tag:blogger.com,1999:blog-29997125.post8186528455428278305..comments2024-02-15T04:40:19.945+02:00Comments on Β Ι Β Λ Ι Ο Κ Α Φ Ε: “Ο ιεροκήρυκας” της Camilla LäckbergΠάπισσα Ιωάνναhttp://www.blogger.com/profile/00701590398929263275noreply@blogger.comBlogger12125tag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-70805715591610909272012-03-23T20:46:28.130+02:002012-03-23T20:46:28.130+02:00Filoteo,
συμφωνούμε, παρά τις εξαιρέσεις που ανοίγ...Filoteo,<br />συμφωνούμε, παρά τις εξαιρέσεις που ανοίγουν λίγο το θέμα, σε όλα.<br />Γι' αυτό νιώθω ότι μέσα-μου έκλεισε ο κύκλος αστυνομικό μυθιστόρημα. Θα αναζητώ μόνο ό,τι μπορεί να ξεχωρίσει...<br />Καληνύχτα<br />Πατριάρχης ΦώτιοςΠάπισσα Ιωάνναhttps://www.blogger.com/profile/00701590398929263275noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-51298478771353164462012-03-23T13:35:22.119+02:002012-03-23T13:35:22.119+02:00Πατριάρχη Φώτιε,
θα πω το ακραίο, ΔΕΝ είναι λογο...Πατριάρχη Φώτιε, <br /><br />θα πω το ακραίο, ΔΕΝ είναι λογοτεχνία. Οι εξαιρέσεις υπάρχουν αλλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα..είναι σαν τους γρίφους του Καζαμία "έχεις X καλόγερους στο τάδε μοναστήρι που θα ξυπνήσουν την επόμενη μέρα με σημάδι στο μέτωπο και πρέπει να αυτοκτονήσουν. Πώς θα ξέρουν ότι έχουν το σημάδι, δεδομένου ότι δεν μιλούν μεταξύ τους, δεν έχουν καθρέπτες, συναντιώνται μόνο στο καθημερινό δείπνο;" Έβαλα λοιπόν και θρησκεία και δεισιδαιμονία και θάνατο και μαθηματικά και λογική και ιδού! Να ο γρίφος που γίνεται και καλό αστυνομικό ανάγνωσμα, για κάτι άλλο όμως, όχι για λογοτεχνική τέρψη. Δεν έχει ήρωες, δεν χρειάζεται να σκιαγραφηθούν, δεν εμβαθύνει στις καταστάσεις και τα συναισθήματα. Και φυσικά δεν χρειάζεται ιδιαίτερη τέχνη του λόγου. Είναι η πλοκή που πασάρεται εδώ, τα υπόλοιπα δεν αφορούν κανέναν.Θεοδώρα Βαγιώτη (Filoteo)https://www.blogger.com/profile/13901853747408063433noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-16364472937436013602012-03-23T12:36:04.888+02:002012-03-23T12:36:04.888+02:00Filoteo,
αν ισχύουν όσα λες, και φυσικά για πολλού...Filoteo,<br />αν ισχύουν όσα λες, και φυσικά για πολλούς αναγνώστες ισχύουν, τότε το αστυνομικό είδος ΔΕΝ είναι λογοτεχνία, αλλά ένας ωραίος λεκτικός γρίφος χωρίς αισθητική αξία. <br />Εγώ δε θα ήθελα να το δώ μόνο έτσι, αλλά αναζητώ δίπλα στο αίνιγμα και στο όποιο απρόσμενο τέλος (χωρίς να είναι αυτοσκοπός) και βαθύτερα επίπεδα κοινωνικής, πολιτικής, ψυχολογικής κ.ο.κ. ανάλυσης.<br />Κι ευτυχώς υπάρχουν μερικά διαμαντάκια τέτοιου είδους στον σωρό της αστυνομικής λογοτεχνίας.<br />Πατριάρχης ΦώτιοςΠάπισσα Ιωάνναhttps://www.blogger.com/profile/00701590398929263275noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-40206086282473343642012-03-22T21:55:55.089+02:002012-03-22T21:55:55.089+02:00Θα σπάσω τη σιωπή μου και θα πω ότι συμφωνώ εν γέν...Θα σπάσω τη σιωπή μου και θα πω ότι συμφωνώ εν γένει, θέλω να επισημάνω ωστόσο ότι ο εγκλωβισμός στο "με το στανιό εκπληκτικό τέλος" είναι λίγο - πολύ δικαιολογημένος, αφού αυτό φαντάζομαι ότι περιμένει και ο ανάλογος αναγνώστης. Γι' αυτό άλλωστε τα βιβλία αυτά απευθύνονται σε συγκεκριμένο αναγνωστικό κοινό που εστιάζει στην ιστορία και όχι τόσο στη λογοτεχνική αξία του κειμένου. Σημειωτέον ότι η Αγκάθα Κρίστι, ακριβώς επειδή ήθελε να απεγκλωβιστεί από αυτό το πολυπόθητο τέλος (παρόλο που έχει γράψει αριστουργήματα, αλλά και αδιάφορα έργα), αποφάσιζε "το τέλος" στο τέλος της συγγραφής κάνοντας διορθωτικές επεμβάσεις από την αρχή.Θεοδώρα Βαγιώτη (Filoteo)https://www.blogger.com/profile/13901853747408063433noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-72750178589518375002012-03-22T12:56:55.102+02:002012-03-22T12:56:55.102+02:00Φίλοι και φίλες,
για άλλη μια φορά βρίσκομαι μπροσ...Φίλοι και φίλες,<br />για άλλη μια φορά βρίσκομαι μπροστά σε ερωτήματα που τα θέτω στον εαυτό-μου και τώρα τα βρίσκω και σε σας:<br />1. Είναι το αστυνομικό μυθιστόρημα γραμμένο με συγκεκριμένες συνταγές (διαφορετικές στον καθένα) αλλά πεπερασμένες και επαναλαμβανόμενες;<br />2. Είναι τόσο εφήμερο είδος, αφού ξεχνάμε σχεδόν τα πάντα μετά;<br />3. Πρέπει να το θεωρούμε λογοτεχνία ή ξαναγυρίζουμε στην άποψη περί παραλογοτεχνίας (σήμερα με την έννοια της φασόν παραγωγής μιας καλής υπόθεσης χωρίς άλλη αισθητική αξία);<br />4. Πρέπει να κρίνουμε τα αστυνομικά μυθιστορήματα με τα κριτήρια της (υψηλής) λογοτεχνίας;<br />5. Είναι απλώς ευχάριστα ή μπορούν να δώσουν και άλλες πνευματικές, κοινωνικές κ.ο.κ. ηδονές;<br />6. Είναι εν τέλει χάσιμο χρόνου;<br /><br />Φυσικά υπάρχουν εξαιρετικά αστυν. μυθιστορήματα που στις παραπάνω ερωτήσεις απαντούν ΝΑΙ στην υψηλή-τους αισθητική στάθμη. <br />Μετά όμως από πολλές αναγνώσεις του είδους, μπορώ να πω ότι μπάφιασα. Σε εννέα μέτρια ή και κακά, με την έννοια της καλής υπόθεσης που κάποτε δεν ξαφνιάζει πια, βρίσκω ένα που να το θεωρήσω και ΚΑΛΗ λογοτεχνία. <br />Αν θες να χαλαρώσεις, έχει καλώς. Αν θες όμως να μην γυρίζεις τις σελίδες αναζητώντας μόνο το τέλος, αυτή τη ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ του ΤΕΛΟΥΣ, όπως την ονόμασα, πρέπει πλέον να είσαι επιλεκτικότατος, άκρως επιλεκτικός, βεβαίως, βεβαίως...<br />Πατριάρχης ΦώτιοςΠάπισσα Ιωάνναhttps://www.blogger.com/profile/00701590398929263275noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-19472085849123527932012-03-22T12:26:17.918+02:002012-03-22T12:26:17.918+02:00Ειλικρινά και άλλα ονόματα να ακούσω, δεν ξέρω αν ...Ειλικρινά και άλλα ονόματα να ακούσω, δεν ξέρω αν θα τα γνωρίζω τελικά. Το ότι δεν έχω ακουστά τη Lackberg σημαίνει απλώς ότι δεν έχω επαφή με το σύγχρονο του είδους. Αυτό δε σημαίνει ότι τη θεωρώ εκπρόσωπο, πώς άλλωστε; είμαι εντελώς ανίδεη, επιμένω. Και πραγματικά κακώς έκανα post, αφού δεν ξέρω. Μίλησα αυθορμήτως ένεκα Brown, που τον θεωρώ κάκιστο. Αυτά και σωπαίνω...Θεοδώρα Βαγιώτη (Filoteo)https://www.blogger.com/profile/13901853747408063433noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-40277701899165843452012-03-22T10:56:53.833+02:002012-03-22T10:56:53.833+02:00Είναι τουλάχιστον άδικο να θεωρούμε την συγκεκριμέ...Είναι τουλάχιστον άδικο να θεωρούμε την συγκεκριμένη κυρία αντιπροσωπευτική εκπρόσωπο της "αστυνομικής λογοτεχνίας" εν γένει.<br />Η αστυνομική λογοτεχνία είχε και έχει να επιδείξει σειρά από διαμάντια, αρκεί να μην πέσει κάποιος (για άλλη μια φορά) στην παγίδα των ευπώλητων...<br />ΠαρασκευάςUnknownhttps://www.blogger.com/profile/05608858545702250317noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-15429300795589597742012-03-22T08:54:09.046+02:002012-03-22T08:54:09.046+02:00Κοίτα να δεις που ούτε εγώ την είχα ξανακούσει την...Κοίτα να δεις που ούτε εγώ την είχα ξανακούσει την κυρία, μα πού ζω;Κατερίνα Μαλακατέhttps://www.blogger.com/profile/02512056021289466708noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-42216866904428806642012-03-21T22:13:33.883+02:002012-03-21T22:13:33.883+02:00Ομολογώ ότι μάλλον είμαι ανίδεη ως προς το αστυνομ...Ομολογώ ότι μάλλον είμαι ανίδεη ως προς το αστυνομικό μυθιστόρημα και δη το σύγχρονο. Την κα Lackberg πρώτη φορά τη συναντώ εδώ. Τον Dan Brown, θέλοντας και μη, τον έχω ακούσει. Τον προσπάθησα με μεγάλη αποτυχία...Μάλλον πως αισθάνομαι ότι τέτοιου είδους βιβλία καλό είναι να προορίζονται για σενάρια, για να μη χάνω και πολύ χρόνο από τη ζωή μου. Δε μπορώ να πω όμως ότι δεν εκτιμώ το κλασικό αστυνομικό μυθιστόρημα της Κρίστι ή του Μπιούκαν. Ή ακόμη και κάποια σύγχρονα που συνδυάζουν το μυστήριο της αστυνομικής λογοτεχνίας χωρίς να συγκαταλέγονται απαραίτητα σε αυτή και άρα έχουν να δώσουν, κατά την ταπεινή γνώμη μου πάντα, και κάτι ακόμη, όπως του Τζόναθαν Κόου το "Τι Ωραίο Πλιάτσικο".Θεοδώρα Βαγιώτη (Filoteo)https://www.blogger.com/profile/13901853747408063433noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-48570508214382541282012-03-21T20:00:27.306+02:002012-03-21T20:00:27.306+02:00Έχοντας διαβάσει ένα βιβλίο της Λάκμπεργκ και τρία...Έχοντας διαβάσει ένα βιβλίο της Λάκμπεργκ και τρία του Νταν Μπράουν, αισθάνομαι ότι κέρδισα αρκετές ώρες αναγνωστικής απόλαυσης. Νομίζω ότι είναι λογοτεχνία όχι τόσο για προβληματισμό, όσο για διανοητική χαλάρωση η οποία χρειάζεται που και που.<br />Α.ΚAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-2363412425974720122012-03-21T18:47:17.487+02:002012-03-21T18:47:17.487+02:00Έχω ομολογήσει πολλές φορές την αγάπη μου για τα α...Έχω ομολογήσει πολλές φορές την αγάπη μου για τα αστυνομικά μυθιστορήματα. Έχω διαβάσει και τα δυο προηγούμενα της Λάγκμπεργκ και αγόρασα και το τρίτο. Ας μην περιμένουμε όμως κάτι άλλο απ' αυτό που είναι η αστυνομική "λογοτεχνία". Δεν ζητά λογοτεχνικά εύσημα. Να την κρίνουμε με τα δικά της κριτήρια και όχι με τα κριτήρια άλλων λογοτεχνικών ειδών. Συχνά, τελειώνοντας ένα ααστυνομικό μυθιστόρημα έχουμε την αίσθηση ότι χάσαμε το χρόνο μας. Τον χάσαμε όμως τόσο ευχάριστα!anagnostriahttps://www.blogger.com/profile/01544585524637638740noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-12890130614777376302012-03-21T14:53:19.020+02:002012-03-21T14:53:19.020+02:00Μόλις διάβασα και το τελευταίο βιβλίο της , τα &qu...Μόλις διάβασα και το τελευταίο βιβλίο της , τα "οικογενειακά μυστικά". Νομίζω τελικά έχοντας διαβάσει και τα τρία που μεταφράσθηκαν στα Ελληνικά ότι γράφει με συγκεκριμένη μεθοδολογία (μια ιστορία από το παρελθόν που συνδέεται με το παρόν) , γεγονός που μου μοιάζει κάπως "μπούσουλας". Δεν αντιλέγω ότι η γραφή της είναι ευχάριστη, δεν ξέρω όμως αν αυτό είναι τελικά λογοτεχνία ή κάτι πιο <br />μαζικοποιημένο, πιο DAN BROWN. Αισθάνομαι ότι δεν κέρδισα κάτι έχοντας διαβάσει τα βιβλία της και αμφιβάλλω αν σε τρία χρόνια θυμάμαι έστω και την υπόθεσή τους.Anonymousnoreply@blogger.com