tag:blogger.com,1999:blog-29997125.post3298813479213743437..comments2024-02-15T04:40:19.945+02:00Comments on Β Ι Β Λ Ι Ο Κ Α Φ Ε: “Γυναικών” του Μιχάλη ΓκανάΠάπισσα Ιωάνναhttp://www.blogger.com/profile/00701590398929263275noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-26816169720199702892010-11-20T15:19:30.673+02:002010-11-20T15:19:30.673+02:00Ναυτίλε,
ξέρω την προτίμησή-σου σε πεζά που έχουν ...Ναυτίλε,<br />ξέρω την προτίμησή-σου σε πεζά που έχουν ένα είδος ποιητικότητας. Αλλά ακόμα και σε μένα που βλέπω αυτά τα έργα με επιφυλακτικότητα,<br />όντως το βιβλιαράκι του Γκανά είναι απόλαυση.<br />Να είσαι καλά<br />Πατριάρχης ΦώτιοςΠάπισσα Ιωάνναhttps://www.blogger.com/profile/00701590398929263275noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-65855565992533011422010-11-19T22:53:17.211+02:002010-11-19T22:53:17.211+02:00Ίσως... στο κάτω κάτω αυτό που πιστεύω εγώ ότι είν...Ίσως... στο κάτω κάτω αυτό που πιστεύω εγώ ότι είναι πρόθεση του συγγραφέα μπορεί να μην έχει καμία σχέση με τη πρόθεση του συγγραφέα και σε τελευταία ανάλυση δεν παίζει, για μένα τουλάχιστον, και μεγάλο ρόλο. Άλλωστε αυτό που μετράει είναι το αποτέλεσμα και αυτό είναι καλό παρά τις κάποιες μικροαντιρρήσεις. Μόνο να σκεφτείς για πόσα ελληνικά βιβλία των τελευταίων χρόνων μπορούμε να το πούμε αυτό, αρκεί!ναυτίλοςhttps://www.blogger.com/profile/09899080956999128572noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-37628689445254479842010-11-19T20:54:12.602+02:002010-11-19T20:54:12.602+02:00Ναυτίλε,
η χαρά του βιβλίου είναι η συζήτηση που π...Ναυτίλε,<br />η χαρά του βιβλίου είναι η συζήτηση που προκύπτει από αυτό.<br />Έχεις δίκιο για το "γυναικών" με μικρό, αλλά δεν νομίζω ότι εξηγείται όπως το λες. Είναι βάσιμες οι ιδέες-σου, αλλά με βάζει σε σκέψεις τα μικρά και στη φράση "μικρές και πολύ μικρές ιστορίες". Πέρα από το ότι είναι και αυτές με μικρό, ίσως η συνολική εκφορά είναι "Μικρές και πολύ μικρές ιστορίες γυναικών" και έτσι το μικρό -γ- εξηγείται.<br />Ξεφεύγοντας λίγο από τη σκέψη της κατ' ανάγκη εξήγησης, πιστεύω ότι είναι ένα ποιητικό τέχνασμα που αποβλέπει στην ανοικείωση του ματιού από έναν αναμενόμενο κλισέ τίτλο με κεφαλαίο.<br />Ωραία συζητάμε πάνω σε μια κεραία του νόμου, ας μη χάσουμε βέβαια την ουσία που είναι οι ίδιες οι γυναίκες και οι ιστορίες-τους. Όχι ότι πιστεύω ότι τη χάνουμε αλλά για κάθε υπόνοια το επισημαίνω.<br />Πατριάρχης ΦώτιοςΠάπισσα Ιωάνναhttps://www.blogger.com/profile/00701590398929263275noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-68243264179445104452010-11-19T09:08:06.736+02:002010-11-19T09:08:06.736+02:00Αγαπητέ Φώτιε, τα λες εξαιρετικά και βέβαια με βρί...Αγαπητέ Φώτιε, τα λες εξαιρετικά και βέβαια με βρίσκεις στα περισσότερα σύμφωνο, ειδικά στο ότι ο συγγραφέας "δοκιμάζει τον πεζό λόγο χωρίς να απαρνιέται την ποιητικότητα αλλά και χωρίς να αλλοιώνει την αφήγηση με θολές συνυποδηλώσεις", αλλά και στο τέλος της ανάρτησης που τόσο διακριτικά μιλάς για κάτι που και μένα με ενόχλησε αλλά δεν θέλησα να κάνω λόγο στη δική μου. <br />Και μια μικρή παρατήρηση: ο τίτλος είναι "γυναικών" με μικρό γ κι όχι κεφαλαίο, όπως λανθασμένα το δείχνει η φωτογραφία του εκδότη. Ίσως γιατί ο συγγραφέας θέλει να εννοηθεί ότι προηγείται και κάποιο άλλο ουσιστικό... ίσως το "Εγκώμιο" ή το "Υπέρ" , σε αντιπαράθεση με το "Κατά γυναικών" του Σιμωνίδου του Αμοργινού όπου οι γυναίκες κατάγονται από πονηρά και βρωμερά ζώα...ναυτίλοςhttps://www.blogger.com/profile/09899080956999128572noreply@blogger.com