Thursday, February 22, 2007

Σταμάτη υπεράσπισις

Ο Σταμάτης ως συγγραφέας και ως άνθρωπος δε χρειάζεται υπεράσπιση από εμένα. Υπερασπιζόμενος ωστόσο το πρόσωπό του προασπίζω το Vivliocafe.
Όταν στο προηγούμενο post μίλησα για το βιβλίο του, τόσο εγώ όσο και εκείνος συνομιλήσαμε σε ύφος κόσμιο και διαλλακτικό. Γι' αυτό θα ήθελα να θέσω ως αρχή τέτοιων διαλόγων να μην επιτίθεται κανείς στην προσωπικότητα του άλλου, ούτε του Σταμάτη, ούτε τη δική μου και φυσικά ούτε κανενός άλλου επισκέπτη. Μιλάμε για βιβλία και λογοτεχνία, δεν βάλλουμε εναντίον κανενός με χαρακτηρισμούς και υπονοούμενα. Μιλάμε με επιχειρήματα χωρίς αιχμές, μιλάμε με στοιχεία και όχι με ατάκες...
Γιατί εδώ δεν είναι παράθυρο κανενός καναλιού.
Ευχαριστώ
Πατριάρχης Φώτιος

10 comments:

Anonymous said...

Η αλήθεια κατά τη γνώμη μου Πατριάρχα είναι πως τελικά για τα βιβλία των συγγραφέων θα αποφανθούν Οι Αναγνώστες και μόνο αυτοί. Ολοι μας δηλαδή, αναγνώστες χωρίς άλλη ιδιότητα ακόμα κι αν η επαγγελματική μας ενασχόληση μπορεί να τυχαίνει να είναι τα βιβλία και η λογοτεχνία.

Τα όποια βραβεία, διακρίσεις, εκδηλώσεις, κριτικές, πάρτυ, συναθροίσεις, κουβέντες κλπ με αφορμή τα βιβλία των συγγραφέων, το μόνο που κανουν είναι να κρατούν τα εν λόγω βιβλία στον αφρό των ημερών.

Και κάποιες πωλήσεις [όχι πως πλουτίζουν συχνά οι συγγραφείς μικρών χωρών σαν τη δική μας κακά τα ψέμματα, ίσως στην καλύτερη περίπτωση να εξασφαλίζει τον βιοπορισμό].

Και κάποια φήμη που μερικοί συγγραφείς την έχουν προσωπικά ανάγκη περισσότερο από άλλους και γι αυτό ίσως φροντίζουν τόσο πολύ την κοινωνική παρουσία τους [οι αναγνώστες, όλοι μας, πάντα μα πάντα γοητευόμαστε από το νήμα που ενώνει το βιβλίο με τον συγγραφέα του κι έτσι το να μπορεί ο αναγνώστης να ακουμπήσει την άλλη άκρη του νήματος, να "ΜΙΛΑΕΙ" εκτός βιβλίου με τον συγγραφέα είναι πολύ μεγάλη υπόθεση και δεν είναι ψέμματα πως δεν είναι και άμοιρη της αγοράς του επόμενου βιβλίου].

Ολο αυτό το παιγχνίδι που στις μέρες μας λόγω των πολλών Μέσων να παρουσιαστούμε γίνεται πάρα πολύ εύκολο, μερικές φορές μοιάζει με έκρηξη. Και τότε δεν προλαβαίνεις να κάνεις βήμα και μπροστά σου σκάνε κομμάτια: ο Χ βγάζει βιβλίο στις 6 του μηνός, πώς σου φάνηκε ο Χ βιβλίο του, ο Χ δήλωσε πως γράφει καινούργιο βιβλίο, πότε θα κάνει πάρτυ ο Χ για το παλιό, κάνει πάρτυ ο Χ, πάμε στο πάρτυ του Χ, σου μίλησε ο Χ; μου έγραψε ο Χ, κλπ Το βιβλίο σε δεύτερη μοίρα και ο Χ στην πρώτη. Το βιβλίο πάει ξεχάστηκε σχεδόν, καλό θάναι για το βγάζει ενας μεγαλος εκδοτικος οικος δεν θαναι και για πεταμα.

Αυτά συζητάμε εμείς εδώ και προσπαθούμε να απομακρυνόμαστε από τις εκρήξεις για να διαβάσουμε ήσυχοι τα βιβλιαράκια μας χωρίς να βρίσκουμε όλο μπροστά μας τους συγγραφείς όπως εχτές που επισκέφτηκα το blog σας να διαβάσω για βιβλία και λογοτεχνία και βρέθηκα μπροστά στα comments του συγγραφέα που ναι μεν δεχόταν τις ενστάσεις σας, ναι μεν, αλλά πληροφορούσε εσάς και όλους μας για τη διεθνή καρριέρα του βιβλίου του. Ο ίδιος!

Με συγχωρείτε αλλά πιστεύω πως κάποια πράγματα πρέπει να ειπωθούν. Φυσικά κόσμια. Αλλά πρέπει να ειπωθούν.

Μου έλεγε ένα φίλος ανάπηρος - ο ίδιος δεν επιθυμεί τον όρο με ειδικές ανάγκες ή ικανότητες γι αυτό και γράφω ανάπηρος - μου έλεγε λοιπόν πως οι ανάπηροι πρέπει να βγούν στο δρόμο για να διεκδικήσουν τη θέση τους, το δικαίωμά τους στις διαβάσεις των πεζοδρομίων, κλπ κλπ αλλιώς ξεχνάμε την ύπαρξή τους και είναι σχεδόν φυσικό να παρκάρουμε μπροστά στις διαβάσεις ξεχνώντας τους.

Νομίζω πως και οι διανοούμενοι πεέπει να κάνουν το ίδιο και αυτό φυσικά αναφέρεται σε εσάς. Να βγούν και να μιλήσουν δηλαδή αλλιώς θα ξεχάσουμε την ύπαρξή τους και θα πιστέψουμε πως μόνο η τηλεόραση υπάρχει. Γι αυτό και σας ευχαριστώ, Πατριάρχα [και Κάτια], που έχετε αυτή τη σελίδα και βγαίνετε και λέτε κάποια πράγματα που κατά τη γνώμη μου αξίζει να ειπωθούν.

Πάπισσα Ιωάννα said...

@ ethos
(Εκ του ήθους ή του έθους, που, κατά τον Αριστοτέλη, γεννά το ήθος; Το έθος της ανάγνωσης που γεννά το ήθος του αναγνώστη; Μ' αρέσει.)
Σ' ευχαριστώ για τα καλα σου λόγια. Φυσικά δεν είμαι διανοούμενος για να σηκώσω το βάρος τέτοιων εγχειρημάτων (Συγγνώμη που η μετριοφροσύνη μου δε θέλει να μιλήσει για το μεγάλο πνευματικό έργο ενός Πατριάρχη που ήταν ένας από τους σημαντικότερους πνευματικούς ανθρώπους του Βυζαντίου!!!)
Τελειώνω το αστείο.
Έχεις δίκιο που τονίζεις την υπέρμετρη προβολή του προσώπου και όχι του βιβλίου στον καιρό μας. Τα σοβαρά βιβλιόφιλα ιστολόγια συζητάνε (περισσότερο) για τα κείμενα -άλλωστε αυτά θα μείνουν για τις επόμενες γενιές- και να συζητάνε διαλλακτικά για την ποιότητα των έργων, την ποιότητα δηλαδή της αφήγησης, την ποιότητα της σύγχρονης σκέψης.
Πατριάρχης Φώτιος

Anonymous said...

Καλημερα,

διαβαζοντας σημερα τα χθεσινα νεα σχετικα με το βιβλιο του κ. Σταματη (σας ευχαριστω για την αναφορα στο book attack), χαρηκα ενθυμουμενος οτι τον περασμενο Νοεμβριο εγραφα "ποσο μου άρεσε η προσπάθεια του Αλέξη Σταμάτη να τοποθετήσει τον προσωπικό του πήχυ ψηλά - να παίξει με όρους της παγκόσμιας αγοράς και όχι της μικρής μας εσωστρεφούς χώρας"
(http://book.attack.gr/?p=157)

Νομιζω οτι ολοι θα πρεπει να χαρουμε λοιπον εφ' οσον ενα ελληνικο βιβλιο (γραμμενο με εμφανως οικουμενικο προσανατολισμο) κατορθωνει να βγει τοσο γρηγορα εξω απο τα συνορα της χωρας (μπροαβο επισης και στην κα Μιχαλοπουλου)

Προσωπικα ειμαι αισιοδοξος για την πορεια της νεας γενιας ελληνων συγγραφεων, ακριβως γιατι ειναι διαποτισμενοι με οικουμενικο σκεπτικο και ξεφευγουν σιγα σιγα απο την μιζερια της μικρης μας ελληνικης κοινοτητας.

Anonymous said...

Διαβλέπω ένα ιδιατερο μενος με τον συγκεκριμένο συγγραφεα. Μια κριτικη τριπλάσια της συνηθους , γραμμενη εντελως επιδερμικά για ενα βιβλιο που εχει ενα σωρο επιπεδα που δεν αναφερθησαν. Ωστοσο αυτη ειναι η γνώμη του Πατριάρχη και αυτη καταθέτει στον προσωπικό τοπυ χωρο. Καλα ως εδω. Και καλα κανει εκ των υστερων και υπερασπιζεται τον συγγραφεα από αυτες τις γελοιες επιθέσεις, οσο και να μην του αρεσει το βιβλιο του. Σημαίνει πως εχει ήθος. Ενας συγγραφεα μαλιστα, που του απαντησε, κοσμια και ευγενικά. (ξερετε πολλους που θα απαντουσαν ετσι σε μια κατεδαφιστικη σχεδον κριτικη, που αποτελει και εκδηλη παρανάγνωση του κειμένου;) Ως εδώ καλα λοιπον με τον Πατριάρχη. Οι υπολοιποι ομως μοιαζουν να εκθέτουν και τον εαυτό τους και το ιστολόγιο. Αυτη η λογικη, δεν μιλω για το εργο και προσπαθω να υπομαθμισω τον ανθρωπο, ιδιον του νεοελληνικού μικρομάγαζου, ουτε σχεση με λογοτεχνια, εχει ούτε με τιποτα σχετικό. Δεν χρειάζεται δε να εισαι ο Φροιντ για να καταλάβεις τι απωθημένο κρυβεται από πίσω. Και να μαντεψεις και από που προέρχεται. Το βιβλιο προσωπικα μου αρεσε πολυ, εχω μια δυο ενστασεις, αλλα θα προτιμουσα να τις καταθεσω καπου όπου να υπάρχει διάλογος και οχι εμπάθεια. Λέτε οι έξι επτά εκδοτικοι οικοι στους οποιους εχει μεταφραστει ο εν λόγω συγγραφεας στο εξωτερικο να επηρεαστηκαν από την παρουσίαση του στον Ετυρυπίδη... Είναι σοβαρά πράγμτα αυτα να κατατιθενται σε χωρο που αφορά στη Λογοτεχνία; Μα σας παρακαλω αν θέλετε να μιλάμε για βιβλια ξεφυγετε παρακαλω από αυτο το επιπεδο και ασχοληθείτε με κειμενο, αφηγηματικη τεχνική, στιλ, φωνη και οσα συνιστουν την λογοτεχνια και οχι τα "παραθυρια" της παρα-λογοτεχνιας. Αγαπητε Πατριάρχα, δικο σας ειναι το σιτολογιο, εσεις θα το προστατευσετε. Καλημέρα σας.

Εαρινή Συμφωνία said...

Πατριάρχα μου, μήπως ήρθε η ώρα να μας πείτε περισσότερα για τον εαυτό σας; Αν ναι, έχεις μια πρόσκληση στο μπλογκ μου. Κατά τα λοιπά, με κάλυψε ο Μαμαλούκας.

Anonymous said...

Τώρα νομίζεις οτι μ' αυτό το ποστ Πατριάρχα οτι σου έφυγε η ρετσινιά του μικροπρεπούς χολιασμένου βιβλιοφάγου;

Anonymous said...

Αγαπημένοι μου κατ' επίφασιν επαγγελματίες αναγνώστες,
Το πρόβλημά σας είναι ότι βρίσκεστε σε ένα φαύλο κύκλο, τον οποίο ορίζουν και καθορίζουν τα συμφέροντα των εκδοτικών οίκων, βιβλιοπωλείων και δημοσιογράφων.
Πραγματικά, αν π.χ ο Αλέξης Σταμάτης δεν ήταν των δημοσίων σχέσεων κανείς δεν θα είχε μπεί στον κόπονα διαβάσει τα αντιγραμμένα απο αμερικάνικες νουβέλες βιβλία του.
Κανένα βάθος, ούτε ένα μότο να συγκρατήσεις μετά το τέλος της ανάγνωσης. Κι όμως απολαμβάνει ακόμη και μεταφράσεις στα γαλλικά , αγγλικά και άλλες γλώσσες. Καθότι είναι μέρος του συστήματος.
Πιάστε να διαβάσετε κι άλλα βιβλία. Μη μένετε μόνο στην επιφάνεια του κλάμπ. Δεν έχει νόημα για μάς τους πιό ψαγμένους κι απαιτητικούς αναγνώστες.
Αλλωστε, τα αναμασήματα προσφέρονται και απο τα κλειστά κυκλώματα των βιβλιοπεριοδικών.
Σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία και περιμένω κάποια ουσιασικότερη συμμετοχή σας στη σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία.
Περιμένω μιά γροθιά στο μαχαίρι. Τα γλυψίματα δεν βοηθούν παρά μόνο όταν υπάρχει μέλι!

Πάπισσα Ιωάννα said...

@anonymous
Καταρχάς, καλωσόρισες. Θα παρακαλέσω για μια ακόμα φορά να μην στέλνετε ανώνυμα μηνύματα. Κατά δεύτερον ειδικά για τον Σταμάτη εγώ έχω σοβαρές επιφυλάξεις για την αξία του. Τις έγραψα άλλωστε εκτενώς. Μην είμαστε ωστόσο αφοριστικοί, αν δεν καταγράφουμε αναλυτικά τα επιχειρήματά μας.
Πατριάρχης Φώτιος

Anonymous said...

Καλα πρεπει να τον βλεπετε στους εφιαλτες σας αυτον τον ανθρωπο. Τι μενος πια; Προφανως εδω μιλανε άτομα με απωθημενα και απορριψεις. Ανωνυμοι και λοιποι πατριαρχες, νομιζετε οτι ξερετε περισσότερα απο editors ευρωπαικών οικων οπως Hachette, Azbooka (ο μεγαλυτερος της Ρωσιας),arcadia; Τι δημοσιες σχεσεις και πρασινα αλογα. Νομιζετε πως ετσι βγαινουν τα βιβλια στο εξωτερικο; Κουνια που σας κουναγε. Τι αντιγραμμενα βιβλια; Οσοι απο σας ειστε wanabee συγγραφεις καθειστε καλυτερα να στρωθειτε στο γραψιμο κι αφηστε τη μιζερια. Αλλα το δικτυο επιτρεπει αυτη την ανωνυμη κακοηθεια,τι να κανουμε. Φανταζομαι οτι αν το σχολιο του προηγουμενου περι αντιγραμενων βιβλιων θα ειχε δημοσιευτει καπου ο συγγραφεας θα μπορουσε να του κανει ανετα μυνηση, αλλα απ οτι βλεπω ο ανθρωπος απλα σας κανει ηρεμα σχολια. Και κακως σας απαντα κατα τη γνωμη μου. Παντως, πολυ μιζερια. Καμια σχεση με ανθρωπους που αγαπουν τη λογοτεχνια. Κριμα και το δικτυο ειναι ευκαιρία για νηφαλια και ουσιαστικη επικοινωνια. Οταν αρχισα να διαβαζω το παρον μπλογκ ειχα βρει πολυ ενδιαφεροντα παραγματα. Αλλα βλέπω πως ο οικοδεσκοπτης και οι θαμωνες του εχουν ειδικο προβλημα με εναν συγγραφεα, γεγονος που φωτιζει την ολη προσπαθεια με αλλο φως...Αν δε σ αρεσει απλα καποιος δεν ανεβαζεις τριπλασια κειμενα και ποστ επι ποστ για να του τη βγεις.Αν καπου σε τσιγκλαει η παρουσια του το κανεις. Αυτο δεν ειναι κριτικη κυριοι. Οσο για τους ανωνυμους οσοι ξερουν λιγο απο το χωρο ξερουν και ποιοι ειναι. ετσι δεν ειναι Β, Ντ, Β, Μ, Δ ;

Anonymous said...

Πατριάρχα μου,
Δεν καταλαβαίνω γιατί ο Σταμάτης παρεξηγείται που λέω ότι είναι συγγραφέας των δημοσίων σχέσεων. Αν δεν ήταν μέσα στο σύστημα κανένας δεν θα είχε ασχοληθεί μαζί του. Τα βιβλία του είναι για πολτοποίηση (το έγραψε πέρισι και το Βήμα της Κυριακής!)
Γιατί παρεξηγείται και δεν κοιτάζει να ψαχτεί λίγο για να γράψει; (κι όχι να ψάχνει τα βιβλία των άλλων!)
Επειδή πήγε ένα ταξίδι στην Αμερική δεν πείθει πως ξέρει έστω και στο ελάχιστο τη χώρα και την κουλτούρα της. Κάνει ένα πασάλειμμα με γνωστά κλισέ που δεν προσφέρουν ούτε πρωτοτυπία ούτε βάθος.
Αφού και οι φίλοι του οι βιβλιοκριτικοί κάνουν απλή περιγραφική αναφορά στο ογκώδες και κενό βιβλίο του. Ριχνουν και καμιά αρνητική σπόντα με το γάντι πάντα!Δεν έχει επίγνωση της κατάστασης;
Αλλά γιατί να έχει, αφού τον κολακεύουν οι συνήθως κυκλωματικοί φίλοι του;
Πάντως, είναι ενοχλητική αυτή η πραγματικότητα για μας που διαβάζουμε το Παρτάλι και σπαρταράμε απο την κίνηση, τη γραφή, τη δύναμη της εικόνας και του συναισθήματος!
Λυπούμαι αλλά ο Σταμάτης θα πρέπει να αλλάξει επάγγελμα. Η να το χρησιμοποιεί μόνο σαν τίτλο στην κάρτ βιζίτ του.
Συγγραφέας δεν γίνεται κανείς με τις δημόσιες σχέσεις!
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία και περιμένω πιό ψαγμένες βιβλιοπροτάσεις. Οχι άλλο αναμάσημα των ίδιων και των ίδιων!
Ευχαριστώ
-