Μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα νέο …Νόμπελ;

“Ο πολιτισμός είναι η βαριά βιομηχανία της χώρας”. Πάνω σε αυτή την άποψη, που εξέφρασα πριν από λίγες αναρτήσεις, χωρίς φυσικά να διεκδικώ την πατρότητά-της, κάποιος σχολιαστής εξέφρασε την αντίρρησή-του. Κι αν έχει δίκιο ως προς την ευρεία εικόνα που παρουσιάζει η ελληνική λογοτεχνία, έχει σφοδρό άδικο γιατί δεν αντιλαμβάνεται ότι έχουμε ακόμα σημαντικές δυνάμεις να προβάλλουν το πολιτιστικό μας επίπεδο.

            Αφήνω την ονοματολογία και κατεβάζω γρήγορα το όνομα που μπορεί (κατά τη γνώμη-μου) να σταθεί επαρκώς στη διεθνή σκηνή. Όχι μόνο επειδή είναι ποιήτρια (και η ποίηση, λέγεται, ανθεί, αν και οι εφημερίδες φροντίζουν για την αφάνεια των ποιητών και τα ιστολόγια -του Βιβλιοκαφέ συμπεριλαμβανομένου- την παραμερίζουν), όχι μόνο επειδή είναι πολύ καλό το timing, με την Ελλάδα να είναι στο κέντρο των παγκοσμίων εξελίξεων, αλλά κυρίως επειδή είναι σπουδαία η ποιητική-της γραφή. Μιλάω για την Κική Δημουλά…

            Και φαίνεται (μακάρι να έχω δίκιο) ότι συντονίζεται μια προσπάθεια να προβληθεί το έργο-της, να μεταφραστεί σε ξένες γλώσσες και να προωθηθεί το όνομά-της στην παγκόσμια σκηνή. Μάζεψα μερικές τέτοιες προσπάθειες που διεθνοποιούν την ποίησή-της.

-                           Η International Herald Tribune αφιερώνει πρωτοσέλιδο άρθρο (5/1/2013) στην Κική Δημουλά που τη θεωρεί τη σημαντικότερη ελληνίδα ποιήτρια ever, μετά τη Σαπφώ, όπως είχε πει ο Νίκος Δήμου. Δείτε το θέμα της Παραπολιτικής. 

-                           Ανθολόγηση και μετάφραση των ποιημάτων-της από τη γνωστή μεταφράστρια Σεσίλ Ιγγλέση-Μαργέλλου και Rika Lesser που θα εκδοθούν από την Margellos World Republic of Letters του Yale University Press. Μάλιστα πραγματοποιείται εκδήλωση προς τιμήν της ποίητριας στην Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη (Μέγαρο Μουσικής Αθηνών) αύριο 29 Ιανουαρίου 2013 (ώρα 19.00).

-                           Η μετάφραση των έργων-της έχει προχωρήσει ούτως ή άλλως σε διάφορες γλώσσες και μάλιστα στα σουηδικά (της Ακαδημίας που δίνει τα Νόμπελ) από την Heka Edgen (1977) και τον Ingemar Rhedin (1997). Εκτός από τα σουηδικά έχει μεταφραστεί στα γαλλικά (από τον Michel Vokovitch το 1992 και την Martine Plateau-Zycounas το 1995), στα αγγλικά από τον David Conolly το 1996, στα ισπανικά από τους Nina Anghelidis καὶ Carlos Spinedi το 1998, στα γερμανικά από την Evangellia Karamountzou την ίδια χρονιά και τέλος στα ιταλικά από την Paola Maria Minucci το 2000. 

Μια συνολική παρουσίαση του έργου-της με κύρια πηγή το Πανεπιστήμιο Αθηνών και τη biblionet: 

πηγή: zougla.gr

Ποίηση

·  Ποιήματα, Ἀθήνα, 1952

·  Ἔρεβος, Ἀθήνα, 1956, Β´ ἔκδ. Στιγμή, 1990

·  Ἐρήμην, Ἀθήνα, 1958, Β´ ἔκδ. Στιγμή, 1990

·  Ἐπὶ τὰ ἴχνη, Φέξης, 1963, Β´ ἔκδ. Στιγμή, 1989

·  Τὸ λίγο του κόσμου, Ἀθήνα, 1971, Β´ ἔκδ. Νεφέλη, 1983, Γ´ ἔκδ. Στιγμή, 1990

·  Τὸ Τελευταῖο Σῶμα μου, Κείμενα 1981, Β´ ἔκδ. Στιγμή, 1989

·  Χαῖρε ποτέ, Στιγμή, 1988 (Γ´ ἔκδ.)

·  Ἡ ἐφηβεία τῆς λήθης, Στιγμή, 1996 (Γ´ ἔκδ.)

·  Ἑνὸς λεπτοῦ μαζί, Ἴκαρος 1999 (Β´ ἔκδ.)

·  Συγκεντρωτικὸς Τόμος, Ἴκαρος 1998

·  Ἦχος ἀπομακρύνσεων, Ἴκαρος 2001

·  Χλόη Θερμοκηπίου, Ἴκαρος 2005

·  Συνάντηση, Ίκαρος 2007

·  Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως, Ίκαρος 2007

·  Τα εύρετρα, Ίκαρος 2010 

Τιμητικὲς (καὶ ἄλλες) διακρίσεις

πηγή:
ethnos.gr

·  1971 Β´ Κρατικὸ Βραβεῖο Ποίησης (γιὰ Τὸ λίγο τοῦ κόσμου)

·  1988 Α´ Κρατικὸ Βραβεῖο Ποίησης (γιὰ τὸ Χαῖρε Ποτέ)

·  1994 Βραβεῖο Κώστα καὶ Ἑλένης Οὐράνη ἀπὸ τὴν Ἀκαδημία Ἀθηνῶν (γιὰ τὴν Ἐφηβεία τῆς Λήθης)

·  2001 Ἀριστεῖο Γραμμάτων τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν, γιὰ τὸ σύνολο τοῦ ἔργου της.

·  Στὶς 28-2-2002 ἐξελέγη Τακτικὸ Μέλος τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν γιὰ τὴν Ἕδρα «Λογοτεχνία-Ποίηση»

Αν μπορούν οι αρμόδιοι φορείς να προετοιμάσουν καλύτερα το έδαφος, να αξιοποιήσουν τη διεθνή συγκυρία και να προβάλλουν το έργο της Κικής Δημουλά, ίσως μπορέσουμε να αυξήσουμε τις πιθανότητές-μας για ένα νέο …Νόμπελ.

[Η φωτογραφία κορυφής λήφθηκε από το www.moriasnow.gr]

Πατριάρχης Φώτιος