Η αρχαία Νέμεσις ήταν μια έννοια που εξειδίκευε την τιμωρία επιβάλλοντάς-την σε όποιον διέπραττε ΥΒΡΙΝ. Πιο συγκεκριμένα, ενώ η ΤΙΣΙΣ ήταν η τιμωρία των ανθρώπων, η ΝΕΜΕΣΙΣ ήταν η τιμωρία των θεών. Έτσι, η νέμεσις αφορά μια άτυπη τιμωρία σε έναν κόσμο όπου αόρατες δυνάμεις καταστρέφουν τον άνθρωπο που υπερέβη τα εσκαμμένα και πρόσβαλε με την αλαζονεία του, τυφλωμένος από την ΑΤΗ, το άγραφο δίκαιο.
Δύο συγγραφείς τυχαίνει μέσα στο 2011 να μεταφράζονται για τους έλληνες αναγνώστες, με κοινό ανάμεσά-τους τον τίτλο “Νέμεσις” στα έργα-τους. Ένας Αμερικανός, ο πολύς Φίλιπ Ροθ, και ένας Νορβηγός, ο Jo Nesbø, μιλάνε με τελείως διαφορετικό τρόπο και δίνουν ελαφρώς ή πολύ αλλοιωμένη σημασία στη Νέμεσιν.
[Ο πίνακας κορυφής είναι του Alfred Rethel και ονομάζεται "Nemesis" (1837)]
Πατριάρχης Φώτιος
4 comments:
υπάρχει και Αγκάθα κρίστι!
Pellegrina,
με έβαλες να ψάξω στη biblionet
και βρήκα δυο τρεις ακόμα καταγραφές:
1. Christie, Agatha. Νέμεσις : Άθλος της μις Μάρπλ, Λυχνάρι, 2007
2. Saylor, Steven. Νέμεσις, Ενάλιος, 2005.
καθώς και μερικά άλλα ιστορικά ή που έχουν τη λέξη μεταξύ άλλων
Ενδιαφέρουσα σύγκριση
Πατριάρχης Φώτιος
...και το -πολύ καλό- "Ασθενείς Ηγέτες στην εξουσία" του Λόρδου Ντέιβιντ Όουεν που δεν έχει στον τίτλο την "Νέμεσιν" αλλά βασίζεται όλόκληρο σ' αυτήν (για την ακρίβεια στο δίπολο Υβρις/Νεμεσις).
καλησπέρα στην ομήγυρι.
Νώντα,
καλημέρα και καλές γιορτές.
Ευπρόσδεκτη η συνεισφορά-σου.
Κι ίσως είναι πιο σημαντικό απ' το να υπάρχει η λέξη στον τίτλο, να υπάρχει η έννοια στο βιβλίο.
Πατριάρχης Φώτιος
Post a Comment