Αλεχάντρο Παλόμας, “Ένα μυστικό”

Τα παιδιά καταλαβαίνουν τον κόσμο με αφέλεια αλλά και με μαγεία. Η παιδική διάθλαση θέλει πολύ κόπο για να γίνει κατανοητή, θέλει μια σειρά από ενδείξεις να συνθέσουν ένα ολοκληρωμένο μονοπάτι προς την επίλυση των αινιγμάτων που θέτουν.

 

Alejandro Palomas “Un secreto” 2019 Αλεχάντρο Παλόμας “Ένα μυστικό” μετ. Α. Γκολφινοπούλου εκδόσεις Opera -2021

 

Τρελαμένη με τον Ισπανό συγγραφέα είπα ότι θα τον παρακολουθώ πιστά: πρώτα το 2019 διάβασα το “Ένας γιος” και ύστερα, το 2020, το “Μια μητέρα”.

 

> Ο Αλεχάντρο Παλόμας (Alejandro Palomas) γεννήθηκε το 1967 στη Βαρκελώνη. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία και ολοκλήρωσε τις σπουδές του με ένα Master in Poetics στο New College του Σαν Φρανσίσκο. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος και μετέφρασε έργα σημαντικών συγγραφέων όπως η Κάθριν Μάνσφιλντ, ο Όσκαρ Ουάιλντ, η Γερτρούδη Στάιν, ο Τζακ Λόντον κ.ά. Το 2018 έλαβε το βραβείο Nadal για το βιβλίο του Un amor. Το μυθιστόρημα "Ένας γιος" έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία μεταξύ των οποίων και το Εθνικό Βραβείο Νεανικής Λογοτεχνίας της Ισπανίας (2016). Βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε δεκαπέντε γλώσσες.

 

ΤΟ ΠΑΡΟΝ βιβλίο είναι μάλλον συνέχεια του “Ένας γιος”. Ο μικρός, εννιάχρονος πια, Gille(rmo), βλέπει πάντα τα πράγματα μέσα από τη μαγική ματιά του, εμπιστεύεται ακόμα την ψυχολόγο Maria και η πακιστανικής καταγωγής συμμαθήτριά του και φίλη Nazia μένει πλέον στο σπίτι τους ως “φιλοξενούμενη”, αφού οι αρχές συνέλαβαν τους δικούς της και την εμπιστεύτηκαν, μέχρι να αυτοί δικαστούν, στην οικογένεια του Gille.

ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ που προανέφερα είναι η αθώα, αντισυμβατική ματιά του μικρού αγοριού. Όλα είναι αυτά που ξέρουμε αλλά πρισματικά παρουσιασμένα σαν να είναι τόσο διαφορετικά. Κι αυτή η ισορροπία, που οφείλεται φυσικά στο δεξιοτεχνικό γράψιμο του Palomas, ισορροπία ανάμεσα στο παιδικό βλέμμα και στο πραγματικό κάνει τον αναγνώστη απ’ τη μια να καταλαβαίνει έμμεσα αλλά ξεκάθαρα τι γίνεται κι απ’ την άλλη να αντιλαμβάνεται τη χρωματιστή παλέτα με την οποία ο εννιάχρονος διυλίζει την πραγματικότητα. Η παιδική ματιά πλαισιώνεται από την οπτική γωνία της δασκάλας Sonia, της ψυχολόγου του σχολείου Maria και του πατέρα του Manuel.

ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΚΛΙΜΑ, η παιδικότητα είναι τρόπος απόκρυψης αλλά και έμμεσης αποκάλυψης της πραγματικότητας. Ο συνδυασμός ζωγραφιών και μισόλογων των παιδιών δημιουργεί αινίγματα και γρίφους, τους οποίους καλείται η ψυχολόγος του σχολείου να λύσει, ώστε τόσο να εμβαθύνει στην ψυχή και τα τραύματά τους όσο και να φτάσει στην άκρη μιας πολύπλοκης κατάστασης. Η μικρή Ναζία εσωτερικεύει ένα μυστικό, το εννοεί με τον Χ τρόπο και προσπαθεί ανάλογα να το κάνει πράξη, μένοντας πιστή στα αισθήματα και στις αρχές της. Εντάξει, το τέλος έρχεται κάπως άκομψα, αλλά μένω στο μαγικό χαλί που στρώνει η αφήγηση.

Πατριάρχης Φώτιος