Μικρές λίστες μυθιστορήματος και διηγήματος
Την Τετάρτη ανακοινώθηκαν σε μια λιτή τελετή οι βραχείες λίστες των κατηγοριών που βραβεύει το περιοδικό «διαβάζω»:
Μικρή λίστα Διηγήματος
- “Από την άλλη γωνία” του Βασίλη Γκουρογιάννη
- “Η γυναίκα που πετάει” του Μένη Κουμανταρέα
- “Μικρό τρίπτυχο του νόστου” του Παναγιώτη Κουσαθανά
- “Στενογραφία” του Κώστα Μαυρουδή
- “Ο βράχος στο σύννεφο” της Μαρίας Στεφανοπούλου
- “Όντα και μη όντα” του Αργύρη Χιόνη
Μικρή λίστα Μυθιστορήματος
- “Επικράνθη, διά χειρός Αλέξη Ραζή” της Νίκης Αναστασέα
- “Το ταξίδι του Ιάσονα Ρέμβη” του Χρήστου Αστερίου,
- “Τα χερουβείμ της μοκέτας” της Ελένης Γιαννακάκη
- “Λευκή πετσέτα στο ρινγκ” του Νίκου Δαββέτα
- “Θερμοκρασία δωματίου” της Δήμητρας Κολλιάκου
- “Καταδολίευση” του Πρόδρομου Μάρκογλου
- “Νυχτερινή διαδρομή” του Μιχάλη Μιχαηλίδη
- “Πυθαγόρεια εγκλήματα” του Τεύκρου Μιχαηλίδη
- “Το μονοπάτι στη θάλασσα” του Αντώνη Σουρούνη
- “Τα δώρα του πανικού” του Κοσμά Χαρπαντίδη
Το εχέγγυο για την επιλογή της βραχείας λίστας αλλά και του τελικού νικητή είναι η σύνθεση της επιτροπής, η οποία δεν αποτελείται από άσχετους συγγραφείς-ονόματα του χώρου, αλλά από καταξιωμένους ειδικούς: Γιώργος Αράγης, Δημήτρης Δασκαλόπουλος, Αλέξης Ζήρας, Αγγέλα Καστρινάκη, Κώστας Κατσουλάρης, Λευτέρης Παπαλεοντίου και Νικήτας Παρίσης. Ασχέτως αν κανείς συμφωνεί ή διαφωνεί με τις επιμέρους επιλογές, η επιτροπή κατέθεσε τη γνώμη της (θα περιμένουμε να δούμε και αναλυτικά την καταγεγραμμένη άποψη του καθενός για τις υποψηφιότητες) και περιέλαβε σημαντικά βιβλία της χρονιάς.
Πατριάρχης Φώτιος
31.3.2007
12 comments:
Φίλοι μου,
Στο μπλόγκ μου παρουσιάζω τη μακριά λίστα των υποψήφιων ελληνικών βιβλίων του 2006 για λογοτεχνικό βραβείο.Η λίστα είναι μια συνάθροιση των καταλόγων των περιοδικών Νά Ενα Μήλο, Δέκατα και Διαβάζω.
Τα βιβλία που περιέχονται εδώ είναι μυθιστορήματα και διηγήματα Ελλήνων συγγραφέων ακόμη και πρωτοεμφανιζόμενων.
Ψηφείστε χωρίς φόβο και πάθος, με γνώμονα την προσωπική σας κρίση.
Τα αποτελέσματα θα ανακοινωθούν στις αρχές Ιουνίου.
Το κατοικίδιο
Πριν λίγες μέρες βρισκόμουν σε κεντρικό βιβλιοπωλείο του Χαλανδρίου - αν και συνηθίζω να αγοράζω ότι χρειάζομαι από μικρά βιβλιοπωλεία - αναζητώντας τον πρώτο τόμο της αυτοβιογραφίας του Κανέτι. Στο τμήμα της λογοτεχνίας οι μόνοι πελάτες εγώ και μία νεαρή κοπέλα η οποία αφού πέρασε πολλή ώρα να διαβάζει οπισθόφυλλα και να ξεφυλλίζει βιβλία, κατέληξε στην αγορά του βιβλίου του Τατσόπουλου 'Η καλοσύνη των ξένων'. Μπορεί και να κάνω λάθος αλλά εκείνη την στιγμή σκέφτηκα ότι είναι τέτοια η πλύση εγκεφάλου από τα mass media που ο μέσος αναγνώστης αισθάνεται ότι αξίζει να δώσει τα λεφτά του μόνο αν αγοράσει κάτι το οποίο αγοράζουν όλοι οι άλλοι. Το ίδιο απόγευμα βγήκα για καφέ με φίλους που προσπάθησαν να με πείσουν να πάμε το μεσημέρι της 1ης Απριλίου (δηλαδή σήμερα) στην απονομή των βραβείων του περιοδικού 'να ένα μήλο' για τον καλύτερο Ελληνα συγγραφέα του 2006. Εχοντας δει την τελική λίστα με τα 5 βιβλία αρνήθηκα ευγενικά. Ενιωσα ότι η υποψηφιότητα μέτριων κειμένων που φέρουν την υπογραφή των 'συνηθισμένων υπόπτων' (Δημητρακάκη, Σταμάτης, Τατσόπουλος) δεν άξιζε τον κόπο και τον χρόνο μου. Ελπίζω και οι πενήντα κριτές να διάβασαν τουλάχιστον τα 5 βιβλία της βραχείας λίστας γιατί γνωρίζω ότι κάποιοι από αυτούς δεν είχαν διαβάσει ούτε το βιβλίο που οι ίδιοι πρότειναν για την μακρά λίστα. Ας όψεται η καλοσύνη των mass media.
Ευχαριστώ για το καλωσόρισμα. Το σχόλιό σου για τα βραβεία είναι εύστοχο - είναι καλό όσοι ενδιαφερόμαστε για την λογοτεχνία να τονίζουμε και τα θετικά στοιχεία στο χώρο του βιβλίου.
Sorry για την παρέμβαση, αλλά θα έλεγα να διορθωθεί το ΄΄λιμοντσέτο΄΄ σε ΄΄λιμοντσέλο΄΄ - lapsus calami, προφανώς ...
Πατριαρχη ε, φτανει πια η λασπη. Ντροπη πλεον.
"Από τους άλλους συμφωνώ ότι ο Σταμάτης και η Δημητρακάκη απλώς είναι γνωστοί είτε λόγω των Συναντήσεων του "να ένα μήλο", είτε λόγω κοινών μαζώξεων με τους άλλους συνομιλήκους τους".
1.Δεν "είμαι γνωστός επειδή μετειχα στις συναντησεις του - κατα τα αλλα πολυ καλου κατα τη γνωμη μου) περιοδικου - "Να ένα Μηλο"" (τσεκαρε τις λιστες, δεν εχω γραψει ποτε, δεν με εχουν καλεσει ποτε στις συναντησεις τους εκτος απο την απονομη του βραβειου). Εχω μια πορεια στο χωρο ανοιχτη και γνωστη από το Μπαρ Φλωμπερ που γραφτηκε πριν 9 χρόνια.
2. Δεν είμαι συνομηλικος με τους συγγραφεις που μετεχουν, ειμαι 47 ετων, πολυ μεγαλυτερος από το πιο πιο μεγαλο που μετεχει.
Δεν ξερω τι ζόρι τραβας με την περιπτωση μου , δικαιωμα σου να μου σου αρεσει ουτε μια γραμμη απ οσα εχω γραψει, δικαιωμα σου να κριτικαρεις αρνητικα και με επιχειρήματα τα βιβλία μου αλλά αυτη η συκοφαντία ξεπερνάει πλεον τα όρια. Αυτό ακριβως ειναι η καταρα του χωρου, το κακοηθες κουτσομπολιο περι το χωρο.
Στην αρχη παρολες τις αρνητικες κριτικες σου, ανοιξα ενα διαλογο μαζι σου, ελπιζοντας σε ενα επιπεδο. Νομιζω οτι αυτο απεδειξε το ποσο πιστευω στη δυναμικη των ανωνυμων βιβλιοφιλων. Διαφορετικες αποψεις που ενιοτε μπορει να ειναι βοηθητικες και για τον ιδιο τον συγγραφεα αν δεν εχει απωθημενα.Ομως πλεον βλεπω οτι αλλα πραγματα παιζουν. Εγω σ αυτο το επιπεδο "δεν παιζω" και οπως ειδες για πρωτη και τελευταια φορά απαντω με επιχειρήματα.
Θα ήθελα, όπως βγαινω επωνυμως και σου καταθετω τη θεση μου ετσι κι εσυ να σεβαστεις την επιθυμια μου (δεν περιμενα ποτε να φτασω να το πω αυτο σε ενα χωρο βιβλιοφιλιας, αλλα όταν πλεον κατασυκοφαντουμαι με ψευδη αναγκαζομαι να το κανω) να μην ξαναφερθεις στο ονομα μου στο ιστολόγιο σου.
Αλεξης Σταματης
Αλέξη Σταμάτη,
ζητώ συγγνώμη για τον τόνο και το ύφος. Δεν μου αρέσει να κρίνω ανθρώπους και γι' αυτό έπρεπε να μείνω μόνο στο βιβλίο.
Έχεις δίκιο σ' αυτά που λες -εγώ υπερέβαλα, πίστεψέ με, όχι από προσωπική εμπάθεια.
Πατριάρχης Φώτιος
Χαίρετε. Στο σκεπτικό του "Διαβάζω" υπάρχει η φράση: (στα κρινόμενα έργα)"...παρατηρείται έλλειψη πνοής"
Απορία: τι θα πει "πνοή";
Τα άλλα που λέει το σκεπτικό, -δομή, αφήγηση, σύνθεση κόσμου πρωτότυπου και πειστικού- τα καταλαβαίνω. Θέλω να πω απλά, αν επρόκειτο ας πούμε εγώ να φτιάξω ένα βιβλίο -μου αρέσει αυτή η έκφραση αντί του "γράφω"- θα μπορούσα να ελέγξω (με τα δικά μου κριτήρια και δυνατότητες) τη δομή, την αφήγηση, ακόμα και τη δημιουργία κόσμου πρωτότυπου κια πειστικού. Αλλά "πνοή"; πώς το τσεκάρεις αυτό, με τι κριτήρια;)
Αγαπητή pelegrina,
πιστεύω ότι η έννοια "πνοή" έχει γενικόλογη χροιά και δεν συγκεκριμενοποιείται με αντικειμενικά κριτήρια. Σημαίνει, σύμφωνα με το ένστικτό μου και μόνο, εμπνευσμένη σύλληψη, μακροπρόθεσμη προοπτική, αναφέρεται στα έργα που κοιτάζουν μακριά και αναζωογονούν τα υπάρχοντα... Φυσικά δεν είμαι ευχαριστημένος με όσα σου γράφω, αλλά νομίζω ότι κάθε εκτίμηση-αξιολόγηση προσπαθεί και με διαισθητικές έννοιες να συλλάβει την ουσία της τέχνης (:λογοτεχνίας) και δεν μπορεί.
Καλή Ανάσταση
Πατριάρχης Φώτιος
Μια σύντομη περιήγηση στη λίστα των υποψηφιοτήτων του περιοδικού "Διαβάζω", επιβεβαιώνει πως στη μικρή μας πόλη, πολλές φορές η συγγραφική αξία συναρτάται άμεσα και αποκλειστικά από την αναγνωρισιμότητα του ονόματος.
Ταυτό ισχύει και για τους επαϊοντες των κριτικών επιτροπών.
Αφού απορώ πως δε φιγουράρει και εδώ ο κύριος Ομότιμος...
Βρε, μυστήρια πράγματα. Άτιμη κοινωνία, που άλλους τους ανεβάζεις κ.λ.π. κ.λ.π.
Με περιέργεια ρωτάω, Vasanta, ποιον θεωρείς Ομότιμο, που λόγω αναγνωρισιμότητας θα περίμενε κανείς να φιγουράρει.
Επαναλαμβάνω ωστόσο ότι -παρόλο που δεν πρέπει να συμβαίνει- το όνομα και το πρόσωπο του συγγραφέα επηρεάζει, συχνά υποσυνείδητα, τους όποιους κριτές.
Πατριάρχης Φώτιος
Δεν έχει σημασία αν προσωπικά τον θεωρώ Ομότιμο ή όχι, καθώς άλλοι φρόντισαν νωρίτερα να τον αναγορεύσουν σε τέτοιο. Μια προσεκτική μελέτη των κριτικών επιτροπών των πιο βασικών λογοτεχνικών βραβείων της μικρής μας πόλης, μπορεί να δώσει απαντήσεις και να διαλευκάνει απορίες.
Κι ας μη μιλήσω για την κυρία (οσονούπω) Καθηγήτρια, που τελευταία ανπτύσσει συνήθειες λειχήνας, μιας και βρίσκεται κάτω από οιαδήποτε πέτρα και αν σηκώσεις...
Άτιμη κοινωνία, που άλλους τους ανεβάζεις κ.λ.π. κ.λ.π...
Post a Comment