Dean Koontz, “Τα μάτια του σκότους”

Ο κορωνοϊός ξεκίνησε από το Ουχάν της Κίνας. Σαράντα χρόνια πριν ο Koontz σε ένα έργο επιστημονικής φαντασίας και βιολογικού πολέμου μαντεύει το μέλλον στήνοντας ένα μυθιστόρημα μυστηρίου και παρασκηνίου. Ένα ευφάνταστο best seller!

 

Dean Koontz “The Eyes of Darkness” 1981 “Τα μάτια του σκότους” μετ. Μ.Ρ. Τραϊκόγλου εκδόσεις Ψυχογιός -2020

Κανονικά δεν ξεφυλλίζω καν τα βιβλία που υπάρχουν στα lobbies των ξενοδοχείων, γιατί εξαρχής ξέρω ότι είναι bestsellers. Αλλά αυτό το έργο, που το αγόρασε πρόσφατα ο ξενοδόχος, ήταν ένα απ’ όσα ακούστηκαν να σχετίζονται (από το μακρινό 1981) με την τωρινή πανδημία.

 

> Ο Dean Koontz γεννήθηκε στο Έβερετ της Πενσιλβάνια και μεγάλωσε στο Μπέντφορτν. Άρχισε να γράφει μικρά διηγήματα σε ηλικία μόλις οχτώ χρόνων. Το 1965 βραβεύτηκε για μια νουβέλα του από το Atlantic Monthly. Εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο "Star quest", το 1968, και από τότε έχει δημοσιεύσει περισσότερα από εξήντα έργα, χρησιμοποιώντας πολλές φορές διάφορα ψευδώνυμα. Η πρώτη του μεγάλη επιτυχία ήταν το "The key to midnight", το 1979, το οποίο υπέγραφε ως Leigh Nichols. Από τότε, κάθε νέος τίτλος του ανεβαίνει στις πρώτες θέσεις των best seller. Έχει χαρακτηριστεί ως "ο πιο δημοφιλής συγγραφέας αγωνίας της Αμερικής". Τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε σαράντα γλώσσες και έχουν πουλήσει πάνω από τριακόσια εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο. Ζει με τη γυναίκα του Γκέρντα στο Newport Beach, στη Νότια Καλιφόρνια.

ΤΟ ΕΡΓΟ ξεκινά όπως το περίμενα. Με μια γλώσσα επίπεδη, με μια αφήγηση που δείχνει τις κοιλιές της. Όσο διαβάζει κανείς λογοτεχνία, μπορεί και καταλαβαίνει τη στόφα μιας γραφής, το είδος του λεκτικού της, την ποιότητα της υφής της. Και δυστυχώς συχνά τέτοια βιβλία, που επικεντρώνονται πιο πολύ στο story και στο suspense, παραγκωνίζουν τη γλώσσα και τον τρόπο απόδοσης των νοημάτων. Επομένως, σε πρώτη φάση το προσπερνώ…

Η TINA Evans είναι παραγωγός μεγάλων σόου σε ξενοδοχεία και χώρους θεάματος στο Las Vegas. Είναι 33 ετών, πρόσφατα χωρισμένη από τον Michael, που πενθεί τον προ εξαμήνου χαμό του γιου τους Dani, ο οποίος σκοτώθηκε σε εκδρομή των προσκόπων. Και παραμονή μιας μεγάλης παράστασης, η Tina βρίσκει στον μαυροπίνακα του γιου της τη φράση

ΟΧΙ ΝΕΚΡΟΣ.

Φάρσα; Εκδικητικότητα του Michael; Κάτι άλλο μεταφυσικό;

ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ πολλαπλασιάζονται (π.χ. στις εκτυπώσεις από τον computer) κι η Tina αποφασίζει να αντιμετωπίσει πιο δραστικά τον θάνατο του παιδιού της, για τον οποίο είχε και έχει επιφυλάξεις. Συμπράττει λοιπόν με τον φίλο της δικηγόρο Eliot Striker για να βρουν την άκρη στο μυστήριο. Ώσπου στο θέμα εμπλέκονται οι μυστικές υπηρεσίες, γεγονός που δείχνει ότι οι θάνατοι των προσκόπων δεν ήταν και τόσο …αθώοι (αν ήταν θάνατοι).

ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ είναι ένα κλασικό best-seller κι ώρες ώρες αυτοκατηγοριόμουν που το ξεκίνησα και το συνέχισα ώς το τέλος. Αλλά έπεισα τον εαυτό μου ότι οι ώρες στην πισίνα για μαύρισμα κι οι ώρες στο κρεβάτι πριν κοιμηθώ δεν πήγαν χαμένες, αφού αντιλήφθηκα πώς χτίζεται ένα μυστήριο και πώς γράφεται ένα εύπεπτο ανάγνωσμα. Ένας θάνατος που δεν είναι όπως δείχνει, μυστικές υπηρεσίες και κρατικά μυστικά, τηλεκινησία και παραφυσικά φαινόμενα. Όλο αυτό το cocktail, συνδυασμένο με εύκολη γραφή, που δεν ξενίζει φυσικά έναν ρηχό αναγνώστη, προκαλεί περιέργεια και ωθεί την ανάγνωση μέχρι το τέλος.

ΤΕΛΙΚΑ η λογοτεχνική αξία του βιβλίου είναι μικρή. Γι’ αυτό περνούσα συχνά διαγώνια τις σελίδες με μόνο στόχο το τέλος. Ωστόσο, αξίζει να κρατήσουμε τον ιό με τον οποίο τα εργαστήρια του ΟΥΧΑΝ είχαν σκοπό να μολύνουν κόσμο σε ένα είδος βιολογικού πολέμου. Με άλλα λόγια, η λογοτεχνία επιστημονικής φαντασίας εικάζει το μέλλον με τα άπειρα σενάρια που χτίζει, μπορεί να πέφτει μέσα όταν πλάθει ένα αληθοφανές αφήγημα, αλλά δεν μπορεί να αναδειχθεί σε λογοτεχνική αξία.

Πάπισσα Ιωάννα