωτ;”. Ανάμεσα σ’ αυτά τα στοιχεία είναι η μελετημένη μίξη ποικίλων προσώπων και καταστάσεων, ο αυστηρά προδιαγεγραμμένος άξονας της πλοκής, έστω και αν ενίοτε θολώνει και χάνει το στόχο, και τέλος και σημαντικότερο το διαρκές παιχνίδι μεταξύ πραγματικότητας και υποκριτικής, σεναρίου και ζωής, που κινεί τα νήματα κάνοντας τους ίδιους τους πρωταγωνιστές να αυτοαναθεωρούνται και να ψάχνονται. Οι συμβολισμοί μπορεί να μην εντυπώνονται ισχυρά, αλλά δημιουργούν περιβάλλοντα και αντικατοπτρισμούς πολύ ενδιαφέροντες. Ο αναγνώστης δεν το κλείνει απογοητευμένος, αν και κάπως κουρασμένος από τους μεγάλους σπειροειδείς κύκλους της αφήγησης
“Τι είδε η γυναίκα του Λωτ;” Το ανάγνωσμα του καλοκαιριού!!! Φαινομενικά μυθιστόρημα μυστηρίου αλλά ουσιαστικά μια διανοητική καταβύθιση στα βάθη της συνείδησης, που παραπαίει μεταξύ αλήθειας και ψεύδους. Η Βιβλική αναγέννηση των Σοδόμων αποτελεί όχι μόνο μια φουτουριστική ιστορία με αγωνία και δράση, όπου τα πάντα συνεχώς αλλάζουν, αλλά και μια αλληγορία για την ανθρώπινη συνείδηση, που φαινομενικά κάποια στιγμή αυτοαποκαλύπτεται αλλά ουσιαστικά στήνει η ίδια τη δική της υπόθεση ζωής. Η Μπουραζοπούλου μού πρόσφερε έντονες αναγνωστικές απολαύσεις, σε ένα βιβλίο που με συνόδευε τόσο στην παραλία ως εύπεπτο ανάγνωσμα αγωνίας για το τι θα γίνει μετά, όσο και στις ήσυχες ώρες του μεσημεριού, όπου το μυαλό αγκιστρώνεται στα σημάδια της Παλαιάς Διαθήκης και της αινιγματικής πλοκής του βιβλίου αναζητώντας δυσεξήγητες ερμηνείες και βαθύτερους συμβολισμούς.
Πατριάρχης Φώτιος
4 comments:
Συναρπαστικό και γοητευτικό βιβλίο, συνδυάζει το "μαθηματικό" γρίφο (πολύ πρωτότυπο το "επιστολόλεξο", άξονας και δομής και περιεχομένου)με εντυπωσιακούς ήρωες-σύμβολα. Ενώ χειρίζεται "βαριά" θέματα (εξουσία, εκμετάλλευση, απάτη, αρρώστια)γεννά με την αφήγηση αισιοδοξία και ελπίδα. Ίσως με τα ό μ ο ρ φ α (τονίζω τη λέξη) συμβολα (ακόμα και κοινωνικές τάξεις-σύμβολα, "λάτρεψα" τους "ποδηλάτες!)που από μόνα τους, ως συλλήψεις, συμμετέχουν και στο ρεαλισμό και στη "μαγεία". Κυρίως όμως θα έλεγα ότι γεννά αισιοδοξία με τη συνεχή δράση (η δράση είναι ζωή, ελπίδα) που δεν είναι όμως τετριμμένη, αλλά πραγματικά πρωτότυπη κι ενδιαφέρουσα, κι ενώ είναι εξωπραγματική γίνεται αληθοφανέστατη γιατί η συγγραφέας έχει χτίσει πολύ γερά τον κόσμο της και σε έχει βάλει "μέσα".
Το φινάλε έιναι τολμηρά ανατρεπτικό,ανατρέπει όλα τα παραπάνω για να τα επανατοποθετήσει αλλιώς!Άλλη ήταν η δράση παιδιά, όχι αυτή που διαβάζατε τόση ώρα, "αλλοι" οι χαρακτήρες, τσάμπα ταυτιστήκατε ή δυσανασχετήσατε, ξανακάντε το από την αρχή τώρα! πολύ ωραίος και ο ντέτεκτιβ-ειδικός των επιστολολέξων που λύνει το μυστήριο αιχμάλωτος σε ένα δωμάτιο και επισκεπτόμενος την ...τουαλέτα! (σε αντίστιξη με τον παραμυθένιο κόσμο και τη δράση του) και όχι μόνο αλλά συμμετέχει και στην εξέλιξη. Γενικά πολύ καλό βιβλίο, από ταλέντο νομίζω ασυνήθιστο για την Ελλάδα (δεν ξέρω για αλλού) Επίσης πολύ ωραία, ρέουσα γλώσσα.
Pellegrina, σωστά δίνεις έμφαση στα σύμβολα. Μ' αρέσει η εστίασή σου, γιατί όχι μόνο τα πρόσωπα αλλά και οι καταστάσεις, τα μικρά και μεγάλα γεγονότα μιλάνε αλληγορικά. Η Μπουραζοπούλου ωρίμασε πολύ σε σχέση με τα προηγούμενα έργα της διατηρώντας την ευστοχία στους συμβολισμούς και στην καλοδουλεμένη πλοκή, αλλά προχωρώντας και σε μια ολοκληρωμένη αφήγηση χωρίς θολά περιγράμματα.
Πατριάρχης Φώτιος
άσχετο:σας άφησα ένα σχόλιο στο ποστ για την ποίηση, για το βιβλίο για τη Γώγου
ενδιαφέρον blog
Post a Comment