Ο μήνας Μάρτιος δεν θα έχει
βιβλιοπαρουσιάσεις. Δεν θα είναι ένας μήνας αναγνώσεων (που δεν θα πάψουν),
αλλά ερωτήσεων και συζήτησης.
Γιατί, διαβάζοντας,
όλοι συλλογιζόμαστε τι είναι αυτό που μας τραβάει στο βιβλίο,
πόσο
η λογοτεχνία είναι κάτι παραπάνω από χόμπι,
τι πετυχαίνουμε με αυτήν που δεν
μας δίνουν άλλα είδη ψυχαγωγίας.
Τελικά, μπορούμε να δούμε πέρα από το
συγκεκριμένο βιβλίο που διαβάζουμε,
μπορούμε να συζητήσουμε θέματα που
ξεφεύγουν από την μία ανάγνωση,
μπορούμε να ανταλλάξουμε απόψεις για τη
λογοτεχνία και τον ρόλο-της;
Πόσο
σημαντική είναι τελικά η ανάγνωση βιβλίων; Επειδή μας αρέσει ή επειδή αποτελεί ένα κοινωνικό στάτους;
Πόσο είναι εξάρτηση, απομόνωση, εσωστρέφεια, πόσο άνοιγμα, διασύνδεση,
κοινωνική ανάγκη;
Καλό μήνα
Πατριάρχης Φώτιος
5 comments:
Δε νομίζω ότι η ανάγνωση αποτελεί κοινωνικό στάτους. Καθότι όσοι προτιμούν να διαβάζουν χρειάζονται σχετική ησυχία, και όσοι θέλουν να ανεβάσουν το κοινωνικό τους στάτους απλώς βρίσκουν πιο εύκολους και κοινωνικούς τρόπους. Νομίζω ότι η ανάγνωση είναι κυρίως γνώρισμα ανθρώπων που νιώθουν άνετα σε μοναχικές στιγμές, οπότε ενδιαφέρονται λιγότερο για το κοινωνικό τους στάτους από τον μέσο όρο.
Περίμενε από αύριο να ξεκινήσουν ένα ένα τα ερωτήματα.
Π.Φ.
Νομίζω αυτοψυχανάλυση μας βάζεις να κάνουμε, Πατριάρχη μου. Ποτέ δεν κάθισα να σκεφτώ γιατί μου αρέσει τόσο το διάβασμα. Όμως θα το κάνω τώρα και θα επανέλθω, αφού έχω όλο τον Μάρτιο.
Καλή σου μέρα.
Βιβλία; Κύματα στη θάλασσα των ιδεών. Αυτή η θάλασσα είναι που μας ωριμάζει, και αν υποθέσουμε ότι η ωρίμανση είναι ένας ευγενής σκοπός, τότε αξίζει να την αγναντεύουμε.
Το διάβασμα δημιουργεί παράλληλους κόσμους που σε καλούν να τους εμπειριωθείς. Σου προκύπτει δε ένα κομμάτι ζωής που το βιώνεις λάθρα. Συχνά μυστικό ενίοτε παράτολμο, κάποτε οριακό. Αυτό το υπόγειο κομμάτι κατά κάποιο τρόπο απατά το φυσιολογικό ανώγειο κομμάτι. Έτσι, κάποτε αισθάνεσαι ότι εξαπατάς το ανώγειο και φυσιολογικό κομμάτι της ζωής σου όπως η/ο άπιστη/ος σύζυγος το ταίρι του. Το διάβασμα μπορεί να σε παθιάσει να σε τυφλώσει και να σε ξελογιάσει, μπορεί να εξαρτηθείς κάποτε από βιβλίο όπως συμβαίνει με κάποια ψυχότροπα. Το διάβασμα κάποτε λειτουργεί σαν τον μηχανισμό που ανοίγει το κρυφό πίσω δωμάτιο όπου συμβαίνουν τα ανομολόγητα.
Το διάβασμα σου φέρνει κόσμους, σε πάει παντού. Εντέλει και εκτός των άλλων είναι και πικάντικο να πιθανολογείς το απίθανο.
Σουμέλα
Post a Comment