1. Την 1η Απριλίου θα ανοίξουμε τον μήνα με μια κρέπα, αφιερωμένη σε έναν συγγραφέα που έχει πάψει μεν να είναι πολλά υποσχόμενος και έχει περάσει στο στάδιο της ώριμης αποτίμησης του έργου-του.
Με αφορμή το τελευταίο βιβλίο-του ("Κοπέλα που σε λένε Φίνι") κερνάμε αλμυρή κρέπα με λαχανικά για τον Δημήτρη Μαμαλούκα. Δε θα ήθελα να γίνει σύγκριση με φτασμένους νεοέλληνες συγγραφείς, αλλά να σταθούμε στα αξιόλογα βιβλία-του, να μιλήσουμε φυσικά και για ό,τι δεν μας αρέσει, να αποτιμήσουμε το τελευταίο-του κείμενο και να δούμε τι μέλλον έχει αυτή η ρημάδα η λογοτεχνία.
2. «Οι Έλληνες δεν κατάγονται από Έλληνες»!
του Γιώργου Παππά (Τα Νέα, 17.3.2010)
"ΜΕΤΑ το «Focus» και τη λαϊκή «Βild», η σειρά της «FΑΖ» στην αναζήτηση της ταυτότητας των σημερινών Ελλήνων.
Στην ιστοσελίδα της έγκριτης εφημερίδας faz. net ο συντάκτης του σχετικού πονήματος Αντρέας Κιλμπ δεν έχει αμφιβολία ότι «οι Έλληνες δεν κατάγονται από Έλληνες». «Χωρίς πολλά λόγια», όπως λέει μεταξύ των άλλων, οι σημερινοί Έλληνες δεν είναι τίποτα άλλο από αυτά που άφησαν πίσω τους οι Σλάβοι το 600 μ.Χ., οι Φράγκοι σταυροφόροι, οι Βούλγαροι, οι Σέρβοι, οι Καταλανοί, οι Οθωμανοί και τα αλβανικά φύλα. «Ένας στους τέσσερις σημερινούς Έλληνες προέρχεται από τους πρόσφυγες, άλλοι τόσοι έχουν σλαβικές ή αλβανικές ρίζες, αλλά όλοι είναι ενωμένοι μπροστά στον κοινό εχθρό. Και ελλείψει των Τούρκων, ιδεώδης στόχος είναι τώρα οι Γερμανοί. Διότι στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου κατέλυσαν στη γενέτειρα του ευρωπαϊκού πολιτισμού με τρόπο που ακόμα και σήμερα κοκκινίζει κανείς από ντροπή». Ως συντάκτης του πολιτιστικού τμήματος της «FΑΖ» ο Αντρέας Κιλμπ δείχνει ότι γνωρίζει καλά τον Φαλμεράιερ. Και η ντροπή για τα πεπραγμένα των παππούδων του δεν μπορεί να είναι άλλοθι για την αναπαραγωγή του."
Πατριάρχης Φώτιος
12 comments:
...Μέρα. το θέμα με την καταγωγή μου ειναι απίστευτα βαρετό. Δεν αντιλαμβάνομαι ΓΙΑΤΙ είσαι περισσότερο πατριώτης αν κατάγεσαι από Έλληνες (αρχαίους ή νέους) και λιγότερο στην άλλη περίπτωση. Η πατρίδα έιναι παντα πατρίδα (χώρα, υπόσταση, θεσμική ενότητα, μερος που μεγάλωσες). Την αγαπάς, Είναι εντελώς ανεξάρτητο από την καταγωγή, είναι α τ ο μ ι κ ό συναίσθημα (αν πιστεύουμε στο άτομο, αν προλάβαμε δηλαδή να γίνουμε τουλάχισοτν αστοί, πριν κι αυτοί μεταλλαχθούν!). Άλλωστε, όσο πιο ποικιλη σε ανθρωπους είναι η πατρίδα, τόσο πιο ζωντανη και ενδιαφερουσα και πιο πολύ την αγαπώ (εγώ)
Επίσης, δηλαδή πώς είσαι περηφανος για το παρελθόν; Πώς είσαι περηφανος για κατι στο οποίο εσύ δεν πήρες μερος ποτέ;
Εγώ ούτε για τους γονείς μου δεν αντιλαμβάνομαι πώς μπορίε να είμαι "πρήφανη" ή να "ντρέπομαι" Μόνο οι δικες μου πράξεις και στάση ζωης με χαρακτηρίζουν, το αίμα και τα κύτταρα δεν εχουν ηθική υπόσταση, είναι φύση.
(Στην πραγματικότητα οι υποστηρικτές της συνεχειας της "περηφάνιας" είναι οι πιο ισχυροί υποστηρικτές όχι της εθνικής όπως νομίζουν, αλλά της ταξικής συνεχειας, αλλά συνηθως δεν το αντιλαμβάνοντια γιατί η παιδεία τους εχει υποβαθμίσει την έννοια του ταξικού διαχωριμσο΄. ¨ομως, ότνα χαρακτηρίζεις κάποιον από τους προγόνους του, δηλαδή από την οικογένεια, στην πραγματικότητα κανεις τ α ξ ι κ ή ανάλυση)
Δεν εχω διαβάσει Μαμαλούκα. Δεν ξερω αν θα το κανω τώρα, γιατί διαβάζω άλλα. Αν δεν παρω μέρος, δεν θα σημαίνει ότι δεν μου αρέσει!
Το τελευταίο βιβλίο του Δ. Μαμαλούκα δεν το έχω διαβάσει ακόμα, αλλά φυσικά θα το κάνω. Τα προηγούμενα μου άρεσαν πάρα πολύ! Η απαγωγή του εκδότη, Ο μεγάλος θάνατος του Βοτανικού, θεωρώ οτι ήταν εξαιρετικά και κράτησαν αμείωτο το ενδιαφέρον μου μέχρι το τέλος. Η χαμένη βιβλιοθήκη του Δ. Μόστρα επίσης ήταν εξαιρετική και τέλος η Μοναξιά της ασφάλτου ήταν μια κατάδυση στο "περιθώριο".
Είμαι fan της γραφής του και της... "διαστροφής" που κρυβει!
Pellegrina,
θα συμφωνούσα ότι η βιολογική συνέχεια δεν έχει ουσιαστικό νόημα. Έχει όμως σημασία η πολιτισμική συνέχεια. Κι εκεί ποια σχέση έχουμε με τους Σλάβους ή τους άλλους λαούς που αναφέρει; Μιλάμε λοιπόν πιο πολύ για μια πολιτισμική κοινότητα μέσα στην οποία ανήκουμε, επειδή απ' αυτήν κυρίως διαμορφωθήκαμε.
Πατριάρχης Φώτιος
Λένα,
κράτησε τις ιδέες-σου για την 1η Απριλίου. Εκεί μπορούμε να τα πούμε όλα...
Πατριάρχης Φώτιος
καμια αντιρηση φυσικα. δεν υποστήριξα την άποψη του περιοδικού (δεν πολυσκοτίζομαι κιόλας όπως είπα) Η πολιτιστικη συνεχεια είναι η ουσία. Στην αστικη ζωη εχουν κοινη αστικη ζωη, δατσ ολ.
9το προηγούμενο ανέβηκε από το υπολογιστή του σχολείου, που μάλλον δεν αγαπάει τους ...Σλάυους; μου εσβησε τη μισή ανάρτηση, κι βέβαια δεν βγάινει νόημα. ελεγα ότι σίγουρα Σλάβοι και Ελληνες (και πολλοί άλλοι μαζί) έχουν κοινα πολιτιστικά στοιχεία, διαμορφωμένα σε αιώνες 9δεν εννοω μονο την Τουρκοκρατία αλλα αιωνες πριν, σε εποχες που οι ανθρωποι αγνοούσαν τη δυνατότητα εθνικού κράτους). αλλά όλα αυτα τα γνωστά αφορύν τους ιστορικούς, του γλωσσολόγους, τους ναθωπολόγους, τους λαογράφους κλπ. (Επίσης αυτούς που τα πουλάνε ως φολκλόρ)Εγώ προς το παρόν βαριέμαι. η πολιτισιτκή συνεχεια που μετράει, η ζωντανή,ειναι αυτη της αστικής ζωής (που κι αυτή αλλάζει, διχως να κοιτάζει τη δική μας μελαγχολία) θα ήθελα τα παλια χωριά με τον τ΄ροπο ζωής τους να καταστραφούν (η να γίνουν μουσειακά) και να δημιουργηθούν νέα.
(Μιλάς με πολυ ακατάλληλο προσωπο γι απολιτιστικά στοιχεία. Δεν μου λέιπουν οι γνωσεις και η νηφαλιότητα, μου λέιπει η υπομονή. Αδιαφορώ για την κοινη πολιτιστική μου συνεχεια με τον υπουργο που διασκέδαζε σε σκυλάδικο, δυσκολέυομαι ν ακαταλ΄βω τον σημερινό εικοσάρη που τραγουδάει με πονηρο μάτι "ήσουνα μι α..παξιμαδοκλέφτρα' και ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ πάρα πολυ με το θεμα της ακταγωγής. ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ
(επίσης σκασίλα μας τι λέει ο Γερμανός, οχι επειδή είναι Γερμανός. απλώς, κι αυτός τα ίδια1)
(τη βιβλιοθηκη του Μόστρα λογικά π΄ρπει να τη διαβάσω. Δεν ξερω αν θα προλάβω)
Εγώ πάλι θα έλεγα ότι η πολιτισμική κοινότητα δεν είναι ακόμα τόσο ευρωπαϊκή (ή βαλκανική) ώστε να μην μας ενδιαφέρει η πατρίδα. Η ελληνική ιδιαιτερότητα -όπως και κάθε λαού- φυσικά δεν είναι το αίμα. Είναι όμως η γλώσσα, η θρησκεία, ο πολιτισμός που έρχεται πιο πολύ από το Βυζάντιο και όσο έχει μείνει από την αρχαιότητα. Όλη η ζωή-μας (γιορτές, έθιμα, αξίες, τρόπος άντίληψης του κόσμου), συλλογικότητα κ.ο.κ.) είναι μια καθημερινή προοπτική, όσο κι αν παγκοσμιοποιούμαστε συνεχώς.
Επομένως, η καθαρότητα του έθνους δεν υπάρχει για κανένα έθνος, αλλά υφίσταται ένα πολιτισμικό πεδίο (με παρελθόν και παρόν και ελπίζω και μέλλον) που δεν θέλω να μου το στερούν στο όνομα μιας ισοπεδωτικής πολυπολιτισμικότητας που καταντά α-πολιτισμικότητα.
Πατριάρχης Φώτιος
καμια διαφωνία. Ποιος σου το στερεί; Εγώ δεν έκανα λόγο για "πολυπολιτισμικότητα'" (που είναι καραμελίτσα ανώδυνη, αναφερόμενη σε στοιχεία πολιτισμικά ξεπερασμένα)Έκανα λόγο για στοιχέια πολιτισμού σ ύ γ χ ρ ο ν α, που είναι αυτά με τα οποία ζούμε εμείς, ο δικός μας πολιτισμός, ασχετα απο το αν προέρχονται από το Βυζάντιο η΄την Αμερική, αν εφαρμόζονται μόνο στη Λάρισα ή σε όλο το Γαλαξία. Αν εχεις το Πρωινό Ινερσίτυ (μου) διάβασε το κεφάλαιο όπου ο Αγγελος τα χώνει στη Νάντια που θέλει να κάνει στο σχολείο "πολυπολιτισμική" εκπαίδευση με τραγουδάκια και χορούς, λέγοντάς της ότι "πολυπολιτισμικό" δεν είναι αυτό (γιατί -υπονοείται- τα παιδιά είναι σ ύ γ χ ρ ο ν α παιδιά, που δεν ενδιαφέρονται για τους χορούς των παπούδων τους, Αλβανών ή Ρώσων ή Ελλήνων κι αυτά όλα είναι κόλπα για ν καλυπτονται τα προβλήματα),"πολυπολιτισμικό"είναι(στο βιβλίο μου πάλι) να ψ η φ ί σ ο υ ν όλοι μαζί οι μαθητές, τι θα επριλαμβάνει η "εργασία" τους. στην πραγματικότητα αυτό που κάνω εκέι δεν είναι τίποτε ΄αλλο από αυτό που κουτσά στραβά προσπαθεί να κάνει τώρα η κυβέρνηση, εσωματώνοντας τους μετανάστες όχι ως "πολιτισμικές' ("έθιμα" κλπ γραφικά) ομάδες, αλλά ως π ο λ ί τ ε ς. Τουτέστιν λέω: η παράδοσή μας είναι η σύγχρονη ζωή. αυτό δεν είναι α-πολιτιμσικότητα είναι ΣΥΓΧΡΟΝΗ πολιτισμικότητα, που ερχεται από το Βυζάντιο, από την αρχαιότητα, από το Πακιστάν και από την Αμερική. Επίσης από τον Αρη. Αδιάφορο.
(ΣΤΟΠ! πλιιιζ!)
Ούτως ή άλλως θα σταματούσα.
Ας ξεκινήσουμε να σκεφτόμαστε ποιητικά για την αυριανή μέρα της Ποίησης.
Πατριάρχης Φωτιος
...Εγω όμως μολις ξυπνησα και τωρα θελω να ...συμπληρωσω (και να συνδέσω τα δύο θέματα, την παράδοση και την ποίηση): πολιτισμός είμαστε εμείς, ό,τι κάνουμε και ό,τι σκεφτόμαστε και όπως συμπεριφερόμαστε τ ώ ρ α. Αλλά όταν λέμε πολιτισμός στην Ελλάδα εννοούμε πάντα κάτι από το παρελθόν. Από Μινωικά χρόνια μέχρι τα βινύλια του 70. Αρκέι να είναι παρελθόν! Αυτό όμως, πάντα σημαντικό εννοείται, είναι Ι σ τ ο ρ ι α του πολιτισμού.
Οι πιο ενδιαφέροντες σύγχρονοι λ α ϊ κ ο ί στίχοι, λαϊκή ποίηση σε πλήρη αναβιωση, δηλαδή αυθεντικό (όχι commercial) στοιχείο πολιτισμού, (ε λ λ η ν ι κ ο ί στίχοι), είναι οι στίχοι του σύγχρονου, εκτός mainstream χιπ χοπ. Μιλάμε γα ποταμούς που περιγράφουν τη σύγχρονη ζωή και πόλη και μπορούν να παραλληλιστούν με τους στίχους του λαϊκού τραγουδιού, του ρεμπετικου και των πρώτων χρόνων του ροκ εντ ρολ στην Αμερική τη δεκαετία του 50. Στις επόμενες δεκαετίες οι ειδικοί θα κάνουν κοινωνιολογικές μελέτες γι αυτά. Αν είχα χρόνο θα έκανα μια συλλογή. Και μη μου πέιτε ότι δεν εκφράζουν καμιά "σπουδαία" κουλτούρα, γιατί θα σας απαντήσω ότι η κουλτούρα τους είναι πολύ πιο ενδιαφέρουσα (να μην πω "ανώτερη" γιατί δεν κάνει!) από εκείνη των πρεζάκηδων μαχαιροβγαλτών που εβγαλαν το δοξασμένο ρεμπετικο!
Να που συνεδεσα το προηγούμενο θέμα με την ποιηση!
(τι να πω τωρα για την ποίηση; ϊσως κάνω μερικές αναρτησεις (Κι εγώ!)
I. Νόστιμο είναι να πούμε ότι το άρθρο της πολύ αξιόλογης FAZ που σχολιάζει o κ. Παππάς είναι κλειδωμένο για τους επισκέπτες του διαδικτύου και η ανάγνωσή του προϋποθέτει ηλ. συνδρομή στην εφημερίδα.
ΙΙ. Tα όσα γράφει η Πελεγρίνα περί πολυπολιτισμικής παράδοσης δεν τα καταλαβαίνω. Αστική ζωή κατ' ακριβολογία δεν έχομε. Ζωή σε μια μητρόπολη πέντε εκατομμυρίων έχομε και συμφωνώ πως τούτο είναι μυθιστορηματικώς ενδιαφέρον.
μύρων: το ίδιο λέμε
Post a Comment