ΑΛΕΞΑΝΔΡΕ(Λ. Ζαφειρίου)
Μας παρακολουθούν, Αλέξανδρε,
και τρέχουμε να κρυφτούμε
πού;
Εδώ είναι όλα εκτεθειμένα
το βλέμμα μας ο έρωτάς μας
η μνήμη μας
όλα σάμπως να μην αντιλαμβάνονται
πόσο έχουμε εκτεθεί
στην εξουσία του θανάτου.
Μας απειλούν, Αλέξανδρε,
τόσες διαψεύσεις το τσιμεντένιο πρόσωπο
αυτής της πόλης
ο ύπνος που μας βαραίνει.
Έχουμε πέσει τελεσίδικα
μισοζαλισμένοι πάνω
στις λιπαρές μας μέρες.
(διά την αντιγραφή)
Πατριάρχης Φώτιος
2 comments:
μου άρεσε πολύ το πόνημα σου. Εκτεθειμένοι είμαστε εδώ και χρόνια μάλλον..Εγω τουλάχιστόν έτσι θυμάμαι και έτσι νιώθω..αλλά σε αυτό το τσιμεντένιο πρόσωπο της πόλης θα κάνουμε και εμέις τις ατελιωτες βόλτες μας να αλητέψουμε όσο πιο καλά μπορούμε. Όπως ο Αλεξανδρος μάλλον...Εγω τις έκανα τις βόλτες μου μεγάλος σε αυτή την πόλη και ξέρω πως μπορεί να σου φτιάξει τη μέρα...Νομίζω έτσι πρέπει να κάνουμε...να πιούμε τον πικρό καφέ μας να ξεζαλιστούμε και να αρχίσουμε αυτές τις βόλτες πάλι...φιλικά, ένας νέος άπειρος
blogger
Τυχερέ, καλωσόρισες και καλά ροφήματα και αναγνώσεις μαζί μας.
Πατριάρχης Φώτιος
Post a Comment