Wednesday, May 27, 2009

Mocca με μπράντι: Αργύρης Χιόνης

“Το οριζόντιο ύψος”
εκδόσεις Κίχλη
2008


Ποίηση εν πεζώδιηγήματα με επιμύθιοπαραμύθια με φιλοσοφικότητααφηγήματα με χαλαρή δομή αλλά μεγαλύτερο βάθος
όπως κι αν τις ονομάσει κανείς, οι αφύσικες ιστορίες του Χιόνη κουβαλάνε την αθωότητα μια ανέμελης ματιάς, προσωποποιούν άψυχα αντικείμενα, όπως μια πέτρα, μυθοποιούν στοιχεία της φυσικής ζωής.
Φαίνονται εν μέρει παλιομοδίτικες, εν μέρει για παιδιά που αρέσκονται στα παραμύθια της γιαγιάς, με ηθικοδιδακτισμό και διαχρονικά μηνύματα. Διαβάζονται άνετα, στα μικρά διαλείμματα της δουλειάς ή μεταξύ των στάσεων του μετρό. Αφήνεις το βιβλίο στο τραπεζάκι και, όταν το ξανασυναντήσει η ματιά σου, το πιάνεις με την αίσθηση της σύντομης, ενδιαφέρουσας, χαλαρωτικής ανάγνωσης. Η παραμυθιακή τους υφή δημιουργούν ατμόσφαιρα φυγής και ελαφριάς φιλοσοφικής περιδιάβασης σε καθημερινές αξίες.
Δεν έχω να πω πολλά πράγματα. Μικρές ιστορίες που ανοίγουν μικρές χαραμάδες από την καθημερινότητα. [Μια ένσταση: στην ιστορία με τίτλο “Αλφειός συν Αρέθωνι” η αναζήτηση μέσω λεξικών και εγκυκλοπαιδειών αρχαιολογικών-ιστορικών ζητημάτων είναι το λιγότερο εμπειρικές αναζητήσεις και όχι σοβαροί προβληματισμοί, γιατί τα λήμματα δεν μπορούν εκ φύσεως να παρέχουν ουσιαστικές γνώσεις].
Κρατάμε τις ανάσες που προσφέρουν οι μικρές “αφύσικες” ιστορίες.

Πατριάρχης Φώτιος

6 comments:

Ιορδανίδου Όλγα said...

Το ανακάλυψα τυχαία σε ένα μικρό βιβλιοπωλείο στο θησείο..Το διάβασα σε μια ώρα μέσα..Μου άφησε μια αίσθηση γλύκας και την βεβαιότητα για την ποίηση που κρύβεται στα μικρά πράγματα..Τελικά είπα η ζωή είναι όντως μαγική..

Πάπισσα Ιωάννα said...

Carpe diem,
την ίδια σύντομη, γλυκιά γεύση είχα κι εγώ.
Το απλό είναι και ωραίο ή ...μαγικό, όπως λες.
Πατριάρχης Φώτιος

ναυτίλος said...

Πατριάρχη μου αυτό ακόμη δεν το έχω διαβάσει αλλά έχω ένα προηγούμενό του που είναι εξαιρετικό: Όντα και μη όντα

Μαρία Δριμή said...

Κι εγώ το διάβασα μέσα σε ένα πρωινό. Καταπληκτική αίσθηση. Μου θύμισε λίγο τα "Μαύρα παραμύθια", ένα παλιό βιβλίο του Γιώργου Μανιώτη.

Πάπισσα Ιωάννα said...

Ναυτίλε,
ανακάλυψα κι εγώ τον Χιόνη αργά. Ίσως πρέπει να δω δυο τρία βιβλία του για να εκτιμήσω περισσότερο την απλή γραφή του που έχει ωστόσο μια απρόσμενη θετική αύρα.
Πατριάρχης Φώτιος

Πάπισσα Ιωάννα said...

Maria Jose,
το συγκεκριμένο βιβλίο που αναφέρεις δεν μου άφησε τόσο καλές εντυπώσεις. Ίσως το βρήκα ρηχό.
Καλές αναγνώσεις
Πατριάρχης Φώτιος