Ξεφυλλίζοντας τον τύποΔιαβάζοντας την Ελευθεροτυπία (με την Βιβλιοθήκη) της Παρασκευής 3/10, τα Νέα (με το Βιβλιοδρόμιο) του Σαββάτου 4/10, το Βήμα (με το Βιβλία και τις Νέες Εποχές) της Κυριακής 5/10 και την Καθημερινή (με τις Τέχνες και γράμματα) σταχυολόγησα μερικές αξιοσυζήτητες ειδήσεις και απόψεις:
1. Είναι η ανωνυμία των μπλόγκερς απειλή για τη δημοκρατία με τη λιβελογραφία τους, τη συκοφαντία, την εύκολη λασπολογία, όπως επισημαίνει η Σχινά στην Ελευθεροτυπία; Ή η ψευδωνυμία είναι μια άλλη ταυτότητα που μπορεί να λειτουργήσει υπέρ της ανεξαρτησίας, εφόσον φυσικά κινηθεί σε πλαίσια διαλόγου, μετριοπάθειας και ανάλυσης επιχειρημάτων; Κατανοώ ότι όταν δεν ξέρεις ποιος θεσμικά μιλάει, τότε ανησυχείς και τα προβλήματα που απορρέουν από αυτό το καμουφλάζ, αλλά…
2. Ο Βέλτσος κατέθεσε μερικές σκέψ
εις για τις επιτροπές κρατικών βραβείων. Προβληματίστηκα στα εξής: α) αν ο ένας συγγραφέας ψηφίζει τον άλλο με διαθέσεις αλληλεγγύης και αμοιβαιότητας (ψήφισέ με, για να σε ψηφίσω), τότε μήπως πρέπει να πάψουν οι συγγραφείς να μπαίνουν σε επιτροπές εκφράζοντας γνώμη για συναδέλφους τους, μεροληπτικά θετική ή αρνητική; β) αν στην επιτροπή επιτρέπεται εκ του νόμου να μπαίνουν καθηγητές τμημάτων Φιλολογίας, αδιακρίτως ειδικότητας, τότε δεν είναι καθόλου παράξενο να δούμε σε κρίσεις για τη Νέα Ελληνική Λογοτεχνία να συμμετέχουν καθηγητές λ.χ. Λαογραφίας και να μην περιλαμβάνονται Νεοελληνιστές που υπηρετούν σε ένα τμήμα λ.χ. Θεατρολογίας.
3. Ο Σουηδός γραμματέας της Ακαδημίας (υπεύθυνης για το βραβείο Νόμπελ) επιτέθηκε στους Αμερικάνους συγγραφείς κατηγορώντας τους για απομονωτισμό και εσωστρέφεια, καθώς δεν δέχονται επιρροές από τη σφύζουσα –κατ’ αυτόν- ευρωπαϊκή λογοτεχνία. Δείτε το σχόλιο και τον διάλογο στο ιστολόγιο:http://ficciones.wordpress.com/2008/10/02.
4. Διαβάζω στο Βήμα (5/10) άρθρο του Βέλτ
σου, πολύ καλογραμμένο ομολογουμένως στις γενικές του θέσεις, που επιτίθεται στο ΕΚΕΜΕΛ γιατί δεν βράβευσε την Σεσίλ Ιγγλέση Μαργέλλου για τη μετάφραση του έργου του Σελίν «Ταξίδι στην Άκρη της Νύχτας». Δεκτή η άποψή του, παρόλο που δεν εξήγησε αν η μετάφραση ήταν εξίσου καλή με το βιβλίο. Λίγο πιο κάτω ο Μπακουνάκης επαναλαμβάνει την ίδια επίθεση. Κι αναρωτιέμαι εγώ ο ανυποψίαστος αναγνώστης: ποια είναι αυτή η γυναίκα που δέχεται την υποστήριξη του Βήματος σε δύο άρθρα; Ήταν τόσο κατάφωρη η αδικία εις βάρος της…;
5. Τιμώμενη χώρα στο Φεστιβάλ βιβλίου της Φραγκφούρτης φέτος είναι η Τουρκία. Θα επανέλθω με αφιέρωμα στην τουρκική λογοτεχνία, αλλά ρίχνω και την ιδέα –αφού κάποιοι θαμώνες του βιβλιοκαφέ το ζήτησαν- να κάνουμε μια Ιστολέσχη ανάγνωσης με άξονα ένα βιβλίο Τούρκου συγγραφέα. Αν δω ανταπόκριση, θα το συνεχίσω…
4. Διαβάζω στο Βήμα (5/10) άρθρο του Βέλτ
σου, πολύ καλογραμμένο ομολογουμένως στις γενικές του θέσεις, που επιτίθεται στο ΕΚΕΜΕΛ γιατί δεν βράβευσε την Σεσίλ Ιγγλέση Μαργέλλου για τη μετάφραση του έργου του Σελίν «Ταξίδι στην Άκρη της Νύχτας». Δεκτή η άποψή του, παρόλο που δεν εξήγησε αν η μετάφραση ήταν εξίσου καλή με το βιβλίο. Λίγο πιο κάτω ο Μπακουνάκης επαναλαμβάνει την ίδια επίθεση. Κι αναρωτιέμαι εγώ ο ανυποψίαστος αναγνώστης: ποια είναι αυτή η γυναίκα που δέχεται την υποστήριξη του Βήματος σε δύο άρθρα; Ήταν τόσο κατάφωρη η αδικία εις βάρος της…;
5. Τιμώμενη χώρα στο Φεστιβάλ βιβλίου της Φραγκφούρτης φέτος είναι η Τουρκία. Θα επανέλθω με αφιέρωμα στην τουρκική λογοτεχνία, αλλά ρίχνω και την ιδέα –αφού κάποιοι θαμώνες του βιβλιοκαφέ το ζήτησαν- να κάνουμε μια Ιστολέσχη ανάγνωσης με άξονα ένα βιβλίο Τούρκου συγγραφέα. Αν δω ανταπόκριση, θα το συνεχίσω…Πατριάρχης Φώτιος
38 comments:
Αγαπητέ Πατριάρχη,
ωραία η σταχυολόγηση από τις εφημερίδες. Με αφορμή το κείμενο της Κ. Σχινά να αναφέρω ότι πριν από λίγο καιρό ένας ανώνυμος μπλόγκερ, αφού με παρενόχλησε με διάφορους άλλους τρόπους, δημιούργησε ένα ιστολόγιο όπου χρησιμοποιώντας το ονοματεπώνυμό μου πρόσφερε 'συμβουλές'. Όπως καταλαβαίνεις η εμπειρία ήταν πολύ δυσάρεστη. Παρ' όλα αυτά νομίζω ότι κάποιοι ανώνυμοι μπλόγκερς μπορεί να επιτελούν ένα σημαντικό έργο εκφράζοντας με ειλικρίνεια τα βιώματα και τις απόψεις τους. Για παράδειγμα, επισκέπτομαι κάποιο μπλογκ που ο δημιουργός του περιγράφει ανώνυμα την εμπειρία του να ζει κανείς με HIV, κάτι που μπορεί να φανεί ιδιαίτερα χρήσιμο κι υποστηρικτικό για όσους βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση.
Για να έρθω στα λογοτεχνικά λημέρια, όταν αφήνω σχόλιο σ' ένα ιστολόγιο όπως το δικό σου, του οποίου τον δημιουργό αγνοώ, αισθάνομαι πιο απελευθερωμένη από ό,τι όταν γράφω σε ορισμένα επώνυμα λογοτεχνικά ιστολόγια. Ο κύριος λόγος γι αυτό είναι ότι μπορεί να γνωρίζω ήδη ή να μαντεύω τις απόψεις και τα λογοτεχνικά γούστα των κατόχων τους κι αυτό -ακόμα κι όταν δε γίνεται συνειδητά- να ‘φιλτράρει’ τον τρόπο που εκφράζομαι.
Σ’ ένα χώρο όπου περισσεύουν οι προσωπικές συμπάθεις ή αντιπάθειες και υπολείπεται ο κριτικός λόγος- το γεγονός ότι κάποιοι ιστολόγοι εστιάζουν στο έργο των λογοτεχνών και με τις αναρτήσεις τους εκφράζουν άμεσα κι εμπεριστατωμένα την κριτική τους άποψη με κάνει να σκέφτομαι πως η ύπαρξη ιστολογίων με ψευδώνυμο είχε πλείστα οφέλη.
Εύα, δεν είμαι απόλυτα υπέρ ούτε απόλυτα κατά της ψευδωνυμίας των μπλογκς. Η πρώτη περίπτωση που έζησες -φοβερά ψυχοφθόρα φαντάζομαι- είναι απαράδεκτη και ξεφεύγει από τα όρια της άτυπης δεοντολογίας, να μην πω τίποτα χειρότερο.
Η δεύτερη όμως, ειδικά εκεί που λες ότι δεν αυτολογοκρίνεσαι σε ένα ψευδώνυμο μπλογκ σημαίνει ότι λειτουργούν τα επιχειρήματα και όχι τα πρόσωπα. Κι αυτό είναι κάτι σημαντικό...
Πατριάρχης Φώτιος
Η γνήσια απορία μου ειναι: Γ ι α τ ί κάποιος να το κάνει αυτό; Εμένα μου φαίνεται απλώς ότι δεν εχει σώας τας φρένας, οπότε ποιο το πρόβλημα; Απλώς χρήζει ειδικού!
Για το δεύτερο θέμα, ελπίζω να ανήκω σε αυτούς που κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει για ...τρόλλινγκ! (μορφωνόμαστε!)
Πάντως να πω κατι: το θεμα της ανωνυμίας απλώς θετει σε δοκιμασία (πράγμα ίσως μακροπρόθεσμα καλό) την ηθική μας. Θέλω να πω, κανείς δεν μπορεί να την εμποδίσει, παρά μόνο περιορισμοί που θα βάλουν ίσως στο μέλλον οι τεχνικοί διαχειριστές. Προς το παρόν καθένας μπορεί να εμφανίζεται με το όνομά του, με όνομα άλλου και με δεκάδες ψευδώνυμα ταυτόχρονα κι εσύ να μην παίρνεις είδηση. Κανείς δεν μπορεί να ανιχνευτεί, αν δεν το θέλει ο ίδιος. Άρα ειναι άνευ σημασίας η συζήτηση, θα πρέπει να το συνηθίσουμε, και να αγνοηθούν όσοι ετσι κι αλλιώς και χωρίς το ίντερνετ, τα ίδια θα κάνουν. (όποιος είναι κακόβουλος εδώ μέσα, λέτε στη real life να είναι καλό παιδί;;)
Πολύ ενδιαφέροντα τα θέματα που θίγεις. Όσο αφορά την ανωνυμία, πιστεύω ότι από ένα σημείο και μετά αγνοείς τα πρόσωπα που δεν αποκαλύπτουν την ταυτότητά τους κι απαντάς σ΄αυτά που γράφουν ότν είναι τεκμηριωμένα, όταν ΛΕΝΕ ΚΑΤΙ πέρα από χαρακτηρισμούς. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να καταναλώνεσαι σε ανοησίες και κουτσομπολιά. Πολύ εμπαθής είναι η Κ. Σχινά, χωρίς ν αξίζει τον κόπο.
Όσο αφορά την Ιγγλέση Μαργέλλου, για μένα το βιβλίο και η μετάφραση ήταν μια αποκάλυψη. Το έργο της ξεπέρασε τις προδιαγραφές μιας α΄λής μετάφρασης, δεδομένης της δυσκολιάς που έχει η γλώσα του Σελίν. Αν θες διάβασε την παρουσίαση μου στη διεύθυνση http://anagnosi.blogspot.com/2008/09/blog-post_23.html
Pellegrina,
έτσι είναι. Αλλά ακριβώς επειδή είναι θέμα επιλογής, είναι και θέμα ηθικής. Δικαιούμαι (ηθικά όχι νομικά) να υπογράφω Πατριάρχης Φώτιος κι εσείς να ζητάτε την ευλογία μου ή οφείλω -σεβόμενος τους θαμώνες του μαγαζιού- να δηλώσω το όνομά μου, Φώτης Πετρίδης;
Π.Φ. ή Φ.Π.
Χριστίνα,
δεν αμφισβητεί κανείς το βιβλίο.
Αλλά: α) είναι η μετάφραση καλύτερη από αυτήν που βραβεύτηκε (δεν έψαξα καν να βρω ποια είναι γιατί δεν θα μπορούσα να κρίνω); και
β) η συντονισμένη γνώμη 2 συντακτών του Βήματος (και όχι λ.χ. και άλλων εφημερίδων) με βάζει σε υποψίες)
Πατριάρχης Φώτιος
Κάποια συγένεια με το Γιάννη;; (Πετρίδη)
Pellegrina,
το Φώτης Πετρίδης ήταν σχήμα... παραδείγματος! Τέκνον μου, θα έπρεπε να γνωρίζεις ότι ένας κληρικός δεν αποκαλείται ποτέ με το κατά κόσμον όνομά του και γι' αυτό δεν το χρησιμοποιεί (δηλώνει) προς τα έξω!!!
Πατριάρχης Φώτιος
Κρίμα και νόμιζα ότι θα είχα τα μέσα για πρόσβαση σε σπάνια βινύλια!!
Ομολογώ πως με γοητεύει και με απελευθερώνει η δημιουργία μιας διαδικτυακής περσόνας που δεν θα έχει το όνομά μου και που θα μπορεί πιο ελεύθερα να επιχειρηματολογεί και να αστειεύεται – ακόμα και να κάνει ζαβολιές. Η δημιουργία όμως του ιστολογίου μου συνέπεσε με τις καταγγελίες για τους ανώνυμους μπλόγκερς – το Γενάρη του 2008 αν θυμάστε - και έτσι αποφάσισα «ηρωικά» να φέρω το δικό μου όνομα. Παρά το ότι αισθανόμουν λίγο ενόχληση όχι μόνο από το βάρος του μακρόσυρτου επιθέτου αλλά από τις δεσμεύσεις που συνεπάγεται η επωνυμία: να σε διαβάσει κάποιος από τη δουλειά σου, κάποιος που σε ξέρει και δεν ξέρω τι άλλο.
Συμμετέχοντας το καλοκαίρι σε μια συζήτηση σε ένα θεσσαλονικιώτικο μπλογκ μπήκα με το όνομα του ιστολογίου μου: Πινακίδες από κερί που παρέπεμπε όμως στο waxtablets και έτσι μπορούσε κανείς μπαίνοντας να άρει την ανωνυμία του ψευδωνύμου Ωστόσο, δεν απέφυγα το να μου απευθύνονται κάποιοι με ποδοσφαιρικές εκφράσεις «ο πινακίδες από κερί πετάει τη μπάλα στην κερκίδα» που ακόμα δεν νιώθω άνετα να ακούω. ΄Ισως γι αυτό μπήκα στο βιβλιοκαφέ λίγο αλαφιασμένη τότε με τα σχόλια του Sadam για τον Πατριάρχη.
Το όνομα δημιουργεί δεσμεύσεις. Το φοράς. Αν είσαι Πατριάρχης Φώτιος έχεις στη ράχη σου τη Μυριόβιβλο. Και αυτό είναι βαρύ.
Πόλυ, τα ίδια σκεφτόμουν κι εγώ όταν άνοιξα το Βιβλιοκαφέ και γι' αυτό κατέληξα... Πατριάρχης. Αν το μπλογκ μου γίνεται μια νέα Μυριόβιβλος (τι λέω ο βλάσφημος!), αυτό θα το κρίνουν οι θαμώνες του μικρού μαγαζιού μου.
Πατριάρχης Φώτιος
Πολυ ενδιαφερουσα η ιδεα να γινει μια Ιστολέσχη ανάγνωσης με άξονα ένα βιβλίο Τούρκου συγγραφέα. Με ενδιαφερει πολυ
Ναταλια
pesmou@hotmail.com
Ναταλία, καλωσόρισες στο φιλόξενο καφέ μας. Ελπίζω να εκδηλωθεί μια κάποια διάθεση συμμετοχής, ώστε να βάλω μπροστά μέσα στις προσεχείς εβδομάδες μια Ιστολέσχη για το έργο ενός Τούρκου συγγραφέα.
Πατριάρχης Φώτιος
μόλις διάβασα το Βέλτσο και απλώς μου ανανέωσε τη (σταθερή επί του θέματος, και αναπάντητη ως τώρα) απορία μου: ΑΝ τα πράγματα ειναι με τις επιτροπές όπως τα γράφει, δηλαδή άνθρωποι που αλληλοεξυπηρετούνται, τότε ΤΙ ΣΗΜΑΣΙΑ έχει που δεν βραβεύεται ο καλύτερος; Αφού τα βραβεία δεν εχουν αξιοκρατικό κύρος. Αυτή την απορία την έχω μόνιμα. Προσωπικά, βάσει αυτών που διαρκώς διαβάζω κάθε φορά επί του θέματος, αν ήμουν κρινόμενος συγγραφέας ελάχιστα θα με ένοιαζε αν θα βραβευτώ ή όχι (θα ήμουν ευγενής βεβαίως, αλλά πέραν τούτου τι;;) Αφού όλοι τα ίδια και τα ίδια λένε για τις επιτροπές, πόσο αναξιόπιστες είναι,τι τους νοιάζει αν βραβεύτηκε ή όχι η άξια (υποθέτω) κυρία; Το πραγματικό και πολύτιμο βραβείο της είναι ο λόγος που γίνεται γι αυτήν, κάτι άλλωστε σπανιότατο για μεταφραστή. Αφού, αν βραβευόταν, από αναξιόπιστους(όσον αφορά το δίκαιο της κρίσης τους) θα βραβευόταν!
Αυτή τη νομίζω απλούστατη απορία κανείς δεν μου την έχει ποτέ απαντήσει. Μήπως θα μπορύσατε;;
Έχετε δίκιο, βεβαίως, αλλά η απάντηση είναι απλή: ο υποψήφιος μπορεί να αρνηθεί ένα βραβείο που του απονεμήθηκε, αλλά ΔΕΝ έχει τη διακριτική ευχέρεια να αρνηθεί την υποψηφιότητά του. Η επιλογή των βραβευσίμων γίνεται αυτοδικαίως, και ερήμην του συγγραφέα ή μεταφραστή, βάσει των βιβλίων που καταθέτουν ετησίως οι εκδότες στην Εθνική Βιβλιοθήκη. Ο δημιουργός εμπλέκεται λοιπόν σε αυτήν την ψυχοφθόρο δοκιμασία και στα γρανάζια της είτε το θέλει, είτε όχι.
Φιλικά,
Σεσίλ Ιγγλέση Μαργέλλου
Για να σπάσω τον πάγο, να πω κι εγώ ότι όλοι πήραν την απάντηση που ήθελαν, κανείς δεν ήθελε να θίξει κάποιον προσωπικά και να μη χαλάμε τις καρδιές μας.
Τζοάννα Κ.
Εντέλει, είναι αναξιόπιστες οι βραβεύσεις; Υπάρχουν συσχετισμοί και δημόσιες σχέσεις σε τέτοιο προσωποπαγές επίπεδο που δεν αφήνουν την αξία να αναγνωριστεί; Είναι τιμή ή α-τιμία να βραβεύεται κανείς υπό τοιαύτες συνθήκες; Και τελικά δίνει ώθηση στις πωλήσεις ένα οποιοδήποτε βραβείο στα λογοτεχνικά πράγματα της Ελλάδας ή απλώς αποτελεί επιβράβευση και προσθήκη στο βιογραφικό του καθενός;
Πατριάρχης Φώτιος
Πατριάρχα καλημέρα,
Τη μέρα που οι βραβεύσεις θα θεωρηθούν α - τιμία αν ισχύουν αυτά που λέγονται και γράφονται και οι συγγραφείς ή οι μεταφραστές δεν θα παραλαμβάνουν τα βραβεία τους και δεν θα προσπαθούν να τα εξαργυρώσουν σε πωλήσεις με τις περίφημες κορδέλες νομίζω πως θα τη ζήσουμε μόνο στα όνειρά μας (από όπου ξυπνήσαμε αξημέρωτα για να μπούμε στο βιβλιοκαφέ σας)
Φανταστείτε οι υποψιασμένοι αναγνώστες να κυκλοφορούν μεταξύ τους καταλόγους με τα δυσ - πώλητα βιβλία στα οποία θα έχουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη από τα ευπώλητα οι λίστες των οποίων δεν θέλω να υποθέσω καν πως φτιάχνονται και πώς προωθούνται μια και ο χώρος του βιβλίου είναι χώρος πνευματικός και δεν έχει καμία σχέση με κυκλώματα και δημόσιες σχέσεις και μάρκετινκ.
Πάλι καλά που μπορούμε και συζητάμε μεταξύ μας.
Πόλυ, είμαι αγαθός άνθρωπος, άνθρωπος του Θεού. Δεν θέλω να πιστέψω ότι το συνολικό λογοτεχνικό μας οικοδόμημα στηρίζεται σε τέτοιες μεθοδεύσεις. Όσο κι αν υπάρχουν ενδείξεις γι' αυτό, πιστεύω στην ετυμηγορία της ιστορίας που μεσο-μακροπρόθεσμα θα ξεχωρίσει την ήρα από το στάρι...
Πατριάρχης Φώτιος
Αμήν
Πόλυ Χ.
Η Κατερίνα Σχοινά στη Βιβλιοθήκη ήταν εντυπωσιακά εκνευρισμένη - δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοιους τόνους οι οποίοι by the way ουδέποτε βοήθησαν τις ώριμες αποτιμήσεις γεγονότων και ιδεολογιών αυτό ίσως εκείνη το γνωρίζει καλύτερα από πολλούς. Για το άρθρο της λοιπόν εωρώ πως δικαιούται και μια καλή δημοσιογράφος να έχει τα νεύρα της. Πώς αλλιώς μπορώ να διαπραγματευτώ με ένα τόσο μονοδιάστατο κείμενο από μία τόσο καλή δημοσιογράφο και αναγνώστρια?
Το ότι είσαι άνθρωπος του Θεού Φώτη και δεν θέλεις να πιστέψεις πως τα πράγματα είναι ακριβώς έτσι όπως τα γράφει ο Βέλτσος και ο Μπακουνάκης και όποιος άλλος κατά καιρούς σκάει και ακούγεται, είναι ένα θέμα. Δικό σου μεν αλλά με αφορμή τη δήλωσή σου θάθελα να πω πως το να μην θέλουμε να πιστέψουμε, δεν αλλάζει την πραγματικότητα.
Η οποία δυστυχώς είναι αυτή είτε θέλουμε είτε δεν θέλουμε.
Σεσίλ Ιγγλέση Μαργέλλου
αν μπορείτε, λύστε μου σας παρακαλώ μία απορία. Πώς και το βιβλιο σας το οποίο εκδόθηκε το 2007, δεν δηλώθηκε εγκαίρως στην εθνική Βιβλιοθήκη και έτσι χάνετε το διακίωμα να είναι υποψήφιο για τα κρατικά Βραβεία, κάτι απολύτως δίκαιο εφ όσον δεν εφαρμόστηκε η τυπική διαδικασία.
Ποιός ευθύνεται γι αυτό? Δεν μπορώ να φανταστώ άλλον από τον Εκδότη σας. Κι αν όντως πρόκειται για αμέλεια του Εκδότη σας, τότε καλά θα κάνουν οι κύριοι Βέλτσος και Μπακουνάκης που αυτή τη φορά τάπιασαν όλα τα άλλα και τα έβγαλαν στη φόρα, να πιάσουν την επόμενη φορά και αυτή την παράμετρο - οι αμέλειες ενός Εκδότη - και να ζητήσουν από εκείνον το λόγο.
Κύριε Απορημένε, ορθή η παρατήρηση. Το παράδοξο και φοβερά άδικο είναι ότι ο συγγραφέας ή ο μεταφραστής είναι διπλά δέσμιος αυτού του αδιανόητου συστήματος:
1. ΔΕΝ μπορεί να αρνηθεί να συμπεριληφθεί στους βραβεύσιμους, αφού αυτό γίνεται ερήμην του και εξαρτάται μόνον από τον κατάλογο που υποβάλλει στην επιτροπή βράβευσης η Εθνική Βιβλιοθήκη (βάσει των έγκαιρων και έγκυρων ετήσιων καταθέσεων των εκδοτών)
2. ΔΕΝ είναι στη διακριτική του ευχέρεια να υποβάλει την υποψηφιότητά του, αφού ΚΑΙ αυτό εξαρτάται από τον εκδότη του.
Το πρόβλημα τίθεται εκ νέου κάθε χρόνο για κάμποσα αξιόλογα πρωτότυπα έργα ή μεταφράσματα, που οι εκδότες αμέλησαν (για διάφορους λόγους) να στείλουν νομότυπα στην Εθνική Βιβλιοθήκη. Όσον με αφορά, το "Ταξίδι" εστάλη μεν εγκαίρως (δηλαδή στις 15 Ιανουαρίου του 2008 -η προθεσμία είναι έως τις 31 Ιανουαρίου του έτους που ακολουθεί το έτος δημοσίευσης του βιβλίου), πλην όμως εστάλη η τρίτη έκδοσή του (και όχι η πρώτη, όπως απαιτεί η Εθνική Βιβλιοθήκη), διότι από τον Νοέμβριο του 2007 που πρωτοεκδόθηκε έως τις 15 Ιανουαρίου του 2008 που κατατέθηκε, ο Σελίν "ατύχησε" να κάνει τρεις απανωτές εκδόσεις (πέντε έως σήμερα). Με άλλα λόγια, τιμωρήθηκε! Όπερ έδει δείξαι.
Ας είναι η συγκεκριμένη περίπτωση μια ευκαιρία για μια αναθεώρηση της διαδικασίας. Πιστεύω ότι το απλούστερο και δικαιότερο θα ήταν να καταθέτουν -εφόσον το επιθυμούν- οι ίδιοι οι συγγραφείς / μεταφραστές τα έργα τους στην εκάστοτε επιτροπή βράβευσης, δηλώνοντας έτσι αυτομάτως και την υποψηφιότητά τους.
Φιλικά,
Σεσίλ Ιγγλέση Μαργέλλου
Κυρία Μαργέλλου,
ευχαριστώ που επισκέπτεστε το καφενεδάκι μας και συμμετέχετε στις συζητήσεις με τρόπο κόσμιο και με σεβασμό σε κανόνες υψηλού διαλόγου.
Πατριάρχης Φώτιος
Και ας μου επιτραπεί να προσθέσω:
η εγκυρότητα και η διαχρονικότητα μιας βράβευσης εξαρτάται αναμφισβήτητα από την εκάστοτε επιτροπή, την ποιότητα των μελών της και την εντιμότητα των κινήτρων της πλειοψηφίας τους. Αυτό όμως δεν μπορεί να το κρίνουν οι υποψήφιοι και το κοινό παρά μόνον εκ των υστέρων!
Πάντως, ας είμαστε ειλικρινείς: ελάχιστοι είναι εκείνοι που απαξιώνουν ειλικρινά το όποιο βραβείο - προπάντων όταν πρόκειται για το... δικό τους! Γιατί, όπως είπε προχθές ο Λε Κλεζιό, οι συγγραφείς (ισχύει και για τους μεταφραστές) είναι όντα εύθραυστα και διψούν για επιβεβαίωση, για ηθική, αν μη τι άλλο, δικαίωση των κόπων τους, συμπεριλαμβανομένης της επίσημης και θεσμικής!
Φιλικά,
Σεσίλ Ιγγλέση Μαργέλλου
Ακόμα ωστόσο δεν κατάλαβα γιατί το Βήμα ανέλαβε εργαλαβικά (με δύο άρθρα) την υποστήριξη της κυρίας Σεσίλ Ιγγλέση - Μαργέλλου.
Πατριάρχης Φώτιος
Αν και φοβούμαι, Παναγιότατε, πως καταχρώμαι τη φιλοξενία, ας θυμίσω ότι το 1932 η επιτροπή των περίφημων βραβείων Γκονκούρ βράβευσε αντί του "Ταξιδιού" του Σελίν τους (παντελώς λησμονημένους) "Λύκους" του Γκυ Μαζελίν!!
Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια (η ποιότητα των προσκεκλημένων είναι σχεδόν πάντοτε συνάρτηση της ποιότητας του οικοδεσπότη!)
Γιατί "εργολαβικά"; Θα μπορούσατε μάλλον να αναρωτηθείτε γιατί, εν προκειμένω, δεν ακούγονται κ α ι άλλες φωνές (υπέρ ή κατά). Γιατί άραγε; Άραγε;
Φιλικά,
Σεσίλ Ιγγλέση Μαργέλλου
Συγγνώμη, παρέλειψα να υπογράψω το σχόλιο περί Γκυ Μαζελίν.
Σεσίλ Ιγγλέση Μαργέλλου
Μα ούτε κι εγώ, αγαπητή μου, εκφράζω γνώμη υπέρ ή κατά. Δεν μπορώ, όπως και πολλοί άλλοι, να κρίνουμε μια μετάφραση, καθώς χρειάζονται πέρα από τα αισθητικά κριτήρια και γλωσσικά, υφολογικά κ.ο.κ. Επομένως, η σιωπή πολλών και ειδικά στις μεταφράσεις (μην ξεχνάτε ότι οι περισσότεροι -κακώς- δεν προσέχουν καν τον μεταφραστή) είναι αναμενόμενη. Η εμπλοκή όμως στο ίδιο φύλλο εφημερίδας, και μάλιστα διττή, μας βάζει σε προβληματισμούς. Προς Θεού -κι εγώ ως Πατριάρχης δεν χρησιμοποιώ το όνομα του Θεού επί ματαίω- δεν υπονοώ σε καμία περίπτωση ότι εσείς παρενέβητε. Απλώς, τα κίνητρα του Βήματος και η συνεννόηση Μπακουνάκη-Βέλτσου δεν με πείθουν...
Επαναλαμβάνω ότι η ποιότητα της μετάφρασής σας και η βράβευσή σας ή μη είναι άλλο θέμα... Ελπίζω να γίνομαι σαφής.
Με εκτίμηση
Πατριάρχης Φώτιος
Eίστε απολύτως σαφής. θα προσπαθήσω να λύσω την απορία:
είναι και οι δύο ειλικρινείς φίλοι, αλλά, πέραν αυτού, επίσης ειλικρινώς (ελπίζω), εκτιμούν την προσπάθειά μου. Απ' ό,τι ξέρω, ο Νίκος Μπακουνάκης δέχτηκε να φιλοξενήσει το κείμενο του Γιώργου Βέλτσου, αλλά θέλησε να εκφραστεί και ο ίδιος. Περίμενα να μην είναι οι μόνοι σ' αυτή την "πολυπληθή έρημο" που λέγεται ελληνικό λογοτεχνικό σινάφι.
Κατά τα λοιπά, δεν χρειάζεται να είναι κανείς "γνώστης". Αρκεί να είναι καλόπιστος αναγνώστης. Σας παραπέμπω λοιπόν στα περί ων ο λόγος βιβλία.
Χαιρετώ,
Σεσίλ Ιγγλέση Μαργέλλου
Λοιπόν, πεφωτισμένε Φώτιε- από ποίας τραπέζης, Αγίας καθόλα(;), ευαγγελίζεστε άραγε;- ας εξετίσει το κεράκι μου στο μανουάλι του άνοος ναού σας! Ίσως αυτός να χρειάζεται εργολαβία και πιο κραταιά υποστηλώματα, για να μπορεί να εδράζει ελαφρά προσευχητάρια και δήθεν λογοτεχνικές μεταλαβιές και ευαισθησίες, των -οποία πρόφασις!- αγαθών αναγνωστών, που κατά τα φαινόμενα έχουν την πρόδηλη περιέργεια, αν όχι τη συνωμοσιολογική εμμονή, να θέτουν το δάχτυλο εις τον τύπον των ήλων και έπειτα να πίπτουν από τα σύννεφα, προφασιζόμενοι θεία αγνότητα. Γιούχα ίδια με αυτή των Μπακουνάκη, Βέλτσου ενάντια στην ιεραποστολική επιτροπή των βραβείων, που αρνήθηκε το αυτονόητο στο μεγαλύτερο μεταφραστικό επίτευγμα -άντε δεν θα είμαι υπερβολική- της δεκαετίας, πόνημα χαιρετίζον το μέλλον, φασκελώνοντας επιτροπές και υπονομευτικές διαδικασίες μικρών, μικροτάτων, που ούτε το ξεφτιλίκι τους δεν μπορούν να προβλέψουν, ή που το ανταλλάσουν με το μένος της ανικανότητας και ζηλοφθονίας των. Αυτό είναι το θέμα, Πατριάρχα μου, και ουχί δολοπλοκίες και πιθανές εκδουλεύσεις και νυγμοί επί ακάνθων, για το ποια είναι αυτή η γυναίκα που τρέχουν να υπερασπιστούν οι προειρηθέντες, σκαλίζοντας αδρομερώς και όλη τη σαπίλα του σιναφιού, μπας και λέω μπας, δεήσει κανείς να κάνει καμιά εκκαθάριση στην κόπρο. Αλλά εμείς, ως γνήσιοι Ελληναράδες, μύστες και κοινωνοί της ως άνω σαπίλας, μυρηκάζουμε την αδιαφορία, αφού βέβαια κοκορευτούμε πως ξεσκεπάσαμε θεία πλεκτάνη, και κάνουμε τους καμπόσους -συμπεριφορά πόρρω απέχουσα απ' το βυζαντινόν ίδιον που πρεσβεύει το αλλώνυμόν σας- τρέφοντας το άλλοθι των κατοπινών επιτροπών και τα δούναι και λαβείν των βραβεύσεων, αναγκαίων για την ηθική δικαίωση των αρίστων, που πρώτα -και δεν περιμένουν αναγνώριση γι' αυτό- ξεπερνούν τα μέτρα του εφικτού, προσδιορίζοντας συνάμα κι αυτά του ανέφικτου. Κάτι που, όπως και να το κάνεις, δεν χωνεύεται με τίποτα από κάποιους. Γιούχα λοιπόν να αναγνωριστεί το τέλμα, να βγει επιτέλους στην επιφάνεια το σκατό, να κολυμπήσουμε, απνευστί ώς την άλλη όχθη, όπου οι σελίδες δεν ξεφυλλίζονται από "τυχαίους" ανέμους. Ελπίζω την επόμενη φορά που θα διατυπώσετε γνώμη, να αποκρυσταλλώσετε μέσα σας, σε τι και σε ποιον αναφέρεστε, αποφεύγοντας φαιδρές επιφοιτήσεις και εξωλογικές, γλαυκές κατά τα άλλα, περιστέρες.
ΥΓ. Άκουσε κανείς αντίλογο στα των Μπακουνάκη-Βέλτσου;... Ρητορικόν!
Ιωάννα Λίσαυρη
Ιωάννα,
προφανώς το επίπεδο της παιδείας μου δεν μπορεί να παρακολουθήσει το επίπεδο της γλώσσας σου. Γι' αυτό αναζητώ μέσα στις σειρές σου τον λόγο της επίθεσής σου, καθώς αποδεικνύεσαι βασιλικοτέρα της ίδιας της βασιλίσσης:
α) επειδή δεν αποδέχομαι δημοσίως ότι η μετάφραση της κας Ιγγλέση είναι η καλύτερη; [έχω δηλώσει ότι δεν έχω γνώμη. Προφανώς ο δογματισμός της γνώμης σου εδράζεται στην ανάγνωση όλων των συνυποψηφίων, τη γνώση της ελληνικής και της γαλλικής και την άδολη εκτίμηση στο βιβλίο του Σελίν. Οι γνώστες σαν κι εσένα θα ξέρουν καλύτερα από τη δική μου ταπεινότητα ότι πασιφανώς έχουν δίκιο] ή
β) επειδή δεν πιστεύω ότι οι επιτροπές είναι υποκειμενικές και (πιθανόν) στημένες; [ομολογώ ότι το φοβάμαι και το εικάζω, αλλά δεν έχω τα στοιχεία σου να το αποδείξω. Κι επειδή δεν έχω κάτι να παρουσιάσω με τρόπο πειστικό, είμαι ασυγχώρητος που δεν παραδέχομαι την αδικία;]
Σέβομαι την κα. Ιγγλέση, ιδιαίτερα χάρη στο ύφος της στο μεταξύ μας διάλογο, και δεν θα χρησιμοποιήσω τα λόγια της προς επίρρωση όσων λέω. Ούτε θα υποστηρίξω ότι έχει άδικο, ούτε ότι έχει δίκιο. Μακάρι κάθε αδικημένος να είχε τη λάβρα υποστήριξη αυτόκλητων, ουδέτερων μαρτύρων που να επιτίθενται στην επιτροπή για τη βράβευση αλλά και στους κάθε είδους …Πατριάρχες, που αντί να τα βάλουν με τους συνωμότες, τα βάζουν με δύο δημοσιογραφούντες που υποστήριξαν το δίκιο της φίλης τους.
Πατριάρχης Φώτιος
Σεσίλ Μαργέλλου σας ευχαριστώ για την απάντηση - συνεχίζω το σκεπτικό μου με καθυστέρηση αλλά ήμουν off line.
α) Απαράδεκτος ο Εκδότης όποιος κι αν είναι, ο οποίος δεν γνωρίζει τη διαδικασία η οποία είναι πάρα πολύ απλή και πάρα πολύ γνωστή σε όλους τους Εκδότες!! Πρόκειται για μεγάλη του γκάφα.
β) Κατόπιν τούτου καμμία ευθύνη δεν έχουν οι επιτροπές κρίσης ακόμα κι αν όλα αυτά που αναφέρουν οι φίλοι σας αρθρογράφοι γενικώς ισχύεουν και ψέμματα δεν λένε. Ούτε η επιτροπή μετάφρασης ούτε η επιτροπή που θα κρίνει τα ετήσια και στα οποία δεν δικαιούστε να συμμετέχετε. Τις ευθύνες αναζητήστε τις στον Εκδότη σας ο οποίος σας πήρε στο λαιμό του.
γ) Κατόπιν τούτου και εφ όσον οι δύο αρθρογράφοι του Βήματος είναι πολύ καλοί γνώστες των προαπαιτούμενων για τη συμμετοχή των βιβλίων στα ετήσια κρατικά βραβεία λογοτεχνίας,είναι απαράδεκτο προς τους αναγνώστες της εφημερίδας το ότι αποσιώπησαν και οι δύο ατυή την παράμετρο - την τεράστια γκάφα του εκδότη σας -και αποπροσανατόλισαν έτσι τους αναγνώστες της εφημερίδας.
δ) Κατόπιν και τούτου, συμφωνώ με τον Φώτη, η σχετική αρθρογραφία δεν ήταν ανιδιοτελής αλλά απλώς φιλικά προσκύμενη προς τις δύο πλευρές, εσάς ως συγγραφέα και του εκδότη σας.
ε) Κατόπιν όλων των παραπάνω, λυπάμαι πολύ περισσότερο για όλους εμάς και λιγώτερο για σας και τους φίλους σας που αποφάσισαν να αποκαλύψουν -ας γελάσω- καλύπτοντας συγχρόνως ό,τι εκείνοι έκριναν σκόπιμο. Στη συγκεκριμμένη περίπτωση τον φίλο τους Εκδότη.
αυτά αγαπητή
Και κάτι ακόμα.
Ειλικρινά, φαντάζεστε ο νομος να προέβλεπε ο κάθε συγγραφέας να καταθέτει μόνος του τα βιβία του στην Εθνική? Αν είναι ποτέ δυνατόν! Μελετήστε λίγο το φορολογικό σύστημα και τα εθνικά στατιστικά της βιβλιοπαραγωγής μας.
Αλλά δεν πρόκειται να αποπροσανατολιστούμε άλλο με αυτή την υπόθεση. Ησασταν άτυχη!!!! Ως εδώ από εμενα.
Σκατά, σκατά κι απόσκατα!!!
Τα σχόλια σ' αυτό το ποστ είχαν φτάσει στα 109. Αποφάσισα, όταν κατάλαβα πόση κόπρος Αυγείου είχε μαζευτεί από διάφορους που έμπαιναν και έβριζαν, έκαναν διάλογο με προσβλητικό τρόπο κ.ο.κ., να καθαρίσω όλα τα σχόλια από ένα σημείο και μετά.
Συγγνώμη που δεν είχα καταλάβει πιο πριν τον ορυμαγδό που γινόταν σ' αυτό το τραπεζάκι του βιβλιοκαφέ. Άφησα για "ενθύμιο" το τελευταίο σχόλιο ενός ανωνύμου, για να πάρετε μια μυρωδιά τι σαπίλα είχε μαζευτεί εδώ πέρα
Πατριάρχης Φώτιος
Post a Comment