Πριν από τέσσερις μήνες έγραψα για τους
δύο πρώτους τόμους του τρίτομου έργου του Ιάπωνα συγγραφέα. Είπα να μην τ’
αφήσω μισό… Ένα μικρό συμπληρωματικό σχόλιο, λοιπόν.
Καφές kan kōhī:
村上 春樹
“1Q84”
2009
Χαρούκι Μουρακάμι
“1Q84”
Τόμος Γ΄
μετ. Μ. Αργυράκη
εκδόσεις Ψυχογιός
2013
Πόσοι
αγόρασαν και διάβασαν τον τρίτο τόμο της έκδοσης του “1Q84”; Κι είναι εύλογη η απορία, αφού
οι δύο πρώτοι τόμοι εκδόθηκαν κάπου μέσα στο 2012, ενώ ο τρίτος μόλις τον
Απρίλιο του 2013, όταν δηλαδή είχε σχετικά κοπάσει η «μόδα» του μουρακάμιου
έργου.
Σε
προηγούμενη ανάρτησή-μου στις 4/7/2013
μίλησα
για τις αρετές του έργου, για τις παράλληλες πραγματικότητες που
οικοδομεί, για την εναλλαγή ρεαλιστικού και φανταστικού, για τη δολοφόνο Αομάμε
και τον συγγραφέα Τένγκο, για τους κόσμους που χτίζει ο Μουρακάμι και παγιδεύει
μέσα-τους τον αναγνώστη. Μίλησα όμως και για μια διάψευση που έμεινε στα χείλη,
η οποία ελπίζω να αρθεί στον τρίτο τόμο, που θα καταξιώσει τους άλλους δύο.
για τις αρετές του έργου, για τις παράλληλες πραγματικότητες που
οικοδομεί, για την εναλλαγή ρεαλιστικού και φανταστικού, για τη δολοφόνο Αομάμε
και τον συγγραφέα Τένγκο, για τους κόσμους που χτίζει ο Μουρακάμι και παγιδεύει
μέσα-τους τον αναγνώστη. Μίλησα όμως και για μια διάψευση που έμεινε στα χείλη,
η οποία ελπίζω να αρθεί στον τρίτο τόμο, που θα καταξιώσει τους άλλους δύο.
Στον τρίτο τόμο έχουμε μια διπλή αναζήτηση. Αφενός ο Τένγκο,
με μια διαισθητική παρόρμηση ψάχνει την παιδική-του αγάπη Αομάμε, κι αυτή,
εξίσου διαισθητικά, τον περιμένει να επανεμφανιστεί στη ζωή-της. Αφετέρου, ο
Ουσικάγουα, ένα είδος ντετέκτιβ, ψάχνει την Αομάμε, που τη θεωρεί δολοφόνο του
Αρχηγού της σέκτας. Ο πρώτος κινείται αόριστα και προσπαθεί να εντοπίσει ίχνη
στο μυαλό και σε τυχαίες συναντήσεις, ο δεύτερος συλλέγει μεθοδικά πληροφορίες
και κάνει λογικούς συλλογισμούς, για να καταλήξει στην εξεύρεση της δολοφόνου. 
Πίσω
από τη ρομαντική ιδεολογία του Μουρακάμι, που υπονοεί ότι η αγάπη δύο νέων
μπορεί να διατηρηθεί λανθάνουσα για χρόνια και να εκδηλωθεί με ενστικτώδη
διάθεση επανασύνδεσης, βασικό θέμα που διέπει τους τρεις τόμους είναι η έννοια
του χρόνου. Αν και αυτός συλλαμβάνεται ως ευθεία γραμμή, μήπως πρέπει να
αρχίσουμε να βλέπουμε πέρα από τη διεύθυνση πίσω → μπρος και μια δυνατότητα
μεταπήδησης σε ένα παράλληλο χρονικό επίπεδο, από το 1984 σε ένα 1Q84. Ο χρόνος δεν είναι μια μονόδρομη
πορεία, αλλά μια ευρύτερη έννοια με κατευθύνσεις και παράπλευρες διόδους που
δεν χωρά ο ανθρώπινος νους.
[Οι φωτογραφίες λήφθηκαν από τα: wakpaper.com, bookchatter.net, www.asianoffbeat.com και sites.psu.edu]
Πατριάρχης Φώτιος
3 comments:
Πρώτη φορά τόσο σύντομη ανάρτηση!Γιατί; Διάβασα τους δυο πρώτους τόμους, ο τρίτος νομίζω θα περιμένει πολύ. Από "Το κουρδιστό πουλί", το πρώτο του βιβλίο που διάβασα, το ενδιαφέρον μου για τον Μουρακάμι είναι καθοδικό.
Anagnostria,
η ανάρτηση ήταν μικρή γιατί τη θεώρησα απλό συμπλήρωμα στο ποστ για τούς δύο πρώτους τόμους.
Το πνεύμα είναι το ίδιο: αφηγηματική άνεση με γόνιμους προβληματισμούς, αλλά ο όγκος το εξασθενεί.
Καληνύχτα
Πατριάρχης Φώτιος
Έλεγα καθ΄υπόδειξη φίλου σχολιαστή να το διαβάσω κάποια στιγμή στ΄ αγγλικά επειδή η αγορά του είναι οικονομικότερη .
Αλλά με επηρέασες και με τις πρώτες αναρτήσεις σου και οριστικά τώρα,να μη κάνω ούτε αυτό.
Δεν είναιτόσο τραγικό να μη έχει σταθερή πορεία ένας συγγραφέας. Αγαπήσαμε τον Μουρακάμι για 3,4 καλά μυθιστoρήματά του, λίγο είναι;
Θα κριθεί κι αυτός καλύτερα στο μέλλον από το σύνολο των βιβλίων του,θα γράψει κι άλλα πιστεύω.
Την καλησπέρα και την καληνύχτα μου.
Post a Comment