Sunday, February 04, 2007

Πορτοκαλάδα: συζητήσεις για τη λογοτεχνία

Συζητήσεις για τη λογοτεχνία

Αυτό που με ενθουσιάζει τελευταία είναι ο συνεχής αναβρασμός που μπορεί να συναντήσει κανείς γύρω από τα λογοτεχνικά τεκταινόμενα: κριτικές και απόψεις, λίστες βραβείων και blogs, διαξιφισμοί και διαπληκτισμοί μεταξύ ξεκατινιασμάτων και επιχειρημάτων. Δύο από αυτές τις συζητήσεις αξίζει να αναφερθούν:
1. Ο Ν. Βαγενάς σε άρθρο του στο Βήμα (21.1) αναφέρεται στην απουσία της σύγχρονης ποίησης από ένθετα βιβλίων μερικών εφημερίδων, μεταξύ των οποίων και Τα Νέα. Τα τελευταία απαντούν στις 27.1. και ο διάλογος συνεχίζεται στα Νέα της 3.2.2007 με επιστολή του Βαγενά και αντίστοιχη απάντηση της Χαρτουλάρη, η οποία μέσες άκρες λέει ότι η συστηματική παρουσίασης της σύγχρονης ποίησης είναι αντικείμενο ειδικών περιοδικών, όπως συμβαίνει και με τα επιστημονικά βιβλία! Αν και το ιστολόγιό μας δεν ασχολείται με την ποίηση (δεν είναι άλλωστε εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας!!!, για να πρέπει να έχει ευρύτερη γκάμα θεμάτων), η αποπομπή της σαν ειδικό αντικείμενο μάλλον δείχνει εμπορικολατρία και ενασχόληση μόνο με ό,τι πουλάει (κατά βάση μυθιστόρημα).
2. Ο Μ. Κοντολέων έστειλε στο περιοδικό Διαβάζω (τχ. 470, Ιανουάριος 2007) επιστολή διαμαρτυρίας, όπου εκθέτει την απορία του για τους λόγους που δεν βραβεύτηκε το βιβλίο του για παιδιά “Μια ιστορία του Φιοντόρ” (2004). Καταλογίζει στην τότε επιτροπή Κρατικών Βραβείων (πρόεδρος Ευγένιος Τριβιζάς) παραγκωνισμό των μεγάλων ηλικιακά συγγραφέων, άρνηση των πρωτοποριακών τεχνικών συγγραφής και της κοινωνικοπολιτικής θεματικής στα βιβλία για παιδιά. Σύσσωμη η επιτροπή απάντησε στο τχ. 471 του Διαβάζω (Φεβρουάριος 2007) -καθένας με το ύφος και το ήθος του- αρνούμενη ότι χρησιμοποίησε τέτοια κριτήρια.
Η λογοτεχνία δεν είναι μόνο ανώδυνες αναγνώσεις και σχόλια καφενείου, αλλά και επώδυνες αψιμαχίες, αρκεί να μην συνοδεύονται από χολή και όξος.
Πατριάρχης Φώτιος
4.2.2007

4 comments:

Pellegrina said...

Γεια σας (κάπως δεν μου πάει ο ενικός), αλλά πού βλέπετε τις "επώδυνες αψιμαχίες";Για ποιον είναι επώδυνες; Εγώ, ως αναγνώστρια έξω από όλα αυτά, στο πρώτο βλέπω ότι η κ. Χαρτουλάρη απάντησε το εντελώς αυτονόητο (τι άλλο θα είναι το ένθετο μιας εφημερίδας ευρείας κυκλοφορίας)κι επειδή έτυχε να διαβάσω την απάντησή της έχει δίκιο στο ό,τι ο Σολωμός είναι άγνωστος, ειδικά στη νέα γενιά.
Όσο για το δεύτερο, ένας συγγραφέας τσαντίστηκε που δεν του έδωσαν ένα βραβείο, θέμα παντελώς άνευ ενδιαφέροντος για την κοινωνία έξω από το μικρό "κόσμο"(;) του βιβλίου.

Πάπισσα Ιωάννα said...

Θα διαφωνήσω με τη Χαρτούλάρη ως προς το εξής: ένα ένθετο εφημερίδας μεγάλης κυκλοφορίας δεν μπορεί να αντιλαμβάνεται την ποίηση ως θέμα μερικού ενδιαφέροντος για την ευρύτερη κοινή γνώμη, θέμα, όπως λέει, ειδικών περιοδικών. Δηλαδή ο μέσος αναγνώστης (πρέπει να) ασχολείται με το μυθιστόρημα και το διήγημα, αλλά δεν μπορεί να βρει μια τακτική στήλη για την τρέχουσα ποίηση; Μην ξεχνάμε ότι είμαστε χώρα ποιητών, έστω κι αν το ευρύ κοινό ασχολείται με την πεζογραφία στη συντριπτική πλειονότητά του. Δεν είμαι φανατικός της ποίησης και επομένως δεν μεροληπτώ υπέρ της, αλλά περιμένω να μην παραγκωνίζεται.
Πατριάρχης Φώτιος
Υ.Γ. Και μόνο η συζήτηση που διεξάγεται γύρω από τα θέματα αυτά και μπορεί να τεθεί και σε πιο ουσιαστική βάση είναι εποικοδομητική.

Pellegrina said...

Σε ένθετο άλλης εφημερίδας ευρείας κυκλοφορίας η ποίηση γελοιοποιείται (εκτός αν η αίσθηση του χιούμορ μου δεν έχει αρκούντως αναβαθμιστεί -είμαι και παλιότερης γενιάς!)

Πάπισσα Ιωάννα said...

@pelegrina
Μπορείς να γίνεις πιο σαφής; Σε ποια εφημερίδα; Από ποιον κριτικό ή δημοσιογράφο; Και τι εννοείς "γελοιοποιείται";
Πατριάρχης Φώτιος