Monday, April 29, 2013

ΝΟΜΠΕΛ-ΟΣΚΟΠΗΣΗ




Το κουίζ που επέλεξα για τις μέρες του Πάσχα δεν είναι καθόλου …άγιο. Χρειάζεται δαιμόνια σκέψη και υποκειμενικές εξηγήσεις. Το είχα σκεφτεί από τον Ιανουάριο, αφού συνηθίζω Χριστούγεννα, Πάσχα και Αύγουστο να θέτω, στον εαυτό-μου και στους θαμώνες του Βιβλιοκαφέ, ένα ερωτηματολόγιο. Το σημερινό στρέφεται γύρω από τα βραβεία Νόμπελ* και απαρτίζεται από δύο μέρη με τέσσερις συνολικά ερωτήσεις.
           
Από τη μία, το βραβείο που έχει κλείσει ήδη έναν αιώνα ζωής θεωρείται η ανώτερη διάκριση σε παγκόσμιο επίπεδο. Η βράβευση, εκεί μέσα στο φθινόπωρο, από τη Σουηδική Ακαδημία γεννάει συζητήσεις, είτε επειδή προκρίθηκε ένας αμφιλεγόμενος και συχνά άγνωστος συγγραφέας, είτε επειδή η ίδια η βράβευση κινεί πωλήσεις και ιεραρχικές αξίες στο χρηματιστήριο των πολιτιστικών αξιών, είτε επειδή όλοι αναζητούν το πολιτικό, εξωλογοτεχνικό, κριτήριο με το οποίο δόθηκε το βραβείο.
            Έτσι, το πρώτο σκέλος του διαγωνισμού-μας σχετίζεται με τα ονόματα συγγραφέων, οι οποίοι ήδη έχουν πάρει το βραβείο Νόμπελ. Τη λίστα των βραβευθέντων μπορείτε να τη βρείτε εδώ: ΒΡΑΒΕΙΑ ΝΟΜΠΕΛ.
Α.        Εσείς επιλέγετε μέχρι 10 από αυτούς, αυτούς που πιστεύετε ότι δικαίως το πήραν και εξηγείτε (αν θέλετε) γιατί τους θεωρείτε α-ξι-ο-λο-γό-τα-τους και διαχρονικούς.
Β.        Επίσης, επιλέγετε μέχρι 5 από τους νομπελίστες, τους οποίους θεωρείτε υπερ-εκτιμημένους (πολιτικά ορθούς αλλά λογοτεχνικά μετριότερους, συγκυριακά αναδεδειγμένους κ.ο.κ.) και ως εκ τούτου δεν θα έπρεπε να πάρουν μια τέτοια διάκριση.
 
            Από την άλλη, από τα γραφεία στοιχημάτων μέχρι τον πιο πιστό βιβλιόφιλο, όλοι έχουν να πουν για τον τάδε δημιουργό, ποιητή ή πεζογράφο, ή και θεατρικό συγγραφέα, ο οποίος θα άξιζε να βραβευτεί χάρη στην ιδιαίτερη σημασία του έργου-του. Όλοι έχουμε πιθανά ονόματα στο μυαλό-μας και αγαπημένα βιβλία (προφανώς μιλάμε για το σύνολο του έργου-του και όχι για ένα μοναδικό αριστούργημα) που καταξιώνουν τον δημιουργό-τους. Φυσικά, ο συγγραφέας πρέπει να ζει, για να μπορεί να βραβευτεί.


Γ.        Επομένως, το δεύτερο σκέλος της νομπελ-οσκόπησης ζητά από εσάς έως 10 ονόματα ζωντανών δημιουργών της διεθνούς σκηνής που θα θέλατε να πάρουν Νόμπελ, όχι για λόγους πολιτικής αλλά για λόγους λογοτεχνικής αξίας των έργων-τους.
Δ.        Τέλος, μέχρι 10 ονόματα νεκρών συγγραφέων που θα άξιζαν να πάρουν το βραβείο αυτό όσο ζούσαν, αν και δεν το πήραν.
 
Ø  Παρακαλώ να τηρήσετε τις προδιαγραφές. ...Ακούτε μερικοί εκεί έξω;
Ø  Αν θέλετε, εξηγείτε και την άποψή-σας, ει δυνατόν στηριγμένη σε περισσότερα του ενός έργα του συγγραφέα για τον οποίο μιλάτε.
Ø  Φυσικά, μπορείτε να αναφέρετε λιγότερα από τον καθορισμένο αριθμό ονόματα, να εξηγήσετε ή όχι, να υποδείξετε έργα που στηρίζουν την πρότασή-σας, μπορείτε να μην ψηφίσετε σε όλες τις κατηγορίες κ.ο.κ.
 
Ψηφίζουμε μέχρι και την Κυριακή 12 Μαΐου 2013, με τα αποτελέσματα να ανακοινώνονται τη Δευτέρα 13 Μαΐου 2013.  
*Θα μπορούσε κανείς να ονομάσει το βραβείο όπως θέλει, αν έχει αντιρρήσεις για το Νόμπελ. Απλώς επειδή θέλω να στηρίξω τον διαγωνισμό σε υπαρκτά σενάρια, πήρα αυτόν τον θεσμό ως βάση.
 
[Τις φωτογραφίες που κοσμούν το ποστ μπορείτε να τις βρείτε στα: www.goodbyte.gr, scientistsandengineersforchange.org, puvidya.wordpress.com, www.inews.gr και www.psmag.com]
Καλό Πάσχα
Πατριάρχης Φώτιος

34 comments:

Λύσιππος said...

K.ΚΑΒΑΦΗΣ-JAMES JOYCE

Οι περιπτώσεις που αποδεικνύουν ό,τι η επιτροπή δεν μπορεί να αναγνωρίσει την Πρωτοπορεία,(αλλά δείχνει επίσης και τον κραυγαλέο πουριτανισμό της)

Πάπισσα Ιωάννα said...

Φαντάζομαι, Λύσιππε,
ότι απαντάς στο Δ.

Προφανώς η Π ρ ω τ ο π ο ρ ί α δεν αναγνωρίζεται εύκολα από τους συγχρόνους-της, αμφιβάλλω αν την αναγνωρίζουμε και σήμερα, εννοώ τη σημερινή πρωτοπορία, αφού θα περάσουν μερικές δεκαετίες για να φανούν οι σημερινοί μεγάλοι δημιουργοί (όσοι δεν έχουν ξεχωρίσει ήδη).
Πατριάρχης Φώτιος

Λύσιππος said...

ΠρωτοπορΙα....

για τα υπόλοιπα ερωτήματα,θα πρέπει να γράψω πραγματεία και δεν υπάρχει ο χρόνος.
Και κείνο το 10....πολύ ή λίγο?

NYT Review of Books said...


Απαντώντας στο Δ΄, 3 ονόματα συγγραφέων:

1. Φίλιπ Ροθ
2. Φίλιπ Ροθ
3. Φίλιπ Ροθ

Μεγάλος συγγραφέας, ο οποίος, μολονότι έχει σαρώσει άλλες πολύ σημαντικές διακρίσεις, δεν έχει ακόμη βραβευθεί με Νόμπελ -για μάλλον ακατανόητους λόγους.

Αν θυμάμαι καλά, το βραβείο αυτό απονεμήθηκε πριν από λίγα χρόνια -αντί άλλων φαβορί, μεταξύ των οποίων και ο Ροθ- σε κάποιον Γάλλο που γράφει κάτι σαν ταξιδιωτικές εντυπώσεις.



Πάπισσα Ιωάννα said...

Άρα, NYTimes,
θεωρείς εκείνον τον Γάλλο μια καλή απάντηση στο Β ή απλώς τον φέρνεις αντιθετικό παράδειγμα για να τονίσεις τον Ροθ;
Εννοώ ότι μπορεί και αυτός να αξίζει όσο κατ' εσέ ο Ροθ ή και παραπάνω, αν κανείς δει το έργο-του. Ειλικρινά δεν ξέρω, αφού δεν έχω διαβάσει τίποτα δικό-του (του Λε Κλεζιό).

Πατριάρχης Φώτιος

Πάπισσα Ιωάννα said...

NYTimes,
προφανώς ο Ροθ είναι μια απάντηση για το Γ, αφού ο άνθρωπος ζει ακόμα.
Διευκρίνιση δική-μου
Πατριάρχης Φώτιος

NYT Review of Books said...

Ναι, βέβαια, λάθος μου. Δεν ξαναγύρισα στο ποστ πριν σχολιάσω και δεν το θυμόμουν καλά.

Πάπισσα Ιωάννα said...

NYTimes,
δεν πειράζει.
Περιμένω περισσότερες απαντήσεις, ειδικά απο εσένα,
που περιδιαβαίνεις τη διεθνή σκηνή.
Πατριάρχης Φώτιος

Anonymous said...

Μέτρησα περίπου 58 νομπελίστες, που έχω διαβάσει. Αυτομάτως, για τους άλλους μισούς δεν μπορώ να μιλήσω.
Βρήκα μεγάλη δυσκολία να φτιάξω την πρώτη δεκάδα, γιατί ήθελα διακαώς να φτιάξω μια δεύτερη (χωριστά) με νομπελίστες ποιητές. Εννοείται ότι όλα λογοτεχνία είναι -κι αυτά και κείνα-, όμως η ποίηση είναι Ποίηση, πώς να το κάνουμε;
Πορεύομαι λοιπόν με τις προδιαγραφές σας, εντελώς νομοταγής, όπως βλέπετε.

(Ολες οι απαντήσεις μου έχουν μάλλον τυχαία σειρά.)


Α. Πιστεύετε ότι δικαίως πήραν το Νόμπελ:
(Με πολλή πίεση ξεχωρίζω)

Φώκνερ
Γκρας
Καβαμπάτα
Καμύ
Έλιοτ
Σεφέρης
Ελύτης
Μάρκες
Σαραμάγκου
Χάμσουν

Β. Νομπελίστες, τους οποίους θεωρείτε υπερ-εκτιμημένους:

Παμούκ
Νάιπολ
Σολτζενίτσιν
Τσώρτσιλ
Λε Κλεζιό
(και πολλούς άλλους)

Γ. Ονόματα ζωντανών δημιουργών της διεθνούς σκηνής που θα θέλατε να πάρουν Νόμπελ, όχι για λόγους πολιτικής αλλά για λόγους λογοτεχνικής αξίας των έργων-τους:

Μίλαν Κούντερα (πάρα πολύ σημαντικός, με φιλοσοφικές παρεκβάσεις στα έργα του)
Φίλιπ Ροθ (γράφει αδιαμφισβήτητη λογοτεχνία)
Χαβιέρ Μαρίας (εξαιρετικός στυλίστας απείρου βάθους)
Άμος Οζ (σπουδαίος συγγραφέας))
Τζούλιαν Μπαρνς (κάνει την κοινοτοπία τέχνη)
Ίαν Μακ Γιούαν (μεγάλος συγγραφέας)
Τζόναθαν Κόου (διαυγής και οξυδερκής η σκέψη του)
Ουμπέρτο Έκο (μόνο για "Το όνομα του ρόδου")
Ενρίκε-Βίλα Μάτας (πολύ ενδιαφέρων)

Δ. Ονόματα νεκρών συγγραφέων που θα άξιζαν να πάρουν το βραβείο αυτό όσο ζούσαν, αν και δεν το πήραν:

Κάφκα
Μούζιλ
Μπόρχες
Ρούλφο
Καβάφης
Μπροχ
Τζόυς
Καλβίνο
Σάμπατο
Καίστλερ (για "Το μηδέν και το άπειρο")

κ.κ.

Anonymous said...

Συμπληρώνω στο Γ:
Μουρακάμι (τουλάχιστον για "Το κουρδιστό πουλί")

κ.κ.

Πάπισσα Ιωάννα said...

κ.κ.,
είναι εξαιρετικό το ρεκόρ-σου,
αφού έχεις διαβάσει 58 στους 109 νομπελίστες (βραβευμένους σε 105 χρονιές, αφού κάποιες δεν δόθηκε το βραβείο και σε κάποιες δόθηκε από κοινού).
Δεν τολμώ να μετρήσω πόσους έχω διαβάσει, ούτε πόσων έχω διαβάσει παραπάνω από ένα έργο.
Ταπεινός
Πατριάρχης Φώτιος

NYT Review of Books said...

Ωραία,λοιπόν!

Απαντώ στο Γ΄ και στο Δ΄:
(Η σειρά των ονομάτων είναι εντελώς τυχαία).

Ονόματα ζωντανών δημιουργών που θα ήθελα να πάρουν το Νόμπελ -πλην του Φίλιπ Ροθ, εννοείται:

-Τζόναθαν Φράνζεν (για την "Ελευθερία".
-Ρομπέρτο Μπολάνιο (για το "2666").
-Χαρούκι Μουρακάμι(για το "Κουρδιστό Πουλί".
-Ρίτσαρντ Φορντ (για το "Η Χώρα όπως είναι" -"The Lay of the Land").
-Σεμπάστιαν Μπάρυ (για τη "Μυστική Γραφή").
-Τζούλιαν Μπαρνς (για το "Ένα κάποιο τέλος".
-Percival Everet (για το "Erasure" -"Σβήσιμο").

Δ. Ονόματα νεκρών συγγραφέων, που θα άξιζαν να πάρουν το Νόμπελ και δεν το πήραν (εντελώς ενδεικτικά -από πού να αρχίσει και πού να τελειώσει κανείς!):

-Λουί Φερντινάν Σελίν (για το αριστούργημα των αριστουργημάτων "Ταξίδι στην άκρη της Νύχτας". Φυσικά, είναι απολύτως κατανοητοί οι λόγοι, για τους οποίους δεν βραβεύθηκε).
-Χέρμαν Μπροχ (για τους "Υπνοβάτες").
-Γιόζεφ Ροτ (για το "Εμβατήριο Ραντέτσκυ").
-Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ (για τον "Μεγάλο Γκάτσμπυ").
-Τρούμαν Καπότε (για το "Εν Ψυχρώ").
-Χουάν Ρούλφο (για το "Πέδρο Πάραμο").
-Τζην Ρυς (για την "Θάλασσα των Σαργάσων").
-Άιρις Μέρντοχ (για τη "θάλασσα", και τον "Μαύρο Πρίγκηπα")
-Αντουάν Σαιντ Εξυπερύ (για τον "Μικρό Πρίγκηπα"), και τόσοι άλλοι!!

Εννοείται ότι καρα-νομπελίστες θα ήταν (αξιωματικά)όλοι οι Γάλλοι και οι Ρώσοι κλασικοί (είτε πρόλαβαν τον θεσμό, είτε όχι), καθώς και ο τρισμέγιστος Κάρολος Ντίκενς!!

Πάπισσα Ιωάννα said...

NYTimes,
ο Μπολάνιο έχει πεθάνει
από το 2003,
οπότε μεταφέρεται αυτοδίκαια από το Γ στο Δ (οριακά μπαίνει στη δεκάδα).

Το μόνο που έχω να παρατηρήσω,
σε μια γενικότερη έκφραση γνώμης,
είναι ότι το βραβείο δεν μπορεί να δίνεται
σε έναν λογοτέχνη για ένα μόνο έργο-του,
αλλά, αν θεωρείς ότι τα συγκεκριμένα βιβλία-τους είναι τόσο δυνατά,
άξιος ο δημιουργός-τους.
Καληνύχτα
Πατριάρχης Φώτιος

NYT Review of Books said...

Ναι, κατά λάθος τον έβαλα στο Γ΄τον Μπολάνιο.

Κατά τα άλλα, αναφέρω το έργο τού κάθε δημιουργού, που κατά τη γνώμη μου τον καταξιώνει περισσότερο. Αυτή την έννοια έχει η παράθεση τίτλων.

Πάπισσα Ιωάννα said...

NYTimes,
το ανέφερα για να δείξω και τους δικούς-μου προβληματισμούς,
αφού εγώ, όπως και πολλοί φαντάζομαι,
έχουμε σε περίοπτη θέση
ένα κορυφαίο έργο για κάθε συγγραφέα
κι επόμενως με αυτό (και όχι φυσικά με όλα-του τα βιβλία)
κρίνουμε.
Ευχής έργο θα ήταν να είχαμε διαβάσει περισσότερα ή να είχαμε ξεχωρίσει περισσότερα
για να έχουμε καλύτερη γνώμη.
Πατριάρχης Φώτιος

Νώντας Τσίγκας said...

δικαίως το πήραν
1.Τόμας Μαν (1929)
2.Τόμας Έλιοτ (1948)
3.Τζων Στάϊνμπεκ (1962)
4.Σάμιουελ Μπέκετ (1969)
5.Ιζαακ Σίνγκερ(1978)
6.Ελίας Κανέτι (1981)
7.Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές (1982)’
8.Χόρχε Σαραμάνκου(1998)
9.Γκύντερ Γκρας (1999)
10.Μαρία Βάργκας Λιόσα (2010)
δεν θα έπρεπε να πάρουν μια τέτοια διάκριση.
1.Πάμπλο Νερούντα (1971)
2.Νταριο Φό (1997)
3.Ουϊνστον Τσώρτσιλ (1953)
4.Αλέξανδρος Σολζενίτσιν (1970)
5.Τζ. Μ. Κούτσι (2003)
θα άξιζαν να πάρουν το βραβείο αυτό όσο ζούσαν
1.Τζέϊμς Τζόϋς
2.Χόρχε Λ. Μπόρχες
3.Κάρλος Φουέντες
4.Αντρέ Μαλρώ
5.Νίκος Καζαντζάκης
6.Γιούκιο Μισίμα
7.Στέφαν Τσβάϊχ
8.Μαργαρίτα Γιουρσενάρ
9.Χέρμαν Μπρόχ
10.Άρθουρ Κλαρκ

θα ήθελα να πάρουν Νόμπελ
1.Άμμος Οζ
2.Φίλιπ Ροθ
3.Μίλαν Κούντερα
4.Ουμπέρτο Έκο
5.Μισέλ Ουελμπέκ
6.Σεμπάστιαν Μπάρυ

Νώντας Τσίγκας said...

Λησμόνησα τις ευχές μου...
Νώντας Τσίγκας είπε...

(...)"Θες με ως σφραγίδα επί την καρδίαν σου,
ως σφραγίδα επί τον βραχίονά σου.
Ότι κραταιά ως Θάνατος Αγάπη,
σκληρός ως Άδης Ζήλος.
Περίπτερα αυτής περίπτερα πυρός, φλόγες αυτής.
Ύδωρ πολύ ου δυνήσεται σβέσαι την αγάπην,
και ποταμοί ου συγκλύσουσιν αυτήν".

"Άσμα Ασμάτων", ΚΕΦ 5
http://www.youtube.com/watch?v=y5y_dgfX73A
29/4/13

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!

Πάπισσα Ιωάννα said...

Νώντα,
θα μελετήσω τη λίστα σου,
ειδικά τις προτάσεις για διάβασμα.
Καλό Πάσχα
Πατριάρχης Φώτιος

ΝΥΤ Review of Books said...

Αγαπητέ Πατριάρχη, σε ό,τι αφορά σχεδόν όλους τους συγγραφείς που αναφέρω (πλην Σελίν -όπου το "Ταξίδι" αρκεί και περισσεύει), έχω διαβάσει περισσότερα από ένα έργα τους. Δεν έκρινα σκόπιμο να το αναφέρω -δεν νομίζω ότι κάνουμε τέτοιου είδους επίδειξη εδώ.

Τώρα, για το αν η γνώμη που διαμόρφωσα είναι καλή ή θα μπορούσε να είναι καλύτερη τι να πω; -ένα παιχνίδι παίζουμε after all.

Καλό Πάσχα

Πάπισσα Ιωάννα said...

NYTimes,
οι παρατηρήσεις-μου αφορούσαν πιο πολύ εμένα, αφού εγώ (ας μη μιλήσω για άλλους και παρεξηγηθώ) κρίνω με βάση ένα και στην καλύτερη περίπτωση περισσότερα βιβλία των εν λόγω συγγραφέων.
Επομένως, συγχώρεσέ-με αν τα λόγια-μου φάνηκαν απρεπή. Μιλούσα, με αφορμή όσα λες, για μένα.
Προφανώς άλλοι, όπως κι εσύ (για σένα το ξέρω από τις ψηφιακές συζητήσεις-μας), έχουν διαβάσει πιο πολλά.
Ταπεινά
Πατριάρχης Φώτιος

Βιβή Γ. said...

Φώτιε,Φώτιε ,πασχαλιάτικα,από πού ν΄αρχίσω και πού να τελειώσω…

1.αντιπαρέρχομαι το μερικοί εκεί έξω - επειδή είναι άγιες μέρες και δεν θέλω να κολαστώ
2.σπεύδω να δηλώσω ότι τα Νόμπελ Λογοτεχνίας τα περιφρονώ βαθύτατα πια,επειδή είναι στυλιζαρισμένα κι άκρως υποκριτικά γιατί απ΄την μια τάχαμου αγνοούν είδη λογοτεχνίας που χωρίς να είναι κατ΄ανάγκην αναξιοπρεπή απευθύνονται στο ευρύ κοινό (πχ αυτό του Τόλκιν ή της Κρίστι)κι από την άλλη, την ίδια στιγμή, δίνονται με πολύ χοντροκομμένα συνήθως πολιτικά κριτήρια στην σάρα,την μάρα και την ανεκδιήγητη Χέρτα Μύλλερ(Χριστέ,το ζήσαμε κι αυτό)
3.εν τούτοις θα πάρω μέρος επειδή είμαι αμετανόητα ψηφολάγνος τύπος και γενικά γουστάρω λίστες, δημοσκοπήσεις,εκλογές,ψηφοφορίες και τα σχετικά επί τούτου διενεργούμενα αλλά και δια το τζέρτζελον αυτό καθαυτό
4.όποιος πει ότι κάνω ζαβολιά επειδή παρακάτω αναφέρω δυο τετράδες α.να του κάνει μαντάρα με κεριά τα καλά του τα ρούχα η κινέζικη λαμπάδα από τα Τζάμπο που θα κρατάει το χ,ψ βαφτιστήρι μόλις αυτή εκραγεί προς όλες τις κατευθύνσεις β.να του κάτσει το πτώμα στο στομάχι γ.ας διαβάσει το άρθρο του Γιάννη Μπασκόζου στο Βήμα της 14ης Οκτωβρίου 2012 με σχετικότατατο θέμα και μετά να μου πει.


Οι συγχωρεμένοι που θα έπρεπε να έχουν πάρει Νόμπελ –για 5000 διαφορετικούς λόγους ο καθένας και λυπάμαι που αφήνω απ΄έξω Φουέντες, Σελίν,Τζόυς,Καβάφη,Σάλιντζερ,Προυστ,Μιχάλη Κατσαρό,Καρούζο, Σάμπατο,
Μούζιλ,Τσβάιχ ,Μαγιακόφσκι,Αχμάτοβα,Αλεξάντρ Μπλοκ,Μπροχ, Βιρτζ.Γουλφ,
Μπράντμπερυ,Τόλκιν,Άγκαθα Κρίστι κά-είναι:

1.Καζαντζάκης (μη τα ξαναλέμε)
2.Τολστόι (μα απ΄αυτόν έπρεπε να ξεκινήσουν)
3.Μπόρχες (για όλα όσα έγραψε,δώσε μου κι εμένα μπάρμπα έχει καταντήσει το «βραβείο» και δεν πήρε,ποιος, ο Μπόρχες!)
4.Κάφκα(έχει επηρεάσει φανερά και κρυφά,καλώς ή κακώς τα 2/3 της σύγχρονης ευρωπαϊκής και όχι μόνον λογοτεχνίας)
5.Καλβίνο(επειδή αρέσει πολύ σε… μένα)
6.Κορτάσαρ (Κουτσό, Κουτσό,Κουτσό, Κουτσό,Κουτσό…..)
7.Ένας έστω από την δική μας φοβερή τετράδα(Μυριβήλης,Τερζάκης, Βενέζης, Καραγάτσης),δεν κατάλαβα, είναι καλύτερος ο μεσιέ Κλεζιό από πχ τον Καραγάτση; Ή τον εξαιρετικό Μυριβήλη της «Ζωής Εν Τάφω»;
8. Ναμπόκωφ(φυσικά,ειδικά για την Λολίτα)
9.Γιάννης Ρίτσος(γιατί έτσι )
10.Τζακ Λόντον(διότι είναι ένας ασίγαστος ποταμός,που έχει
«προφητέψει» πράγματα)

Πάλι καλά που δεν αγνόησαν τους(αν και δεν τους αγαπήσαμε απ΄ αυτό)παρακάτω:

1.Τζων Στάινμπεκ
2.Ουίλιαμ Φώκνερ
3.Ζοζέ Σαραμάγκου(αυτός μάλλον το πήρε για ξεκάρφωμα,που λένε)
4.Έρμαν Έσσε
5.Γιώργος Σεφέρης (όχι επειδή σκέφτηκα αλα αν δεν παινέψουμε το σπίτι μας κτλ αλλά επειδή το άξιζε)
6.Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές
7.Τόνι Μόρισον(αν δεν το είχε πάρει θα την έβαζα στις παραλλαγές της εν ζωή αμερικάνικης τετράδας)
8.Γιασουνάρι Καβαμπάτα
9.Κνουτ Χάμσουν(και μόνο για την Πείνα,φτάνει,φοβερό βιβλίο)
10.Περλ Μπακ(εμένα με συγκινεί ακόμα η Περλ)

Υπερεκτιμημένοι (ενδεικτικά)
1.Κούτσι
2.Χέρτα Μύλλερ
3.Παμούκ
4.Σολτζενίτσιν
5.Κλεζιό


Ζωντανοί ,που σιγά μη περιμένουν το νόμπελ για να διαβαστούν,αλλά τέλος πάντων.Με τυχαία σειρά κι αυθαίρετα προσωπικά κριτήρια.

1.Η αγία τετράδα των ΗΠΑ(Μακ Κάρθυ, Ροθ,Ντε Λίλο,Πίντσον ή Μακ Κάρθυ,Ροθ,Ντε Λίλο,Έβερετ ή όπως αλλιώς αλλά με τον Μακ Κάρθυ και τον Ροθ απαραιτήτως μέσα)
2.Άμος Οζ
3.Γκιγιέρμο Μαρτίνες
4.Μουρακάμι
5.Ζυράνα Ζατέλη
6.Μέριλιν Ρόμπινσον
7.Μισέλ Φέημπερ
8.Ζέιντι Σμιθ
9. Ίαν Μακ Γιούαν
10. Νίκος Παναγιωτόπουλος(ε,ναι,για το «Σύσσημον» και γιατί έτσι)

Ευχαριστώ για την πατριαρχική υπομονή και την φιλοξενία.
Εύχομαι Καλή Ανάσταση σε όλους και όλες.

Πάπισσα Ιωάννα said...

Βιβή Γ.,
Χριστός ανέστη.
Βάζω όρια για να μπορείτε να τα υπερβείτε -μην τολμήσετε!
Βάζω όρια για να μπορούμε να σκεφτούμε τα όρια του εαυτού-μας.
Είσαι φοβερή.
Πατριάρχης Φώτιος

Πάπισσα Ιωάννα said...

Κατεβάζω τη δική-μου λίστα στα δύο πρώτα ερωτήματα.

Α.

1. Mario Vargas Llosa (2010)
2. Orhan Pamuk (2006)
3. Jose Saramago (1998)
4. Kenzaburo Oe (1994)
5. Naguib Mahfouz (1988)
6. Gabriel Garcia Marquez (1982)
7. Pablo Neruda (1971)
8. John Steinbeck (1962)
9. Alber Camus (1957)
10. Knut Hamsun (1920)

Ακολουθούσαν κι άλλοι αγαπημένοι που έμειναν απ' έξω για να τηρήσω τα όρια.
Προτίμησα, παρότι ειδικεύομαι στα ελληνικά, να μη θεωρήσω αντικειμενική την κρίση-μου περιλαμβάνοντας στη δεκάδα τον Ελύτη, που μ' αρέσει πολύ, ή τον Σεφέρη, για λόγους αποστασιοποίησης. Ας κρίνουν τα ελληνικά Νόμπελ οι ξένοι.

Β.

1. Henri Bergson (1927)
2. Pär Lagerkvist (1951)
3. Camilo Jose Cela (1989)
4. Winston Churchill (1953)
5. Boris Pasternak (1958)

Εξηγώ:
1. Έξοβελίζω τον Bergson, επειδή δεν μιλάμε για Νόμπελ Φιλοσοφίας αλλά Λογοτεχνίας. Αντίθετα, εκτιμώ τον Καμύ (ή και τον Σαρτρ δευτερευόντως) επειδή έγραψαν σπουδαία λογοτεχνικά έργα, εκτός της φιλοσοφικής-τους παραγωγής.
2. Βλέπω πολλούς Σουηδούς λογοτέχνες (μεροληπτικό; άντε καλέ). Του συγκεκριμένου έχω διαβάσει κατιτίς και ...είπα, να ένας που το πήρε με μέσο.
3. Επίσης διάβασα από τον Θέλα και τον βρήκα πολύ παλιομοδίτικο. Μα το Νόμπελ δεν βραβεύει την πρωτοπορία;
4. Τσώρτσιλ και Πάστερνακ πήραν το βραβείο εντελώς αξιοκρατικά, ο πρώτος για τα απομνημονεύματά-του, ο δεύτερος για τον περίφημο Ζιβάγκο! Γιατί άραγε; ο πρώτος ήταν ο πρωθυπουργός της Αγγλίας και ο δεύτερος αντικαθεστωτικός στο σοβιετικό κομμουνιστικό καθεστώς. Τουλάχιστον ο Σολζενίτσιν είχε μια κάποια λογοτεχνική φλέβα.

Τα υπόλοιπα σε άλλο σχόλιο.
Πατριάρχης Φώτιος

ναυτίλος said...

Φώτιε χρόνια πολλά! Μόλις επέστρεψα από Ισπανία και καθώς είμαι λάτρης κάθε είδους λίστας, σπεύδω να σου καταθέσω τις απόψεις μου. Ίσως γνωρίζεις από παλαιότερα σχόλια ότι δεν θεωρώ το Νόμπελ ως έγκυρο θεσμό καταξίωσης λογοτέχνη. Μου αρέσει ωστόσο γιατί χάρη σ' αυτό το βραβείο έχουμε ανακαλύψει εξαιρετικούς λογοτέχνες, που διαφορετικά θα παρέμεναν (τουλάχιστον στη χώρα μας) στην αφάνεια.
Από τη λίστα των βραβευμένων έχω γνώση μερική ή αρκετά καλή τουλάχιστον 65 συγγραφέων. Αν εξαιρέσω 6-7 που μου είναι εντελώς άγνωστοι, οι υπόλοιποι μου είναι απλώς γνωστοί. Συνεπώς θα αναφερθώ μόνο σε αυτούς που κάπως γνωρίζω το έργο τους. Είναι άδικο να μιλήσω για τους υπόλοιπους.
Κριτήριο μου είναι η "λογοτεχνική αξία" με όσα μπορεί να υποδηλώνει αυτή η φράση.
Οι 10 που αναμφισβήτητα το άξιξαν (τυχαία σειρά):
Pinter Harold
Jelinek Elfriede
Saramago José
Morrison Toni
Beckett Samuel
Faulkner William
Εliot Thomas Stearns
Pirandello Luigi
Mann Thomas
Yeats William Butler


ναυτίλος said...

Τα δύσκολο είναι να βρώ 5 που δεν το άξιζαν, γιατί δεν γνωρίζω το έργο όλων αυτών. Ωστόσο θα κάνω μια προσπάθεια.
1. Τσώρτσιλ (μόνο λογοτέχνη δεν τον θεωρώ)
2. Μπερξόν (εξαίρετος αλλά δεν είναι λογοτέχνης)

Εδώ, συγχώρεσέ με αλλά σταματώ. Τους 63 για τους οποίους έχω κάποια γνώση του έργου τους, τους θεωρώ τουλάχιστον καλούς. Για τους υπόλοιπους τι να πω;
Επίτρεψέ μου να σχολιάσω την δική σου επιλογή του Πάστερνακ. Εδώ, νομίζω, δεν εξετάζουμε για ποιο έργο τους πήραν το Νόμπελ αλλά αν το άξιξαν συνολικά για το έργο τους. Και ο Πάστερνακ πέρα από πεζογράφος του ενός μυθιστορήματος (που άλλωστε το θεωρώ πολύ καλό) υπήρξε μοναδικός ποιητής!

ναυτίλος said...

Σειρά έχει η λίστα αυτών που άξιζαν την (υποτιθέμενη) μέγιστη λογοτεχνική διάκριση αλλά δεν την πήραν. Το γεγονός αυτό ουσιαστικά την απαξιώνει. Αρκεί και μόνο να διαβάσει κανείς τα ονόματα για να δει ποιοι έμειναν απ' έξω. Δύσκολο να περιοριστώ στα 10 ονόματα (θα ήθελα κάπου 30) αλλά θα το κάνω. Να λάβουμε υπόψη ότι το βραβείο ξεκίνησε να απονέμεται το 1901, χρονολογία κατά την οποία πολλοί θρύλοι της παγκόσμιας λογοτεχνίας βρίσκονταν εν ζωή!
1. Λέων Τολστόι
2. Χένρικ Ίψεν
3. Σελίν
4. Χένρι Τζέημς
5. Προυστ
6. Τζόυς
7. Βιρτζίνια Γουλφ
8. Ρόμπερτ Μούζιλ
9. Χέρμαν Μπροχ
10. Φραντς Κάφκα

Θα ήθελα να συμπληρώσω επίσης κάποια άλλα ονόματα που μου έρχονται στο νου, όπως: Ζολά, Τσέχωφ, Πεσσόα, Κόνραντ, Σβέβο, Καλβίνο, Τόμας Χάρντυ, Καβάφης, Παπαδιαμάντης, Πάουντ, Αντρέι Μπέλι, Μπέρνχαρντ, Ντέμπλιν, Ρόμπερτ Βάλζερ, Χουάν Ρούλφο, Μπόρχες, Κορτάσαρ, Τανιζάκι, Ναμπόκοφ, Φουέντες, Λίμα, Σάμπατο και ένα σωρό άλλοι...
Βέβαια για τον Πεσσόα και τον Κάφκα ή ακόμη και τον Μούζιλ ή τον Προυστ η Σουηδική Ακαδημία έχει κάποια ελαφρυντικά...

ναυτίλος said...

Άντε τώρα να διαλέξω ποιοι το αξίζουν...
1. Τόμας Πίντσον
2. Κούντερα
3. Κόρμακ Μακ Κάρθι
4. Χαβιέρ Μαρίας
5. Ντελίλο

Δεν μπορώ προς το παρόν να σκεφτώ άλλους. Σίγουρα θα υπάρχουν ένα σωρό που δεν γνωρίζω το έργο τους...

ναυτίλος said...

Και μια λίστα "bonus track" και παράλληλα μια πρόταση για μελλοντική λίστα, Φώτιε:
Ποιοι Έλληνες λογοτέχνες θα το άξιζαν κατά τη γνώμη μου;
1. Καβάφης (το απόλυτο φαβορί υπό άλλες συνθήκες)
2. Παπαδιαμάντης (αν τα μέλη της Σουδικής Ακαδημίας είχαν ελληνική παιδεία...)
3. Σεφέρης (το πήρε και το άξιζε με το παραπάνω)
4. Τσίρκας (γιατί όχι;)
5. Καρούζος (άντε τώρα να τους μεταφράσεις τα αμετάφραστα...)
6. Αλέξανδρος Κοτζιάς !
7. Κοσμάς Πολίτης (για τα δύο μεγάλα του μυθιστορήματα)
8. Θανάσης Βαλτινός (όσο υπάρχει καιρός...)

Εδώ σταματώ για να μην επηρεάσω τα μέλη. Να μην ξεχνάμε ότι ότι ψάχνουν παντού για υποψήφιους και ότι πολλές αναρτήσεις του Πατριάρχη μεταφράζονται και στα αγγλικά!

Πάπισσα Ιωάννα said...

Ναυτίλε,
προτείνω να αλλάξεις το ψευδώνυμό-σου και να το κάνεις "Τσουνάμι".
Ήσουν καταιγιστικός,
εξαιρετικά αναλυτικός και σαφής.
Την καλημέρα-μου
Πατριάρχης Φώτιος

πινέζα said...

Α. Αξιολογότατοι Νομπελίστες
- Orhan Pamuk
- Harold Pinter
- Elfride Jelinek
- Dario Fo
- Οδυσσέας Ελύτης
- Γιώργος Σεφέρης
- Albert Camus
- Ernest Hemingway
- Eugene O’ Neill
Β. Εξοβελιστέοι Νομπελίστες
- Winston Churchill


Γ. Προτεινόμενοι ζώντες
- Κική Δημουλά
- Θανάσης Βαλτινός-
Δ. Βραβευτέοι που δεν το πήραν
- Νίκος Καζαντζάκης
- Μ. Καραγάτσης
- Α. Σικελιανός

Πάπισσα Ιωάννα said...

Πινέζα,
πολύ ελληνοκεντρική σε βρίσκω.
Ούτε εγώ δεν θα πρότεινα τόσους Έλληνες!!!
Μήπως σε επηρέασε ο Ναυτίλος και το bonus track που εισήγαγε;

Ευχαριστώ, ούτως ή άλλως, για τη συνεισφορά
Πατριάρχης Φώτιος

Πάπισσα Ιωάννα said...

Συμπληρώνω την άποψή-μου καταθέτοντας τις προτάσεις-μου στις δύο τελευταίες λίστες:

Γ.
1. Milan Kundera
2. John Barth
3. Amos Oz
4. Haruki Murakami
5. Κική Δημουλά
6. Percival Everett
7. Jasmina Khandra

Βάζω τη Δημουλά, επειδή, όπως έχω ξαναγράψει, κρίνουμε το έργο και δεν βάζουμε κριτήριο το αν συμφωνούμε ή όχι με τις απόψεις του λογοτέχνη.
Κι επιπλέον προτείνω τον Everett, επειδή είναι ένα αφανές όνομα που αξίζει σε ό,τι γράφει, μα σε ό,τι γράφει!

Δ.
1. Κωνσταντίνος Καβάφης
2. Jorge Louis Borges
3. Franz Kafka
4. Italo Calvino
5. Michael Ende
6. Angela Carter
7. George Orwell
8. George Perec
9. Antonio Tabucchi

Ονόματα αγαπημένα με έργα που στιγμάτισαν τη λογοτεχνία-τους αλλά και επέδρασαν κα σε άλλες κουλτούρες. Η σημερινή-μας λογοτεχνική επίγνωση τους καταξιώνει, αν και δεν κατηγορώ άλλες εποχές που μπορεί και να τους αγνόησε ή να μην τους πρόσεξε τόσο.
Ως 10η επιλογή προτείνω τον Νίκο Καζαντζάκη, αν και ήθελα να τον αποφύγω επειδή προσπαθώ να μην επηρεαστώ από εθνικές μεροληψίες. Αλλά εν τέλει σκέφτηκα ότι ακόμα κι αν ήμουν Άγγλος, Ισπανός ή Ρώσος θα θεωρούσα το έργο-του πανανθρώπινο και θα τον ψήφιζα.
Πατριάρχης Φώτιος

Anonymous said...

Τα λογοτεχνικά μου αναγνώσματα, Πατριάρχη Φώτιε, είναι, σχετικά, περιορισμένα και, κανονικά, εδώ μέσα, ανήκω στους ακουσματικούς. Αλλά, εντάξει.

Α.
Ράσελ
Έσσε
Γκρας
Κέρτες
Καμί
Μπέκετ
Σαραμάγκου
Λιόσα
Μαν
Μαρκές

Β.
Τσόρτσιλ και γύρευε ποιοι άλλοι.

Γ.
Κούντερα
Έκο
Οζ
Ροθ
Ζίσκιντ

Δ.
Καζαντζάκης
Καλβίνο
Φουέντες
Καβάφης
Προυστ
Χένρι Μίλερ
Κάφκα
Μπουκόφσκι
Όργουελ
Γιώργος Θέμελης (Το πολυαγαπημένο μου "Πολύπτυχο" εκδόθηκε, νομίζω, μετά που πέθανε)

Ελ,Ελ

Anonymous said...

Αν και καθυστερημένα θα ήθελα κι εγώ να απαντήσω σε αυτό το ενδιαφέρον ερώτημα:

Νομπελίστες που αξίζαν το Νόμπελ
1) Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες (τα 100 χρόνια μοναξιά είναι ένα αριστούργημα για Νόμπελ από μόνο του)
2) Τζον Στάινμπεκ (τα σταφύλια της οργής και ανατολικά της Εδέμ είναι ογκόλιθοι στην παγκόσμια λογοτεχνία)
3) Αλμπέρ Καμύ (απλά εξαιρετικός, δεν χρειάζεται κάποια αιτιολόγηση)
4)Φώκνερ (ήταν καινοτόμος, άνοιξε νέα λογοτεχνικά ρεύματα και επηρέασε σημαντικούς μεταγενέστερους συγγραφείς)
5)Τόμας Μαν (για τον υπέροχο κλασικισμό του, την υπέροχη απόδοση της ιδεολογικής διαπάλης της εποχής του μέσα από το "μαγικό βουνό")
6)Ζοζέ Σαραμάγκου (η αφήγηση του είναι σαν περσικό κομψοτέχνημα)
7) Ίβο Άντριτς (Το χρονικό του Τραβνικ, η γέφυρα του Δρίνου, και Δεσποινίδα όλη η ιστορία των δυτικών Βαλκανίων μέσα από ένα πανέμορφο αισθητικό πρίσμα)
8) Πάμπλο Νερούδα (η ποίηση της λατινικής Αμερικής)
9) Μιγκέλ Άνχελ Αστούριας (διαβάστε "οι άνθρωποι από καλαμπόκι" και θα καταλάβετε)
10) Γιώργος Σεφέρης (δεν υπήρξε καλύτερος ποιητής στην ανατολική μεσόγειο καλύτερος από αυτόν)


Ποιοι δεν αξίζανε το Νόμπελ
1)Σολζενίτσιν (μετριότατος έως κακός συγγραφέας, κλασικό παράδειγμα βράβευσης από πολιτική σκοπιμότητα)
2) Χέμινγουεϊ (κατά τη γνώμη μου πολύ υπερεκτιμημένος)
3)Τσώρτσιλ (συγγραφέας από χόμπι)
4)Σαιν-Ζον Περς (απλά ασήμαντος)
5)Νάιπολ (ακόμα αναρωτιέμαι για το λόγο που βραβεύτηκε)

Ποιοι αξίζανε το Νόμπελ αλλά δεν το πήρανε
1)Τσβάιχ (πολύ καλός συγγραφέας, τα έργα του έχουν διαχρονικότητα και δεν τα έχει φθείρει ο χρόνος)
2)Μαξίμ Γκόρκι (ο τελευταίος της μεγάλης ρωσικής σχολής, το θεατρικό του "οι μικροαστοί" είναι αριστούργημα, το μυθιστόρημα "η μάνα" είναι ένα στολίδι του ανθρωπισμού)
3)Μπροχ (ήταν σπουδαίος, με το "Βιργιλίου θάνατος" εισήγαγε το πολυϊστορικό μυθιστόρημα
4)Τζέιμς Τζόυς (Οι Δουβλινέζοι και ο Οδυσσέας είναι υπεραρκετά για 5 Νόμπελ και όχι για 1 μόνο)
5)Καζαντζάκης (ο πεζογράφος που ήξερε να φτιάχνει νέες λέξεις και νέες ιδέες με απίστευτη απλότητα)