tag:blogger.com,1999:blog-29997125.post2646039283791672207..comments2024-02-15T04:40:19.945+02:00Comments on Β Ι Β Λ Ι Ο Κ Α Φ Ε: “Κόντρα” επώνυμης κριτικής και ανώνυμης ιστολόγησηςΠάπισσα Ιωάνναhttp://www.blogger.com/profile/00701590398929263275noreply@blogger.comBlogger29125tag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-42860025882817644762021-03-03T08:18:33.617+02:002021-03-03T08:18:33.617+02:00ΣυμφωνώΣυμφωνώzethttps://www.blogger.com/profile/09166680612617333160noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-15489898418513250222011-02-20T20:16:50.310+02:002011-02-20T20:16:50.310+02:00Παρασκευά,
δεν ξέρω τι έχεις σπουδάσει ή με τι ασχ...Παρασκευά,<br />δεν ξέρω τι έχεις σπουδάσει ή με τι ασχολείσαι. Αλλά όπως μιλάες, αφενός υποβαθμίζεις τη φιλολογία ως επιστήμη και αφετέρου αγνοείς ή θέλεις να αγνοείς τη Θεωρία της λογοτεχνίας υπάγοντάς-την σε εμπορικές συναλλαγές. Αν διαβάσεις λίγο θεωρία, θα καταλάβεις ότι υπάρχουν επιστημονικές σταθερές που μπορούν να εκτιμήσουν μερικές πτυχές του καλλιτεχνήματος. Αλλιώς μένουμε στη γεωπονία-μου ως μία εκ των μόνων σίγουρων θετικών επιστημών, και γινόμαστε αυτοχρήμα φιλόλογοι, θεωρητικοί, δομιστές κ.ο.κ., μόνο και μόνο με την αναγνωστική-μας πείρα.<br />Καληνύχτα<br />Πατριάρχης ΦώτιοςΠάπισσα Ιωάνναhttps://www.blogger.com/profile/00701590398929263275noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-29185447020442036922011-02-20T19:08:52.601+02:002011-02-20T19:08:52.601+02:00Πατριάρχη,
Η ιατρική επιστήμη (και οι περισσότερες...Πατριάρχη,<br />Η ιατρική επιστήμη (και οι περισσότερες επιστήμες) πλησιάζει "αντικειμενικές" αλήθειες (ή φαινόμενα, αν προτιμάς) και γι' αυτό οι γνώμες των ειδικών έχουν άλλο, ιδιαίτερο βάρος. Δύο επιστήμες που ακροβατούν στις άκρες αυτού του κανόνα είναι μάλλον η ψυχολογία και η οικονομολογία (μέρος δε αυτής της ακροβασίας, ίσως είναι και το συμβαίνει σήμερα γύρω μας). Η τέχνη, όχι, δεν σηκώνει ανάλογους "ειδικούς". Ο περιπτεράς (που μπορεί να έχει διαβάσει όλο τον Όμηρο από το πρωτότυπο ή μόνο το τελευταίο playboy) και ο καθηγητής του Χ κολλεγίου (ή και πανεπιστημίου) έχουν από μία, εξίσου σεβαστή, γνώμη. Οι σύγχρονες μπαλαφάρες των δήθεν "ειδικών" (π.χ. για διακειμενικότητα, αυτοαναφορικότητα κι όλα τα σύγχρονα τσιτάτα) συνήθως κρύβουν προώθηση προιόντων ή προσωπικά κόμπλεξ (π.χ. γιατί οι ίδιοι ποτέ δεν δημιούργησαν...) <br />Φυσικά αναγνωρίζω ότι, κάπως έτσι, φτάνουμε στο κρίσιμο ερώτημα: Μπορεί τελικά να διδαχθεί η τέχνη;<br />Προσωπικά (πάντα), πιστεύω πως μπορούν να διδαχτούν κάποιες τεχνικές αλλά όχι η τέχνη. Ακριβώς γιατί πρόκειται, κυρίως, για έκφραση ψυχής κι όχι παρατήρηση φυσικών (ή άλλων) φαινομένων από αντικειμενικούς κριτές.<br />Κι εγώ χαίρομαι!<br />Καλό βράδυUnknownhttps://www.blogger.com/profile/05608858545702250317noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-6721518778158900952011-02-19T13:41:19.803+02:002011-02-19T13:41:19.803+02:00Φίλε Παρασκευά,
είναι άλλο να μην εκτιμάς τη γνώμ...Φίλε Παρασκευά, <br />είναι άλλο να μην εκτιμάς τη γνώμη συγκεκριμένων ειδικών, επειδή δεν τη θεωρείς άξια λόγου, κι άλλο να μην εκτιμάς τη γνώμη κάθε ειδικού στον χώρο του βιβλίου. Τότε, ακριβώς με την ίδια λογική, δεν πρέπει να δέχεσαι στη γνωμάτευση κανενός γιατρού, γιατί πληρώνονται και μερικοί εμπορευματοποιούν την υγεία. <br />Φυσικά δέχομαι ότι κάθε ειδικός δεν είναι το "φως", δεν είναι αυθεντία, αλλά (ο έγκριτος ειδικός) δεν παύει να έχει μία γνώμη που εκφέρεται λόγω της παιδείας-του, των σπουδών-του, των χρόνων πείρας. Όμως βεβαίως κι αυτή περνάει απο την προσωπική αναγνωστική-μας κρισάρα.<br />Όσο για το άλλο, ότι δηλ. "κάπου, κάποτε, κάποιοι "ειδικοί-κριτικοί" θεώρησαν τον Πεσόα ανέτοιμο για έκδοση, τον Μπέκετ θλιβερό ερασιτέχνη κλπ κλπ.", άλλες τόσες εκατοντάδες γνώμες ειδικών καταξίωσαν όλους όσους θεωρείς σημαντικούς συγγραφείς και από την άλλη εκατοντάδες χιλιάδες "αν-ίδεοι" αναγνώστες εξυψώνουν το μπεστ-σέλλερ, πριμοδοτούν τον Χ τηλεαστέρα ως συγγραφέα σε σχέση με τον άλλο, μιλάνε με πολύ στενά κριτήρια. Η σύγκριση δεν είναι υπέρ των τελευταίων...<br />Για το τελευταίο: οι Σχολές Καλών Τεχνών έχουν παράδοση τουλάχιστον δύο αιώνων, όπως και οι σχολές υποκριτικής. Κι εκεί δεν διδάσκουν οι πλείστοι θεατές που έχουν γνώμη -και καλώς έχουν- για δέκα παραστάσεις.<br />Χαίρομαι που απαντάμε με επιχειρήματα προσπαθώντας να βρούμε ποιες ιδέες του άλλου πάσχουν και δεν λέμε ο καθένας τα δικά-του.<br />Την καλημέρα-μου<br />Πατριάρχης ΦώτιοςΠάπισσα Ιωάνναhttps://www.blogger.com/profile/00701590398929263275noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-36658266633016494402011-02-18T18:39:26.797+02:002011-02-18T18:39:26.797+02:00Πατριάρχα,
Σαφώς και υπάρχει κοινός παρονομαστής, ...Πατριάρχα,<br />Σαφώς και υπάρχει κοινός παρονομαστής, γι' αυτό όλοι μπορούν να εκφέρουν τη γνώμη τους. Από εκεί όμως έως το σημείο κάποιοι να θεωρούνται "ειδικοί" (και άρα η γνώμη τους να μετράει παραπάνω) υπάρχει τεράστια διαφορά. Οι εν λόγω κυρίες/ιοι είναι γέννημα ενός πολιτισμού που στο βιβλίο (και στην τέχνη γενικότερα) βλέπει χρήμα και συνεπώς πρέπει να εφεύρει ένα τρόπο να προωθήσει τα προιόντα του. Γι' αυτό άλλωστε η γνωστή κυρία θεωρεί τους αναγνωρισμένους "τηλεκριτικούς" must... κι ο άλλος γράφει για κάβες και σουπερμάρκετ. Ασυνείδητα (;) προδίδει τις προθέσεις του να πουλήσει. <br />Οι περισσότεροι, ας μην κρυβόμαστε, κριτικάρουν για δύο λόγους: α) μισθός β) "εγώ είμαι το φως". Γι' αυτό άλλωστε και οι κριτικοί, σχεδόν πάντα, χάνουν το τραίνο της πρωτοπορίας. Γνωρίζεις σίγουρα ότι κάπου, κάποτε, κάποιοι "ειδικοί-κριτικοί" θεώρησαν τον Πεσόα ανέτοιμο για έκδοση, τον Μπέκετ θλιβερό ερασιτέχνη κλπ κλπ. <br />Όσο για τους ειδικούς που προσπαθούν και να διδάξουν, τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο επικίνδυνα. Τώρα τελευταία κάποιοι ισχυρίζονται πως και το σεξ διδάσκεται... Κυκλοφορούν αρκετά "κολλεγιάκια" που μπορούν να μας μάθουν τα μυστικά του, και μάλιστα έναντι (σχετικά) μικρής αμοιβής. <br />Φοβού τους ειδικούς και τους δώρα φέροντες...Unknownhttps://www.blogger.com/profile/05608858545702250317noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-6291729787196387832011-02-17T22:36:30.163+02:002011-02-17T22:36:30.163+02:00Paraskeva,
είναι απλώς ρομαντικό ή παρωχημένα μετα...Paraskeva,<br />είναι απλώς ρομαντικό ή παρωχημένα μεταφυσικό να θεωρούμε την τέχνη, όπως και οτιδήποτε δημιουργείται από τον άνθρωπο, έξω από την ανθρώπινη ενασχόληση. Το ίδιο παλαιότερα πίστευαν για την "ψυχή" ή για τον έρωτα, αλλά μέχρις ενός σημείου μπορέσαμε να τα αποκωδικοποιήσουμε (λ.χ. με την ψυχανάλυση το πρώτο), χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα απομυθοποιήσαμε κιόλας. <br />Άλλο μελετάω τρόπους και τεχνικές, ιδεολογίες και συστατικά μιας Α καλλιτεχνικής συνταγής, που αλλάζει από εποχή σε εποχή, άρα είναι κοινωνικά προσδιορισμένη, κι άλλο δένομαι, παθιάζομαι, συγκινούμαι ή απαυδώ με ένα καλλιτέχνημα, πράγμα που είναι μέχρις ενός σημείου καθαρά προσωπικό (κι αυτό ωστόσο έχει μελετηθεί).<br />Επομένως, ειδικοί υπάρχουν και ειδικά στις εικαστικές τέχνες (επειδή μιλάς για τον Βαρώτσο) υπάρχουν δάσκαλοι που τις διδάσκουν, άρα άνθρωποι που ξέρουν τουλάχιστον το how to και μπορούν να κρίνουν, πολλές φορές χωρίς να είναι οι ίδιοι καλλιτέχνες. Αυτό δεν φτάνει φυσικά. Γι' αυτό άλλο ο καλλιτέχνης (που δρα συχνά ασύνειδα) κι άλλο ο κριτικός ή ο μελετητής που ψάχνει πίσω από την προσωπική πρόθεση και πέρα από τις συνειδητές επιλογές του καθενός.<br />Κι αν θες, κάτι ακόμα: αν δεν υπήρχε ένας μίνιμουμ παρονομαστής, δεν θα μπορούσαμε να συζητάμε. Όλοι θα εξέφραζαν απλώς ρομαντικές ή εμπειρικές εντυπώσεις.<br />Καληνύχτα<br />Πατριάρχης ΦώτιοςΠάπισσα Ιωάνναhttps://www.blogger.com/profile/00701590398929263275noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-14520802731539280062011-02-17T21:28:20.149+02:002011-02-17T21:28:20.149+02:00Ο Librofilo (όπως άλλωστε κάθε που φορά που γράφει...Ο Librofilo (όπως άλλωστε κάθε που φορά που γράφει) καταφέρνει να κάνει κάποιες καίριες επισημάνσεις.<br />Η κατηγοριοποίηση και η υποτιθέμενη κόντρα μεταξύ "μεν" και "δε", είναι τουλάχιστον αστεία και παρωχημένη. Φτάνει να διαβάσεις δύο αράδες από τα γραφόμενα του κάθε κριτικού για να καταλάβεις γιατί γράφει. Όταν κρίνεις, πρωτίστως κρίνεσαι, ειδικά αν προσπαθείς να το παίξεις και ειδήμων (πράγμα που για τους κριτικούς ισχύει στο ταπεινό 80%, που και πάλι ορθά υπολόγισε ο Librofilo). Οι "ειδικοί" της λογοτεχνίας και της τέχνης εν γένει, απλά δεν υπάρχουν, και σ' αυτό ο Βαρώτσος έχει, πρέπει να έχει, απόλυτο δίκιο. Αλλιώς δεν μιλάμε για τέχνη... αλλά για ρουλεμάν αυτοκινήτων και για μηχανές (που μάλλον χάνουν και λάδια)...Unknownhttps://www.blogger.com/profile/05608858545702250317noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-30932458365323441962011-02-17T16:00:50.451+02:002011-02-17T16:00:50.451+02:00Τι να πω τωρα, εγώ δεν ξέρω από αυτά τα προχω των ...Τι να πω τωρα, εγώ δεν ξέρω από αυτά τα προχω των πνευματικών ανθρώπων. Είμαι απλοϊκή: όταν δεν μου αρέσει η ζωή μου, απλώς την αλλάζω..Pellegrinahttps://www.blogger.com/profile/03055128533498883584noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-69827397263893941302011-02-17T11:58:30.151+02:002011-02-17T11:58:30.151+02:00Μα υπάρχει μεγαλύτερη ελευθερία απ' ό,τι στη ζ...Μα υπάρχει μεγαλύτερη ελευθερία απ' ό,τι στη ζωή, αφού εκεί είσαι ο Φώτης Πετρίδης, εργαζόμενος, σύζυγος, πατέρας, γείτονας, πολίτης και αναγκαστικά πρέπει να φερθείς με βάση αυτά. Στο διαδίκτυο είναι ένα αυτοπροσδιοριζόμενο ον, που πρέπει απλώς να είναι συνεπές με τον επιλεγμένο ρόλο-του. <br />Πατριάρχης ΦώτιοςΠάπισσα Ιωάνναhttps://www.blogger.com/profile/00701590398929263275noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-6263945547402844632011-02-17T11:07:59.028+02:002011-02-17T11:07:59.028+02:00συμφωνώ απολύτως σε οσα λες. και αρα συμφωνούμε: δ...συμφωνώ απολύτως σε οσα λες. και αρα συμφωνούμε: δεν υπάρχει ειλικρίνεια.(όχι του "ρόλου", του ανθρώπου)<br />Επομένως ο λόγος περι ελευθερίας είναι χωρίς νόημα, παραπλανητικός.Pellegrinahttps://www.blogger.com/profile/03055128533498883584noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-36989124676990666172011-02-17T10:32:46.437+02:002011-02-17T10:32:46.437+02:00Pellegrina,
η ελευθερία όντως είναι άλλο πράγμα απ...Pellegrina,<br />η ελευθερία όντως είναι άλλο πράγμα από την ειλικρίνεια. <br />Το προσωπείο σού επιτρέπει να ξεχάσεις την πραγματική-σου ζωή και να φτιάξεις έναν ρόλο, έναν μυθοπλαστικό αν θες ρόλο κι αυτόν να τον παίξεις με συνέπεια, σαν να είσαι πάνω στο θεατρικό σανίδι.<br />Αυτή η ψευδωνυμία δίνει τη δυνατότητα στον ιστολόγο-ηθοποιό να είναι απόλυτα, ειλικρινά, με συνέπεια αυτός που φαίνεται (όχι ο πραγματικός) και να μιλάει ελεύθερα σε ό,τι ο ρόλος-του του επιτρέπει.<br />Όσον αφορά τώρα στο 2ο, δεν είπα -εγώ τουλάχιστον- ότι οι κριτικοί είναι ανελευθέροι και εξαρτημένοι. Δεν θέλω να το πιστέψω. Δεν νομίζω τουλάχιστον ότι είναι αργυρώνητοι ή υποχείρια εκδοτικών οίκων. Είναι ίσως εξαρτημένοι κι αυτοί από τον ρόλο-τους, να υπηρετούν ένα σύστημα βιβλίου που στην Ελλάδα δεν υγιαίνει, να γράφουν κάθε εβδομάδα για ένα έργο και να πρέπει συχνά να επινοήσουν ή να τονίσουν ιδιαίτερα τα λίγα καλά-του στοιχεία, να βάζουν νερό στο κρασί-τους, για να μην φανούν ότι συνεχώς κατακρίνουν... Μέχρι εκεί είναι δέσμιοι του συστήματος του τύπου ή της ελληνικής παραγωγής βιβλίων, που ευνοεί την προσωποκρατία εις βάρος της βιβλιοκρατίας κ.ο.κ.<br />Τα ιστολόγια τουλάχιστον είναι πιο αυτόνομα, πάλι λόγω ρόλου.<br />Πατριάρχης ΦώτιοςΠάπισσα Ιωάνναhttps://www.blogger.com/profile/00701590398929263275noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-63079078686273967792011-02-17T10:12:05.942+02:002011-02-17T10:12:05.942+02:00οι ανθρωποι στο διαδίκτυο ειναι τοσο ελέυθεροι οσο...οι ανθρωποι στο διαδίκτυο ειναι τοσο ελέυθεροι οσο και στη ζωή: καθόλου.<br />ϊσως μπερδεύω βεβαι την ελευθερία με την ειλικρίνεια (διότι βεβαια ειμαστε "ελέυθεροι" να λέμε όσα ψέματα θέλουμε, και μαλιστα με ψευδώνυμο!)Pellegrinahttps://www.blogger.com/profile/03055128533498883584noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-91487850816715965982011-02-17T09:49:28.560+02:002011-02-17T09:49:28.560+02:00Pellegrina, νομίζω είναι λίγο τσουβάλιασμα το ότι ...Pellegrina, νομίζω είναι λίγο τσουβάλιασμα το ότι δεν γράφει κανένας ελεύθερα στο διαδίκτυο. Δεν νομίζω ότι οι περισσότεροι με ιστολόγια δεσμεύονται από κάτι.Γιάννης Πλιώταςhttps://www.blogger.com/profile/17997512499050706696noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-25735000308012895622011-02-16T14:32:47.778+02:002011-02-16T14:32:47.778+02:00λεω α) αν το διαδίκτυο εχει ελευθερία , γιατί δεν ...λεω α) αν το διαδίκτυο εχει ελευθερία , γιατί δεν το "εκεμταλλέυονται'; ποιος γράφει 'ελεύθερα'; κανεις! (ουτε εγώ βέβαια) ¨ολοι γράφουμε ανώδυνα, φοβόμαστε τους συνανθρώπους!<br /><br />β)(ανεξαρτητο από το προηγούμενο): όλοι λέτε οτι το διαδίκτυο εχει ελευθερια ενω ο Τύπος όχι. το θεωρείτε δηλ. δεδομένο οτι στον Τυπο οι κριτικοί (και όλοι οι δημοσιογραφοι) δεν γραφουν ελέυθερα. Αλλά τότε, ποια αξια εχει η κριτκή τους;Pellegrinahttps://www.blogger.com/profile/03055128533498883584noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-90438140645040299212011-02-16T13:45:04.528+02:002011-02-16T13:45:04.528+02:00Pellegrina,
δεν κατάλαβα Χριστό απ' όσα αναρωτ...Pellegrina,<br />δεν κατάλαβα Χριστό απ' όσα αναρωτιέσαι. Εγώ ένας Πατριάρχης να μην καταλάβω Χριστό; Για ξαναρίχ'τα πιο λιανά.<br />ΦώτιοςΠάπισσα Ιωάνναhttps://www.blogger.com/profile/00701590398929263275noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-2290970449654519892011-02-16T11:13:36.595+02:002011-02-16T11:13:36.595+02:00Καλημερά επίσης. μα Φώτιε -περαν του οτι εγω δεν β...Καλημερά επίσης. μα Φώτιε -περαν του οτι εγω δεν βλέπω "εκμετάλλευση" της ελευθερίας στο διαδίκτυο- ΟΛΟΙ γράφετε υπέρ της ελευθερίας αυτής, με δεδομένο ότι ο Τύπος ΔΕΝ εχει ελευθερία. ΜΑ στο ..θεό σας (του Τϋπου;), τι αξία εχει ο Τύπος όταν ΔΕΝ εχει ελευθερία; (Και οι κριτικές σου;)Pellegrinahttps://www.blogger.com/profile/03055128533498883584noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-1640630311243770142011-02-16T09:33:07.211+02:002011-02-16T09:33:07.211+02:00Είπα από την αρχή ότι δεν θα υποστηρίξω τα μπλογκ,...Είπα από την αρχή ότι δεν θα υποστηρίξω τα μπλογκ, για να μη φτάσουμε στο άλλο άκρο. <br />Βρίσκω κι εγώ προβοκατόρικο τον τίτλο του άρθρου "Ο θάνατος του κριτικού". Γι' αυτό και θα διαφωνήσω με τον Librofilo όταν λέει ότι το 80% της κριτικής είναι κακή. Νομίζω ότι ακόμα τα ιστολόγια -κατά Μ.Ο.- δεν την έχουν φτάσει(δεν ξέρω αν θα το πετύχουν ποτέ), αφού υπάρχουν πολλές κριτικές πέννες στον τύπο που στοχεύουν εύστοχα και ξέρουν τι εστί λογοτεχνία.<br />Η ελευθερία, από την άλλη, του internet, παρόλο που είναι κατάκτηση, δεν είναι πανάκεια. Μια γνώμη στον διαδικτυακό ωκεανό είναι μπουκάλι στο κύμα και εύκολη σε γενικές γραμμές εκτόξευση μιας πρώτης εντύπωσης, που βεβαίως μπορεί να έχει μεγαλύτερη διάρκεια ανάλογα με την αξία-της. Μην ξεχνάμε όμως πως πρέπει να χτιστεί σιγά σιγά μια σχέση εμπιστοσύνης με όποιον, επώνυμο ή ανώνυμο, εκφράζει τη γνώμη-του.<br />Ξαναλέω ότι ο διάλογος και η δυνατότητα διαφωνιών κάνει τον ιστολόγο να δοκιμάζει κάθε στιγμή τις απόψεις-του.<br />Καλημέρα<br />Πατριάρχης ΦώτιοςΠάπισσα Ιωάνναhttps://www.blogger.com/profile/00701590398929263275noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-17031692166326363842011-02-15T19:46:54.239+02:002011-02-15T19:46:54.239+02:00Πολύ χρήσιμα όσα είπε ο librofilo και ειδικά το 4....Πολύ χρήσιμα όσα είπε ο librofilo και ειδικά το 4. Το διαδίκτυο είναι ελευθερία, το σημαντικότερο όλων.Γιάννης Πλιώταςhttps://www.blogger.com/profile/17997512499050706696noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-57449310561354932562011-02-15T17:43:25.830+02:002011-02-15T17:43:25.830+02:00Να και μια .."λιγολογία":
Το διαδίκτυο ...Να και μια .."λιγολογία": <br />Το διαδίκτυο είναι ε λ ε υ θ ε ρ ί α. Και λοιπόν; <br />(δεν ειδα να αγαπιέται η ελευθερία, γενικά..)Pellegrinahttps://www.blogger.com/profile/03055128533498883584noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-18280250599498109192011-02-15T16:50:50.884+02:002011-02-15T16:50:50.884+02:00Σεβασμιότατε καλημέρα,
Ενδιαφέρον το άρθρο που συ...Σεβασμιότατε καλημέρα,<br /><br />Ενδιαφέρον το άρθρο που συζητάμε (όπως κάθετι που περιέχει τη λέξη και έννοια κόντρα) αλλά μάλλον αναμενόμενες οι προσεγγίσεις των ερωτηθέντων. Το θέμα του επώνυμου - ανώνυμου είναι ολισθηρό και σχετικό. Τα τελευταία χρόνια υπάρχουν "κριτικές" ή αξιολογήσεις τέχνης γενικότερα που εμπεριέχονται σε άλλες στήλες των εντύπων που τα φιλοξενούν χωρίς υπογραφή ή με απλά αρχικά. Βέβαια είναι πάντα επώνυμο το έντυπο που τις φιλοξενεί και άρα φέρει την ευθύνη. Δεν μπορεί να θεωρηθεί κριτικός κάθε ένας που αναρτά την άποψή του στο διαδίκτυο. Είναι απλώς κοινωνική συναναστροφή. Όμως τι είναι κριτικός; Είναι ένας άνθρωπος , κατά προτίμηση ανάλογης παιδείας ο οποίος πληρώνεται για να κρίνει τη δουλειά άλλων. Αυτό σημαίνει ότι αποτελεί ένα αξιολογικό μέτρο της κοινωνίας που θα πρέπει να τον αποδέχεται ως άξιο και ικανό για σωστή και μη κατευθυνόμενη κρίση. Πόσο εύκολο είναι αυτό όταν αυτή είναι η δουλειά σου και πληρώνεσαι γι' αυτό, ή όταν το μέσο σου θέλει να αυξήσει την κυκλοφορία του, ή θέλει να καταστήσει εαυτόν ποιοτικό στυλοβάτη του πολιτισμού, είναι μεγάλη κουβέντα. Η έννοια του κριτικού λοιπόν παραπέμπει σε αυθεντία, παραπέμπει σε μία αντιμετώπιση του κριτικού από τους άλλους αλλά και από τον εαυτό του ως "ειδικού" ως καθεστηκύιας τάξης στο χώρο της τέχνης. Έχω έμφυτη επιφύλαξη γενικά για τους "ειδικούς" γιατί σπανίως αντιδρούν αυθόρμητα σε κάτι και το αποστειρώνουν μέσα από αναλύσεις ή ακόμα και κοινωνικοπολιτικές αναφορές, ενώ η Τέχνη αφορά πρωτίστως στο ανθρώπινο θυμικό. Αλλά η πιο όμορφη άποψη -που έχω υιοθετήσει- για την κριτική, προέρχεται από μία αγαπημένη ταινία κινουμένων σχεδίων τον "Ρατατούη". Λέει λοιπόν ο διάσημος και στριμμένος γευσιγνώστης και ρεστοκριτικός στην ταινία:«Η δουλειά του κριτικού είναι εύκολη. Ρισκάρει πολύ λίγα, ενώ ο ίδιος βρίσκεται σε μια θέση πιο πάνω από όσους προσφέρουν τη δουλειά τους και τον εαυτό τους στην κριτική του. “Τρέφεται” από αρνητικές κριτικές, οι οποίες έχουν πλάκα τόσο να τις γράφει, όσο και να τις διαβάζει κανείς. Αλλά η πικρή αλήθεια είναι ότι ακόμη και το πιο κάκιστο αποτέλεσμα, είναι πολύ καλύτερο και απαιτεί μεγαλύτερη προσπάθεια από μια κριτική η οποία το χαρακτηρίζει “κάκιστο”».<br />Συμφωνώ ότι η διαδραστικότητα των βιβλιοφιλικών blog δίνουν στην όποια κριτική κάνουν και προβάλλουν περισσότερη ουσία από οποιοδήποτε μονόλογο οποιουδήποτε κριτικού. Για μένα - ως δημιουργού- κάθε γνώμη έχει σημασία σχεδόν ίδια. Ο κάθε κριτικός εκφράζει τον εαυτό του (ίσως και τη συντεχνία του καμιά φορά) όπως και ο κάθε αναγνώστης τον εαυτό του. Ακόμα κι αν δεν μπορεί να τα εκφράσει με ωραία λόγια όπως οι "έμπειροι" επαγγελματίες, αλλά η γνώμη είναι ποσοτικά και ποιτικά ισάξια.<br /><br />Συγνώμη για την πολυλογία και υγειαίνετε!Δημήτρης Αλεξίουnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-50901841974458592402011-02-15T16:06:33.714+02:002011-02-15T16:06:33.714+02:00Μερικές επισημάνσεις κι απ'την πλευρά μου, μια...Μερικές επισημάνσεις κι απ'την πλευρά μου, μιας και αναφέρομαι στο άρθρο.<br />1.Το άρθρο/έρευνα δεν ήταν κακό,αλλά ο τίτλος είναι εντελώς προβοκατόρικος ("κόντρα";)και μάλλον παραπλανητικός, ενώ υποβόσκει και μια απαξίωση διαχωρίζοντας τον "επώνυμο" από τον "ανώνυμο".<br />2.Οι περισσότεροι των ερωτώμενων κινήθηκαν σε "ασφαλή μονοπάτια" αποφεύγοντας τα πολλά-πολλά εκτός του "συνήθη ύποπτου" Γεωργουσόπουλου, ο οποίος αναρωτιέμαι γιατί δεν έχει ακόμα εκφέρει κρίση για το αν η "μοριακή κουζίνα/μαγειρική" δύναται να συνδιασθεί με την αρχαία τραγωδία ή για την βρώμικη κάλτσα του Σισέ.Εξάλλου στην Ελλάδα αναγορεύεσαι "ειδικός" ή "ποιοτικός" από το ένα λεπτό στο άλλο - η τόσο γοητευτική κα Λέχου κάτι ξέρει απ'αυτό...<br />3.Είναι γεγονός ότι το 80% των απόψεων στα blogs είναι για τα σκουπίδια, όπως επίσης και το 80% των "κριτικών" κειμένων που δημοσιεύονται στον Τύπο.Μιλώντας γενικότερα αυτή η ποσόστωση υπάρχει σε όλο το ίντερνετ, όπως επίσης και σε όλο τον Τύπο - μια ματιά σε ένα περίπτερο θα πείσει τον καθένα. Το θέμα προς συζήτηση μπορεί να είναι αν το υπόλοιπο 20% σε διαδίκτυο και έντυπο λόγο αξίζει και αν αλληλοσυμπληρώνεται, πράγμα που ακράδαντα πιστεύω.<br />4.Το συναρπαστικό με το w.w.web είναι η ελευθερία που παρέχει. Μέσα σ'αυτήν την ελευθερία ανθίζουν λουλούδια αλλά και αγκάθια. Πρέπει να μάθουν οι "ειδήμονες" για τα θέματα της τέχνης να τα ξεχωρίζουν και να τα αποδέχονται, διότι ευτυχώς τα πράγματα έχουν αλλάξει και δεν γυρίζουν πίσω.<br />5.Μου έκανε εντύπωση η απάντηση του κου Χ''βασιλείου. Ήταν μετρημένη, ίσως διότι τα περισσότερα βιβλιοφιλικά blogs είναι χαμηλών τόνων και κρατάνε ένα υψηλό επίπεδο με πραγματική αγάπη για το βιβλίο,άσχετα αν συμφωνείς ή διαφωνείς με ότι και πως το γράφουνε.<br /><br />Συγγνώμη για το μακροσκελές του σχολίου.Librofilohttps://www.blogger.com/profile/16553209517988928780noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-15095373397812150952011-02-15T14:07:48.066+02:002011-02-15T14:07:48.066+02:00Δώρα,
είμαι πιο αισιόδοξος και ίσως πιστεύω πιο π...Δώρα, <br />είμαι πιο αισιόδοξος και ίσως πιστεύω πιο πολύ στην νέα τεχνολογία. Το διαδίκτυο διαβάζεται από όλους, ενώ τα βιβλιόφιλα έντυπα όλο και εξασθενίζουν. Το θέμα της διαδικτυακής κοινοποίησης πέρα από την προσβασιμότητα, μπορεί να κερδίσει σταδιακά και την αξιοπιστία, που αυτή τη στιγμή δεν έχει.<br />Έτσι, οι ισορροπίες που αλλάζουν δεν ξέρω αν θα αφήσουν στην αφάνεια (ακόμα και διαφημιστικά, ακόμα και σε επίπεδο ακαδημαϊκό) τα ιστολόγια.<br />Κανείς δεν ξέρει λ.χ. σε δέκα χρόνια ποια θα είναι η εικόνα στην κριτική.<br />Πατριάρχης Φώτιος<br /><br />Υ.Γ. Ποτέ δεν δήλωσα ότι κάνω κριτική. Πάντα λέω ότι κάνω αξιολογικές βιβλιοπροτάσεις.Πάπισσα Ιωάνναhttps://www.blogger.com/profile/00701590398929263275noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-10333348117723483662011-02-15T13:57:09.681+02:002011-02-15T13:57:09.681+02:00Αγαπητέ πατριάρχη, θα ήθελα να προσθέσω ότι τα ιστ...Αγαπητέ πατριάρχη, θα ήθελα να προσθέσω ότι τα ιστολόγια έδωσαν βήμα και φωνή σε ανθρώπους που μπορεί να μην υπολείπονται σε τίποτε ως προς την κατάρτιση και το ταλέντο από τους "επώνυμους" κριτικούς, δεν έχουν όμως εκείνες τις κρίσιμες και απαραίτητες γνωριμίες που θα τους έβαζαν στα σαλόνια των μεγάλων ΜΜΕAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-63690398637256853662011-02-15T09:49:35.805+02:002011-02-15T09:49:35.805+02:00Η Δώρα Τσίρκα έχει δίκιο. Είμαστε υπέρ της τεκμηρι...Η Δώρα Τσίρκα έχει δίκιο. Είμαστε υπέρ της τεκμηριωμένης κριτικής απ' όπου κι αν προέρχεται, είμαστε υπέρ των επιχειρημάτων και όχι των ονομάτων (το λέει και ο Γιάννης Πλιώτας). <br />Άλλωστε κάθε ιστολόγιο έχει και άλλους προσανατολισμούς και δεν επιδιώκει να υποκαταστήσει την κριτική: άλλος δοκιμάζει τις αναγνώσεις-του για προσωπικούς-συγγραφικούς λόγους, όπως η Pellegrina, άλλος νιώθει απλός αναγνώστης που, όπως έλεγε τη γνώμη-του σε φίλους, το κάνει τώρα δημόσια (αν έχει κάτι να πει, θα τον διαβάσουν), όπως ο ΝΟ14ΜΕ, άλλος απλώς κρατά ένα ανοικτό ημερολόγιο, που μπορεί να ενδιαφέρει κι άλλους μπορεί και όχι.<br />Φυσικά είναι δυνατόν να συνυπάρξουν κριτική και blogs, όπως κι εγώ διαπίστωσα. Και όποιος απαξιώνει τους ιστολόγους με το σκεπτικό ότι είναι ανειδίκευτοι, θα πρέπει να ψάξει καλύτερα τις αναρτήσεις-τους πίσω από τις οποίες θα βρει ενίοτε πολλή κατάρτιση. Λ.χ. η anagnostria έχει και τη φιλολογική σκευή και την πείρα να αντιτάξει έναν εξίσου "ειδικό" λόγο. Προφανώς όμως ο Γεωργουσόπουλος δεν εκτιμά όποιον δεν έχει δημόσιες περγαμηνές, γιατί ζητά παιδεία μόνο στις υπογραφές.<br /><br />Ένα πλεονέκτημα των ιστολογίων που δεν έθιξε κανείς είναι η διαδραστικότητά-τους. Τα σχόλια λειτουργούν ως διάλογος τον οποίο η επίσημη κριτική δεν ευνοεί. Γι' αυτό με εξέπληξε θετικά ο Χατζηβασιλείου που έδειξε διάθεση να μπει σε fora και blogs για να συμμετέχει σε μια συζήτηση, αν βέβαια οι συνθήκες επιτρέπουν έναν γόνιμο διάλογο.<br />Πατριάρχης ΦώτιοςΠάπισσα Ιωάνναhttps://www.blogger.com/profile/00701590398929263275noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-6721362358728136542011-02-14T19:52:59.026+02:002011-02-14T19:52:59.026+02:00Η κριτική είναι ένα ατελείωτο κεφάλαιο.
Τα τελευτ...Η κριτική είναι ένα ατελείωτο κεφάλαιο. <br />Τα τελευταία χρόνια -δικαίως κατά τη γνώμη μου- το κέντρο βάρους της μεταφέρεται στο ίντερνετ. <br />Ό,τι ισχύει και για έναν κριτικό σε εφημερίδα, ισχύει και για ένα blog. <br />Αν διαβάσεις μερικές κριτικές από τον ίδιο και σου αρέσουν (είτε διαφωνείς, είτε συμφωνείς), τότε θα αρχίσεις να τον παρακολουθείς.<br />Δεν υπάρχει πλέον εγγύηση περί εγκυρότητας στα παραδοσιακά μέσα. Όσα λάθη ή τσαπατσουλιές θα κάνει ένας επαγγελματίας δημοσιογράφος στα Νέα πχ, τόσο ή και λιγότερα μπορεί να κάνει και κάποιος που αγαπάει το αντικείμενο και γράφει στον ελεύθερο χρόνο του.Γιάννης Πλιώταςhttps://www.blogger.com/profile/09033629877219521363noreply@blogger.com