Γεωπολιτικά …παιχνίδια στην άμμο

Μπροστά-μου μια ατάραχη λίμνη. Ο ουρανός ομολογουμένως δεν είναι καταγάλανος σαν της Ελλάδας, αλλά είναι ανέφελος σαν τη διάθεσή-μου. Κάθομαι σ’ ένα παγκάκι, απ’ αυτά που είναι διάσπαρτα περιμένοντας τις οικογένειες να ’ρθούν για πικ-νικ, και χαζεύω το νερό και τις πάπιες. Γύρω-μου το μάτι ρουφάει άπληστα το πράσινο, ένα πράσινο πυκνό, που μας λείπει εκεί πίσω στην πατρίδα. Καναδέζικο τοπίο: λίμνη, πράσινο, ησυχία. Δυο τρεις ψαρεύουν στα δεξιά-μου, μια βάρκα πλέει νωχελικά κάπου μακριά, το νερό λαγοκοιμάται στην ακτή. Θόρυβοι; Κανένας. Στο μυαλό έχει καθίσει μια απέραντη ηρεμία που ώρες ώρες φαίνεται απίστευτη. Γύρω γύρω απαλοί ήχοι, φυσικοί, απόκοσμοι.

            Αυτό σημαίνει διακοπές. Σημαίνει να είσαι μακριά από τα προβλήματα. Σημαίνει συνάμα να είσαι μακριά από την ένταση του κόσμου. Εδώ στον Καναδά μοιάζει η ζωή σαν να μην είναι πάνω στη γη. Η χώρα χουζουρεύει πολύ μακριά από τις εστίες αναταραχής, είναι η ίδια στη νιρβάνα-της, οι κάτοικοι ζουν με τα δικά-τους προβλήματα, σαν να μην επικοινωνούν με τον υπόλοιπο πλανήτη. Οι ειδήσεις δεν τσιρίζουν, τα νέα αφορούν μικρά ζητήματα, η εξωτερική πραγματικότητα μοιάζει μακρινή και ψεύτικη. Η Ελλάδα, η οικονομική κρίση, η Ευρώπη και τα συσσωρευμένα προβλήματα, η Μέση Ανατολή, ακόμα και οι ΗΠΑ προβάλλουν σαν μυθιστορηματικοί κόσμοι.

            Διαβάζω τα νέα στις εφημερίδες (“Calgary Herald”, “Edmonton Journal” κ.ο.κ.) κι είναι σαν να διαβάζω μυθιστόρημα. Ακούω τα news κι είναι σαν οι εξωτερικές ειδήσεις να έρχονται από τον Άρη. Κι όμως όλος ο Αύγουστος του 2014 έγραψε πολλές μελανές σελίδες στο βιβλίο της Παγκόσμιας Ιστορίας. Δυστυχώς:

 

              Η Ουκρανία δεν ησύχασε ακόμα, όσο οι Ουκρανοί και οι Ρώσοι διαμοιράζουν τα ιμάτιά-της. Η Δύση ανάβει φωτιές και μετά σφυρίζει αδιάφορα. Ο Πούτιν, τσάρος στη θέση των τσάρων, νιώθει να απειλείται στη γειτονιά-του και δεν παίζει καθόλου κρυφτό, παίζει επιθετικό κυνηγητό. Τι κάνει; Κάνει μποϊκοτάζ στα προϊόντα της Αμερικής και της ΕΕ κι οι παραγωγοί αγροτικών προϊόντων στην Γηραιά Ήπειρο παθαίνουν για άλλη μια φορά εγκεφαλικά. Ο πόλεμος πλέον δεν είναι στρατιωτικός, είναι απλώς οικονομικός, αλλά πάλι την πληρώνουν οι λαοί.

            Στη Μέση Ανατολή παίζουν άλλο παιχνίδι. Έχουν χάρτινους πύργους και ρίχνουν κάτι σίδερα για να τους γκρεμίσουν. Από τη μια η Χαμάς κι από την άλλη το Ισραήλ. Κερδίζει όποιος σηκώσει περισσότερη σκόνη. Το κακό είναι ότι μαζί με τη σκόνη αιωρούνται ανθρώπινα μέλη και κεφάλια, σκισμένα ρούχα και παιδιά που κλαίνε. Το Ισραήλ δεν θυμάται τι έπαθε από τους Ναζί. Αλλά τότε ήταν το αδύναμο πρόβατο που υπάκουε τους ραβίνους-του, τώρα είναι ο στρατοκίνητος λύκος που μπορεί και κάνει τα ίδια. Έτσι, κάνει τα ίδια, τα σκληρά, τα απάνθρωπα, τα αιμοβόρα. Η Ιστορία, φαίνεται, έχει κοντή μνήμη…

            Στο Ιράκ και στη Συρία ο Εμφύλιος είναι μια καθημερινή υπόθεση. Στη Συρία οι Τζιχαντιστές που θέλουν τα ρίξουν τον Άσαντ είναι τα καλά παιδιά, τα οποία στηρίζονται από τους Αμερικανούς. Στο Ιράκ οι Τζιχαντιστές είναι οι κακοί φονταμενταλιστές που πάνε κόντρα στη νόμιμη (βλ. αμερικανόφιλη) κυβέρνηση. Στη Συρία ο Άσαντ στηρίζεται από τους Ρώσους, στο Ιράκ οι Τζιχαντιστές είναι οι αιμοβόροι Μουσουλμάνοι. Ανάμεσα, οι αλλόθρησκοι Γιαζίντι, ούτε Μουσουλμάνοι ούτε Χριστιανοί, βάλλονται από παντού, πεινάνε και διψάνε, πεθαίνουν παράπλευρες απώλειες του πετρελαίου.

            Στη Λιβύη ξαφνικά γίνονται ταραχές κι εμείς στέλνουμε πολεμικό πλοίο να διασώσει τους αμέτοχους ξένους. Στην Δυτική Αφρική ο ιός Έμπολα θερίζει τους πληθυσμούς και στα αεροδρόμια κυκλοφορούν εξωγήινοι υπάλληλοι και μασκοφόροι σεκιουριτάδες που ελέγχουν ποιος μπαίνει και ποιος βγαίνει. Στις ΗΠΑ άλλη μια ρατσιστική ορχήστρα παίζει με σφαίρες το κονσέρτο για πολυβόλα… Η Γη χορεύει σκληρό ροκ ’ν ρολ, οι άνθρωποι πηγαινοέρχονται μυγάκια πάνω στον χάρτη, ο πλανήτης γυρίζει με αίμα και χρήμα.

            Είναι ωραίο να ζεις στον Καναδά. Καταλαβαίνεις τι σημαίνει ειρηνική κοινωνία! Δεν είναι ωραίο να ζεις σαν Καναδός. Δεν καταλαβαίνεις τίποτα απ’ όσα γίνονται στα δρομάκια του κόσμου!

Καλώς σε βρήκα, κόσμε!

Πατριάρχης Φώτιος