Ακαδημαϊκό μυθιστόρημα

Ώστε υπάρχει και τέτοιο είδος! Στην Αγγλία μάλιστα (και στην Αμερική), όπου οι πανεπιστημιουπόλεις είναι κοινωνικό φαινόμενο, το είδος ανθεί. Σημαντικοί συγγραφείς ανάμεσα στους οποίους οι Donna Tartt, Kingsley Amis, Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ, Malcolm Bradbury, Ντέιβιντ Λοτζ, A.S. Byatt, Τζον Μπαρθ κ.ο.κ.

          Αναφέρεται στην ακαδημαϊκή ζωή, ανάμεσα στο campus και στα μαθήματα, ανάμεσα στις επιστημονικές και όχι μόνο διαφωνίες και τα συνέδρια. Η κλειστή κοινωνία των πανεπιστημιακών καθηγητών και η ευρύτερη των φοιτητών αντανακλά εν πολλοίς την κοινωνική ιεραρχία, τους ανταγωνισμούς, τις έριδες (ακόμα και μέχρι φόνου), τις διάφορες δηλαδή συγκρούσεις που προωθούν τη μυθιστορηματική υπόθεση αλλά και δείχνουν το παρασκήνιο της καθωσπρέπει αγγλικής (και αμερικάνικης) ζωής.

          Έτσι, πέρα από το κοινωνικό εύρος που μπορεί να δώσει το λεγόμενο campus novel, η πάγια καταστασιακότητα της πανεπιστημιακής ζωής μπορεί να συνδυαστεί με τα μαθηματικά, την εξουσία, το αστυνομικό είδος, την ψυχολογική εμβάθυνση, το χιούμορ, την κίνηση των ιδεών κ.ο.κ. Έτσι, το πανεπιστήμιο γίνεται στον αγγλοσαξoνικό κόσμο άξονας κοινωνικής κριτικής και κατάδειξης των ιεραρχιών.

          Τρία πανεπιστημιακά μυθιστορήματα που κυκλοφόρησαν μέσα στο 2016, ένα ελληνικό, που αναφέρεται σε ένα συνέδριο ομηρολογίας, και δύο ξένα, ενός Αμερικανού κι ενός Ολλανδού, που ζει στην Αμερική, δείχνουν πως το είδος συνεχίζεται.

Πατριάρχης Φώτιος