Wednesday, June 21, 2017

11α γενέθλια

Όλα αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν.
Πριν από έντεκα χρόνια έκανα τον φάρο-μου πομπό αναγνώσεων. Τώρα αχνοφέγγει μόνο ένα φωσάκι στο ψηφιακό πέλαγος.
Γερνάω μαζί με το Βιβλιοκαφέ. Βλέπω τις ρωγμές, τα σκασίματα στους τοίχους, τα πετσικαρισμένα κουφώματα.
Είμαι ένας, είμαστε τρεις, ενίοτε γινόμαστε / γινόμασταν πέντε.

Όλα αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν.
Καιρό τώρα λέω να βγω στη σύνταξη. Εδώ και ένα-δυο χρόνια δεν το αποφασίζω. Ίσως πρέπει να δώσω όλον τον χώρο στη νέα γενιά. Σε μια ανεπαίσθητη διαδοχή.
Κι όντως καιρό τώρα, πολλά από όσα γράφω δεν είναι δικά-μου. Η υπογραφή “Πατριάρχης Φώτιος” είναι η ούγια σε μια εταιρεία που αλλάζει σταδιακά χέρια.
Είμαι εγώ και δεν είμαι.
Άλλωστε έπαιζα πάντα έναν ρόλο. Αυτό που στην εξωμπλογκική πραγματικότητα είμαι υποχωρεί και χάνεται μπροστά σε έναν αφοσιωμένο αναγνώστη.
Κι οι νέες γενιές που αναλαμβάνουν όλο και πιο δυναμικά τα ηνία, είναι κι αυτές ταγμένες στον ίδιο ρόλο.
Πολλοί με μίσησαν επειδή δεν ξέρουν ποιος είμαι. Πολλοί οργίστηκαν επειδή δεν έγραψα καλά λόγια για τα βιβλία-τους. Πολλοί αντίθετα μπήκαν στο καφενεδάκι-μου, επειδή έξω έχει πολύ ήλιο, πολλούς επαίνους, αδιάκριτες φιλοφρονήσεις, κολακείες, αλληλογλειψίματα, και δεν άντεξαν το πολύ το Κύριε ελέησον.
Εγώ πάντως κέρδισα πολλά. Διάβασα, σκέφτηκα, έφτιαξα μια συντροφιά που μίλησε πολύ για τα βιβλία.
Δεν ξέρω τι αλλαγές θα γίνουν στο Βιβλιοκαφέ, δεν ξέρω αν θα μας το πάρει ο δρόμος ή θα το γκρεμίσει ένας σεισμός.
Μένω στις αναμνήσεις-μου, ξαποσταίνω στα καλά βιβλία που διάβασα.



Χρόνια πολλά στην Anagnostria
και καλές σκέψεις σε όσους γράφουν και διαβάζουν.

Πατριάρχης Φώτιος

13 comments:

Κατερίνα Τοράκη said...

Χρόνια πολλά και καλά Πατριάρχα. Και καλή συνέχεια!
(Έπιασες το μήνυμα, δεν επιτρέπουμε άλλες σκέψεις...).

Unknown said...

Χρόνια πολλά Πατριάρχη με πολλά και ποικίλα αναγνώσματα.
Να μας δίνει πάντα τα φώτα σου μέσω του Φάρου σου!
Όσο για χρόνια που περνάνε και όλα αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν, να νοιώθουμε τυχεροί που έχουμε το πλεονέκτημα και την τύχη να γερνάμε, κάποιοι άνθρωποι δεν το έχουν.
Τα σέβη μου
Σουμέλα

anagnostria said...

Χρόνια πολλά Πατριάρχη μου. Σαν να διακρίνω μια μελαγχολία στη σημερινή σου επέτειο; Κράτα καλά, αν και λίγοι πια έχουμε μείνει στη μπλογκόσφαιρα (μας φάγανε τα fb τα tuitter, τα instagram κ.λπ.) εμείς, οι πιστοί των blogs, χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον. Ευχαριστώ για τις ευχές.

Rosa Mund said...

Ένα φωτάκι που αναβοσβήνει μες τη νύχτα είναι το μπλογκ σας: η ελπίδα ότι δεν χάθηκαν όλα (λέω εγώ).

οφείλουμε να φέρουμε
το δικό μας φως
στο
σκοτάδι.

κανείς δεν πρόκειται
να το κάνει αυτό
για μας.

λέει ο ΜΠΟΥΚΟΦΣΚΙ.

Εύχομαι τα καλύτερα στην ψυχή του Βιβλιοκαφέ, τον Φώτιο.

ΟΣΟ ΔΥΝΑΜΩΝΕΙ ΤΟ ΦΩΣ

Όση εγκατάλειψη κρύβει ένα βλέμμα,
τόση αλληλεγγύη κρύβει μια λέξη,

όση απελπισία κρύβει η νύχτα,
τόση ελπίδα φέρνει η αυγή,

όσο πόνο προκαλεί μια πληγή,
τόση χαρά φέρνει το αύριο,

όση ανοησία έχει η φλυαρία,
τόση σοφία έχει η σιωπή,

όσο δυναμώνει το φως,
τόσο αραιώνει το σκοτάδι,

όσο υποχωρεί το εγώ,
τόσο δυναμώνει το εμείς

ΝΙΚΟΣ ΣΟΥΒΑΤΖήΣ

Πάπισσα Ιωάννα said...

Κατερίνα, καλημέρα. Ευχαριστώ για τις ευχές.
Καλές σκέψεις ...σε μια εποχή κακών ειδήσεων
Π.Φ.

Πάπισσα Ιωάννα said...

Σουμέλα, καλημέρα.
Ευχαριστώ για τις ευχές.
Εγώ γερνάω γεμάτος αναμνήσεις και βιώματα, αναγνώσεις και εμπειρίες,
το Βιβλιοκαφέ λυπάμαι που γερνάει
και αποσύρεται σιγά σιγά σε ένα γηροκομείο... για καφέ.
Π.Φ.

Πάπισσα Ιωάννα said...

Anagnostria, καλημέρα.
Ευχαριστώ για τις ευχές.
Καλαμιές στον κάμπο... όσο αντέξουν.
Π.Φ.

Πάπισσα Ιωάννα said...

Rosa Mund, καλημέρα.
Ευχαριστώ για τις ευχές.
Όταν χάνονται οι άνθρωποι, χάνονται όλα.
Ας μείνουν τα βιβλία συνοδοί.
Π.Φ.

Nota Chryssina said...

Χρόνια Πολλά αγαπητέ Πατριάρχη Φώτιε! Να αντέξουμε από αγάπη στη λογοτεχνία.

Πάπισσα Ιωάννα said...

Νότα, ευχαριστώ.
Αντέχουμε τον βρόμικο πόλεμο απ' όσους θέλουν να ακούνε μόνο καλά λόγια.
Επειδή όντως η λογοτεχνία αγαπάει την αλήθεια.
Π.Φ.

Μαραμπού said...

Χρόνια πολλά Φώτιε, καλή συνέχεια στο μπλογκ σου! :)

Η γενέθλια ανάρτησή σου μου γέννησε μια ειλικρινή απορία: υπήρξαν φορές που απάντησαν στα σχόλιά μου διάφορες «εκδοχές» του Φώτιου; Και αν ναι, οι άλλες εκδοχές, παρακολουθούσαν στον χρόνο την συνομιλία Φώτιου-Μαραμπού ώστε να διατηρείται μια συνέχεια ή απλώς εγώ «αναγκαζόμουν» σποραδικά να επαναλαμβάνω κάποιες απόψεις (όχι πως θα έπρεπε να θυμάσαι όλες τις απόψεις μου, προς Θεού!) με αποτέλεσμα να μου δημιουργείται μια περιπαικτική αίσθηση ντέζα βου; Όπως και να 'χει όλα αυτά θυμίζουν ελαφρώς Πεσσόα και αυτό είναι ωραίο. Δεν είναι ανάγκη να απαντηθεί η απορία μου, απλώς την ένιωσα και την εξέφρασα.

Τα σέβη μου.

Πάπισσα Ιωάννα said...

Μαραμπού, σ' ευχαριστώ για τις ευχές.
Μην ανησυχείς. Πάντα μιλούσες με μένα.
Π.Φ.

Βιβή Γ. said...

Όπως και να συνεχίσεις ,εντός ή εκτός,θα σου ευχηθώ καλή δύναμη και θα σου πω ότι σου χρωστάω πολλά ,μα πάρα πολλά ευχαριστώ.Να΄σαι καλά!