ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΛΕΙΣΤΑ
(Μ. Σαχτούρης)
Νυχτερινά
σώματα
καθώς ανάβουν και σβήνουν
οι δρόμοι
τα μάτια
σβήνουν κι αυτά
ενώ τα σύννεφα ανακατεύονται
και κατεβαίνουν
κλειστά καφενεία
δυο άνθρωποι μαζί
πιο κάτω τρεις άνθρωποι μαζί
και πιο κάτω τέσσερις άνθρωποι
ένα πρόσωπο ξεχασμένο
έν’ άλλο χθες απαντημένο
άτονο
απελπισμένο
δεν το θέλω
το στόμα
που ξέρει να βρίσκει
την πληγή της ψυχής
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ
πρέπει να κάψουμε τα χέρια μας
τη νύχτα αυτή
των φαντασμάτων
και της μαύρης πίκρας
(Μ. Σαχτούρης)
Νυχτερινά
σώματα
καθώς ανάβουν και σβήνουν
οι δρόμοι
τα μάτια
σβήνουν κι αυτά
ενώ τα σύννεφα ανακατεύονται
και κατεβαίνουν
κλειστά καφενεία
δυο άνθρωποι μαζί
πιο κάτω τρεις άνθρωποι μαζί
και πιο κάτω τέσσερις άνθρωποι
ένα πρόσωπο ξεχασμένο
έν’ άλλο χθες απαντημένο
άτονο
απελπισμένο
δεν το θέλω
το στόμα
που ξέρει να βρίσκει
την πληγή της ψυχής
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ
πρέπει να κάψουμε τα χέρια μας
τη νύχτα αυτή
των φαντασμάτων
και της μαύρης πίκρας
(διά την αντιγραφή)
Πατριάρχης Φώτιος
Πατριάρχης Φώτιος
4 comments:
Ομολογώ ότι αναρωτιόμουν. Απάντησες στην ανησυχία μου. Εκφράζω την εκτίμησή μου ακόμη μια φορά.
Δεν κατάλαβα τι απάντησα και σε ποια ανησυχία.
Πατριάρχης Φώτιος
Μιλώ για την ανάδειξη του θέματος και θέση που πήρες.
(Αδράχνω την ευκαιρία: Είδα 44 σχόλια σε προηγούμενη ανάρτησή σου και εδώ μόλις το δικό μου. Και επειδή μιλώ για υποψιασμένους αναγνώστες, θέτω τους εξής δύο προβληματισμούς προς συζήτηση: η ανάγνωση ως στάση ηττοπάθειας απέναντι στην πραγματικότητα και η αφηγηματική τεχνική των ανατροπών ως υποκατάστατη συμμετοχή στις αληθινές ανατροπές).
Θα τα σκεφτώ και θα τα θέσω προς συζήτηση.
Πατριάρχης Φώτιος
Post a Comment