Καλή Ανάσταση!

Κώστας Βάρναλης “Οι πόνοι της Παναγιάς”

“Πού να σε κρύψω, γιόκα μου,
να μη σε φτάνουν οι κακοί;
Σε ποιο νησί του Ωκεανού,
σε ποια κορφήν ερημική;
Δε θα σε μάθω να μιλάς
και τ' άδικο φωνάξεις
Ξέρω πως θάχεις την καρδιά
τόσο καλή, τόσο γλυκή,
που με τα βρόχια της οργής
ταχιά θενά σπαράξεις.
…
Kι αν κάποτε τα φρένα σου
μ’ αλήθεια, φως της αστραπής,
χτυπήσει ο Κύρης τ' ουρανού,
παιδάκι μου να μη την πεις!
Θεριά οι ανθρώποι, δεν μπορούν
το φως να το σηκώσουν!
Δεν είν’ αλήθεια πιο χρυσή
σαν την αλήθεια της σιωπής.
Χίλιες φορές να γεννηθείς,

τόσες θα σε σταυρώσουν!”

...

Πάνω σε κάθε Γολγοθά στήνεται ένας σταυρός, αλλά πάντα μετά ακολουθεί μια Ανάσταση. Να τη ζήσουμε όλοι.

Πατριάρχης Φώτιος