Coca Cola: Παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου

2 Απριλίου: Παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου

Διαβάζουν οι μεγάλοι παιδικά βιβλία (Δεν αναφέρομαι φυσικά στους γονείς); Κι όμως έχει αρχίσει γοργά να ξεπερνιέται η απαξίωση που τα συνόδευε παλαιότερα, γιατί η ίδια η βιβλιοπαραγωγή τους έχει καταδείξει πόσο φρέσκα, δημιουργικά και εμπνευσμένα είναι.
Η παιδική λογοτεχνία έρχεται με τον ανθρωπιστικό της χαρακτήρα να ξανασυνδέσει την ανάγκη του κοινού να ακούει ιστορίες με την υψηλή τέχνη. Ο κάτοχος Νόμπελ Isaac Bashevis Singer είπε: «Άρχισα να γράφω για παιδιά σαν ύστατη καταφυγή, για να γλιτώσω από μια λογοτεχνία έξαλλη, έτοιμη ν’ αυτοκτονήσει».
Πέρα απ’ αυτό πολλά βιβλία για παιδιά και εφήβους της τελευταίας 30ετίας έχουν να επιδείξει αξιόλογες αισθητικές καινοτομίες πέρα από το όποιο θέμα πραγματεύονται. Μια ενδεικτική, μικρή ανθολόγηση τέτοιων βιβλίων Ελλήνων συγγραφέων ίσως μάς πείσει (εκτός από τις αγαπημένες παιδιών και γονέων Άλκη Ζέη και Ζωρζ Σαρρή):
- Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου, “Σπίτι για πέντε”: πολυφωνικό κείμενο με εναλλαγή επιστολών, μαγνητοφωνημένων ημερολογίων και τηλεφωνικών συνδιαλέξεων γύρω από μια οικογένεια που προέκυψε από το γάμο δύο γονέων με παιδί.
- Μάνος Κοντολέων, “Το 33”: μεταμοντέρνα αλλά και παιγνιώδης νουβέλα με εμπλοκή του συγγραφέα και συζήτηση με τους ήρωες, με εναλλακτική εξέλιξη, με αυτοαναφορικότητα κ.τ.λ. γύρω από το διαζύγιο.
- Παντελής Καλιότσος, “Τα ξύλινα σπαθιά”: συνδυασμός παιδικής αφέλειας και ενήλικης βλακείας γύρω από τον πόλεμο.
- Βαγγέλης Ηλιόπουλος – Λουτσάνο Κόμιντα, “Από: Μικέλε Προς: Φώτη”: πείραμα συν-συγγραφής βιβλίου από δύο αλλόγλωσσους πεζογράφους το βιβλίο, το οποίο απαρτίζεται από τον επιστολικό λόγο των δύο φίλων.
- Ευγένιος Τριβιζάς, “Τα 33 ροζ ρουμπίνια” και “Τα 88 ντολμαδάκια”: υπερ-κείμενο (hypertext) όπου ο νεαρός αναγνώστης επιλέγει την εξέλιξη της ιστορίας μέσα από κόμβους.

Κάντε δώρο στον εαυτό σας την ανάγνωση ενός καλού βιβλίου για παιδιά ή εφήβους, έστω κι αν το Πάσχα δεν είναι συνυφασμένο με το παιδί.

Καλή Ανάσταση!
Πατριάρχης Φώτιος
2.4.2006