Saturday, January 19, 2013

“Γάτα και ποντίκι” του Γκύντερ Γκρας

Η Γερμανία λίγο πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, δοσμένη από έναν Γερμανό, που ήταν έφηβος την εποχή εκείνη, και μεταφέρει τον παλμό μιας χώρας που έβαινε προς τον “ηρωισμό”. 


Καφές στιγμής με Strudel:
Günther Grass
“Katz und Maus”
1961
Steidl Verlag
1993
Γκύντερ Γκρας
“Γάτα και ποντίκι”
μετ. Ε. Βαϊκούση
                                  εκδόσεις Καστανιώτη
                                  2012

            Ο Γκύντερ Γκρας είναι γνωστός για δύο τουλάχιστον πράγματα, πέρα από το πρόσφατο ποίημα που έγραψε κατά της γερμανικής σκληρότητας απέναντι στο ελληνικό λίκνο που έδωσε και στη Γερμανία τον πολιτισμό. Πρώτον, το βραβείο Νόμπελ που επισφράγισε μια λαμπρή πορεία στα γράμματα και δεύτερον η αποκάλυψή-του ότι στα 17-του χρόνια κατατάχθηκε στα χιτλερικά Waffen SS.
πηγή:
socialvixen.com
            Το βιβλίο αυτό πάει λίγο πιο πίσω, εκεί στην αρχή του πολέμου, όταν ο ίδιος μετατρέπεται σε αφηγητή με το όνομα Πίλεντς και θυμάται τα παιδικά χρόνια στο γερμανοπολωνικό Ντάντσιχ. Σε πρώτο πλάνο ακούμε για τη δράση της παρέας των παιδιών-εφήβων που ξημεροβραδιάζονται στη θάλασσα και κάνουν βουτιές γύρω και μέσα από ένα ναυαγισμένο πλοίο, με κεντρικό ήρωα τον Γιόακιμ Μάλκε. Σε δεύτερο πλάνο έρχονται συχνά ριπές από τον πόλεμο που μαίνεται, από τη γερμανική πολεμική μηχανή που μάχεται, από αξιωματικούς-της που παρουσιάζουν τα κατορθώματά-τους στο σχολείο των παιδιών.
πηγή:
wikimedia.org
            Στο πρώτο επίπεδο το έργο γίνεται ένα μυθιστόρημα εφηβείας (δεν ξέρω αν μαζί θα μπορούσαμε να το πούμε και μυθιστόρημα μαθητείας). Η ενηλικίωση που φαίνεται στο βάθος αλλά και στο καρύδι του Μάλκε που μεγάλωσε απότομα και έμοιαζε με αεικίνητο ποντίκι κάνει τους νεαρούς εφήβους να τολμούν πράγματα που θα τους φέρουν πιο κοντά στην καταξίωση: από αυνανιστικές πράξεις μέχρι βουτιές και μακροβούτια κι από φλερτ μέχρι καινούργια ρούχα και στυλ. Ο Μάλκε σε όλα αυτά πρωτοστατεί χωρίς να θέλει να το παίξει αρχηγός, αλλά ακούσια κερδίζει την εκτίμηση και τον θαυμασμό όλων, κυρίως επειδή μπόρεσε να επιδείξει πρωτοφανή για την ηλικία-τους κατορθώματα. Ο Μάλκε γίνεται ο μικρός ήρωας, που δίνει νόημα σε όλη την καθημερινότητα, από το σχολείο ως τις διακοπές κι από τον εκκλησιασμό μέχρι τη θάλασσα. Ο Πίλεντς μάλιστα του μιλάει, ακαριαία και ξαφνικά, σε δεύτερο πρόσωπο κι έπειτα συνεχίζει πάλι την τριτοπρόσωπη αφήγησή-του.
πηγή:
news4kids.de
            Σ’ αυτήν την καθημερινότητα ο πόλεμος, παρ’ ότι μακρινός, έρχεται συνεχώς πιο κοντά και οι μικροί μάγοι ακούνε τους στρατιώτες να προπαγανδίζουν τα ανδραγαθήματά-τους. Σε μια μάλιστα επίσκεψη ενός πιλότου, ο Μάλκε του κλέβει το μετάλλιο που είχε κερδίσει κι, όταν αποκαλύπτεται, εκδιώκεται από το σχολείο. Η πράξη-του δεν πρέπει μάλλον να εκληφθεί ούτε ως εφηβική περιέργεια ούτε ως οικειοποίηση ενός πολεμικού επάθλου. Τα υπονοούμενα του αφηγητή οδηγούν σε μια ερμηνεία που δείχνει αντίδραση στον πόλεμο, απέχθεια σε όλο αυτόν τον δολοφονικό ηρωισμό και ίσως μια αντίσταση στη χιτλερική προπαγάνδα και στις πολεμοκάπηλες εκφάνσεις του ναζισμού. Δεν ξέρω αν αυτό είναι μια δική-μου εξήγηση που θα ήθελε να βρει μια τέτοια προοπτική στο κείμενο, ή αν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις που να τη στηρίζουν.
[Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο In2life στις 31.12.2012]
Πατριάρχης Φώτιος

4 comments:

Anonymous said...

Καταπληκτικό βιβλίο, το είχα διαβάσει πριν λίγο καιρό

Πάπισσα Ιωάννα said...

Ακάμαντα,
ο Γκρας σ' αυτό το έργο, και σε μερικά άλλα παρομοίως, διακρίνεται για μια μουντή υπόγεια αισθαντικότητα. Δεν σε οιστρηλατεί η ταχύτητα, αλλά τα συγκρατημένα συναισθήματα
Πατριάρχης Φώτιος

NYT Review of Books said...

Ωραίο βιβλίο, πάνε χρόνια που το διάβασα.
Μου έχει αφήσει την αίσθηση ενός ξεθωριασμένου γκρίζου καλοκαιριού που τελειώνει απότομα με το φθινόπωρο και τον πόλεμο(κι όμως δεν θυμάμαι αν διαδραματίζεται μέσα σ΄ ένα καλοκαίρι).

Πάπισσα Ιωάννα said...

Πολύ καλή εικόνα!
Το ξεθωριασμένο καλοκαίρι πριν από ένα μουντό φθινόπωρο, πριν από έναν πολεμικό χειμώνα!
Έτσι είναι και η γραφή του Γκρας: σε προετοιμάζει ότι αυτή η "ανέμελη" εφηβεία των ηρώων-του δεν είναι τόσο ανέμελη, αλλά μια βαριά προετοιμασία ζωής ενός ποντικού πριν έλθει η γάτα...
Πατριάρχης Φώτιος