Monday, May 07, 2012

“Χούντα δεν θυμάμαι, μα ούτε ελευθερία”

Η Δημοκρατία αποδεικνύεται καθημερινά. Κι ένα τραγούδι των Φατμέ, που άκουγα τις προάλλες, φωτογράφισε μια μερίδα της σημερινής μεταπολιτευτικής-μας κοινωνίας.

Υπάρχει λόγος σοβαρός

Πίσω μου άθλια παρτάκια, κορίτσια ντροπαλά, φοβισμένα φρικιά,
Ολύμπιανς και Doors και Vermouth με παγάκια, τα ξέρεις όλα αυτά
σ’ είχα δει και σένα σαν τ’ άλλα φοιτητάκια
αντάρτες της πορδής με τα λεφτά του μπαμπά
μίζερα όλα και λειψά, γι’ αυτό σου λέω

Πίσω μου άθλια σχολεία, κοπάνες και πορνό, αποβολές για μαλλιά,
γκόμενες και κόμμα, ραντεβού στην πλατεία, τα ξέρεις όλα αυτά
Χούντα δεν θυμάμαι, μα ούτε ελευθερία,
της μεταπολίτευσης καημένη γενιά
άχρωμα όλα και λειψά, γι’ αυτό σου λέω, γι’ αυτό σου λέω

Υπάρχει λόγος σοβαρός που ήμουν νέος χλιαρός
Αυτά μου τύχαν δυστυχώς, μα δεν τα κρύβω ευτυχώς
και να ένας λόγος σοβαρός
Που είμαι ωραίος, που είμαι ωραίος

Τώρα τα τραγούδια μας τους πέφτουνε λίγα
και κάτω απ’ τα μουστάκια τους γελάν οι παλιοί
έχουν βλέπεις πίσω τους την λάμψη του εξήντα, καθάρισαν αυτοί
μα τίποτα δεν έδωσε σε μας η ιστορία
αυτό το τίποτα να εκφράσεις και να εκφραστείς
είναι η μόνη ευκαιρία που ‘χω εγώ και συ
γι' αυτό σου λέω, γι' αυτό σου λέω

Υπάρχει λόγος σοβαρός...


Οι εκλογές χθες έβγαλαν ένα πολύσημο αποτέλεσμα σαν τον τραγούδι του Πορτοκάλογλου. Δεν θα μιλήσω πολιτικά-κομματικά. Πολλές γαρ οι ερμηνείες. . . Ωστόσο τα “ωραίοι” και “χλιαροί” εναλλάσσονται (είμαστε και ήμασταν), κατά τους στίχους των Φατμέ… Ωραίοι κυριολεκτικά; ή ωραίοι ειρωνικά που δεν γνωρίσαμε χούντα και βάλαμε τον ολοκληρωτισμό μέσα στη Βουλή;
Τουλάχιστον, τώρα και καιρό τώρα, έχουμε πια να λέμε ότι … Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΤΙ ΕΔΩΣΕ ΚΑΙ ΣΕ ΜΑΣ, αφού ζούμε την οικονομική ύφεση και σ’ αυτήν δείξαμε (χθες) και δείχνουμε τις διαθέσεις-μας απέναντι στην ιστορία, που γράφουμε.

Πατριάρχης Φώτιος

3 comments:

Anonymous said...

Μετά τη Χούντα των Συνταγματαρχών, ευδοκίμησαν διάσπαρτες στη Δημοκρατία και πολλές άλλες. Και κάποιοι, που δεν υπήρξαν χλιαροί,ούτε και άεργοι, τις γνώρισαν καλά.
Η ελευθερία... μεγάλη κουβέντα. Τώρα ψυχρά, ένα χαμόγελο. Πικρό.
Ναι. Διότι, από τον καναπέ ως την πλατεία, τι είναι; Ούτε ένα τσιγάρο δρόμος. Μέσω facebook και άνευ κόστους φτάνει κανείς, ουδεμία δε ορθολογική σκέψη απαιτείται.
Ψήφος λοιπόν, εξημμένου θυμικού ή άλλως: η "λογική" του ξεβολεμένου καναπεδάκια.
Να! Έτσι κι ο Τατσόπουλος το καημένο, βρήκε μια θέση στο Δημόσιο!!!
Μαζί βέβαια με 21 χρυσαυγίτες...

Ελ,Ελ

Πάπισσα Ιωάννα said...

Ελ,Ελ,
η ελευθερία δεν βιώνεται αν δεν υπάρχει πρώτιστα η εσωτερική εκείνη συνθήκη απεξάρτησης. Και τις περισσότερες φορές είμαστε όλοι εξαρτημένοι από τον ...άλλο εαυτό-μας.
Αλλά επειδή τώρα μιλάμε για πολιτική ελευθερία, δεν είμαι καθόλου σίγουρος αν η ψήφος που καθένας ρίχνει είναι προϊόν επιλογής ή χειραγώγησης.
Πατριάρχης Φώτιος

Anonymous said...

Κάπως έτσι.

Ελ,Ελ