tag:blogger.com,1999:blog-29997125.post321732047014258225..comments2024-02-15T04:40:19.945+02:00Comments on Β Ι Β Λ Ι Ο Κ Α Φ Ε: Ένα Βιβλίο Μακριά Από Τον ΆνθρωποΠάπισσα Ιωάνναhttp://www.blogger.com/profile/00701590398929263275noreply@blogger.comBlogger37125tag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-13645432789633833832014-03-21T13:02:31.791+02:002014-03-21T13:02:31.791+02:00Ευχαριστώ για το σχόλιο
Πατριάρχη
ΓιώργοςΕυχαριστώ για το σχόλιο<br />Πατριάρχη<br /><br />ΓιώργοςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-19213509230317615952014-03-20T11:54:24.050+02:002014-03-20T11:54:24.050+02:00Τώρα συζητάμε επί του προκειμένου.
Με παραδείγματα...Τώρα συζητάμε επί του προκειμένου.<br />Με παραδείγματα και προσωπικές στάσεις.<br />Πατριάρχης ΦώτιοςΠάπισσα Ιωάνναhttps://www.blogger.com/profile/00701590398929263275noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-39558756291609551442014-03-19T21:34:22.623+02:002014-03-19T21:34:22.623+02:00Συμπληρωματικά, αυτο με το μετρό ειναι αλλο: δεν δ...Συμπληρωματικά, αυτο με το μετρό ειναι αλλο: δεν διαβαζω πολυ οταν μετακινούμαι: π ρ α γ μ α τ ι προτιμω να βλέπω τους ανθρωπους. Αλλα ο τ α ν διαβαζω, διαβαζω.Pellegrinahttps://www.blogger.com/profile/03055128533498883584noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-56228952201420170632014-03-19T21:28:04.797+02:002014-03-19T21:28:04.797+02:00Α, μαλιστα. σαφές.
Εννοειται οτι με νοιαζει το βιβ...Α, μαλιστα. σαφές.<br />Εννοειται οτι με νοιαζει το βιβλιο μου (με διασφορά!) κι οχι ο αγνωστος-εκτος αν εχω πολυ ιδιαιτερο λογο να με νοιαζει.Δεν θα διαβαζα ποτε ενα βιβλιο που θα το ε βαζα μ ε τ α τον αγνωστο διπλα μου. θα τριγυρνουσα στους δρομους και θα επιανα κουβεντα με αγνωστους, δεν ειναι πιο απλό;<br /><br />Αυτο που λεει ο αμεσως προηγουμενος ειναι ακτι εντελώς διαφορερικο: η συνδεση του περιεχομενου του βιβλιου με την πραγματικτοητα. ετσι οπως το λεει, συμφωνω βεβαιαPellegrinahttps://www.blogger.com/profile/03055128533498883584noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-34781352431455692192014-03-19T21:21:55.553+02:002014-03-19T21:21:55.553+02:00Pellegrina, Pellegrina, Pellegrina,
καλώς όρισες σ...Pellegrina, Pellegrina, Pellegrina,<br />καλώς όρισες στο στέκι-μας.<br />Πολύ χαίρομαι.<br /><br />Μιλάμε αφηρημένα: το βιβλίο ή ο άνθρωπος; Ως έννοιες.<br /><br />Και συγκεκριμένα:<br />Κάθεσαι σε ένα παγκάκι και διαβάζεις. Σε νοιάζει να πιάσεις κουβέντα με τον άγνωστο διπλανό-σου ή να σκύψεις αφοσιωμένη στο βιβλίο;<br />Είσαι σπίτι: προτεραιότητα είναι να μιλήσεις με τους άλλους ή να αποτραβηχτείς και να διαβάσεις;<br />Είσαι στο μετρό. Επιθυμείς να χαζέψεις τον άλλο και να δεις τη ζωή-του, από ενδιαφέρον για τους ανθρώπους, ή να θωρακιστείς πίσω από ένα εξώφυλλο;<br />Θεωρητικά τι και πρακτικά τι;<br />Ιδεολογικά τι και υποσυνείδητα τι;<br />Πατριάρχης Φώτιος<br />Πάπισσα Ιωάνναhttps://www.blogger.com/profile/00701590398929263275noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-49074719249960121792014-03-19T21:21:01.941+02:002014-03-19T21:21:01.941+02:00Για μένα συνάνθρωπος είναι ο σύμπας κόσμος. Αν περ...Για μένα συνάνθρωπος είναι ο σύμπας κόσμος. Αν περίμενα να με συγκινήσει το βιβλίο γι' αυτούς που αγαπώ αποκλειστικά και μόνο στον δικό μου περίγυρο, θα διάβαζα μόνο αισθηματικά, δράματα και τα τοιαύτα.Δηλαδή τι; θα διαβάσω τον Επιτάφιο του Ρίτσου και θα με απασχολήσει μόνο ο πόνος της μάνας; Τις αιτίες του πόνου που ταλάνισαν τη μάνα; Θα τις εξακοντίσω στο περιθώριο επειδή εκ φύσεως αγαπώ σε ακτίνα ενός μέτρου; όχι. Να γίνουμε θέσει συνάνθρωποι προς τον άνθρωπο γενικά δε θα έλυνε άπειρα προβλήματα;Θεοδώρα Βαγιώτη (Filoteo)https://www.blogger.com/profile/13901853747408063433noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-2860483172006917372014-03-19T21:06:04.649+02:002014-03-19T21:06:04.649+02:00Αν μου επιτρεπετε μια παρεμβαση-ερωτηση, οι ¨συναν...Αν μου επιτρεπετε μια παρεμβαση-ερωτηση, οι ¨συνανθρωποι" και η κοινωνία ειναι για σας ο λ ο ι οι άνθρωποι ,αδιακρίτως; ο καθε ασχετος διπλα μας ειναι "συνανθρωπος"; Ο φιλος σας και ο αγνωστος ειναι το ιδιο; καθοτι εγω, ως αναγνώστρια,(οι αναγνωστες ειναι το θεμα σας, νομιζω) οσους -ελαχιστους-ανθρωπους εχω διαλεξει, τους βαζω οχι απλώς πανω απο τα βιβλία, αλλα πανω απο ο,τιδήποτε αψυχο και ¨εμψυχο, πανω σχεδον -θεωρητικά τουλαχιστον- και απο τη ζωή μου -γιατι ΕΙΝΑΙ η ζωή μου, στην τελικη. τους αλλους ολους σαφεστατα και τους βαζω "κατω", οχι μονο απο τα βιβλία, αλλα και απο το σιριαλ που με διασκεδάζει, και απο πολυ πιο ευτελή, δ ι κ ά μου πραγματα. δεν με ενδιαφερουν, δεν τους ξερω, δεν με αφορουν. Αφορουν αυτούς που τους ξερουν και τους αγαπάνε. αυτη ειναι η ισορροπία της ανθρωπινης ζωής, και δη της αστικής. Η ανθρωποτητα δεν ειναι συνολο και μαζα, παρα μονο για τους πολιτικούς, τους 'ηγέτες". Ο κανονικος ανθρωπος α γ α π α ε ι και επιλέγει,, δεν ειναι μηχανη σοσιαλιστικής δικαιοσύνης. Φυσικά λοιπόν και βαζει το βιβλιο του πανω απο τον αγνωστο γειτονα (εννοειται εξαιρουνται στοιχειωδη πραγματα αυτοματης αλληλεγγυης, οπως πχ να τρεξει να τον βοηθησει να σβησει τη φωτιά..ΑΝ δεν τρεξει αυτος που δεν διαβαζει εκεινη την ωρα..) Pellegrinahttps://www.blogger.com/profile/03055128533498883584noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-79275972213533256352014-03-19T20:40:33.065+02:002014-03-19T20:40:33.065+02:00Περιοριζόμενη, Πατριάρχη Φώτιε, στο θέμα όπως έχει...Περιοριζόμενη, Πατριάρχη Φώτιε, στο θέμα όπως έχει τεθεί στο ποστ, ναι, πρώτα το ενδιαφέρον και η ως εκ τούτου επαφή με τον συνάνθρωπο, και μετά τα βιβλία και ειδικά η λογοτεχνία, που δεν είναι και πρώτη μου αναγνωστική προτεραιότητα.<br />Θα πω όμως, ότι δεν συμμερίζομαι καθόλου τον προβληματισμό του Επαμεινώνδα. Δεν είναι οι ναζί το μέτρο των πάντων. Υπάρχουν και άλλα μέτρα και δουλειά και της λογοτεχνίας είναι να τα αναδεικνύει, και όχι να ρωτάνε οι συγγραφείς "πώς μπορούμε να μιλάμε για κοινωνικοπολιτική χρησιμότητα της λογοτεχνίας". Να ψάξουνε να βρούνε... <br /><br />Ελ,Ελ Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-62687518784182541082014-03-19T12:44:36.439+02:002014-03-19T12:44:36.439+02:00Καλημέρα σας! Η άποψή μου είναι ότι κάποιος που γε...Καλημέρα σας! Η άποψή μου είναι ότι κάποιος που γενικά είναι ακοινώνητος θα χρησιμοποιήσει τα βιβλία ως άλλοθι για ν'απομονωθεί ακόμα περισσότερο, αν είναι σνομπ θα τα χρησιμοποιήσει ως άλλοθι για ν'απορρίψει ένα μεγάλο μέρος των συνανθρώπων του. Από την άλλη, αν είναι κοινωνικός θα τα χρησιμοποιήσει ως γέφυρα για να επικοινωνήσει με το διπλανό του. Δεν έχει να κάνει με τα βιβλία αλλά με το χαρακτήρα κάθε ανθρώπου.<br />Ε.Γ.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-55157054915049731292014-03-19T10:18:23.645+02:002014-03-19T10:18:23.645+02:00Επιμηθέα και Filoteo,
δυστυχώς ή ευτυχώς
η ηθική ...Επιμηθέα και Filoteo,<br />δυστυχώς ή ευτυχώς <br />η ηθική δεν είναι μία<br />και γι' αυτό δεν μπορούμε να απαιτούμε από τη λογοτεχνία <br />μία και μόνη ηθική υπόδειξη,<br />έναν και μόνο κώδικα αξιών,<br />αυτόν που νομίζουμε <br />ότι αυτονόητα και εκ φύσεως υπάρχει για όλους.<br />Πατριάρχης ΦώτιοςΠάπισσα Ιωάνναhttps://www.blogger.com/profile/00701590398929263275noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-81754280231030574272014-03-19T10:16:09.945+02:002014-03-19T10:16:09.945+02:00Φίλοι-μου,
εξακολουθώ να λέω ότι αυτό το ποστ δεν ...Φίλοι-μου,<br />εξακολουθώ να λέω ότι αυτό το ποστ δεν αναφέρεται στην κοινωνική συνείδηση του αναγνώστη (όπως θα είναι το επόμενο), <br />αλλά στη διάθεσή-του να επικοινωνήσει με τον διπλανό-του...<br /><br />Αλλά αφού ο διάλογος τράβηξε (και) γι' αλλού...:<br /><br />Ροβίνα Άλμπα, <br />το να πιστεύει ο φιλαναγνώστης ότι το διάβασμα είναι μια μορφή ασκητισμού που ωστόσο ενέχει επικοινωνιακές φαντασιακές παραμέτρους δίνει το πάτημα σε πολλούς να μας κατηγορούν για εσωστρέφεια, στρουθοκαμηλισμό, ουτοπικό ιδεαλισμό, να μας λένε αιθεροβάμονες και κουλτουριάρηδες που δεν συνδεόμαστε με τον κόσμο.<br /><br />-Χρησιμοποιούμε δηλαδή το βιβλίο ως υποκατάστατο; <br />-Αν είχαμε το δίλημμα να διαλέξουμε, όντας σε ένα ερημονήσι, ένα μπαούλο με βιβλία ή έναν άνθρωπο, θα διαλέγαμε τα βιβλία;<br />-Τα ίδια δεν λένε και οι κολλημένοι λ.χ. με τον υπολογιστή: ότι δηλαδή δεν είναι απομονωμένοι αφού συνδέονται πλαγίως με την πραγματικότητα;<br />Πατριάρχης ΦώτιοςΠάπισσα Ιωάνναhttps://www.blogger.com/profile/00701590398929263275noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-9183836095396481642014-03-19T09:10:17.580+02:002014-03-19T09:10:17.580+02:00Καλημέρα σας,
πραγματικά ενδιαφέρουσες όλες οι απ...Καλημέρα σας, <br />πραγματικά ενδιαφέρουσες όλες οι απόψεις. Θέλω να πω αρχικά για τους συγγραφείς ότι πολλοί στρατεύτηκαν με το δίκιο, πολύ λιγότεροι ασπάστηκαν ακόμη και το ναζισμό, ωστόσο θεωρώ πως η συντριπτική πλειοψηφία των δεύτερων έκανε τέχνες παντελώς άσχετες με αυτό, ή που φάνταζαν και αντίθετες ( βλ. Ταξίδι στην άκρη της νύχτας). Συνήθως κάθε μορφή τέχνης εχει ανθρωπιστικό σκοπό, οπότε το θεωρώ και λίγο αφύσικο να μην προκαλεί κάποια αφύπνιση. Αν αυτή η αφύπνιση τώρα έχει αποτέλεσμα αυτό πραγματικά είναι θέμα θάρρους. Απλά περιμένεις από τον βιβλιόφιλο περισσότερα, γιατί έχει αφυπνιστεί περισσότερο (ποσοτικά και ποιοτικά) σε σχέση με αυτόν που δε διαβάζει. Εγώ προσωπικά έχω την επιθυμία τα βιβλιοφιλικά μπλογκς επί παραδείγματι να προβαίνουν και σε αναρτήσεις κοινωνικού περιεχομένου όποτε " έξω καίγεται ο κόσμος". Και κάποια το κάνουν. Δε μπορώ να σταθώ λοιπόν στον Βάγκνερ σ' αυτό το θέμα, γιατί θέλω έναν κόσμο καλύτερο. Υπάρχει ο Πικάσο, ο Νερούδα, ο Ρίτσος...<br />Θεοδώρα Βαγιώτη (Filoteo)https://www.blogger.com/profile/13901853747408063433noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-72185148524033866412014-03-19T08:43:37.046+02:002014-03-19T08:43:37.046+02:00Πατριάρχη, Anonymous, ακριβώς! Αν όμως αυτά συνυπά...<br />Πατριάρχη, Anonymous, ακριβώς! Αν όμως αυτά συνυπάρχουν, πώς μπορούμε να μιλάμε για κοινωνικοπολιτική 'χρησιμότητα' της λογοτεχνίας; Επιμηθέαςnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-3928068097139199372014-03-19T07:45:10.182+02:002014-03-19T07:45:10.182+02:00Μίλησα για παράλληλους κόσμους. Η πραγματικότητα δ...Μίλησα για παράλληλους κόσμους. Η πραγματικότητα δεν είναι μία, οπότε η ποικιλία των βλεμμάτων των μορφών αντίληψης των στάσεων ζωής συνθέτουν την ποικιλομορφία της .Και το αλλιώτικο κοίταγμα όποια μορφή κι αν έχει ανοίγει τρύπες και δρόμους προς μια άλλη θέαση και προοπτική στον κόσμο.Στην πραγματικότητα κανείς δεν είναι μόνος και απομονωμένος ακόμα και ο ασκητής που περνάει τη ζωή του στο κοίλωμα ενός βράχου. Πιστεύω πως όλοι γνωρίζουμε τι συμβαίνει γύρω μας στο δικό του βαθμό ο καθένας αλλά μας λείπει η δύναμη, το θάρρος να παρέμβουμε δυναμικά και ν΄αλλάξουμε τη ζωή μας. Το μεγάλο θέμα είναι είτε είσαι αναγνώστης βιβλίων είτε όχι το πόσο θα τολμήσεις να πεις στον εαυτό σου ότι μπορώ και πρέπει να κάνω κάτι. Οι περισσότεροι καθόμαστε στη γωνιά μας και περιμένουμε τη σωτηρία μας και σε όσους τολμούν είναι σαν να τους λέμε εμπρός εδώ είμαστε σώστε μας. Ροβίνα Άλμπαnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-87594658784537059422014-03-19T00:06:27.050+02:002014-03-19T00:06:27.050+02:00
Πατριάρχη Φώτιε, και αυτής.
Και ο Κνουτ Χάμσουν ή...<br />Πατριάρχη Φώτιε, και αυτής.<br />Και ο Κνουτ Χάμσουν ήταν χιτλερικός.<br />Καληνύχτα<br /><br />Ελ,ΕλAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-55486322209923533442014-03-18T23:15:21.565+02:002014-03-18T23:15:21.565+02:00Ελ,Ελ,
νομίζω ότι το σχόλιό-σου άπτεται της επόμεν...Ελ,Ελ,<br />νομίζω ότι το σχόλιό-σου άπτεται της επόμενης ανάρτησης, που θα αφορά ακριβώς στη σχέση ανάγνωσης και πολιτικής-κοινωνίας<br />και όχι του αναγνώστη με τον διπλανό-του.<br />Καληνύχτα<br />Πατριάρχης ΦώτιοςΠάπισσα Ιωάνναhttps://www.blogger.com/profile/00701590398929263275noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-182731586877653582014-03-18T23:14:03.607+02:002014-03-18T23:14:03.607+02:00Επιμηθέα,
υπήρξαν!!!
Ο Πάουντ, ο Σελίν, ο Χάιντερ...Επιμηθέα, <br />υπήρξαν!!!<br />Ο Πάουντ, ο Σελίν, ο Χάιντεργκερ...<br />Πατριάρχης ΦώτιοςΠάπισσα Ιωάνναhttps://www.blogger.com/profile/00701590398929263275noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-44674531470051257492014-03-18T23:08:11.207+02:002014-03-18T23:08:11.207+02:00Ροβίνα Άλμπα,
πιστεύεις δηλαδή, αν καταλαβαίνω καλ...Ροβίνα Άλμπα,<br />πιστεύεις δηλαδή, αν καταλαβαίνω καλά, <br />ότι ο αναγνώστης δεν χρειάζεται να επικοινωνεί, <br />αφού η πραγματικότητα γύρω-του είναι μίζερη, <br />αλλά να μεταβαίνει μέσω του βιβλίου σε μια άλλη πραγματικότητα;<br />Μα αυτό είναι φυγή. Απλή δραπέτευση. Αναχωρητισμός, που καμιά φορά ωφελεί ψυχολογικά αλλά ώς πότε;<br />Πατριάρχης ΦώτιοςΠάπισσα Ιωάνναhttps://www.blogger.com/profile/00701590398929263275noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-75086285653910099692014-03-18T22:50:53.811+02:002014-03-18T22:50:53.811+02:00Βλέπω το θέμα, Πατριάρχη Φώτιε, ως μια εκδήλωση το...Βλέπω το θέμα, Πατριάρχη Φώτιε, ως μια εκδήλωση του κύριου χαρακτηριστικού (παθογένεια) της εποχής μας που είναι η μονομέρεια. Ενώ όλα είναι παρόντα και διαθέσιμα εδώ και τώρα, ο άνθρωπος, ακόμη, αδυνατεί να τα συνενώσει και να τα αντιληφθεί ως το όλον, που εκφράζει την δυνητική του υπόσταση. <br />Μια υπόσταση με συνιστώσες την ατομική του πρόθεση (εσωτερικότητα), την ατομική του συμπεριφορά ( κοινωνικότητα), την ενεργή θέση του στο πολιτισμικό πλαίσιο της εποχής του (συλλογική εσωτερικότητα) και την δραστική θέση του στο κοινωνικό γίγνεσθαι.<br />Η αδυναμία του ατόμου να αναπτυχθεί ταυτόχρονα σε όλα τα πεδία, έχει ως αποτέλεσμα και την ανάλογη έλλειψη στοχασμού και (ή) δράσης.<br />Παραδείγματα των πλείστων όσων συνδυασμών ελλιπούς ανάπτυξης μπορεί να είναι (ως προς τα λογοτεχνικά) ο απομονωμένος αναγνώστης, λάγνος εραστής της τριτογενούς αισθητικής απόλαυσης και ο ξεκομμένος συγγραφέας, λάγνος κυνηγός του αισθητικού του ιδεώδους.<br /><br />Ελ,ΕλAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-72148679859709917212014-03-18T16:56:12.861+02:002014-03-18T16:56:12.861+02:00Πατριάρχη, ευχαριστώ.
Νομίζω πως συμφωνώ με τη Ρο...Πατριάρχη, ευχαριστώ. <br />Νομίζω πως συμφωνώ με τη Ροβίνα Άλμπα. Πιστεύω ότι η αιτία της ανάγκης μας να αναδεικνύουμε τον κοινωνικό, τον "καθοδηγητικό" ρόλο της λογοτεχνίας, (τόσο κρίνοντας συγγραφείς, όσο και κρινόμενοι ως αναγνώστες) βρίσκεται στο ότι ως τέχνη του λόγου υπάγεται και σε μια λογοκρατία, πέρα από την καθαυτό αισθητική. Πχ, πολλοί θα ένιωθαν την ανάγκη να ρωτήσουν τον Ουγκώ για τα κοινωνικά τεκταινόμενα της εποχής του, όχι όμως αντίστοιχα τον Μπετόβεν. <br />Δεν έχω απάντηση στον αν η λογοτεχνία πρέπει να αφουγκράζεται την κοινωνία ή όχι. Αναρωτιέμαι επίσης, σχετικά με το γνωστό γεγονός των ναζί φιλόμουσων που άκουγαν Βάγκνερ την ώρα που κρατούμενοι εξαερώνονταν. Θα μπορούσε αντίστοιχα να υπάρξει ναζί λάτρης της λογοτεχνίας; Επιμηθέαςnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-29706286090147277492014-03-18T16:36:22.367+02:002014-03-18T16:36:22.367+02:00Και ποιός είναι ο κόσμος από τον οποίο μας απομονώ...Και ποιός είναι ο κόσμος από τον οποίο μας απομονώνει ενδεχομένως η ανάγνωση βιβλίων;Εγώ πιστεύω πως υπάρχουν πολλοί παράλληλοι κόσμοι και ίσως ο κοινός τόπος αυτών των κόσμων είναι ο αγώνας επιβίωσης,αλλά και πάλι εκεί ο καθένας επιλέγει σύμφωνα με την ουσία του βαθύτερου είναι του.Σημαντικό για μένα είναι ότι αυτοί που διαβάζουν έχουν τουλάχιστον την περιέργεια να ρίξουν μια ματιά και στους άλλους παράλληλους κόσμους κι ακόμα ψάχνουν να βρουν και τη δική τους θέση.Ακόμα και η μη γεφύρωση με τον κόσμο είναι κι αυτή μια επιλογή, ακόμα και η απομόνωση είναι κι αυτή μια επιλογή.Είναι άραγε σίγουρο το "κέρδος" να είσαι πάντα εντός της καθημερινότητας και τι είναι αυτή η καθημερινότητα , έχει κάτι που την καθαγιάζει ή μήπως μας οδηγεί πάντα στους ίδιους περπατημένους δρόμους χωρίς προοπτική ουσιαστικών αλλαγών στη ζωή.Μήπως αξίζουν περισσότερο αυτοί οι περίεργοι δρόμοι των "αποκλεισμένων" μήπως είναι πιο ουσιαστικό να περπατάς κοιτάζοντας περίεργα ή κοιτάζοντας άλλα πράγματα που κάποιοι το ονομάζουν αυτό απομόνωση; Ροβίνα Άλμπαnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-62805154979706284792014-03-18T15:15:19.900+02:002014-03-18T15:15:19.900+02:00Επιμηθέα,
μ' αρέσει ο τρόπος με τον οποίο συλλ...Επιμηθέα,<br />μ' αρέσει ο τρόπος με τον οποίο συλλογιέσαι.<br />Αλλά μου φαίνεται πως μιλάς για τους συγγραφείς<br />(είσαι συγγραφέας;)<br />και όχι για τους αναγνώστες.<br />Αυτοί διαβάζουν ως μέρος μιας ευρύτερης κοινωνικής παρουσίας.<br />Άρα;<br />Πατριάρχης ΦώτιοςΠάπισσα Ιωάνναhttps://www.blogger.com/profile/00701590398929263275noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-85989396194321862082014-03-18T14:58:22.440+02:002014-03-18T14:58:22.440+02:00Είναι τεράστιο το θέμα και δύσκολο να απαντηθεί με...Είναι τεράστιο το θέμα και δύσκολο να απαντηθεί με έναν τρόπο. Προσωπικά είμαι αντίθετος στη λογική των μέσων όρων, του 'όλα με μέτρο' δηλαδή. Μπορεί κάποιος να έχει φάει το πεζοδρόμιο με το κουτάλι και να μην έχει να πει (ή να γράψει) μισή κουβέντα γι' αυτό κι άλλος να έχει ζήσει μια ζωή αποκλειστικά μες στα βιβλία (πχ Λεοπάρντι, Πεσσόα) και έχει την ικανότητα να φωτίζει ανεπανάληπτα την ανθρώπινη εμπειρία. <br />Για μένα το θέμα είναι πού εστιάζουμε. Αν σκοπός μας είναι η 'αγωγή του πολίτη' στα πλαίσια προαγωγής ενός ισορροπημένου βίου, τότε, ναι, η βιβλιοφιλική απομόνωση μπορεί να είναι πρόβλημα. Η τέχνη όμως για μένα (όπου εντάσσω και τη λογοτεχνία) έχει αποκλειστικά δικές της απαιτήσεις και δεν αποτελεί ντε και καλά οδηγό για έναν -κατά το κοινώς εννοούμενο- ισορροπημένο βίο. Πολλές φορές το ακριβώς αντίθετο θα 'λεγα... <br />Έχουμε τόσα και τόσα παραδείγματα αυτοκαταστροφικών εστέτ, ή ανθρώπων που μέσα στις όποιες κοινωνικοπολιτικές θύελλες, ζούσαν και δημιουργούσαν εντελώς 'στην κοσμάρα τους', παράγοντας αριστουργήματα... Για κάθε πολιτικοποιημένο Καμύ υπήρχαν δεκάδες Κλοντέλ, Βαλερύ ή και Λαπαθιώτης ή Καρυωτάκης κατά τα δικά μας, που δεν ίδρωνε το αυτί τους για καμιά ανθρώπινη εκατόμβη, παρά μονάχα για την αναζήτηση του αισθητικού ιδεώδους κατά τα δεδομένα της τέχνης τους. Επιμηθέαςnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-62690715957418915342014-03-18T13:42:45.391+02:002014-03-18T13:42:45.391+02:00Ροβίνα Άλμπα,
ενδιαφέρουσα άποψη
αλλά μήπως συχνά ...Ροβίνα Άλμπα,<br />ενδιαφέρουσα άποψη<br />αλλά μήπως συχνά γίνεται άλλοθι, <br />μήπως το βιβλίο (και γενικά οι σπουδές) γίνονται προκάλυμμα<br />και όχι γεφύρωμα;<br />Πατριάρχης ΦώτιοςΠάπισσα Ιωάνναhttps://www.blogger.com/profile/00701590398929263275noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-63151250935984192072014-03-18T12:45:45.461+02:002014-03-18T12:45:45.461+02:00θεωρώ πως το διάβασμα ενός βιβλίου είναι κατά κύρι...θεωρώ πως το διάβασμα ενός βιβλίου είναι κατά κύριο λόγο ένας διάλογος με τον συγγραφέα, οπότε η διαδικασία μόνο είναι μοναχική αλλά στην ουσία διαλέγεσαι.Και ανάλογα με το βιβλίο που διαβάζεις αναπτύσσεις απόψεις περί του κόσμου τις οποίες κάποια στιγμή θα τις συζητήσεις με άλλους ακόμα κι αν δεν αναφερθείς στο συγκεκριμένο βιβλίο. Ακόμα και οι εικόνες που περιγράφει ένα βιβλίο καταχωρούνται στη μνήμη μας σαν ένα είδος εμπειρίας.Με τον τρόπο αυτό θεωρώ πως δεν είναι απομόνωση από τον κόσμο. Ροβίνα Άλμπαnoreply@blogger.com