Monday, February 13, 2012

Οι σειρήνες του πολέμου

Είμαστε σε πόλεμο! Είμαστε σε πόλεμο…

Αυτό ήταν το μήνυμα του Πρωθυπουργού το Σάββατο το βράδυ (έστω κι αν το ύφος-του δεν συνάδει με την ορμή μιας τέτοιας διαπίστωσης). Το νέο μνημόνιο μάς φέρνει άλλο ένα βήμα πιο κοντά στα σύνορα της φτώχιας και μπαίνουμε πλέον και επίσημα στα χρόνια της Κατοχής.
Αυτό ήταν και το μήνυμα του Υπουργού Οικονομικών, όταν μίλησε για Συνθήκη της Λωζάνης, μόνο που κακώς υπολόγισε ότι δεν έχουμε θύματα, ενώ εύστοχα αναφέρθηκε σε πρόσφυγες μέσα στην ίδια-τους τη χώρα (και μερικοί κατ’ ανάγκη και έξω από αυτήν).
Και όντως χθες έγιναν οδομαχίες και έπεσαν κορμιά, κάηκε η Αθήνα, καταρρακώθηκε για άλλη μια φορά η αξιοπρέπεια αυτής της πόλης. Είμαστε σε πόλεμο, εξωτερικό και εσωτερικό…
Το 2012 είναι το νέο ’22, στο οποίο κανείς δεν ξέρει πότε θα βγούμε από την κοινωνική χρεοκοπία, κανείς δεν ξέρει ποιον Βενιζέλο δεν πιστέψαμε και βγάλαμε μόνοι-μας τα μάτια-μας.
Ζούμε ξανά έναν μεσοπόλεμο; μια νέα απαισιόδοξη δεκαετία του ’20 με καρυωτάκηδες να γίνονται πεσιμιστές και εντέλει να αυτοκτονούν; μια νέα μετεμφυλιακή περίοδο με τη φτώχια της δεκαετίας του ’50; μια νέα αστάθεια, πολιτισμική και πολιτική, σαν αυτή της δεκαετίας του ’60 που θα οδηγήσει σε μια δικτατορία (αν δεν είναι δικτατορία η ευρωπαϊκή “βοήθεια”);  Δεν ξέρω.
Αλλά και οι Γερμανοί θα έπρεπε να διδαχθούν από την ιστορία ότι, όταν τους επέβαλαν σκληρούς οικονομικούς όρους μετά τον Α’ παγκόσμιο πόλεμο, οδηγήθηκαν στο κραχ του 1929, μαζί με όλο τον κόσμο, και έπειτα γέννησαν έναν Χίτλερ και την ανάγκη για ζωτικό χώρο.
Ίσως ξαναζούμε μια βαυαροκρατία με τρεις αντιβασιλείς του Όθωνα να μας δυναστεύουν. Ή εξήντα χρόνια αργότερα, μετά τα κλέος των Ολυμπιακών αγώνων του 1896, να πτωχεύουμε ανίκανοι να σηκώσουμε τη δόξα-μας.
Το σίγουρο είναι τώρα πως πρόκειται για πόλεμο. Πιθανόν έχει ξεκινήσει εδώ και δύο χρόνια, πιθανόν και χθες βράδυ. Κι όποιος επιβιώνει καθημερινά, να ευχαριστεί καθημερινά τον Θεό, έστω κι αν έχασε το ηθικό-του από την ψυχολογική γάγγραινα που σαρώνει τον ύπνο-μας.
[η φωτογραφία της κορυφής είναι απο το mylady.gr]
Πατριάρχης Φώτιος


16 comments:

Anonymous said...

Υποθέτω πώς η επιδίωξη τής μάχης γίνεται για οσοροπίες διαταραγμένες μεταξύ αγορών και δημοκρατιών, καλή σου μέρα

Πάπισσα Ιωάννα said...

ΠΟΛΕΜΟΣ
μεταξύ αγορών και δημοκρατίας,
μεταξύ Ευρώπης και Ελλάδας,
μεταξύ ευρώ και δραχμής,
μεταξύ βολεμένων και φτωχών
μεταξύ εξουσίας και πολιτών

μα πάνω από όλα
πόλεμος μέσα στην ψυχή μας που βλέπουμε να χάνουμε την αξιοπρέπειά-μας, όχι μόνο του είναι-μας, αλλά και της ισορροπίας-μας ως ανθρώπων που θέλουν να ζήσουν, για να δημιουργήσουν, και δεν μας αφήνουν να επιβιώσουμε.

Πώς θα συμφιλιωθούμε με τη νέα κατάσταση που δυναμιτίζει, μήνες τώρα, την ψυχική-μας ευστάθεια και φέρνει σε πόλεμο το παρόν με το μέλλον-μας;
Πατριάρχης Φώτιος

Anonymous said...

Ισως είν' απλό Πώς να συμφιλιωθούμε
εάν δεν μοιάζει με πόλεμο αλλά με δίλημμα θεωρίας παιγνίων, αιών παις εστί...

Anonymous said...

Πατριάρχη Φώτιε, μια πολύ βιαστική καλημέρα. Χαίρομαι για την ανάρτηση. Αν δεν γινόταν έτσι σήμερα, δεν ξέρω πότε θα ξαναπερνούσα από το καφέ...

Ελεάννα

Pellegrina said...

Νομιζω πως τα πραγματα ειναι πολύ πιο απλα΄: δεν θα φτάναμε σε "πόλεμο" (αν προτιμάτε και χωρίς εισαγωγικά), αν, ΠΡΙΝ γίνουν όλα αυτά, με το πρώτο μηνυμα από δανειστές, αγορές κλπ, συμφωνούσαν συντεχνίες, πελατειακα συμφέροντα και φοροφυγάδες να δώσουν από τα πολλά τους ένα μέρος. Ναι, το ξερω, η κριση ετσι κι αλλιώς θα ρχόταν 9ήρθε και σε Ιρλανδία κλπ), αλλα το θεμα είναι πως την αντιμετωπίζεις, ΠΡΙΝ κάνεις τη "μεγάλη επανα΄σταση" Πώς την αντιμετωπίζεις ανθρωπινα. Οι "Ευρωπάιοι" ισχυρίζονται (βλ. συνεντευξη του φιλελεύθερου-πως-τον-λένε στο Βήμα) οτι τα οριζόντια μέτρα (που προσωπικά με έχουν φτασει στα ορια τη πείνας) παίρνονται επειδή είναι τα μόνα που οι Ελληνες πολιτικοί δεχονται να πάρουν. Τα λοιπά (διαρθρωτικές αλλγες κλπ) δεν μπορούν ή δεν θελουν να τα παρουν. Ουτε ένα "κλειστό" (τι θα πει αυτό;) επάγγελμα δεν δέχονται να "ανοίξουν"
Ολα αυτα εμένα μου λένε οτι και πολλοί πόλεμοι στο παρελθόν για καποιους ΄τετοιους λόγους έγιναν: για να μη χάσουν "¨ο,τι έχουν και δνε έχουν" ΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ κάθε κράτους, ΟΧΙ οι φτωχοι=οι φτωχοί, να σας πω, ειναι συνηθισμένοι, ετσι ζουν, φτωχα. Συγκριτικά, δεν εχουν ΤΙΠΟΤΑ σχεδόν να χασουν) Οι πόλεμοι γίνονται οχι για ενα καλύτερο μέλλον για τους φτωχούς, αλλά για διατηρηση του παρόντος της μεσάιας τάξης. Δεν μπορώ να συμμεριστώ κανένα επιχείρημα, από κοινωνία με ΤΟΣΟΥΣ φοροφυγάδες. ουτε "πατρίδα" εόυν, ουτε τίποτα. Αν πληρώνονταν οι φοροι (και αξιοποιούνταν σωστά, εννοείται), δεν θα ειχαμε ως κράτος κανένα πρόβλημα. ΜΕΤΑ, ως ενωμένη κοινωνία (εστω και άνιση) θα βλέπαμε για την κρίση ..Κανένα οραμα για αλλαγη΄δεν μπορέι να υπάρχει σε κοινωνία της οποίας τα μέλη μισούνται. Νιωθω το μισος να με τριγυρίζει από παντού. Δεν εχω άποψη για το ΝΑΙ ή το ΟΧι στο μνημόνιο, το μονο που ξέρω ειναι οτι και με ΝΑΙ και με ΟΧΙ ζω μαζί με άνθρώπους που ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ να έχουν κάποιο κράτος "δικαίου" (με την αστική έννοια. Αλλα η ηθική (παρά την αντιθετη κλασική, παρωχημένη νομιζω άποψη)προηγείται της πολιτικής: ειμαστε α τ ο μ α

Επίσης ζω αναμεσα σε ανθρωπους που μισουν την ΠΟΛΗ. δεν ειναι δυαντον να καις το Αττικόν. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ. Αυτο ειναι "το μέλλον των παιδιών μας';..

Anonymous said...

ένας πόλεμος μηδενισμού
κάθε αξιοπρέπειας, ανθρωπιάς και δικαιοσύνης

θλίψη, θυμό και οδύνη νιώθω
μα δεν εγκαταλείπω ούτε την ελπίδα, ούτε και την προσπάθεια
να μην χαθεί αυτή η ελπίδα

πιστεύω πως έχουμε δύναμη και οφείλουμε να προσπαθήσουμε για μια καλύτερη ζωή

καλή σου μέρα

Πάπισσα Ιωάννα said...

Ελεάννα,
την καλημέρα μου.
Πατριάρχης Φώτιος

Πάπισσα Ιωάννα said...

Pellegrina,
όλα αυτά είναι πράγματα που τα συζητάμε καθημερινά.
Όλα αυτά είναι δείγματα ενός ανάλγητου κράτους που δεν θέλει να αλλάξει και γι' αυτό θα σαπίσει μέσα στη σάρκα-του.
Αντί να κλείσουν το κανάλι της Βουλής λ.χ., αντί να περιορίσουν κάτι από ΕΤ και ΝΕΤ και ΕΤ3, αντί να συλλάβουν τους φοροαρνητές, αντί να περιορίσουν τα δικαιώματα των κομματικών συνδικαλιστικών στρατών-τους κ.ο.κ. ...,
πετσοκόβουν ό,τι έχει μείνει.

Παλιότερα ήμουν πιο αθώος, τώρα δέχομαι να συζητήσω το ενδεχόμενο (βεβαιότητα για άλλους) ότι αυτά είναι κατευθυνόμενα για να βρουν αλώνι οι μεγάλες εταιρίες και να έλθουν να αλωνίσουν σε μια υποβαθμισμένη Ελλάδα.
Καλημέρα
Πατριάρχης Φώτιος

Πάπισσα Ιωάννα said...

Silena,
χαρά στο κουράγιο-σου. Νιώθω ώρες ώρες τόσο αδύναμος ως απλός πολίτης, που έρχεται το κράτος να μου πει πρέπει να πεθάνεις για να ζήσει αυτό, χωρίς ανθρώπους, χωρίς υπολήψεις, χωρίς μέλλον...
Πατριάρχης Φώτιος

Pellegrina said...

Μπορεί και να ειναι (για το "αλώνι" που λες) Ομως βρίσκω υποκριτικό να παριστάνουμε την "αντιστασιακή' στον καπιταλισμό και τα μονοπώλια κοινωνία, μια κοινωνία συνολικά δήθεν τοσο επαναστατική, που αυτή μόνη αγωνίζεται να μην αλώσουν τα μεγάλα συμφέροντα την ..πατρίδα, οταν ξέρω τι ειδους και ήθους ειναι αυτοί που "αντιστέκονται', οι ιδιοι των αυθαιρέτων, των πυρκαγιών και των καταπατήσεων, οι ιδιοι που λυσσαλέα αντιστέκονται σε οποιαδήποτε ανάπτυξη, ακόμα και διαμόρφωση χώρου που θα περάσει μπροστά από το σπιτάκι τους (Δεν θα ξεχάσω οτι ούτε ..τραμ δεν μπορούσαμε να φτιάξουμε, γιατί το Φάληρο ειχε ξεσκωθεί γι αυτο το κακό πράγμα..)
Στο κατω κατω, να σου πω (κι ας διαβαστώ ως ..προδότρια) η μοίρα του καπιταλισμού είναι να επεκταθεί, να αλωθούν τα παντα από μεγάλες, ανωνυμες κι απροσωπες εταιρίες που θα κυβερνάνε ένα σύμπαν από έθνη. Τα κρατη-εθνη θα χαλαρώσουν αργά ή ρήγορα και ειναι προτιμότερο να στραφεί η πολυεθνική φυση της οικονομίας στην παραγωγή, παρά να ειναι σκέτη φούσκα. Η μικρή ιδιοκτησία και η αυτοαπασχόληση θα πεθάνει, ή θα παρει άλλη μορφή, μεσα στο συστημα. Στν τελική, γιατι να μην ερθουν οι "ξένες" εταιρίες;Αν δεν ερθουν, ποτέ κανένας εδώ δεν θα κάνει τίποτα. Θα μείνουμε η χώρα της χωματερής. Κι αλήθεια, γιατι ολοι ξεχνάμε οτι ο ιδιος ο Μαρξ το είπε;: Πώς ο σοσιαλισμός θα πετύχει μόνο όταν αναπτυχθεί πλήρως ο καπιταλισμός; Μόνο οταν ο καπιταλισμός ενώσει τον κόσμο, θα εχει νόημα ο σοσιαλισμός; (που από τη φυση του ειναι παγκόσμιος)
Οσο για τις χαμηλές αμοιβές: οκ, θέλουν "ανταγωνιστικότητα" με Κίνα, Ινδία κλπ.(θέλουν και ελέυθερη μετακίνηση εργατικού προσωπικού κλΠ. Επίσης, παιζει να μη θέλουν σωνει και καλά, αλλα να ειναι αυτο που λεω, οτι οι δικοί μας πολιτικοί ειναι το μονο που δέχονται). Αλλά κανείς(;) δεν σκέφτεται οτι δεν υπάρχουν "μικρές" αμοιβές, υπάρχει κόστος ζωής. Στη Βουλγαρία τα σπίτια κοστίζουν τα μισά από ό,τι στην Ελλάδα. Γιατί αφού πεφτουν οι μισθοί δεν μειώνονται τα ενοίκια, τα (απούλητα) διαμερίσματα, δεν μειώνονται επιτόκια στεγαστικών, δεν μειώνονται τα τρόφιμα (με τα σιχαμερά μας μαφιόζικα καρτέλ), δεν διευκολύνται οι μεταφορές; Γιατί τα κάυσιμα ακριβάινουν; Γιατί οι πατριώτες συνέλληνες πουλάνε τα κάυσιμα ΠΙΟ ακριβά στο Νευροκόπι και τη Φλώρινα; Πού ειναι ο πατριωτισμός των μαφιόζων ης νύχτας, να κόψουν στο μισό τις τιμές στα μπαρ και τα κέντρα διασκέδασης; τα ενοίκια στην Ερμού (αυτό το βρομόδρομο, μεταξύ μας) γιατί ειναι τα πιο ακριβά της Ευρώπης; Τι να σου κάνει ο καταστηματάρψης;) Λοιπόν, δνε υπάρχει "χαμηλός μισθός" Υπαρχει ισορροπία. Η πατρίδα δεν ειναι η σημαία. πατριδα ειναι ολα αυτα που σας λέω. Πατρίδα ειναι αλληλεγγύη και ανρθωπια΄. Κια ο "σοσιαλισμός" το ίδιο. Στοπ.

Πάπισσα Ιωάννα said...

Pellegrina,
συμφωνώ με το σκεπτικό-σου. Πιο πολύ με ενοχλεί αυτή η σκληρή αλήθεια ότι πρέπει να ζούμε με λιγότερα χρήματα, ενώ τα αγαθά και οι υπηρεσίες είναι τόσο ακριβές όσο πριν.
Και η ψυχή δεν νογάει να συμβιβαστεί μ' αυτήν την αλήθεια, όταν ξέρει ότι θα μπορούσε να είναι καλύτερα.
Πατριάρχης Φώτιος

Anonymous said...

Αχ, εμείς οι αθώοι...
Σε ποιον, χαμένο φευ, παράδεισο Δημοκρατίας ζούσαμε; Ησύχως απολαμβάναμε τον φραπέ μας παρέα με "διανοούμενους" στα "σαλόνια" των Εξαρχείων, που παρήγαγαν πολιτισμό, επιδιδόμενοι μεταξύ άλλων και, αδιακρίτως, σε μια "ανθρωπιστική" μεταναστολαγνεία μακρυά, ναι βέβαια μακρυά, από τα ευπώλητα.
Και συνειδητά (εν πλήρη ασυνειδησία) ψηφίζαμε κόμματα και κομματάκια και κομματικές συνδικαλιστικές παρατάξεις που ανάμεσα στ' άλλα τζογάρανε και τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων.
Και σιγά που κάποιοι, ελάχιστοι, μέσα στην απυρόβλητη ακαδημαϊκή κοινότητα (έτερων διανοούμενων) βίωναν μια δημοκρατικότατη δικτατορία. Φαντασιώσεις...
Και 'κείνες οι χρηματοπιστωτικές φούσκες; Χαρούμενα μπαλόνια σε πάρτυ ευδαιμόνων...
Και οι ισχυροί της Ε.Ε που χορηγούσαν αβέρτα κουβέρτα τα οικονομικά πακέτα, το ένα πριν απορροφηθεί το προηγούμενο, "καλοί" άνθρωποι που μόνο την ευτυχία μας είχαν στο νου τους.
Kαι τις υψηλές προσωπικότητες παρουσιαστών, μοντέλων, δημοσιογράφων, που μας ψυχαγωγούσαν δωρεάν από την TV, τις πλήρωναν οι σπουδαίοι καναλάρχες και όχι εμείς μέσα από τις εξωφρενικές τιμές των σουπερμάκετ, το 50% των οποίων ήταν δαπάνες διαφήμισης που συντηρούσαν το life style system.
Εμείς καλέ, μόνο τους αχρηστους δημόσιους υπάλληλους πληρώναμε. Ε, και αφού υπήρχαν και λεφτά τ' ακουμπάγαμε και στις μεγάλες πίστες για να ψυχαγωγηθούμε από τις "θεές" και τους "θεούς".
Και τα λεφτα αυτά εξακολουθούν να υπάρχουν. Μόνο που τα λογής λογής λαμόγια που τα συγκέντρωσαν τα έχουν σε ξένες τράπεζες.


Και αυτά, ενδεικτικά, τυχαία και σκόρπια αναφερόμενα, μαζί με πολλά πολλά άλλα (που τι να πρωτοπεί κανείς δηλαδή) κάτω από τον αόρατο θόλο του άυλου Κεφαλαίου που ως πειραματόζωα μας παρακολουθεί και μας χρησιμοποιεί κατά την εξελικτική του διαδικασία. (Στη φάση αυτή, που έχει αρχίσει εδώ και κάποια χρόνια, η χρησιμότητά μας ως αγοράς είναι πολύ μικρότερη απ' αυτήν ως κατόχων πλουτοπαραγωγικών πηγών οι οποίες βάσει ενός απλού σχεδίου περιέρχονται τώρα δωρεάν σ' αυτό. (το Κεφάλαιο)

Και τώρα κάποιος, έχοντας εξοστρακίσει τη μεγάλη απάτη της ελπίδας, μπορεί πλέον να μην πράττει ψύχραιμα. Μόνο να παρατηρεί. Ψυχρά.
Εν αναμονή του σημείου "μηδέν" ως απαρχής μιας νέας "δύσκολης" ισορροπίας.

Κι εγώ η αθώα φοβάμαι, δεν θέλω να με ρωτήσει
-Εσύ, αγανακτισμένη των συγκεντρώσεων, τι έκανες εν καιρώ "Δημοκρατίας":
-Και ποιο τώρα το αίτημά σου; Επαναφορά στην πρότερη κατάσταση;
-Με πόσα ευρώ, 200: 300: 500:, το βουλώνεις κι επιστρέφεις στον καναπέ σου;

υ.γ 1
Εκείνο που εμένα με τσακίζει είναι οι άνεργοι κάθε ηλικίας αλλά κυρίως οι πολύ νέοι που δεν έφταιξαν σε τίποτα. Και είναι προφανές ότι αρκετοί είναι θύματα κερδοσκοπίας απολυόμενοι χωρίς λόγο για να επαναπροσληφθούν μετά, με τα μισά λεφτά.
υ.γ 2
Πατριάρχη Φώτιε, τα αγαθά και οι υπηρεσίες, ανελαστικής ζήτησης, που υπόκεινται σε ΦΠΑ, είναι ακριβότερα από πριν, διότι πώς αλλιώς θα επιτευχθεί η εξαθλίωση που θα μας καταστήσει παντελώς ανίσχυρη λεία και είλωτες στον τόπο μας.
υ.γ 3
Πατριάρχη Φώτιε, σαπίζει το σάπιο;

Καλό απόγευμα

Ελεάννα

Philfff said...

from France, we look on helplessly as your fall, we all wonder: how will they live? we do not have the answer, but we guess that our turn would come soon ...

Philfff

http://philfff.blogspot.com/

Πάπισσα Ιωάννα said...

Ελεάννα.
όποιος έχει συνείδηση, ατομική και κοινωνική, κάπως έτσι σκέφτεται, όπως λες.
Κι ευτυχώς η ώριμη σκέψη του πολίτη εξακολουθεί να υπάρχει. Στην πράξη έχουμε πρόβλημα...
Καλημέρα
Πατριάρχης Φώτιος

Πάπισσα Ιωάννα said...

Philfff,
thank you for your thoughts.
It isn't easy to share our indignation and mostly our insecurity.
It is possible that we are the experiment animals before the same situation is transfered in the rest of countries.
Goodmorning
and kisses to Sarkozy!
Patriarch Fotios

Philfff said...

I appreciated the clear and precise vision of Pellegrina, please relay. Good day to you too.

Philfff

http://philfff.blogspot.com/