Χουάν Χοσέ Μιγιάς, “Μέσα από τις σκιές”

Τι είναι το αόρατο που αλλάζει τη ζωή μας; Είναι μια αίσθηση, μια διαίσθηση, μια παραίσθηση; Είναι ένας άγνωστος που στρώνει την καθημερινότητά μας; Που την αναστατώνει;

 

Juan José Millás “Desde la Sombra” Barcelona -2016 Χουάν Χοσέ Μιγιάς “Μέσα από τις σκιές” μετ. Θ. Δαρβίρη εκδόσεις Ψυχογιός -2017

Μια ιστορία αλήθειας και κλείνει το τραύμα (MC Yinka):

Η ισπανική λογοτεχνία. Κι η λατινοαμερικάνικη. Μια τεράστια επικράτεια πολιτισμού. Μια έκταση που μιλάει με ρεαλισμό και με μαγικό ρεαλισμό. Με ντόπιες και με διεθνείς φωνές.

Τα κακά τα κείμενα / Τη δική μου τη φθορά / Τα ψευτοπαλίκαρα (MC Yinka):

Με κέρδισε απ’ την πρώτη σελίδα το τέχνασμα με τον διάλογο. Ο ήρωας Damian Lobo φτιάχνει μια ψεύτικη περσόνα, τον Sergio O’ Cane, ο οποίος υποτίθεται του παίρνει συνέντευξη. Όλ’ αυτά όμως μόνο μες στο μυαλό του. Και να τα studios, και να το κοινό, και να τα γέλια με τις ευφυείς ατάκες του. Όλα στη φαντασία του. Άνεργος εδώ και λίγο καιρό. Πριν ήταν συντηρητής σε ό,τι χαλούσε σε μια εταιρία. Λίγο κλεπτομανής, σ’ ένα παζάρι χώνεται σε μια τεράστια δρύινη ντουλάπα για να μην τον πιάσουν. Και μεταφέρεται στο σπίτι της Lucia και του Fede, με την έφηβη κόρη τους τη Maria. Κλεισμένος εκεί μέσα παρακολουθεί την οικογένεια κι επεμβαίνει ευεργετικά στην καθημερινότητά της.

Τι συμβολίζει ο αγαθός Damian καθώς ζει λίγα εκατοστά δίπλα σε μια φυσιολογική οικογένεια; Τον πανάγαθο Θεό που βρίσκεται δίπλα μας χωρίς να τον καταλαβαίνουμε; Ή τον χαμένο αδελφό της Lucia; Που την παρακολουθεί διακριτικά σε μια άλλη αγαθοποιό εκδοχή του Big Brother του George Orwell; Είναι το σύμβολο μιας αλλόκοσμης πραγματικότητας δίπλα στη δική μας; Που δεν την αντιλαμβανόμαστε;

Στο δεύτερο μέρος ο Damian αναλαμβάνει χρέη οικιακή βοηθού. Όταν όλοι λείπουν, τακτοποιεί το σπίτι. Κι η Lucia είναι η μόνη που το καταλαβαίνει. Αλλά θεωρεί ότι το πνεύμα του αδελφού της, που πέθανε μικρός, έρχεται μέσα απ’ την ντουλάπα του παππού να στοιχειώσει –ευεργετικά- το σπίτι. Του Damian του αρέσει να παίζει τον ρόλο του καλού φαντάσματος. Κι έτσι ένα παιχνίδι μεταξύ πραγματικού και φαινομενικά μεταφυσικού παίζεται στο νοικοκυριό της οικογένειας. Ώσπου ο Damian τολμά μια απονενοημένη κίνηση για να κάνει δική του τη Lucia.

Θάθελα κι εγώ νάχω κάποιον αγαθό φύλακα να με προσέχει. Να κάνει τις δουλειές του σπιτιού, αυτές τις άτιμες, και να μου δείχνει πόσο μ’ αγαπά. Και σε ένα παράλληλο σύμπαν να κάνει τα πάντα για να με κατακτήσει. Υπερβολές ενός μυθιστορήματος, θα πείτε. Αλλά όπως το παρουσιάζει ο Millas δίνει σάρκα και οστά σ’ έναν μεταφυσικό έρωτα. Κάνει πράξη το μότο που δανείστηκε απ’ τον David Foster Wallace “Όλες οι ιστορίες αγάπης είναι ιστορίες φαντασμάτων”!!! Είναι το μεταφυσικό, το άλογο, το supernatural που παρεισφρέει στις ζωές μας και τις αλλάζει.

Το μυαλό μου ν’ ανοίξει να δώσει τροφή στην πένα (MC Yinka):

Μικρά μυστικά κάνουν το μυθιστόρημα ενδιαφέρον. Η άνετη γραφή του. Η κύληση πάνω σε έναν καλοραμμένο χαλί. Το ενδιαφέρον που χωρίς ένταση προχωρά την ανάγνωση. Ο άνθρωπος που παίζει το φάντασμα και διεισδύει στη ζωή μιας άλλης. Absorbing book.

>; Ο Χουάν Χοσέ Μιγιάς γεννήθηκε στη Βαλένθια το 1946, αλλά από τα έξι του χρόνια ζει στη Μαδρίτη. Σπούδασε Φιλοσοφία και Λογοτεχνία. Αρθρογράφος και συγγραφέας, αρχικά αντιμετωπίστηκε από τους κριτικούς ως διανοούμενος μυθιστοριογράφος. Ωστόσο, από τη δεκαετία του ’80 που άρχισε να συνεργάζεται με την εφημερίδα El Pais, έγινε αγαπητός στο ευρύ κοινό και το σύνολο του έργου του έτυχε σημαντικής αναγνώρισης. Το 1975 εκδίδεται το πρώτο του μυθιστόρημα, "Cerbero son las sombras", το οποίο κερδίζει το Βραβείο Σέσαμο καλύτερου μυθιστορήματος. Ακολουθούν τα: "Vision del ahgado" (1977), "El zardin vacio" (1981), "Papel mojado" (1983), "Letra mierta" (1983), "El desorden de tu nombre" (υποψήφιο για το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας το 1988), "La soledad era esto" (Βραβείο Ναδάλ 1990), "Volver a casa" (1990 - "Επιστρέφοντας στο σπίτι", Καστανιώτης 1997), "Primavera de luto" (1992), "Ella imagina" (1994) και "Tonto, Muerto, bastardo e invisible" (1995 - "Βλάκας, νεκρός, μπάσταρδος κι αόρατος"). Έχει τιμηθεί με τα λογοτεχνικά βραβεία Nadal και Primavera και με το Μυθιστόρημα δημοσιογραφικό Mariano de Cavia. Εκτός από τη λογοτεχνία, ασχολείται με τη συγγραφή άρθρων σε εφημερίδες και περιοδικά και διδάσκει στο πανεπιστήμιο.

Πάπισσα Ιωάννα