Saturday, February 23, 2013

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ στην εποχή της ΚΡΙΣΗΣ


Κυρίες και κύριοι εκδότες,
  
ζητούμενο, τόσο για σας όσο και για μας τους βιβλιόφιλους ιστολόγους, είναι να αυξηθεί η αναγνωσιμότητα σε μια Ελλάδα, που διαβάζει όλο και λιγότερο.
Βασικό πρόβλημα τα τελευταία χρόνια είναι η κρίση. Μια κρίση οξύτατη και πολυεπίπεδη. Έχει εισβάλει στις επιχειρήσεις σας, αλλά διαστρωματωμένα αποτυπώνεται πλέον και στο μεγαλύτερο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας και επηρεάζει, αντιστοίχως αναλογικά και πάντως δραματικά, τη ζωή όλων μας. Όταν η ανεργία και η κάθετη πτώση του εισοδήματος έχουν εκτοξευθεί στους πιο υψηλούς δείκτες των τελευταίων δεκαετιών, η βασική βεβαίως προτεραιότητα δεν μπορεί παρά να είναι η υπεράσπιση της Αξιοπρέπειας στην καθημερινή διαβίωση με όλα όσα πρέπει αυτή να περιλαμβάνει σε συνθήκες Δημοκρατίας: Υγεία, Στέγη, Τροφή, Εκπαίδευση, Ελευθερία.
Για τους βιβλιόφιλους αυτής της χώρας, που στην πλειονότητά τους δεν είναι ένα προνομιούχο κομμάτι, που ζει εκτός κοινής οικονομικής πραγματικότητας, το βιβλίο αποτελεί ένα πολύ σημαντικό αγαθό ενταγμένο στα παραπάνω, το οποίο δεν μπορεί και δεν πρέπει να μπει στην λίστα εκείνων, που θα μειωθούν ή θα κοπούν εντελώς, επειδή η ακρίβεια το καθιστά συχνά απλησίαστο.
Αν με τις προσφορές, τα παζάρια, την στροφή στους παλιούς τίτλους και την επιστροφή στις βιβλιοθήκες διαφαίνεται μια καλή λύση, τι θα γίνει με τους καινούργιους τίτλους;
Θα αφορούν σε όλο και πιο λίγους; Και αν παγιωθεί αυτό ως αναγκαστική συνθήκη στην κρίση, θα πάμε από την εκδοτική πλημμυρίδα σε μιαν εκδοτική άμπωτη, της οποίας τα απαιτούμενα χαρακτηριστικά θα περιγράφονται με την φράση εκδίδουμε ό,τι μπορεί να αποσβέσει;
 
            Είχαν ακουστεί και παλιότερα αντιρρήσεις για την τιμή του βιβλίου, τόσο από αναγνώστες όσο και από τους ειδικούς του χώρου, δημοσιογράφους και κριτικούς. Όταν ένα μέσο βιβλίο στοιχίζει 15-20€, οι περισσότεροι θα προτιμήσουν να παρακολουθήσουν μια ταινία στον κινηματογράφο, που κοστίζει πολύ κάτω από 10€ ή τα ίδια χρήματα να τα αφιερώσουν σε άλλου είδους (ψυχαγωγική) διέξοδο.

Το ίδιο δυστυχώς ισχύει και για το ηλεκτρονικό βιβλίο. Εκεί που θα έπρεπε η τιμή να είναι πολύ χαμηλότερη, δεδομένου ότι τα έξοδα έκδοσης είναι μικρότερα, παρατηρούνται μικρές διαφορές σε σχέση με το έντυπο βιβλίο. Το λογικό θα ήταν ο αναγνώστης, που έχει την ανάλογη συσκευή, να παρακινηθεί να αγοράζει άυλα κείμενα, ενώ αυτός που δεν έχει, να βρει κίνητρο για να ακολουθήσει την εξέλιξη.
 
Πριν φτάσουμε στο θλιβερό και στρεφόμενο στην ουσία κατά του πολιτισμού μας σημείο, να εκμηδενιστεί δηλαδή εντελώς ο αριθμός των αναγνωστών, ας επιχειρήσετε εσείς, οι εκδοτικοί οίκοι, καθώς σ’ εσάς πέφτει πρωτίστως αυτή η υποχρέωση, ένα θαρραλέο βήμα: μείωση της τιμής των καινούργιων τίτλων, ώστε να μην ανακοπεί η δημιουργική έκφραση όλων αυτών, στους οποίους ανάμεσα, πάντοτε, υπάρχουν ταλέντα που δεν πρέπει να χαθούν, επειδή θα έχει προκριθεί λόγω ωμής ανάγκης, το εφήμερο και το ευπώλητο.
 
Το βιβλίο, σήμερα, είναι ακριβό και αποτρέπει την αγορά του. Αυτή είναι η πραγματικότητα, την οποία όμως, εσείς, μπορείτε να αλλάξετε.
 
Ως αναγνώστες, ιστολόγοι και πολίτες, σας ζητάμε την μεγαλύτερη δυνατή μείωση και, αν το πράξετε, πρώτοι εμείς, θα την υποστηρίξουμε.
Αντιλαμβανόμαστε τις ποικίλες δυσκολίες, από τις  υποχρεώσεις σας στους εργαζόμενους, το κόστος χαρτιού, τα βάρη των δικαιωμάτων, των μεταφράσεων και ούτω καθεξής μέσα μάλιστα στις ιδιαιτερότητες της ελληνικής αγοράς με τους γλωσσικούς της περιορισμούς και τον ελάχιστο πληθυσμό, όμως και πάλι  το βιβλίο, ακριβώς στην παρούσα κρίση, οφείλουμε να το διαδώσουμε ως αγαθό και όχι ως πολυτέλεια των ολίγων.
Τα ιστολόγιά μας, πάντα φιλόξενα και χωρίς κανενός είδους αντάλλαγμα, λειτουργήσαμε και λειτουργούμε, εκ των πραγμάτων, ως… διαφημιστές βιβλίων! Ειδικά εκείνων που υπερβαίνουν το εφήμερο…
 
Εμείς μπορούμε να συνεχίσουμε υπηρετώντας από κοινού με σας την Λογοτεχνία (και κάθε άλλου είδους λόγο) και συμβάλλοντας στην επιβίωσή της, αν κι εσείς θελήσετε να προχωρήσετε σ’ αυτό, που επιτακτικά πλέον σας ζητάμε: χαμηλές τιμές σε όλα και ειδικότερα στα καινούργια βιβλία, χωρίς αλλαγή στην αισθητική και την ποιότητά τους.
 
Με εκτίμηση
 

Librofilo
Βιβλιοκαφέ
Διαβάζοντας
Βολτίτσες
Anagnostria
Το Ιστολόγιο του Θαλή
Read-for-a-Life
Desperado
Καγκουρό
Λέσχη Ανάγνωσης του Degas
Εαρινή Συμφωνία
 


Όλα ξεκίνησαν όταν ανέβασα μια ανάρτηση (14/02/2013) για την επιστροφή πολλών ιστολόγων στη βιβλιοθήκη-τους, στα παζάρια, σε παλιότερα βιβλία, σε δανεισμό, προκειμένου να βρουν κείμενα για διάβασμα και να αποφύγουν τις τσουχτερές τιμές του βιβλίου. Η Βιβή Γ. του ιστολογίου Λέσχη ανάγνωσης του “Degas πήρε τη σκυτάλη και εμπνεύστηκε, οργάνωσε, έγραψε μια ανοιχτή επιστολή και συντόνισε τους βιβλιόφιλους ιστολόγους σε μια διαμαρτυρία, με σκοπό να παρακινήσουμε στο να μειωθεί η τιμή πώλησης του έντυπου και ηλεκτρονικού βιβλίου. Ο έπαινος για την πρωτοβουλία ανήκει σ’ αυτήν. Εμείς απλώς ακολουθήσαμε και σήμερα μερικά ιστολόγια αναρτούμε τις θέσεις-μας (και φυσικά όποιος άλλος θέλει), για να συνεχίσει η αναγνωστική-μας αξιοπρέπεια σε καιρούς κρίσης.
 
[Οι φωτογραφίες έχουν ληφθεί με τη σειρά από: www.ysterografa.gr,  www.now24.gr, www.salon.com, www.handeband.com,  www.bookstoreguide.org, www.news.pathfinder.gr και www.favim.com]
Πατριάρχης Φώτιος

38 comments:

Pellegrina said...

Υπογράφετε ενα κείμενο που συγκρίνει ενα βιβλίο με δυο ώρες στο σινεμά; Δηλαδή υπογράφετε ενα κείμενο που βλέπει ενα βιβλίο ως δυο ωρες "ψυχαγωγίας";
Ασφαλώς υπάρχουν τετοια βιβλία,πολλά.(Μάλιστα,κι εγω αγοράζω οταν μου ερχεται,και ΔΕΝ το συγκρινω με το σινεμα)Αλλά αυτα τα βιβλία ειναι απλώς προϊοντα για κατανάλωση,και αρα ορθώς υπόκεινται στους νομους της ελευθερης αγοράς. Οι εκδότες ξερουν -φαντάζομαι- καλυτερα επι τουτου.
Από κει και περα,ασφαλώς ολες οι τιμές,ολων των αναγκαίων πρέπει να μειωθούν,αφου μειώθηκαν οι μισθοί.Αναμεσα σε αυτες το βιβλίο ειναι κατά τη γνωμη μου το τελευτάιο,γιατι ο αληθινος αναγνωστης δ ε ν διαλέγει με βαση την τιμή. Αντίθετα,εγώ θα πρότεινα να αυξηθεί η τιμή του βιβλίου και η διαφορα να παει ΟΛΗ στους (εντελώς απληρωτους υποθέτω)συγγραφείς. Ειμαι σιγουροι πως οι αληθινοί αναγνώστες συμφωνούν.
Οσο για το ηλεκτρονικό βιβλίο,την εχασε την ευκαιρία για επανάσταση (Σε εναν κατεξοχήν "επαναστατικό" λαό) Οι συγγραφεις "επρεπε"να εχουν κανει αυτο που εκανα εγώ:να αυτοεκδίδονται ηλεκτορνικα΄ο λ ο ι,και να μη θεωρούν καταξιωση την (ηλεκτορνική) σφραγιδα του επιχειρηματία. (οι αληθινες επαναστασεις ειναι οι αναιμακτες) Αλλα δεν το εκαναν και στο διαδικτυο κυριαρχησαν-οπως ήταν αναμενόμενο-οι νομοι της επιχειρηματικοτητας. (οι οποίοι ελπίζω να ισχυουν,τουλάχιστον αυτοί.Γιατι στην Ελλάδα ποτέ δεν καταλαβα τι ισχυει)Ολη η οικονομικη ζωή μεταφερεται σιγα σιγά εκεί(στα πιξελ). Τουλαχιστον το θεμα ΦΠΑ αν ξαναβλέπανε,γιατι τα ηλεκτρονικά βιβλια θαε΄πρεπ να ειναι πολυ πιο φτηνα,(εδωσυμφωνω απολυταμε το κειμενο σας)μονο και μονο για να προσεγγισουν τη νεα γενιά μεσω των applications των φορητών συσκευών.Δεν υπάρχει άλλη ελπίδα.(Τα σχολεία και οι "φιλαναγνωσίες" ειναι για να μασαμε λεφτά απο τα "πακέτα".κανενα παιδί δεν εμαθε να διαβαζει επειδή ειδε με τα ματια του ενα συγγραφέα..)
Αυτά.
Συμπερασματικά,με ενοχλει (γενικά μιλάω,οχι για σας)ως μάλλον ευτελής ο συσχετισμός της οικονομικής κρίσης με την πτώση της αναγνωσης,και η αποδοχή της αιτιακής αυτής σχεσης: Σε ολες τις πολιτισμένες κοινωνίες η αναγνωση ανεβαινει με τη φτωχια,γιατι ειναι καταφυγιο και ορμητηριο για τη σκεψη και ανατροφοδοτηση συναισθηματων,και γιατι τελικά ειναι,οσο και να κοστιζει τοβιλβίο,η πιο "φτηνη"(οικονομικά μιλώντας) ψυχαγωγία. (Για βιβλια μη αναλωσιμα με την πρωτη αναγνωση).Μονο στην Ελλάδα πέφτει-και παρα τα παζάρια κλπ. Η Ελλαδα ποτέ δεν καταλαβε τι ειναι το βιβλίο.η Ελλαδα βλέπει τη Φατμαγκιούλ..(για την οποια βγαζουν σοβαροτατες ανακοινωσεις τα πολιτικά κομματα)

υγ:κι εγω βλέπω το Vampire diaries.μαλιστα θα παω να αγοράσω τησυνεχεια(γιατισταματησε) Το προτιμώ από πολλά βιβλία..

υγ2 σορι αν ειμai καπως επιθετικη. Dεν ισχυει,Ειμαι απλως παρορμητική.Μολις ξυπνησα.Δεναμφιβητω(ουτε μουπεφτει λογος αλλωστε) τις καλες προθεσεις υμων των bloggers.Μακαρι να διαβαζουμε περισσοτερο,και κυριως μακαρι να αμειβονται οι καλοί συγγραφεις όπως τους αξιζει!

Anonymous said...

Μόνο τα φράγκα κοιτάνε αυτοί ρε παιδιά.Ένα είναι αυτό που πρέπει να κάνουμε.Να μην αγοράζουμε τίποτα καινούργιο,ΤΙΠΟΤΑ.
Δανειστική ο ένας στον άλλο.Ούτε παζάρια ούτε προσφορές,γιατί δεν κατάλαβα,είναι άμοιρα ευθυνών τα βιβλιοπωλεία;

Γιούλη

Πάπισσα Ιωάννα said...

Pellegrina,
νομίζω ότι κάνεις μερικά λάθη που οφείλονται στην ιδιότητά-σου ως συγγραφέως και όχι ως αναγνώστριας.

1. Μια ποιοτική ταινία είναι εξίσου καλή πολιτισμική τροφή όσο κι ένα ανάλογης ποιότητας βιβλίο, με όλες τις φυσικά τις διαφορές που έχουν τα δύο είδη τέχνης. Γιατί υποτιμάς τον κινηματογράφο;

2. Ο τακτικός αναγνώστης θέλει να διαβάζει. Αν δεν μπορεί να αγοράσει, θα στραφεί σε παλιότερους τίτλους, θα δανειστεί βιβλία, θα πάει σε βιβλιοθήκες, θα ψάξει στα παζάρια. Πάντως δεν θα δώσει όσα όσα για το πάθος-του. Πόσω μάλλον οι μέσοι αναγνώστες που θα ήθελαν ένα βιβλίο, αλλά φυσικά δεν θα κόψουν άλλες ανάγκες για να το εξασφαλίσουν.

Γι' αυτό δεν μιλάω (σε καιρούς κρίσης) για πτώση της ανάγνωσης (δες το ποστ της 14ης Φεβρουαρίου), αλλά για στροφή σε άλλα, παλιότερα έργα.

Οι διαφωνίες-σου δεν είναι επιθετικές, είναι απλώς χειμαρρώδεις και γι' αυτό ευνοούν τον διάλογο.
Πατριάρχης Φώτιος

Πάπισσα Ιωάννα said...

Γιούλη,
καλωσόρισες στην παρέα-μας.
Το παλιό βιβλίο μπορεί να είναι κλασικό, ποιοτικό, αναγνωρισμένο και γι' αυτό φυσικά το βάζουμε στο γραφείο-μας.
Αλλά, πολλοί νέοι τίτλοι εκφράζουν καλύτερα το πνεύμα της εποχής, παρακολουθούν τις εξελίξεις, μερικές φορές τις προβλέπουν κιόλας, καταγράφουν τον παλμό μιας κοινωνίας που είναι σε μετάβαση, οσφρίζονται τα αίτια της σήψης κ.ο.κ.
Επομένως, δεν μπορούμε να μένουμε μόνο στα παλιά.
Πατριάρχης Φώτιος

Βιβή Γ. said...

Pellegrina,
καλόδεχτα τα πρωινά σου σχόλια,
φυσικά δεν συγκρίνεται το ένα με το άλλο ποιοτικά,ο Πατριάρχης,
νομίζω,αναφέρεται σε μια πραγματικότητα:δίνει κάποιος ακόμα και μεσούσης της κρίσης 10,15,20 για να πάει σινεμά και θέατρο ή στο ρακάδικο και στο ...
σουβλατζίδικο-να σου πω κιόλας,
καλά κάνει αν αυτό..γουστάρει-δίνει ακόμα ευρώ για να πιεί έξω τον νερομπουλέ φρεντοκαφέ του ή να μπουκωθεί αγνώστου προελεύσεως χάμπουργκερ, δίνει για ένα σωρό εφήμερα-ξαναλέω δικαίωμά του- αλλά για το έρημο το βιβλίο ούτε σαν διέξοδο του στυλ να περάσω καλά δεν διαγράφεται,κανένα,μέλλον!

Εσύ δημοσιεύεις ηλεκτρονικά,καλά κάνεις και το κάνουν κι άλλοι συγγραφείς και το επικροτώ κι έχω αναρτήσει,με το οκ τους, διηγήματα.
Αλλά και το χάρτινο βιβλίο είναι μια εξαίσια συντροφιά,μεράκι,ψώνιο,
τρόπος ζωής,γιατί πρέπει να μπει σε τέτοια υποβάθμιση;
Δεν είναι πολυτέλεια,είναι τροφή και δικαίωμα στον πολιτισμό και στην ελευθερία.

Pellegrina said...

Φωτιε δεν διαφωνουμε.δεν υποτιμω τον κινηματογραφο,καθε αλλο. Η συγκριση ειναι για το χ ρ ο ν ο,τη χρονικη διαρκεια.Εκτός αν θεωρησουμε την ταινια ωςαντικειμενο μελέτης (που ειναι),αλλα τοτε παμε στοβιντεο ή/και στο PC(που ειναι και ο συγχρονος,πολυ ωραιος τροπος που την κανει πραγματικά συγκρισιμη με το βιβλίο) και οχι στην δημοσια αιθουσα

Συμφωνω και για τον αναγνωστη (βεβαιωςτον εοηρεαζει η κριση),αλλα το "οσο οσο" ειναι υπεροβολικο (θα ελεγα και το ..¨παθος',ενιγουει) Δηλ. δεν μιλάμε για ..ηρωινη! Αν θελω πραγματικά ενα καινουργιο βιβλιο,θα το παρω ειτε εχει 20,ειτε 14 ευρο.Εκει κυμαινεται το πραγμα. Μιλαω νομιζω με ενα συνδυασμο "εξιδανικευσης" (αν αυτα που λεω θεωρουνται ετσι) και υποκειμενικού πραγματισμού. (δεν ειναι ακριβά τα βιβλία για μενα.Δεν μπορώ να μπω στη θεση αυτού που θεωρεί βασική αναγκη να "βγει" τοσαββατοβραδο ή να αγοράσει τσιγάρα,ουτε καν αυτου που θεωρει βασικη αναγκη να γευματισειεμκρεας τριες φορές την εβδομαδα. Απλώς δεν μπορω)
Το βασικο ερωτημα ειναι πάντα πώς δουλευει το κυκλωμα (της παραγωγής εννοω) και τι κερδιζουν οι καλοί συγγραφείς Χωρις να πληρωνουν ..ΤΕΒΕ.

για πολλους λογους που δεν αφορουν το ..πανελ,το εν λογω ερωτημα μου γενναται βλέποντας το πραγμα ΜΟΝΟ ως αναγνωστρια,και καθολου ως συγγραφέας.

Pellegrina said...

Βιβη,νομιζω αυτα που λες ισχυαν και πριν την κριση.Η κριση απλώς δειχνει ακομα πιο πολυτη γυμνια μας. Σε ολουςτους τομεις,γιατι οχι και σε αυτον;Αλλωστε ενια εναςτομέαςπου ισως-δεν ξερω-εχει και αρκετή "φουσκα": θυμάμαι τον καλο καιρο ανθρωπους "του χωρου" να μου λένε οτι ενα βιβλιο πρέπει να εχει τουλάχιστον 15 ευρο(τοτε),αυτο ειναι το ..αξιοπρεπές,γιατι αλλιώς πώς θα τοκάνειδωρο κάποιος;;(!!)

Προσωπικά θα ήθελα ολα τα πραγματα να εχουν τη μιση τιμη απο ο,τι εχουν (αφου και οι μισθοί μισοι εγιναν),και μάλιστα νομιζω οτι μια χαρά θα δουλευε ετσι η(καπιταλιστική) οικονομία,απλως δεν θα υπήρχε υπερκέρδος,και μάλιστα των παρασιτων(μεσαζοντες κλπ) (Ειρησθω εν παροδω,το γνωστό κινημα των ζαρζαβο-παραγωγών ειναι απολυτως στα πλαισια του καπιταλισμού, ειναιμια εκδοχη της ελευθερης αγοράς,πραγμα που από τους σοσιαλιστές μας αντιληφθηκε πληρως μονον η κ,Παπαρηγα-θυμάστε το κραξιμο ουεφαγε;)\Ενα κινημα "παραγωγών" πρότεινα εμμεσα κι εγω στο ηλεκτρονικο βιβλίο.Αλλα για να πετυχει(που δεν) θαεπρεπε το βιβλιο να ειναι εξισου βασικο αγαθό με το λάδι και τις πατάτες.Αυτο πιακατα τη γνωμη μου δεν εξαρταται απο τιποτα.Μονο απο το "ειδος των ανθρωωπων πουζουν σε αυτητη γη. (κατα μια πιοιδανικη αποψη,εξαρταται απο τηνπαιδεια,αν καιπροσωπικα΄αμφιβάλλω τωρα πια, Ειναι στη φυση. Υπαρχουν παρα πολλοι άνθρωποι που δεν θελουν να διαβασουν κι ας ειναι εξυπνοι,κι αυτο δεν αλλαζει.Μαλιστα ενισχυεται απο τη νεα τεχνολογία.
Γενικά,το βλέπω κάπως συνθετα..Ωραια ομως,ας ριξουμε την τιμη. Οι τιμες πρέπει να πεφτουν. ΑΥΤΕΣ οιτιμές..(της οικονομιας)

NYT Review of Books said...

Καλοπροαίρετη η πρωτοβουλία και το κείμενο,όμως σε γενικές γραμμές συμφωνώ με την Πελεγρίνα.

Επιπλέον, πιστεύω ότι είναι μάλλον ανεδαφικό το να ζητούμε από έναν επιχειρηματία να κάνει μη επιχειρηματικές/κερδοφόρες επιλογές. Φυσικά και θα εκδώσει ένας οίκος κάτι που θα μπορεί να αποσβεστεί. Πώς αλλιώς;

Το βιβλίο δεν παύει να αποτελεί προϊόν -σε ό,τι αφορά την έκδοση και τη διάθεσή του. Το ό,τι είναι -όποτε είναι- ας πούμε ένα ¨ευγενές¨ προϊόν δεν το εξαιρεί από την οικονομική πραγματικότητα.
Επίσης και ο αναγνώστης δεν παύει να είναι καταναλωτής. Και -ανάλογα με τα πάθη και τις προτιμήσεις του-
διαμορφώνει ή προσαρμόζει στους καιρούς τις καταναλωτικές του συνήθειες.

Δεν θέλω να εκφράσω κανενός είδους απαξίωση για την πρωτοβουλία σας. Αντίθετα την βρίσκω πολύ συμπαθητική (με συγκινεί μάλιστα). Όμως πιστεύω ότι είναι κάπως εξωπραγματική (δεν πειράζει καθόλου αυτό, ας υπάρχουν τέτοια εξωπραγματικά στη ζωή μας!)

Πάπισσα Ιωάννα said...

NYTimes,
ας μιλήσουμε επιχειρηματικά.
Αν ο εκδότης κερδίζει καθαρά από κάθε βιβλίο Χ ευρώ και πουλάει 100 αντίτυπα, μπορεί να μειώσει το Χ σε Χ-ψ, αλλά θα προσελκύσει (και με άλλες πολιτικές) περισσότερους αναγνώστες 100+Ζ, που θα αυξήσουν και το δικό-του κέρδος.
Είναι όπως στην υπόλοιπη αγορα: ρίχνουν τις τιμές για να μπορέσουν να πουλήσουν, από συσκευές έως υπηρεσίες.

Και μιλώ έτσι γιατί αντιλαμβάνομαι πλήρως ότι ο εκδότης είναι επιχειρηματίας, που θα βγάλει και το ευπώλητο, θα εκδώσει ό,τι νομίζει ότι θα τραβηχτεί στην αγορά και θα προσδοκά κέρδος. Αν όμως το αναγνωστικό κοινό είναι ταπί, θα του μείνουν τα βιβλία χαρτοπολτός, εφόσον βέβαια η τιμή δεν είναι προσιτή.
Φυσικά δεν είναι εύκολο να αλλάξει, κι ούτε περιμένω ραγδαίες αλλαγές.
Πατριάρχης Φώτιος

NYT Review of Books said...

@ Πατριάρχη: Δεν διαφωνώ με τη συγκεκριμένη λογική. Έχω όμως την εξής επιφύλαξη: Αν υποθέσουμε -εγώ το υποθέτω- ότι το αναγνωστικό κοινό των μη ας το πούμε μη ευπώλητων βιβλίων είναι πεπερασμένο (και περιορισμένο, τουλάχιστον στην Ελλάδα),τότε η μείωση της τιμής πώλησής τους αμφιβάλλω αν θα μπορεί να αντισταθμιστεί από τις κάπως αυξημένες αγορές, ώστε να αποφέρει αξιόλογο κέρδος (εξαρτάται βέβαια και από το μέγεθος της μείωσης, όπως και από την ποιότητα της παραγωγής).

Επίσης, πρέπει να προσθέσω ότι έχω και την εξής εντύπωση -την οποία δεν υποστηρίζω με φανατισμό διότι μπορεί και να μην ισχύει: αν κάποιο βιβλίο είναι πραγματικά σημαντικό ή και αριστούργημα, στο τέλος θα βρει έναν δρόμο. Κάποιος εκδότης θα πάρει το ρίσκο, και όλο και κάποιο κοινό θα βρεθεί να το ενστερνιστεί,έστω και λίγο ¨τσιμπημένο¨ στην τιμή.

Πολύ φιλικά

Πάπισσα Ιωάννα said...

Καταλαβαινόμαστε και φυσικά η πραγματικότητα δεν είναι μονόπλευρη.
Το βλέπω εντελώς πρακτικά:
αν είμαι στο βιβλιοπωλείο και έχω να διαλέξω ανάμεσα σε δύο βιβλία, που κατά τ' άλλα είναι ισοδύναμα με βάση τα κριτήρια επιλογής-μου, το ένα όμως κοστίζει 18 ευρώ και το άλλο 12.
θα προτιμήσω των 12 και θα αφήσω το άλλο για άλλη φορά, που μπορεί να μην έλθει ποτέ.
Ποιος χάνει;
Πατριάρχης Φώτιος

Pellegrina said...

τι θα πει "ισοδυναμα";

καθε βιβλίο ειναιμοναδικό και παμφτηνο στην πραγματικοτητα. Κ α θ ε,ακομα μια ροζ χαζοϊστορία:ειναι μια ι σ τ ο ρ ι α. Ο πλουτος της ειναι πολυ μεγαλυτερος απο, πχ,ενα ακριβό ρουχο (Και δεν ειμαι κατα των ακριβών ρουχων.
Η αγορά το ¨ξερει" αυτο.Η αγορά (ο πολιτισμος,η ανθρωποτητα) ξερει οτι το περιεχομενο ενος βιβλίου ειναι,κυριολεκτικά,ανεκτιμητο: γι αυτο εκτιμά μονο την υλη: 10 σελιδες Ομηρος κοστιζουν οσο δεκα σελίδες τηλεφωνικού καταλόγου. Απο κει και περα,ειναι τι θελεις εκεινη τη στιγμη. Αν εννοεις προσωπικά,για σενα, ισοδυναμα εκινη τη στιγμη,ενταξει. αλλα την επομενη φορά θα ειναι αντιστροφα.

Δεν υπαρχουν ισοδυναμα..

Πάπισσα Ιωάννα said...

Καταλαβαίνω απόλυτα τη γνώμη-σου περί μοναδικότητας κάθε βιβλίου.
Την προσυπογράφω χωρίς τζιριντζάτζουλες,
αλλά, όπως λες,
βρίσκομαι συχνά στη θέση αμφιταλάνετευσης ανάμεσα σε δύο βιβλία.
Κι εκεί μπορεί να παίξει ρόλο στην κλίση της πλάστιγγας η ΤΙΜΗ.
Πατριάρχης Φώτιος

Βιβή Γ. said...

Αχ,βρε Pellegrina,είσαι απίστευτη.
Τι αφτιασίδωτα σχόλια γράφεις ώρες και φορές,συμφωνώ απόλυτα αλλά η αγορά,αυτό το ρημάδι που την κρίση του την τρώμε στην μάπα λες να καταλαβαίνει από μοναδικότητες και ωραίες ιδέες;

Michalis said...

For the record, αντιγράφω εδώ κάποιες επισημάνσεις σχετικά με το κείμενο που ανάρτησα στο eAnagnostis.gr

Κάποιες επισημάνσεις
Το κείμενο αποτελεί πρωτοβουλία των δύο bloggers. Και ως τέτοιο το παραθέτω παραπάνω. Ως μια συμβολή σε μια συζήτηση που συνεχίζεται.

Το ζήτημα της τιμής των βιβλίων στα ελληνικά σε έντυπη ή ηλεκτρονική μορφή είναι βέβαια υπαρκτό. Δεν είναι καθόλου λίγοι οι τίτλοι που κινούνται στα 20 ευρώ, ακόμα και όταν ο συγγραφέας είναι Έλληνας και η έκτασή του έχει επαυξηθεί χάρη στη μεγάλη γραμματοσειρά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το τελευταίο βιβλίο του Μάρκαρη.

Ναι, το θέμα της τιμής δεν αφορά όλους τους εκδοτικούς οίκους εξίσου. Αλλά αφορά τους περισσότερους και δεν πιστεύω ότι ένα τέτοιο κείμενο θα έπρεπε να μπει σε μια περιπτωσιολογία. Περιγράφει τη γενική εικόνα.

Ας σημειωθεί επίσης ότι αρκετοί από τους συντελεστές του βιβλίου έχουν υποστεί μειώσεις στις αμοιβές τους: από τους συγγραφείς έως τους μεταφραστές, τους επιμελητές και τους υπάλληλους βιβλιοπωλείων.

Το κείμενο, και το αίτημα της μείωσης των τιμών, θα έπρεπε βέβαια να απευθύνεται εξίσου σε εκδοτικούς οίκους και βιβλιοπωλεία. Ο εκδότης καθορίζει την τιμή καταλόγου, αλλά το ποσοστό των βιβλιοπωλείων σε αυτήν δεν είναι καθόλου ασήμαντο - σε κάποιες περιπτώσεις ισοδυναμεί με ή ξεπερνά το ποσοστό του εκδοτικού οίκου.

Και ναι, θα πρέπει να δούμε πέρα από την τελική, λιανική τιμή του βιβλίου πώς ακριβώς μοιράζονται τα έσοδά του.

Στην Ελλάδα τα βιβλία εκδίδονται για ένα δυνητικό κοινό 11 εκατομμυρίων, από το οποίο ένας μικρός σχετικά αριθμός είναι συστηματικοί αναγνώστες βιβλίων - εξαιρούμαι εδώ την ανάγνωση βιβλίων για επαγγελματικούς σκοπούς ή για τις σπουδές. Δεν πρόκειται για κάποια παγκόσμια ή πανευρωπαϊκή πρωτοτυπία. Είναι η ίδια εικόνα σε όλον τον ευρωπαϊκό Νότο με το πρόσθετο επιβαρυντικό στοιχείο ότι η ελληνική γλώσσα έχει πολύ λίγους ομιλητές εκτός Ελλάδας.

Ο πυρήνας του προβλήματος βρίσκεται όμως αλλού. Στην Ελλάδα "διαβάζω ένα βιβλίο" σημαίνει ότι πηγαίνω στο βιβλιοπωλείο και το αγοράζω - και το αγοράζω καινούργιο. Η αγορά μεταχειρισμένων βιβλίων είναι στα όρια της ανυπαρξίας και οι βιβλιοθήκες απίστευτα υποβαθμισμένες και υποχρηματοδοτούμενες. Οι σχολικές βιβλιοθήκες έχουν κλείσει ή κλείνουν.

Αποτέλεσμα; Και μια κουλτούρα ανάγνωσης δεν ευνοείται και η μόνη επιλογή που έχουμε για να διαβάσουμε είναι να αγοράσουμε.

eAnagnostis

Anonymous said...

Προσωπικά το θέμα δεν με απασχολεί καθόλου για έναν πολύ απλό και βασικό λόγο. Το βιβλίο για εμένα προσωπικά είναι είδος πρώτης ανάγκης και θα το αγοράζω ανεξάρτητα από τη τιμή του. Αν χρειαστεί να κόψω κάτι για να αποκτήσω κάποιο βιβλίο σίγουρα υπάρχουν κάποια εντός εισαγωγικών ανόητα έξοδα που μπορώ να κόψω και δεν έχω πρόβλημα να το κάνω. Είναι λάθος να συγκρίνεται είτε με τον κινηματογράφο, είτε με οτιδήποτε άλλο, δεν έχει κάποιο νόημα, προσωπικά το θεωρώ και ανόητο. Και κάτι τελευταίο, όταν ξεκίνησα το blogging δεν ήμουν τόσο ματαιόδοξος για να βαυκαλίζομαι ότι θα δημιουργήσω νέους αναγνώστες, απλά ήθελα να μοιραστώ κάποιες σκέψεις μου με ανθρώπους που ήδη διαβάζουν, το ίδιο εξακολουθώ να κάνω και τώρα, μετά από έξι χρόνια.

Βιβή Γ. said...

Καλημέρα,την εννοώ.
Δεν απαντάω σε όλα τα σχόλια, αρνητικά ή θετικά,όχι από αδιαφορία αλλά επειδή αυτό είναι πρακτικά αδύνατον.Στο δικό μου ιστολόγιο απαντώ επειδή είμαι η οικοδέσποινα και το θεωρώ λιγάκι ως υποχρέωσή μου.

Λοιπόν το Plan A παρά τις όποιες τεχνικές αδυναμίες υλοποιήθηκε.
Η συζήτηση (ξαναζεστάθηκε) και οι παρεκκλίσεις της είναι,ακόμα κι αυτές,ενδιαφέρουσες.

Το ζητούμενο παραμένει.Είναι αυτό το γνωστό Ψωμί-Παιδεία -Ελευθερία.
Αυτές οι λέξεις σε τίτλο βιβλίου ευπώλητου,σε σύνθημα που θρυμματίζεται διαχρονικά στις πλατείες,σε πανουδάκι σε σχολικές αργίες,όσο το επιτρέπουν τα χρυσάβγουλα βεβαίως,σε φυλλαράκι γαρύφαλου που αφήνεται στο πεζοδρόμιο για να σαρωθεί την επομένη από το σκουπιδιάρικο.

Να τις επιβάλω ούτε μπορώ, μα ούτε και θ έ λ ω .

Ένα καταλαβαίνω όμως καλά από πολλά που (δεν)συνβαίνουν γύρω μου κι απ΄αυτή όλη την κινητικότητα των ιστολογίων,των κοινωνικών δικτύων κτλ που πρόκυψε από την επιστολή μας,καλή,κακή,κουτσή, ωραία,δεν με νοιάζει,ότι η αναζήτηση ατομικίστικων-δεν λέω ατομικών που είναι άλλο πράγμα -"λύσεων", είναι αυτή την στιγμή και πάλι η κυρίαρχη επιλογή των Ελλήνων όλων των τάξεων και των παρατάξεων!
Επιβεβλημένη,κι αυτή,ως διέξοδος, από τα πάνω.Χτισμένη ως νοοτροπία λαού αλλά και την ίδια στιγμή προσφερόμενη σαν σάκος του μποξ για τους υποτίθεται ευαίσθητους, που δεν την έχουν!
Έλα όμως που 50+ χρόνια παίρνει σάρκα κι οστά σε κατακερματισμένες παραλίες και σε καμένα δάση,τι καλύτερη απόδειξη ότι έχει διαπεράσει τα πάντα...

Τώρα προβάλλεται από τα μμε με την μορφή προτεινόμενης ατομικίστικης διεξόδου.Δεν εστιάζει ο πολίτης πουθενά αλλού,απογοητεύεται από όλους-αφού του το λένε έτσι θα είναι,όλοι ίδιοι είναι βρε παιδί μου-σιωπά λοιπόν,μαζεύεται απέναντι στην εξουσία,ξεσκίζει βέβαια αυτούς δίπλα του που τους έχει του χεριού του,κοιτάζει αυτός τη δουλίτσα του και σκύβει το κεφάλι παντοιοτρόπως:αυτός θα κοιτάξει την πάρτη του,δεν θέλει μπλεξίματα,είναι νοικοκύρης και πια στην εποχή μας,ένας μορφωμένος νοικοκύρης.
Θα παίρνει πατατούλες που θα του μοιράζουν,αυτός μόνος,θα ψηφίζει σταθερά όποιον του βρίσκει μια δουλία-δεν είναι ορθογραφικό λάθος-αυτός,μόνος,θα κόβει απ΄αλλού να πάρει τα φάρμακά του,αυτός μόνος, τα βιβλία του,αυτός,μόνος, αυτός, μόνος,αυτός,μόνος...

Το Plan b αναζητείται ακόμα κι όποιος αντέχει να μην κοιτάει την πάρτη του,καλώς να ορίσει στην αναζήτηση.
Κι ας το κάνει για ...πάρτη του.

Hfaistiwnas said...

Καλησπέρα,
συμφωνώ, είμαι μαζί σας. Έχει παραγίνει το κακό, έχω να αγοράσω βιβλίο σχεδόν ένα χρόνο τώρα πια.. και δεν πρόκειται να αγοράσω σύντομα..

Βιβή Γ. said...
This comment has been removed by the author.
Βιβή Γ. said...

Μια διόρθωση στην λίστα.



Βιβλιοκαφέ
Librofilo
Διαβάζοντας
Καγκουρώ
Βολτίτσες
Read-for-a-Life
Desperado Reading Diaries
Anagnostria
Λέσχη Ανάγνωσης του Degas
Νεάρχου Παράπλους
Το Ιστολόγιο του Θαλή
Ηλεκτρονικός Αναγνώστης

Γ. said...

Καλησπέρα. Επειδή ο καθένας διαμόρφωσε την επιστολή σύμφωνα με την δική του ξεχωριστή οπτική, νομίζω πως καλό θα ήταν να ΜΗΝ μπουν οι συμμετέχοντες κάτω από κάθε επιστολή-ανάρτηση.

π.χ. κι εγώ δημοσίευσα την επιστολή έχοντας κάνει κάποιες αλλαγές, ώστε να ανταποκρίνεται στην οπτική μου, και δεν με αντιπροσωπεύουν 100% όλες οι "εκδοχές" της επιστολής, χωρίς όμως να αλλοιώνω το πνεύμα της όλης κίνησης (για παράδειγμα η σύγκριση βιβλίου-κινηματογράφου δε με βρίσκει καθόλου σύμφωνο, κ.α.)

Michalis said...

Θα ήθελα να διευκρινίσω ότι ο "Ηλεκτρονικός Αναγνώστης" δε συνυπογράφει την επιστολή.

Τη δημοσίευσα, παραθέτοντάς την ακριβώς, γιατί ο διάλογος πάνω στο θέμα που θίγει είναι χρήσιμος και αναγκαίος. Και στη συνέχεια κατέγραψα τις αρκετές, δικές μου επισημάνσεις.

eAnagnostis

Pellegrina said...

Βιβη ποια ειναι η "εξουσία";

Κατερίνα Τοράκη said...

Συμφωνώ με Θαλή και Ηλεκτρονικό Αναγνώστη ως προς το πνεύμα της αναγκαιότητας συζήτησης (και με τη Βιβή φυσικά που το ... παλεύει έντιμα και αγωνιστικά!). Έχω προσθέσει τα σχετικά συμπληρωματικά μου σχόλια στο ιστολόγιό μου.

Βιβή Γ. said...

Η εξουσία του Φόβου,Pellegrina,την έχεις ξανακούσει;

Pellegrina said...

kai τι σχεση έχει με την τιμη των βιβλιων η εξουσια του Φόβου;

Βιβή Γ. said...

Για πες εσύ,τι φαντάζεσαι;

Pellegrina said...

η εξουσια του φοβου εχει σχεση με τα πάντα,ειναι ολη μας η ζωή. So?

Πάπισσα Ιωάννα said...

Για να ξαναγυρίσουμε στο θέμα-μας, έκανα μια βόλτα στα σχόλια και στα blogs κι αναρωτήθηκα:
- τελικά η προανακριτική της Βουλής θα βγάλει επιτέλους ένα κοινό πόρισμα για τη λίστα Λαγκάρντ;
- η ΕΦΕΕ θα ανακοινώσει ίδια αποτελέσματα για τις φοιτητικές εκλογές;
- θα μπορέσουν οι διαδηλωτές να συγκεντρωθούν μαζικά όλοι στο ίδιο σημείο και να μην είναι οι μεν στην Κοτζιά, οι δε στην Κλαυθμώνος, οι άλλοι στην Ομόνοια και οι τελευταίοι στο Σύνταγμα;
- οι οπλαρχηγοί του '21 θα συστρατευθούν εντέλει ή θα συνεχίσουν να σηκώνουν ο καθένας το δικό-του μπαϊράκι;

Τελικά είμαστε όλοι Έλληνες;
Καλή εβδομάδα
Πατριάρχης Φώτιος

Anonymous said...

Αρκεί, Πατριάρχη Φώτιε, ένα πολύ μικρότερο δείγμα για το συμπέρασμα.
Καθίστε σ' ένα τραπέζι με τέσσερα, πέντε, το πολύ, άτομα και συζητήστε για ό,τι θέλετε.
Είναι κοινό σε όλους το στοιχείο, που όλους μας χωρίζει και, περιστασιακά καθ' ομάδες, μας ενώνει.
(Δεν θα το περιόριζα στον ελληνικό χώρο.)

Καλό απόγευμα
Ελ,Ελ

Βιβή Γ. said...

Πάντως κι ο Σαραντάκος σήμερα συνεχίζει την συζήτηση από το ωραίο του μπλογκ.

Απαντώ στα κρίσιμα ερωτήματά σου:
1.ΟΧΙ.Και θα ειπωθεί από τον Γιαννάκη με ύφος γεμάτο αγνή απορία ότι φταίει η Ζωίτσα
2.ΟΧΙ.(Τι χαζή ερώτηση ήταν αυτή,
εδώ μιλάμε για παράδοση ετών πια,
θα την χαλάσουμε επειδή το θες εσύ...)
3.ΟΧΙ.(Άσε που ξέχασες το Μουσείο ως σημείο,επίτηδες το ξέχασες)
4.ΝΑΙ.(Βρες μόνος σου που πάει το ναι,στο πρώτο ή στο δεύτερο σκέλος)

Καλή βδομάδα

paramythou said...

Καλησπέρα σας,
εντελώς τυχαία έπεσα επάνω στο κείμενο της επιστολής. Εχει δίκιο σε πολλά, μα θα μπορούσε να "κερδίσει" σε κάποια ακόμα σημεία. Επίσης ας μην μας διαφεύγει κάτι πολύ βασικό το οποίο δεν συνυπολογίζεται. Για κάποιους η ανάγνωση, ή η γραφή, είναι αγάπη και ταξίδι. Για κάποιους άλλους είναι επιχείρηση.
Ευχαριστώ και καλό βράδυ

Νίκος said...

Ακριβώς επειδή υπάρχουν αυτοί, για τους οποίους το βιβλίο είναι επχείρηση, (εκδότες, αν έχετε ακουστά), μπορούν οι άλλοι "κάποιοι" να έχουν την ανάγνωση ως "αγάπη και ταξίδι". Διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να κρατούν στα χέρια τους βιβλία και να ταξιδεύουν.

Η όλη συζήτηση από ένα σημείο κι έπειτα αρχίζει να θυμίζει επικίνδυνα Βουλή των Εφήβων. Μας κυνηγάει αυτή η κουλτούρα. Αρχίζουμε μια σοβαρή συζήτηση και καταλήγουμε σε διαγωνισμό της πιο ευαίσθητης ατάκας!

ΥΓ: Εντυπωσιακά και τα πολιτικά κηρύγματα κάποιων παράφορων συνομιλητών. Προσωπικά, σκιάχτηκα. Μήπως άρχισε η Πολιτιστική Επανάσταση και δεν το πήραμε είδηση;

Anonymous said...

ο Νίκος ο Νουρέγιεφ

Βιβή Γ. said...

Εσείς έχετε ακουστά ότι οι κάποιοι άλλοι, πληρώνουν χρήματα για να κρατήσουν στα χέρια τους αυτά τα βιβλία;
Όσο για την πολιτιστική επανάσταση βεβαίως κι έχει αρχίσει,
συμβαίνει όμως εκτός των δελτίων των οκτώ κι είναι φυσικό να μην την έχετε πάρει είδηση.

Ένα ξερό Νίκος δεν μετριάζει το βόλεμα και την χολή της ανωνυμίας κι από αυτό και μόνο δεν δικαιούστε ,αφού εσείς μιλήσατε για σοβαρότητα, να στοχεύσετε όποιον,επώνυμα,παρέθεσε σκέψεις που εσείς-δικαίωμά σας-προσπαθείτε να περιγελάσετε,ως κηρύγματα.

Anonymous said...

Δεν ξέρω ποιος είαι ο Νίκος, όμως θα συμφωνήσω μαζί του.

Βιβή (όποια είστε), συγκρατηθείτε επιτέλους!

Anonymous said...

Κι εσείς κληρονόμος, anonymous;
Κι εγώ... anonymous.

Πάπισσα Ιωάννα said...

Anonymi και επώνυμοι,
δεν αξίζει να συζητάμε με τέτοιο ύφος.
Όποιος πληρώνει για να αγοράσει βιβλία πρέπει να έχει απαιτήσεις όχι μόνο στην ποιότητα αλλά και στην τιμή.
Τουλάχιστον η επιστολή-μας είναι μια κίνηση διαφύλαξης του βιβλίου ως κοινού πολιτισμικού αγαθού.
Ας μην την ευτελίζουμε.
Πατριάρχης Φώτιος