Friday, June 03, 2011

ESTAMOS DESPIERTOS!

Οι Αγανακτισμένοι του Συντάγματος και των άλλων πλατειών της Ελλάδας δείχνουν ότι η διαμαρτυρία δεν είναι προνόμιο των κομμάτων, των ιδιοτελών συνδικαλιστών και των χειραγωγούμενων οπαδών-τους. Η ειρηνική διαδήλωση είναι στο χέρι-μας.
Μπορεί να μην έχουν όλοι τα ίδια αιτήματα, μπορεί να μην είναι σε θέση να προτείνουν συγκεκριμένες λύσεις εξόδου από την κρίση, μπορεί να εφαρμόζουν ένα είδος “αναρχικής” αυτοοργάνωσης που φαίνεται ίσως αναποτελεσματικό, αλλά τουλάχιστον δείχνουν ότι η δημοκρατία δεν ξεκινά ούτε τελειώνει στις κάλπες, δεν αφορά μόνο τους κομματοδίαιτους και δεν αφήνεται εν τέλει στο έλεος των επαγγελματιών της πολιτικής.
Πηγή: gossip-tv.gr
Άλλοι βάλλουν εναντίον της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ κι άλλοι γενικά εναντίον του πολιτικού συστήματος. Άλλοι μιλάνε αντιμνημονιακά, κι άλλοι καταγγέλλουν την κρίση των θεσμών. Πολλοί έχουν προσωπικά προβλήματα ανεργίας, φτώχιας, εξαθλίωσης, ασφυκτικής φορολόγησης κι άλλοι μιλάνε από αλληλεγγύη, χωρίς βέβαια να πιστεύουν ότι η κρίση δεν τους αγγίζει, είτε άμεσα ατομικά είτε ως μέλη μιας πληγείσας κοινωνίας. Πολλοί ζητάνε δικαιοσύνη, άλλοι περισσότερη δημοκρατία, άλλοι κάθαρση. Μερικές φορές όλα αυτά φαίνονται τόσο φθαρμένα, αλλά ταυτόχρονα αναβαπτισμένα σε μια αυθόρμητη, αποδηγέτητη ανάγκη να φανούμε.
Θα μπορούσαμε όλοι να συμφωνήσουμε σε μερικά σημεία διεκδίκησης;
Μεταφέρω εδώ σε πρώτη φάση τα αιτήματα των ομοιοπαθούντων Ισπανών:
1.      Έλεγχος των πολιτικών
2.      Μέτρα κατά της ανεργίας
3.      Δικαίωμα στην εργασία
4.      Ποιοτικές δημόσιες υπηρεσίες
5.      Έλεγχος των τραπεζικών οργανισμών
6.      Φορολογικές αναμορφώσεις.
7.      Πολιτικές αλλαγές προς μια συμμετοχική δημοκρατία.
8.      Μείωση των στρατιωτικών εξόδων

Προσαρμοσμένα σε μας όλα αυτά σημαίνουν:
1.      Συνεχής έλεγχος των φορέων εξουσίας και επιτέλους τιμωρία-τους όταν προβαίνουν σε ατασθαλίες. Τόσα χρήματα χάθηκαν όχι μόνο από κακοδιαχείριση αλλά κι από κομματικό πλουτισμό. Τόσες μίζες, τόσες υπεξαιρέσεις, τόσες λαμογιές πρέπει να προσωποποιηθούν.
2.      Αναπτυξιακή πολιτική και όχι απλώς φορομπηχτική αφαίμαξη. Κυρίως ουσιαστική πολιτική κατά της ανεργίας όχι μόνο με ένα ξερό επίδομα αλλά με κρατική μέριμνα στην ανεύρεση δουλειάς και αξιοποίηση των προσόντων των νέων κυρίως ανθρώπων.
3.      Νοικοκύρεμα του δημοσίου, στο οποίο έχουν μαζευτεί περιττοί κομματικοδίαιτοι. Η οργή την Τρίτη εναντίον των υπαλλήλων της Βουλής δείχνει πως τους θεωρούν συνυπεύθυνους, εφόσον όλοι-τους διορίστηκαν με χοντρό μέσο και παίρνουν (έπαιρναν;) παχυλές αμοιβές.
Πηγή: onlycy.com
4.      Πάταξη της διαφθοράς με απεμπλοκή όσων κατέχουν θέσεις εξουσίας με το πελατειακό και μιζοφορικό σύστημα. Γενικότερα, ΜΜΕ και συνδικαλιστές, διευθυντές οργανισμών, δήμοι και εφορίες, πολεοδομίες κ.ο.κ. πρέπει να πάψουν να είναι κράτος εν κράτει και να ελέγχονται από τα δικαστήρια και τους πολίτες.
Πηγή: politicsonline.gr
5.      Συμμετοχική δημοκρατία. Με δικαιολογία/αιτιολογία τον πληθυσμό οι απλοί πολίτες δεν είχαν καμία ουσιαστική συμμετοχή στα κοινά, παρά μόνο ως προπαγανδόπληκτοι ψηφοφόροι. Πρέπει να βρούμε τρόπους ενεργοποίησης του πολίτη και αποτελεσματικής επαφής-του με την εξουσία.
6.     Επιτέλους, μείωση του αριθμού των βουλευτών σε μια μικρή χώρα που έχει πολλαπλάσιους απ’ όσους χρειάζεται.
7.      Ανεξαρτησία της δικαιοσύνης και απομάκρυνσή-της από την πολιτική εξουσία, ώστε να μπορεί να την ελέγχει.

Δεν έχω να πω καινούργια πράγματα, ούτε αισθάνομαι ότι εκφράζω ακριβώς αυτό το τσουνάμι της αντίδρασης που κατακλύζει κάθε βράδυ το Σύνταγμα και γι’ αυτό δεν μιλούσα μέχρι τώρα. Αλλά επειδή “ο σιωπών δοκεί συναινείν”, πρέπει όποιος έχει ένα μικρό βήμα (ασχέτως αν τυπικά μιλάμε για βιβλία μόνο) να ενισχύσει αυτόν τον κατακλυσμό, με την ελπίδα ότι θα αλλάξει η κατάσταση της κοινωνικής νάρκωσης. Ήδη η χθεσινή επιστολή των 16 βουλευτών του ΠΑΣΟΚ δείχνει ότι το κίνημα κάνει τους αντιπροσώπους-μας στη Βουλή να σκέφτονται και να ανησυχούν.
Πηγή για τη φωτογραφία κορυφής: kasmeri.gr.
Πατριάρχης Φώτιος

4 comments:

Pellegrina said...

συμφωνώ, αλλά εχω μεγάλη περιέργεια τι θα ψηφίσουν οι despiertos οταν ερθει η ωρα

Πάπισσα Ιωάννα said...

Δεν θέλω να εστιάσω εκεί το θέμα, γιατί έτσι περιορίζουμε τον πολιτικό ρόλο των πολιτών ΜΟΝΟ στις κάλπες. Μπορεί να ψηφίσω λ.χ. το κυβερνών κόμμα, αλλά να συνταχθώ με τους υγιώς διαφωνούντες, μπορεί να ψηφίσω τη μείζονα ή την ελάσσοντα αντιπολίτευση, αλλά να πιστεύω ότι το μνημόνιο είναι η μόνη λύση, μπορεί... πολλά.
Αυτό που με ενδιαφέρει και το παρακολουθώ με προσήλωση είναι η αντίδραση να μην εξαντλείται κάθε τέσσερα χρόνια, αλλά να μεταφράζεται σε ειρηνικές πορείες, σε διαδηλώσεις, σε πιέσεις ώστε οι αντιπρόσωποί-μας να μην κοιμούνται.
Προβληματίζομαι...
Πατριάρχης Φώτιος

Pellegrina said...

Καλά. Ομως, μου αρεσει βεβαίως αυτο που γινεται στο Συνταγμα τωρα (μείον τα σουβλάκια), αλλα για να ΜΗΝ εξαντλειται ο ρολος του πολιτη στην καλπη δεν νομιζω οτι χρειάζονται συγκεντρώσεις και πορείες. Κι από το χωρο του ο καθένας, και με τη στάση του και το εργο του και την επιδραση στους γυρω του, μπορεί να "μην εξαντλεί" το ρόλο του. Ο,τι μαζικό δεν ειναι οπωσδήποτε και πάντα καλύτερο.

Anonymous said...

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας, δηλαδή ότι δεν πρέπει να αναλωνόμαστε μόνο στις κάλπες αλλά ότι πρέπει πάντα να είμαστε ενεργοί πολίτες και να κάνει ο καθένας ότι μπορεί στο χώρο του και με την στάση του...Για τέτοια όμως θέματα όπως το δημόσιο χρέος, το οποίο - αν υπάρχει...http://www.gopetition.com/petition/43171.html - δεν έχει δημιουργηθεί από εμάς αλλά μας το φορτώνουν να το πληρώσουμε με την ίδια μας την ζωή, ειδικά για εμάς τους νέους...Σε τέτοιες περιπτώσεις λοιπόν για να πιέσουμε και να φέρουμε μια αλλαγή θα πρέπει να γίνονται διαδηλώσεις και πορείες, γιατί έχουμε δικαιώματα και χωρίς την αντίδραση των πολιτών, οι πολιτικοί θα ψηφίζουν νόμους μόνο για τους απλούς θνητούς και όχι για τα εγκλήματα των ίδιων.....