Friday, March 04, 2011

Μάρτιος 2011: αφιέρωμα στην αστυνομική λογοτεχνία

Υπάρχουν δύο ή αν θέλετε τρεις παραδοσιακές σχολές του αστυνομικού μυθιστορήματος: αφενός η κλασική αγγλική και η noir αμερικάνικη και αφετέρου η κοινωνικοπολιτική γαλλική. Από εκεί και πέρα αναπτύχθηκαν τα τελευταία χρόνια μερικές ακόμα τάσεις, όπως η σκανδιναβική (κατά βάση η σουηδική αλλά και η ισλανδική, η νορβηγική, η δανική) και η μεσογειακή (με ιδιαιτερότητες ανάμεσα στην ισπανική, την ιταλική, την ελληνική και την τουρκική αστυνομική λογοτεχνία).

Χυμός σαγκουίνι: Ανθρωπογεωγραφία της αστυνομικής λογοτεχνίας

αγγλόφωνη
σκανδιναβόφωνη
Banville, John
Bradley, Alan
Chandler, Raymond
Chesterton, Gilbert Keith
Christie, Agatha
Connelly, Michael
Cornwell, Patricia
Doyle, Arthur Conan
Ellroy, James
Flynn, Gillian
Hammett, Dashiell
Highsmith, Patricia
Neville, Stuart
Patterson, James
Pelecanos, George P
Poe, Edgar Allan
Queen, Ellery
Rankin, Ian
Rendell, Ruth
Roberts, John Maddox
Zouroudi, Anne
Fleming, Ian

Dahl, Arne (Σ)
Ekman, Kerstin (Σ)
Hoeg, Peter (Δ)
Indridason, Arnaldur (Ισ)
Läckberg, Camilla (Σ)
Larsson, Stieg (Σ)
Mankell, Henning (Σ)
Nesbø, Jo (Ν)
Nesser, Håkan (Σ)
Sigurdardóttir, Yrsa (Ισ)
Sjöwall, Maj (Σ)
Staalesen, Gunnar (Ν)
Thorarinsson, Αrni (Ισ)
Waltari, Mika (Φ)
Καλλιφατίδης, Θοδωρής (Σ)
γερμανόφωνη
ρωσόφωνη
Arjouni, Jakob
Bottini, Oliver
Dürrenmatt, Friedrich
Heinichen, Veit
Hoffmann, Ernst Theodor Amadeus
Monioudis, Perikles
Neuman, Ronnith
Remin, Nicolas
Schlink, Bernhard
Suter, Martin
Swann, Leonie

Akunin, Boris
Marinina, Alexandra
Poliakova, Tatiana
γαλλόφωνη
Attia, Maurice
Aubert, Brigitte
Barbéris, Dominique
Bard, Patrick
Benacquista, Tonino
Boileau, Pierre
Boman, Patrick
Bouchard, Nicholas
Braudeau, Michel
Brussolo, Serge
Cohen - Scali, Sarah
Crespy, Michel
Daeninckx, Didier
Dantec, Maurice G.
Delteil, Gérard
Derey, Jean – Claude
Exbrayat, Charles
Ferroul, Pascale
Germain, Alain
Giesbert, Franz - Olivier
Grangé, Jean - Christophe
Granotier, Sylvie
Izzo, Jean – Claude
Japrisot, Sébastien
Jonquet, Thierry
Khadra, Yasmina
Leblanc, Maurice
Lecaye, Alexis
Leroux, Gaston
Maisonneuve, Michel
Majan, Raphaël
Manchette, Jean – Patrick
Monbrun, Estelle
Mossé, Claude
Neuwald, Frederic
Oberlé, Gérard
Pelletier, Chantal
Pouy, Jean – Bernard
Raynal, Patrick
Reouven, René
Roy, Veronique
Serfaty, Thierry
Simenon, Georges
Sulitzer, Paul – Loup
Thirault, Philippe
Vargas, Fred
ισπανόφωνη
ιταλόφωνη
Abello Mesa, Leonelo
Ampuero, Roberto
Asensi, Matilde
Azpeitia, Javier
Bartlett, Alicia Giménez
Benet Goitia, Juan
Chavarría, Daniel
Díaz Eterovic, Ramon
Latour, Jose
Martin, Andreu
Martínez, Guillermo
Matta, Emmanuel
Molist, Jorge
Montalbán, Manuel Vázquez
Montero, Rosa
Padura, Leonardo
Prada, Juan Manuel de
Sepúlveda, Luis
Somoza, José Carlos
Somoza, José Carlos
Taibo II, Paco Ignacio

Abate, Francesco
Camilleri, Andrea
Carlotto, Massimo
Carrisi, Donato
Caruso, Giuseppe
Celli, Giorgio
Comastri Montanari, Danila
De Silva, Diego
Dell’ Orco, Sandro
Faletti, Giorgio
Farinetti, Gianni
Giuttari, Michele
Gregorio, Michael
Izzo, Renato
Lucarelli, Carlo
Manfredi, Valerio – Massimo
ελληνόφωνη
τουρκόφωνη
Αγαπητός, Παναγιώτης
Αποστολίδης, Ανδρέας
Γαλανόπουλος, Νεοκλής
Γκάκας, Στέργιος
Κακούρη, Αθηνά
Καλλιφατίδης, Θοδωρής
Μαρής, Γιάννης
Μάρκαρης, Πέτρος
Μαρτινίδης, Πέτρος
Παυλιώτης, Αργύρης
Πολιτοπούλου, Μαρλένα
Φιλίππου, Φίλιππος
Akar, Ridvan
Aykol, Esmahan
Oker, Celil
Somer, Mehmet Murat
Ümit, Ahmet



Ø  H λήψη των παραπάνω ονομάτων έγινε από τον ιστότοπο www.biblionet.gr. Γι’ αυτό, παρόλο που για μερικά από αυτά θα μπορούσε να έχει κανείς αντιρρήσεις, προτίμησα να τα συμπεριλάβω όλα, καταχωρισμένα σε αλφαβητική σειρά.
Ø  Βάσει αυτού του ιστότοπου καταγράφηκαν όλα τα ονόματα στα οποία αντιστοιχεί έστω και ένα αστυνομικό έργο, που έχει μεταφραστεί στα ελληνικά.
Ø  Εξαίρεση σ’ αυτήν την πλήρη λίστα είναι τα αγγλικά και ελληνικά ονόματα, από τα οποία λόγω της μεγάλης-τους ποσότητας καταγράφηκαν μόνο επιλεκτικά μερικά.
Ø  Μερικές ακόμα λογοτεχνίες που έχουν να επιδείξουν συγγραφείς αστυνομικών μυθιστορημάτων, με μεταφράσεις στα ελληνικά, είναι η Ολλανδική, η Ιαπωνική, η Πολωνική κ.ο.κ.
Ø  Θα ακολουθήσουν σε προσεχείς αναρτήσεις ενδεικτικά δείγματα από τη σουηδική σχολή (Χένινγκ Μανκέλ, “Πριν πέσει η παγωνιά”), την αγγλική με ελληνικό ενδιαφέρον (Ανν Ζουρούδη, “Αναγγελία εγκλήματος”), την ισπανόφωνη μεξικάνικη (Paico Ignacio Taibo II, “Όνειρα συνόρων”), τη γαλλική (Maurice Attia, “Παρίσι μπλουζ” και Λυκ Μποσί, “Ο Φρόιντ στο Μανχάταν”), την ιταλική (Αντρέα Καμιλέρι, “Το ματωμένο χωράφι”) και τέλος την ελληνική (Πέτρος Μάρκαρης, “Ληξιπρόθεσμα δάνεια”).
Πατριάρχης Φώτιος

6 comments:

Μάνος Κοντολέων said...

Αγαπητέ μου Πατριάρχη
Φαντάζομαι πως μια προσθήκη στα ονόματα που αναφέρεις, θα είναι ευπρόσδεκτη.
Λοιπόν, στους έλληνες συγγραφείς θα πρέπει νομίζω να υπάρχει και το όνομα της Τιτίνας Δανέλλη. Συγγραφέας αρκετών αστυνομικών έργων (ομολογώ πως δεν έχω απόλυτα παρακολουθήσει την εργογραφίας της των τελευταίων χρόνων) και η οποία -αν δεν κάνω λάθος- εισέρχεται στην αστυνομική λογοτεχνία το 1981 με το μυθιστόρημα "Ένα κι ένα κάνουν όσα θες" (Καστανιώτης) που το είχε γράψει μαζί με μένα. Από τότε εγώ μεν δεν ασχολήθηκα ξανά με αυτό το είδος, η Τιτίνα όμως έχει σχεδόν αφιερωθεί σε αυτό, νομίζω δε πως έχει δημιουργήσει και ένα δικό της ήρωα (κάτι που συνηθίζεται στα αστυνομικά βιβλία).

Πάπισσα Ιωάννα said...

Φίλε Μάνο,
η Δανέλλη είναι ένα από τα ονόματα που θα μπορούσαν να μπουν, όπως και μερικά άλλα εξίσου σημαντικά. Ωστόσο δεν προσπάθησα να καλύψω όλα και εν γνώσει-μου έχουν μείνει πολλά απ' έξω. Κάθε προσθήκη είναι ευπρόσδεκτη, ειδικά εφόσον δεν επεδίωξα να είμαι πλήρης και ακριβοδίκαιος στον απόλυτο βαθμό.
Ευχαριστώ για την υπόδειξη
Πατριάρχης Φώτιος

Μάνος Κοντολέων said...

Ομολογώ πως δεν παρακολουθώ το είδος αυτό κι έτσι δεν μπορώ να ισχυριστώ πως γνωρίζω όλους όσους έχουν γράψει αστυνομικό. Αλλά ένα από τα καλά της ελεύθερης διακίνησης ιδέων και απόψεων του ίντερνετ είναι κι αυτό -ο καθένας να προσθέτει το έλαχιστο ή μη που γνωρίζει. Γι αυτό και έστειλα την πληροφορία μου.
Καλό τριήμερο

Πάπισσα Ιωάννα said...

Το είδος έχει σημειώσει στην Ελλάδα μεγάλη πρόοδο και πλέον δεν μιλάμε μόνο για έναν Μαρή. Συνεχώς ξεφυτρώνουν φιντάνια και δεν προλαβαίνεις να διαβάζεις "αστυνομικό μυθιστόρημα" στην παρουσίασή-τους στις εφημερίδες.
Ίσως μιλάμε και για ελληνική σχολή, χωρίς να είναι σίγουρη και η στάθμη της παραγωγής-της.
Καλό ΣΚΔ.
Πατριάρχης Φώτιος

neogalanop said...

Παναγιώτατε,

Εκτός από τους συγγραφείς αστυνομικών έργων που αναφέρετε, υπάρχουν κάποιοι συνάδελφοί τους που έχουν θέσει τον πήχυ της ελληνικής αστυνομικής λογοτεχνίας πολύ ψηλά και θα έπρεπε, κατά την γνώμη μου, να περιλαμβάνονται στον κατάλογό σας. Πρώτη και καλύτερη η αξεπέραστη πρωτοπόρος του είδους Τιτίνα Δανέλλη, και οι νεώτεροι και αξιολογώτατοι Δημήτρης Μαμαλούκας και Γιάννης Ράγκος. Να προσθέσω, επίσης, τον πολύ ελπιδοφόρο, άρτι εμφανισθέντα, Βασίλη Δανέλλη.

Μετά τιμής
Ν. Γαλανόπουλος

Πάπισσα Ιωάννα said...

Νεοκλή,
σημείωσα και παραπάνω ότι κατέγραψα εντελώς ενδεικτικά μερικά ονόματα ελλήνων συγγραφέων αστυνομικής λογοτεχνίας. Κι ήταν κατ' ανάγκη αυτή η επιλογή και αποσιώπηση ονομάτων που είναι ή θα είναι σημαντικοί οσονούπω.
Καλή δουλειά στην ΕΛΣΑΛ
Πατριάρχης Φώτιος