Λογοτεχνία και οίκοι ανοχής
Ένα θέμα που θα μπορούσε να καταντήσει πορνό γίνεται στα χέρια ευαίσθητων συγγραφέων πεδίο συγκίνησης και νοσταλγίας. Αναφέρομαι στο τελευταίο βιβλίο του Αντρέα Καμιλλέρι “Πανσιόν Εύα”, αλλά και στις “Θλιμμένες πουτάνες της ζωής μου” του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, όπως και στο “Λέγε με, Καΐρα” του Δημήτρη Στεφανάκη (ένα έργο που πέρασε απαρατήρητο).
Σε όλα αυτά τα έργα τίποτα δεν αποβαίνει χυδαίο, τίποτα πρόστυχο. Οι οίκοι ανοχής ανάγονται σε ένα απώτερο παρελθόν, με αποτέλεσμα να ενδύονται με την αχλή της εφηβείας, της αθωότητας, της νοσταλγίας για έναν κόσμο που διατηρούσε ευαισθησίες ακόμα και μέσα σε τέτοια σπίτια. Τα κορίτσια έχουν μια θλιβερή ιστορία, αλλά κρύβουν μέσα τους και ανθρωπιά. Ο Στεφανάκης μάλιστα τις παρουσιάζει σαν έναν χαμένο παράδεισο, ο Καμιλλέρι τις συνδέει με τα δύσκολα χρόνια του πολέμου και του φασισμού στην Ιταλία.
Τέτοια έργα δανείζονται στοιχεία από το Bildungsroman, γίνονται λίγο μυθιστορήματα εποχής, αποτυπώνουν προσωπικά βιώματα, που επανέρχονται ως μνήμες ενός ανόθευτου παρελθόντος. Η δύναμη των βιβλίων αυτών έγκειται στην ατμόσφαιρα που δημιουργούν και όχι στην υπόθεση, που συνήθως είναι χαλαρή, στις φευγαλέες φιγούρες κοριτσιών και πελατών ως ατομικές ιστορίες παρά στους ολοκληρωμένους χαρακτήρες, στην τραγικότητα της ζωής παρά στην ιδεολογία του έρωτα.
Ανάλογο σκηνικό έχουμε και στο “Σπίτι των κοιμισμένων κοριτσιών” του Γιασουνάρι Καουαμπάτα, αλλά εκεί πρόκειται περισσότερο για ασκήσεις αυτογνωσίας δίπλα σε μία κοιμισμένη κοπέλα, χωρίς εστίαση στο σεξ.
Πατριάρχης Φώτιος
16.5.2007
4 comments:
Ο τίτλος του βιβλίου του Στεφανάκη “Λέγε με, Καΐρα” παραπέμπει (εμπρόθετα;) στην πιο διάσημη, ίσως, opening line της αγγλόφωνης λογοτεχνίας. Αν ο ήρωας, όμως, του Melville, συστήνεται απευθείας με το τέχνασμα αυτό ως ένα μυθιστορηματικό πρόσωπο, η θεματολογία των οίκων ανοχής υποδηλώνει μάλλον την πρακτική κάλυψης ενός πραγματικού προσώπου από την μάσκα που οικοιοποιείται κάθε γυναίκα ώστε να φέρει εις πέρας μια τέτοια συναλλαγή. Θα κοιτάξω τους τίτλους που προτείνεις με πολύ ενδιαφέρον.
Την τεχνολογία τη χρησιμοποιούμε, αλλά δεν την ελέγχουμε… πάντα.
Έτσι αναγκάστηκα να φτιάξω νέο blog : manoskontoleon2.blogspot.com
Καλοδεχούμενοι όσοι θα θέλουν να το επισκεφτούνε
kafeini,
καλή η παρατήρησή σου. Ούτως ή άλλως ο οίκος ανοχής είναι ένας μικρόκοσμος με πρόσωπα και προσωπεία.
Πατριάρχης Φώτιος
Μάνο Κοντολέων,
καλή αρχή στη 2η απόπειρα.
Πατριάρχης Φώτιος
People should read this.
Post a Comment