Τι περιμένουν από τα μπλογκς οι αναγνώστες μας;
Θα ήθελα πολύ να μάθω; Να δω πώς μας βλέπουν και τι απαιτούν από εμάς.
Φυσικά, επειδή οι αναγνώστες είναι σε κάποιο ποσοστό κι αυτοί μπλόγκερς, όπως κι εγώ, προσπαθώ να σταθμίσω τι μπορεί να δώσει ένα (βιβλιόφιλο) ιστολόγιο και με ποιες προϋποθέσεις. Αφορμή το σημερινό αυτοαναφορικό σχόλιο στην εφ. Καθημερινή του Ν. Ξυδάκη με τίτλο “Blog me tender”. Αντιγράφω ένα σημείο που με ενδιαφέρει:
“Οι αναγνώστες, συχνά, μπορεί να είναι πιο μορφωμένοι και πιο ενήμεροι από τους δημοσιογράφους – τουλάχιστον από τους αλαζόνες δημοσιογράφους που αναπαύονται αυτάρεσκα στις μαραμένες δάφνες του λάιφσταϊλ, του ναρκισισμού χωρίς αίμα, του φτενού power game. Από την άλλη πλευρά του εκράν τώρα. Πολλοί μπλόγκερ υποφέρουν από παιδικές ασθένειες της δημοσιογραφίας: εντυπωσιοθηρία, αδιασταύρωτη είδηση, αφρόντιστη γλώσσα. (Άλλοι επιμένουν στον ιμπρεσιονισμό του προσωπικού ημερολογίου – είναι άλλη συζήτηση) Δεν απαιτώ επαγγελματικές αρετές από τους ερασιτέχνες, ακριβώς διότι δεν πληρώνονται. Ωστόσο, εφόσον διεκδικούν τη μαζικότητα του μέσου, φέρουν παρόμοια την ηθική ευθύνη έναντι του δυνητικού κοινού. Και ακεραία την ευθύνη για το ψέμα ή την κακογουστιά. Κρίνεται και ο μπλόγκερ, όπως κρίνεται ο κάθε δημοσιολογών.”
Επομένως:
1. Ο μπλόγκερ οφείλει να είναι διαβασμένος για όσα γράφει. Και διαβασμένος δεν σημαίνει ότι, επειδή έχω διαβάσει πενήντα λογοτεχνήματα, μπορώ να εκφέρω γνώμη αυθεντίας. Ή διαβάζω περαιτέρω ή καταθέτω απλώς την αναγνωστική μου πρόσληψη, πράγμα που δεν είναι βέβαια καθόλου λίγο.
2. Κάθε ιστολόγιο οφείλει να είναι βήμα διαλόγου και όχι δογματισμού, τόσο από τον μπλόγκερ όσο και από τους αναγνώστες του.
3. Κάθε βιβλιόφιλο ιστολόγιο οφείλει να είναι τράπεζα συζήτησης γύρω από το βιβλίο, τον συγγραφέα ως συγγραφέα και όχι ως δρων υποκείμενο, τη λογοτεχνική και πνευματική κίνηση, τα βραβεία, τους αναγνωστικούς προβληματισμούς γύρω από την τρέχουσα βιβλιοπαραγωγή κ.ο.κ.
4. Ο ιστολόγος οφείλει να φροντίζει τα κείμενά του και γλωσσικά και να μην τα πετάει ατάκτως και πρόχειρα με χίλια δυο εκφραστικά λάθη, είτε γιατί δεν ξέρει ελληνικά (και απορώ πώς διαβάζει τη λογοτεχνία), είτε γιατί βιάζεται και δεν μεριμνά για όσα δημοσιεύει.
5. Η εντυπωσιοθηρία δείχνει άνθρωπο που επιδιώκει να προσελκύσει τα βλέμματα στο μπλογκ του, όχι με τη διατήρηση της ποιότητας και του προβληματισμού αλλά μέσω λαϊκισμού και διαφημιστικής προπαγάνδας.
Έχω την εντύπωση ότι τα ελληνικά βιβλιοφιλικά μπλογκς διατηρούν και συνεχώς ανυψώνουν το επίπεδο του λόγου τους. Μέσα από την αυτοσυνειδησία που αποκτούμε και την ειλικρινή μας διάθεση για βελτίωση, μπορούμε να διαμορφώσουμε ένα δίκτυο ανταλλαγής ιδεών και διαμόρφωσης ενός απαιτητικού και υποψιασμένου αναγνωστικού κοινού.
Πατριάρχης Φώτιος
15.4.2007
14 comments:
Πολύ σωστές παρατηρήσεις. Και πρώτη φορά διαβάζω κανόνες για bloggers που δεν με τσαντίζουν. Γιατί το συγκεκριμένο μέσο δεν μπορεί να έχει και πολλούς κανόνες, χαλάει. Είχα γράψει σε ένα παλιότερο κείμενό μου ότι εκείνο που μας λείπει περισσότερο είναι μέτρο και αισθητική.
Καλωσόρισες, aggele.
Τα ελληνικά ιστολόγια διαμορφώνονται συνεχώς και όσο ωριμάζουμε -ηλικιακά και πνευματικά- θα μπορούμε να βελτιωθούμε.
Καλές σκέψεις!
Πατριάρχης Φώτιος
Πατριάρχη,
Τα έχω πάρει χοντρά με το Ρίντερ. Εχει κάνει το μπλόγκ του μαγαζάκι του Καστανιώτη και της παρέας του. Δηλαδή δεν υπάρχει μια αντικειμενική άποψη σ΄αυτή τη χώρα της ελεεινότητας ούτε για τα πολύτιμα βιβλία; Εμείς είμαστε αγνοί αναγνώστες, πρέπει να μας σερβίρουν και οι μπλόγκερς τα χοντροσυμφέροντα των μεγαλοκαρχαριών;
Λυπούμαι για την κατάντια του βιβλιόφιλου μπλόγκινγκ.
Τώρα ήμουν στο μπλόγκ του Κατοικίδιου και είδα ότι κτάγγειλε ιούς στην ψηφοφορία!
Ελεος με τα σκουπίδια, έλεος!
Φίλε Mevraki, καλωσόρισες.
α) Γιατί δεν αναφέρεις τα παράπονά σου στα αντίστοιχα μπλογκ (δεν ξέρω αν το έχεις ήδη κάνει), ώστε είτε να απαντήσουν είτε να ξεμπροστιαστούν, αν οι αναγνώστες έχουν την ίδια γνώμη με σένα.
β) προσωπικά δεν μπορώ να συνηγορήσω αν δεν έχω στοιχεία. Ο Ρίντερ έχει κατηγορήσει παλαιότερα βιβλίο του Καστανιώτη, ότι, αν δεν ήταν δικό του, δεν θα κέρδιζε την προσοχή του κοινού -άρα δεν μπορώ να πω με σιγουριά ότι οι απόψεις σου είναι βάσιμες, αλλά ούτε και να τις απορρίψω. Βλέπεις προσπαθώ να είμαι αντικειμενικός, όχι από μπλογκική αλληλεγγύη αλλά χάρη στο τεκμήριο της αθωότητας. Αν έχεις άλλα στοιχεία, πιο γενικευμένα, θα τα δημοσιεύσω, έστω και για τον αναμενόμενο αντίλογο.
Για το κατοικίδιο ισχύει το ίδιο. Όλοι κρίνονται σε βάθος χρόνου κι όλοι κάνουμε λάθη που ενδέχεται να τα διορθώσουμε.
Ευχαριστώ.
Πατριάρχης Φώτιος
Ωραία τα points σου Πατριάρχη. Το blog σας παραμένει σταθερά καλό με διαρκείς τάσεις βελτίωσεις. Όταν σας είδα στο Έθνος, παργματικά χάρηκα. Αν και είμαι, από θέμα αρχής, κατά των κανόνων, οι συγκεκριμένοι δεν με βρήκαν αντίθετο. Ωστόσο, σε σχέση με την εντυπωσιοθηρία, μερικές φορές μπορεί να λειτουργήσει θετικά, υπό την προϋπόθεση ότι κρύβει μια ειρωνεία. Αν προβοκάρει δηλαδή και είναι διατεθημένη να αυτοαναιρεθεί, δεν τη θεωρώ απαραίτητα κακή. Με εκτίμηση.
Πατριάρχα μου, εσείς πολύ καλός στη Γραμματική πρέπει να είσασταν.
Φίλε antoine, την εντυπωσιοθηρία μόνο ως αυτοειρωνεία θα μπορούσα να τη δω. Αλλιώς γίνεται βερμπαλισμός και κενότητα.
ethos, αν ειρωνεύεσαι, μπορείς να γίνεις πιο σαφής; Αν το εννοείς, και πάλι θα ήθελα να καταλάβω ποια "γραμματικά" φαινόμενα σε θάμπωσαν.
Πιθανότα μπορώ να παίξω με την αυτοειρωνεία, 12 αιώνων μαθουσάλας άνθρωπος.
Πατριάρχης Φώτιος
Ευχαριστώ για την απάντηση και τη στάση που κρατήσατε. Τις απαντήσεις και τις...αποδείξεις δεν χρειάζεται να τις ζητήσει ο αγαπητός Βασίλης, πατριάρχα μου. Τις κατέθεσα από μόνος μου και είναι μέσω των γραπτών του μπλογκ και μιας πρόχειρης σταχυολόγησης που έκανα ξεκάθαρες για τη....διαπλοκή μου με τον Καστανιώτη. Σε κάθε περίπτωση και επειδή το τελευταίο μπορεί να σας ενδιαφέρει μόνο ενημερωτικά δεν μπορώ να μην σας ευχαριστήσω για την καλή διάθεση και την έντιμα ουδέτερη στάση σας σε εποχές που η χυδαιότητα (δυστυχώς) άρχισε να ξεχειλίζει στα μπλογκ.
Φίλε, Ρίντερ,
πιες ήρεμα το ποτό σου εδώ, γιατί καθένας -όσο κι αν διαφωνεί με τον όποιον μπλόγκερ- αλλά δεν μπορεί να υποστηρίξει όσα λέει, δικαιολογημένα θα παρεξηγηθεί. Πολλές βέβαια εικασίες ή υπόνοιες απορρέουν από δικαιολογημένη ή αδικαιολόγητη αγανάκτηση. Το ζήτημα είναι να προστατεύει ο καθένας τον εαυτό του, ώστε να μπορεί να τις υποστηρίξει.
Τα μπλογκς όντως είναι υποκειμενικά, δεν είναι αλάθητα.
Πατριάρχης Φώτιος
Τους Κανόνες εννοούσα Πατριάρχα. Κάθε φορά που σας επισκέπτομαι Βραβεία, Δημοσιεύσεις, Κανόνες...
Εξ ου και η Γραμματική!
Αλλά πολύ φοβάμαι πως άλλο η φιλολογία και άλλο η λογοτεχνία, αγαπητέ χιλιόχρονε. Η μία θέλει Κανόνες η άλλη Ταλέντο.
Κι απο αυτό το καφενείο που όλοι είστε τόσο καθωπρέπει και ηθικά στοιχεία, λείπει αυτό που είναι το ΕΚ ΤΩΝ ΩΝ ΟΥΚ ΑΝΕΥ για τη Λογοτεχνία.
Η τρέλλα!!!!!!!!!!!!!
Η φαντασία!!!!!!!!!!!
κ
λ
π
ethos,
ευπρόσδεκτη η τρέλα για έναν συγγραφέα, αλλά όχι για έναν αναγνώστη -πόσο μάλλον για έναν μπλόγκερ που θέλει να είναι συστηματικός και συνεπής.
Οι αναγνώστες του μπλογκ περιμένουν συγκεκριμένα πράγματα, οργάνωση, στοιχειώδεις προδιαγραφές διαλόγου κλπ.
Δεν είμαι συγγραφέας, για να ζητά κανείς από μένα "ταλέντο" ή για να πουλάω τρέλα, αν πιάνει κι αυτό πλέον.
Ωστόσο, καλά κάνεις και διατυπώνεις τις ιδέες σου, αρκεί να είναι ολοκληρωμένες, ώστε να γίνονται κατανοητές.
Πατριάρχης Φώτιος
χάριν ολοκλήρωσης λοιπόν...
Κατ αρχήν αγαπητέ, οι αναγνώστες έτσι όπως τους περιγραφεις, να μη μιλήσω τώρα για τους bloggers, ντουλάπα κλειστή και ναφθαλίνη μυρίζουν. Εγώ δόξα τω θεώ ξέρω ένα σωρό ωραίους "τρελλούς" αναγνώστες. Ξέρω και λίγους "τρελλούς" συγγραφείς.
Γιατι πως αλλιώς θα γινόταν η επικοινωνία; Ξέρεις πολλούς Λογικούς που επικοινωνούν με Τρελλούς; Γενικώς. Και όχι μόνο στη Λογοτεχνία.
Τι είδους αναγνώστες Λογοτεχνίας είναι αυτοί που δεν διαθέτουν μια κάποια "αταξία" και έναν "αέρα" στην ψυχή τους;
Η τρέλα ξέρεις, δεν πουλιέται. ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ. Γι αυτό και κι ότι από αυτήν βρεις στην αγορά να είναι απομίμηση.
[μικρό λυσ(σ)άρι για ευήκοα ώτα αλλά και για φοβικούς οφθαλμούς]:
1) οι μεγάλοι εκδότες δεν είναι μήτε απρόσωποι ξεπλυντές χρήματος, μηδέ απλησίαστοι/απρόσιτοι/διεφθαρμένοι άνθρωποι. είναι πρωτίστως επιχειρηματίες. γι'αυτό και,
2) ως επιχειρηματίες, φιλοδοξία τους είναι να ηγούνται εύρωστων οικονομικά οργανισμών. την ευρωστία αυτή ευαγγελίζονται κι εξασφαλίζουν
3) οι συγγραφείς με απήχηση, τα βιβλία των οποίων συνιστούν πηγή εσόδων. οι λοιποί, όχι ευπώλητοι συγγραφείς υπάρχουμε/υπάρχουν χάρη στους μπεστσελεράδες,
4) οι οποίοι -έλεος με τα συμπλέγματα ανωτερότητος -, για να φωλιάζουν στις εγκεφαλικές αύλακες τόσων χιλιάδων ή/και εκατομμυρίων, δεν μπορεί να είναι παντελώς αδιάφοροι σ'έναν καλοπροαίρετο αναγνώστη (πολλώ δε μάλλον σε επαγγελματία του βιβλίου - εκτός κι αν θεωρεί κάποιος, αφελώς, πως είναι δυνατόν μια πληθυσμιακή ομάδα εκατομμυρίων να απαρτίζεται αποκλειστικά από ηλιθίους). οπότε,
5) επανερχόμεθα στην ελεύθερη αγορά και την εξ'αυτής ελεύθερη διακίνηση ιδεών. κε. μεβράκη ή όπως αλλιώς σας λένε, δε νομίζω να φαντάζεστε πως η στριγκή κι ολολύζουσα φωνή σας πριμοδοτείται από το μάγο κυβερνοχώρο με το ραβδάκι της δημοκρατίας που επλάσθη δι'υμάς αποκλειστικώς; πλανάστε πλάνην οικτρά αν το πιστεύετε - η φωνή σας ακούγεται κι αντιλαλεί διότι τα "συμφέροντα" που τόσο βδελύττεσθε (και τόσο παράλογα - ζείτε άραγε σε σκήτη; σε κιμπούτς; ουδέποτε επωφεληθήκατε από τις απειράριθμες εκφάνσεις του σύγχρονου καταναλωτισμού;) έχουν καταστήσει εφικτή, ως παρονυχίδα τους, και την ανταλλαγή απόψεων, ήτις δύναται, από πάσα σε πάσα σε πάσα, να οδηγήσει στην κατανάλωση. και τέλος,
6) για όνομα του θεού, όμως. βιβλιόφιλοι όντες, θα πίστευα πως είμαστε όλοι σύμφωνοι ότι, απ'όλα τα αντικείμενα/υποχείρια του καταναλωτισμού, το βιβλίο είναι το πλέον ιερό. δηλαδή τα μούτρα σας βαράτε, ή κάνω λάθος; (εκτός κι αν αδυνατείτε, ή δεν δύνασθε να εκπονήσετε βιβλίο).
a.c., καλωσόρισες.
Αναφέρεσαι στον Memvraki, χωρίς να το δηλώνεις εξ αρχής και μού πήρε ώρα να το καταλάβω. Σε πολλά σημεία όμως ο λόγος σου έγινε ασαφής.
Η γενική σου θέση, αν κατάλαβα καλά, υποστηρίζει το εκδοτικό σύστημα, γιατί μέσω αυτού σε μια ελεύθερη αγορά ζουν οι ευπώλητοι και οι υπόλοιποι. Θα συμφωνούσα.
Πατριάρχης Φώτιος
Post a Comment