Καφές με λικέρ: Νένη Ευθυμιάδη

Νένη Ευθυμιάδη:

“Ο γιος του Μπίλυ Μπλου”

Η Νένη Ευθυμιάδη παίζει ασύστολα με τους ήρωές της, με την πλοκή, με τον αναγνώστη. Του σερβίρει …αστυνομικό-μυστικές υπηρεσίες και συνομωσίες, αλλά μέσα σ’ όλα αυτά παρωδεί και αντιμετωπίζει ανατρεπτικά την κοινωνία και τη διαμόρφωση των ανθρώπινων σχέσεων μέσα σ’ αυτή. Θα ήθελα να δω μια κριτική ανάλυση των αλληλοδιαπλεκόμενων καταστάσεων, γιατί πολλά επίπεδα που ξεπετάγονται στο μυθιστόρημα δεν αφήνουν μια ράθυμη ανάγνωση όπως αυτών των εορταστικών ημερών να τις σταθμίσει αναλόγως.
Τι είδα εγώ; Είδα μια παρωδία που δεν σταματά στο αστυνομικό μυθιστόρημα, όπως η ίδια είπε κάπου. Παρωδείται ο τρόπος που κάθε κοινωνία βλέπει τον εαυτό της και γι’ αυτό ένα σωρό αφέλειες, που αν τις βλέπαμε στα σήριαλ θα τις αποδεχόμαστε, έρχονται να αναιρέσουν τον εαυτό τους κι έτσι να δείξουν πόσο στραβή πορεία έχει πάρει ο σύγχρονος κόσμος. Οικογενειακές απιστίες, φιλικές πισώπλατες μαχαιριές, οικονομικές καταχρήσεις, αλλά και προσωπικές ενοχές, τύψεις, δείγματα ευσυνειδησίας που η κοινωνία δεν αφήνει τον άνθρωπο να αναπτύξει και να αξιοποιήσει.
Δεν ξέρω αν το βιβλίο αξίζει περισσότερο. Αν δηλαδή σε σχέση με το στίγμα της συγγραφέως, που έχει δείξει ως τώρα, είναι κάτι καλύτερο ή χειρότερο. Ούτε μπορώ να πω ότι το απόλαυσα περιμένοντας τι θα γίνει μετά. Βρήκα όμως ότι πίσω από την επιφάνεια μια τραγελαφικής ιστορίας, βρίσκεται μια βαθιά ανατομία διανθρώπινων και κοινωνικών σχέσεων που θέλει υπομονή για να ξετυλιχθεί.

Πατριάρχης Φώτιος

24.1.2008