Saturday, July 27, 2013

ΒΙΒΛΙΟδιασταυρώσεις

Πόσες φορές ένα βιβλίο φέρνει στον νου-σας ένα άλλο; Πόσες φορές λέτε πως αυτό που διαβάζετε μοιάζει, μιμείται, αποτελεί απόγονο ενός άλλου βιβλίου; Ή δεν σκεφτήκατε ποτέ ότι το τάδε ελληνικό βιβλίο ‘αντιγράφει’ το δείνα ξένο, ότι έχουν κοινούς τόπους, ότι αποτελούν μακρινά ξαδέλφια από άποψη θέματος, χειρισμού ή και τεχνοτροπίας;
 
 
           

Το πείραμα έγινε πράξη πέρυσι τα Χριστούγεννα και, επειδή πέτυχε, το επαναλαμβάνω με τις καλοκαιρινές προτάσεις-μας. Το τελικό βιβλιοδιάγραμμα

είχε πολύ ενδιαφέρον. Από σήμερα, λοιπόν, μπορούμε πάλι να διερευνήσουμε συνειρμικά τι συνδέει αγαπημένα αναγνώσματα μεταξύ-τους. Είναι ένα παιχνίδι συνδέσεων αλλά και συνειρμών, μια σκυταλοδρομία αναγνώσεων στην οποία η μία δίνει τη σκυτάλη στην άλλη.
            Η διαδικασία έχει ως εξής:
1.      Θέτουμε τα όρια του παιχνιδιού-μας: από σήμερα έως το Σάββατο 31 Αυγούστου 2013.
Την Κυριακή (1/9/2013) μπορούμε να δούμε συνολικά τα αποτελέσματα της σύμπραξής-μας.
2.      Καταθέτω εγώ ένα πρώτο σχόλιο, ένα βιβλίο, για το οποίο κάνω σύντομη αναφορά στα βασικά χαρακτηριστικά-του.
3.      Το δεύτερο σχόλιο μπορεί να είναι δικό-σας, αρκεί να σκεφτείτε ποιο άλλο βιβλίο σας θυμίζει αυτό που προηγήθηκε.

4.      Έτσι, ο καθένας καταθέτει τη δική-του πρόταση εξηγώντας ποια ομοιότητα βρίσκει μεταξύ του Χ βιβλίου και της δικής-του πρότασης σε μια αλυσίδα ακολουθιών.
5.      Δεν είναι υποχρεωτικό να σχηματίσουμε μια γραμμική αλυσίδα, αφού ο οποιοσδήποτε μπορεί να ‘κολλήσει’ τη δική-του ψηφίδα όχι στην αμέσως προηγούμενη αλλά σε οποιαδήποτε από τις προηγούμενες θέλει.

Λ.χ.           Α →    Β                 Γ                  Ε                  Ζ 
                                                                          
  Δ                 Στ                               Η
6.      Ο ίδιος φίλος του Βιβλιοκαφέ μπορεί να επανέλθει και να προτείνει κι άλλο βιβλίο, αρκεί να έχει μεσολαβήσει τουλάχιστον ένας άλλος. Προτείνουμε (1) ένα βιβλίο τη φορά και περιμένουμε κάποιον άλλο να μεσολαβήσει πριν επέμβουμε ξανά.
7.      Παίξτε κι εσείς από το σπίτι ή από την παραλία, αναλογιζόμενοι πώς συνάπτονται μυστικά τα βιβλία μεταξύ-τους και πώς το ένα μπορεί να οδηγήσει στο άλλο.
Ας φτιάξουμε μια μεγάλη αλυσίδας με πολλές διακλαδώσεις, ώστε να μάθουμε ποια άλλα βιβλία μπορεί να μας αρέσουν με βάση τον δικό-μας κρίκο. 
 

     Επίσης, το Βιβλιοκαφέ θέλει να κάνει ένα άνοιγμα στον κόσμο που δεν έχει δικό-του ιστολόγιο. Επομένως, προσκαλεί όποιον βιβλιόφιλο θέλει, όποιον βιβλιόφιλο διάβασε ένα καλό βιβλίο και θέλει να γράψει δυο λόγια γι’ αυτό, να στείλει στο μέιλ-μου (sjuzet@hotmail.com) το κείμενό-του με την υπόσχεση εκ μέρους-μου ότι θα το δημοσιεύσω, ώστε να το συζητήσουμε. Το έκανα ήδη με τη φίλη κ.κ. (κατηγορία Ξενώνας), η οποία έγραψε για ένα βιβλίο, και θα το επαναλάβω με όποιον πιστόν προσέλθει… Μαζέψτε ιδέες και καλά βιβλία κι από Σεπτέμβρη θα είμαι διαθέσιμος.
 
[Οι φωτογραφίες αντλήθηκαν από: www.newsbeast.gr, footage.shutterstock.com, www.plushbeds.com, litstack.com και favim.com]
Καλό καλοκαίρι,
με την ξεγνοιασιά που του ταιριάζει,
με τις ανάσες που χρειαζόμαστε,
με τα βιβλία που θα μας συνεπάρουν.
Πατριάρχης Φώτιος

14 comments:

Πάπισσα Ιωάννα said...

Percival Everett, “Η θεραπεία του νερού”

Το μυθιστόρημα του Percival Everett έχει ως κέντρο-του τη θανάτωση της εντεκάχρονης κόρης του πρωταγωνιστή, ο οποίος αποφασίζει να εκδικηθεί και απάγει τον πιθανό εγκληματία, στον οποίο θα εφαρμόσει όλη τη λεκτική μανία-του, στηριγμένη σε φιλοσοφικά βάθρα και θεωρίες για τη ζωή, τον θάνατο, την ανθρώπινη ύπαρξη κ.ο.κ. Ο πατέρας, που βιοπορίζεται γράφοντας ερωτικά μυθιστορήματα με γυναικεία ψευδώνυμο, συγκλονίζεται τόσο από τον βιασμό και τον θάνατο της κόρης-του που αίρει την πίστη-του στη λογική και στη δικαιοσύνη.
Έτσι, όλο το έργο, γραμμένο με πλήρη αποσπασματικότητα, περιλαμβάνει τον καταρρακωμένο κόσμο τον οποίο ανέκαθεν επιχειρούσε η ανθρωπότητα να ορίσει φιλοσοφικά, λογοτεχνικά, ιστορικά, ενώ τώρα στα μάτια ενός ανθρώπου του 21ου αιώνα φαντάζει α-νόητος, α-βάσιμος, αν-ούσιος.

Πατριάρχης Φώτιος

Anonymous said...

Δεν έχω διαβάσει ακόμη το βιβλίο, αν και το έχω στη λίστα μου.
Ο πρώτος συνειρμός μου φέρνει στο νου τη "Συχώρεση" της Σώτης Τριανταφύλλου.

Ένα παιδί εξαφανίζεται· μια οικογένεια πληρώνει το τίμημα· την εύθραυστη αρμονία διαδέχεται η αγωνία, η απελπισία, το μίσος, η απατηλή επιθυμία για εκδίκηση. Το έγκλημα τιμωρείται σκληρά, αλλά η τιμωρία δεν φέρνει τη λύτρωση· προπάντων, δεν φέρνει πίσω τους νεκρούς. Η μητέρα, μετά από χρόνια, σε μια ιδιωτική κόλαση, ξαναβρίσκει τη θέση της στον κόσμο: η συγχώρεση του δολοφόνου του παιδιού της είναι ο μοναδικός τρόπος για να επιζήσει.

κ.κ.

FaneZan said...

Τζίλιαν Φλιν, "Το κορίτσι που εξαφανίστηκε"

αλλά και Αιχμηρά αντικείμενα/Σκοτεινός Τόπος

"Διασταυρώνε(-ον)ται" με την "συγχώρεση" της Σ. Τριανταφύλλου λόγω θέματος. Εξαφάνιση, φόνος, αστυνομική λογοτεχνία με την σκληρή γραφή και την διεισδυτική ματιά μιας γυναίκας συγγραφέα που έχει κερδίσει την καταξίωση στο αναγνωστικό κοινό.
Περισσότερα και στο link:
http://fanezan.blogspot.gr/2012/09/blog-post_2.html

anagnostria said...

Πολύ κοντά στο θέμα έγκλημα-αυτοδικία βίσκεται το αστυνομικό μυθιστόρημα της Π.Ντ.Τζέημς "Αθώο αίμα". Σ' αυτό, ένα δεκατριάχρονο κορίτσι βιάζεται και δολοφονείται. Για το έγκλημα καταδικάζεται ένα ζευγάρι. Ο άντρας πεθαίνει και η γυναίκα πρόκειται να αποφυλακιστεί μετά από δέκα χρόνια φυλάκισης. Ο πατέρας του δολοφονημένου κοριτσιού περιμένει τη στιγμή αυτή για να πάρει την εκδίκησή του.

Anonymous said...

Ο βάρβαρος γάμος, Γιαν Κεφελέκ, Καστανιώτης

Το παιδί, που γεννήθηκε από το βιασμό της νεαρής κοπέλας, περνάει τα παιδικά του χρόνια κρυμμένο σ' ένα πατάρι. Η μητέρα του και οι παππούδες του το μισούν.
Η μητέρα του, παρά το γάμο της μ' έναν πλούσιο που προσπαθεί να προστατεύσει το παιδί, περιφρονεί το σύζυγό της, γίνεται αλκοολική και κλείνει το παιδί σ' ένα ίδρυμα για καθυστερημένους.
Το παιδί όμως δεν είναι καθυστερημένο. Λατρεύει τη μητέρα του -αλλά και τη φοβάται- και ονειρεύεται να τη συναντήσει. Το σκάει από το ίδρυμα και καταφεύγει σ' ένα τρικυμισμένο πλοίο, που το κάνει σπίτι του και στέλνει γράμματα αγάπης στη μητέρα του, μέχρι που γίνεται η συνάντησή τους και η τραγική ομολογία του τέλους.

κ.κ.

Πάπισσα Ιωάννα said...

Θα παρακαλέσω να γράφετε με ποιο από τα προηγούμενα βιβλία
διασταυρώνεται η δική-σας πρόταση.

κ.κ.,
μπορείς να διευκρινίσεις;

Ευχαριστώ για τη συμμετοχή
Καλά μπάνια
Πατριάρχης Φώτιος

Anonymous said...

"Ο βάρβαρος γάμος" συνδέεται με όλα τα προηγούμενα ως προς το βιασμό και τις συνέπειές του στη ζωή των θυμάτων, που αλλάζει άρδην εξαιτίας του.
Για τη συνέχεια όμως του παιχνιδιού, μάλλον έρχεται μετά το "Αθώο αίμα", (που τυχαίνει να έχω διαβάσει).

κ.κ.

Πάπισσα Ιωάννα said...

Όταν ξεκίνησα το προηγούμενο βιβλιοδιάγραμμα τον Δεκέμβριο του 2012, έβαλα ως βάση το "10" του Καραγάτση, για οποίο εγώ ο ίδιος ήξερα πολλά κείμενα με κέντρο την πολυκατοικία.
Τώρα, ανυίθετα, έθεσα ως μάνα το βιβλίο του Everett χωρίς να έχω στον νου-μου εξ αρχής άλλο κείμενο που να μοιάζει.
Έτσι παιδεύτηκα πολύ, ώσπου αυτές τις μέρες διάβασα και απόλαυσα το βιβλίο του Yair Lapid (Γιαίρ Λαπίντ) "Το έκτο αίνιγμα". Σ' αυτό το αστυνομικό έργο ένας αρρωστημένος άνδρας απάγει κοριστάκια και τα σκοτώνει, μόλις φτάσουν στα 11-τους χρονια, όπως και την κόρη του αφηγητή στη "Θεραπεία του νερού". Η παιδοφιλία και η μετέπειτα θανάτωση των μικρών αθώων κοριτσιών είναι ο συνεκτικός κρίκος της πρότασής-μου.
Πατριάρχης Φώτιος

Βιβή Γ. said...

Φέτος δεν προσφερόταν το αρχικό βιβλίο για πολλές διασταυρώσεις .
Βγήκα μόλις σε ένα κάπως αλλιώτικο όμως όχι τόσο μακρινό σταυροδρόμι διασταυρώνοντας την "Συγχώρεση" της Τριανταφύλλου-όχι από τα καλύτερά της εν τούτοις-με το
"Πέμπτο Παιδί" της Ντόρις Λέσινγκ και την "Φόνισσα".
Ναι μεν εδώ δεν έχουμε σωματικό βιασμό αλλά η ψυχική πίεση των ενηλίκων αρχικά -στην Φόνισσα η Φραγκογιαννού φτάνει και στους φόνους-προηγείται της τελικής βίας που ασκείται τελικά σε παιδιά και είναι τεράστια.

Πάπισσα Ιωάννα said...

Βιβή,
το αρχικό βιβλίο -λίγο πολύ το περίμενα- ήταν μοναδικό και μακριά από γνωστές αλυσίδες κειμένων.
Κι αυτό αποδεικνύει την αξία-του: μια πρωτότυπη σύλληψη επεξεργασμένη με μαεστρικό τρόπο.
θα αναρτήσω την παρουσίασή-μου αμέσως μετά τη βιβλιοδιασταύρωση.
Πατριάρχης Φώτιος

Πάπισσα Ιωάννα said...

Η πάσα της Βιβής ήταν α-κρι-βέ-στα-τη και άνοιξε δρόμους:
Δείτε το “Στον ίσκιο των σκοτωμένων κοριτσιών” του Κυριάκου Μαργαρίτη, όπου ο δράστης έπνιγε τα θύματά-του βάζοντας την παλάμη-του μέσα στο φάρυγγά-τους, αντιγράφοντας σκοπίμως την τακτική της Φόνισσας. Όλο το μυθιστόρημα είναι παραπομπή στο έργο του Παπαδιαμάντη.
Πατριάρχης Φώτιος

Anonymous said...

Καλό μήνα!
Με αγάπη!

Ελ,Ελ

Πάπισσα Ιωάννα said...

Καλό φθινόπωρο,
Ελ,Ελ.
Με αγάπη επίσης
Πατριάρχης Φώτιος

Anonymous said...

Ευτυχώς που υπάρχει και η αγάπη, ειδεμή θα αλληλοεξοντωνόμασταν πλήρως. Ως ανθρωπότης...
(για τα θέματα των παραπάνω βιβλίων το λέω)

Ελ,Ελ