tag:blogger.com,1999:blog-29997125.post2165996007480720255..comments2024-02-15T04:40:19.945+02:00Comments on Β Ι Β Λ Ι Ο Κ Α Φ Ε: “Η αλεπού της σκάλας” του Ηλία Παπαμόσχου και “Μπαλαντέρ” της Μαρίας ΓιαγιάννουΠάπισσα Ιωάνναhttp://www.blogger.com/profile/00701590398929263275noreply@blogger.comBlogger36125tag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-3294669155337658022016-01-17T18:24:29.373+02:002016-01-17T18:24:29.373+02:00
Κάτι ακόμη;
Κάποιος άλλος;
(Τέτοιο γλέντι!!! Που...<br />Κάτι ακόμη; <br />Κάποιος άλλος;<br />(Τέτοιο γλέντι!!! Που να διάβαζα και την τριλογία της Αβάνας...)Μαγδαληνή Μ.noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-50360678561607792092016-01-17T17:05:11.855+02:002016-01-17T17:05:11.855+02:00Στη Μαγδαλω και το φίλο της τον Αποσστόλη:
https:/...Στη Μαγδαλω και το φίλο της τον Αποσστόλη:<br />https://www.youtube.com/watch?v=MDL8C6pvDf8<br /><br />προσέχτε βρε και τους ...στίχοι:<br /><br /><br /><br />"Πάντα η κυρά Μαγδάλω με το στόμα το μεγάλο<br />έχει γλώσσα πήχες έξι και αλί σου αν σε μπλέξει.<br /><br />Στις αυλόπορτες γυρίζει κάθε τόσο και αρχίζει<br />όλο να κουτσομπολεύει και να πάψει δε γυρεύει.<br /><br />Η Μαρίτσα με ποιόν τα 'χει κι αν η Βάσω εχεί συνάχι,<br />ο Βασίλης ο κουμπάρος της Μηλιώς πηγέ φαντάρος.<br /><br />Να το κρύψη κάνει αγώνα πως εγέννησε η Παγώνα<br />και το κάθε νταλαβέρι η Μαγδάλω θα το ξέρει.<br /><br />Είναι πάντα προκομμένη στις γειτόνισσες πηγαίνει<br />και τους λέγει τα μαντάτα για τα έρημα τα νιάτα.<br /><br />Κι έτσι η κυρά Μαγδάλω με το στόμα το μεγάλο<br />μες στους δρόμους πάντα τρέχει και για όλα πέρα βρέχει".<br /><br /><br />Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-22887964346007028492016-01-17T16:42:39.835+02:002016-01-17T16:42:39.835+02:00
Καλά το πάτε. Συνεχίστε!<br />Καλά το πάτε. Συνεχίστε!Μαγδαληνή Μ.noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-59722065854424979702016-01-17T14:23:54.763+02:002016-01-17T14:23:54.763+02:00Ανώνυμε και Μαραμπού, εδώ ταιριάζει ένα πολύ γνωστ...Ανώνυμε και Μαραμπού, εδώ ταιριάζει ένα πολύ γνωστό τραγούδι του Λάκη με τα ψιλά ρεβέρ αλλά διστάζω να το πω. Όποιος το ξέρει, κατάλαβε!Απόστολοςnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-32658729327903208882016-01-17T14:23:25.554+02:002016-01-17T14:23:25.554+02:00#Ευχαριστούμε για τη συμμετοχή σας. Άλλος;#
"...#Ευχαριστούμε για τη συμμετοχή σας. Άλλος;#<br /><br />"Ο παπαγάλος... <br />[που "σου ΄στειλε στερνή φορά το γειά σου"- προλαβαίνοντας τον Μαραμπού]<br />Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-35174017946851734532016-01-17T14:10:16.857+02:002016-01-17T14:10:16.857+02:00Ευχαριστούμε για τη συμμετοχή σας.
Άλλος;
Ευχαριστούμε για τη συμμετοχή σας.<br />Άλλος;<br /><br />Μαγδαληνή Μ.noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-60360041658779290492016-01-17T11:28:16.810+02:002016-01-17T11:28:16.810+02:00Μαγδαληνή, ως "αμαρτωλή" Ρόζα είχες πολύ...Μαγδαληνή, ως "αμαρτωλή" Ρόζα είχες πολύ περισσότερο ενδιαφέρον (θα στο έχει πει και ο Θανάσης σου αυτό)!Μαραμπούhttps://www.blogger.com/profile/05925320152031463724noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-31791297712296900842016-01-17T09:20:41.612+02:002016-01-17T09:20:41.612+02:00Άσε μας βρε Μαγγδαληνή με τον Γκουτιέρες και τις ....Άσε μας βρε Μαγγδαληνή με τον Γκουτιέρες και τις ...ζαρτιέρες.(και τον Θανάση σου τον αόρατο). Νισάφι πια... Μας ζάλισες [τον κουβανέζικο] τον έρωτα.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-52371634331058891612016-01-17T05:52:30.557+02:002016-01-17T05:52:30.557+02:00Ξημερώματα και ολοκλήρωσα την ανάγνωση του βιβλίου...Ξημερώματα και ολοκλήρωσα την ανάγνωση του βιβλίου του Γκουτιέρες.<br />Ό,τι αποκόμισα, και είναι πολύ ενδιαφέρον για μένα, μπορώ να το γράψω κάποια στιγμή. Επειδή όμως αισθάνομαι λίγο αυθαίρετη εδώ και δεν είναι πρόθεση ούτε διάθεσή μου να γίνω έτσι και μόνιμη επισκέπτρια, θα το κάνω μόνον εφόσον η γνώμη μου ενδιαφέρει και κάποιον άλλον και κυρίως βεβαίως τον Πατριάρχη Φώτιο που είναι ο χώρος του εδώ. Δεν εννοώ αν μου επιτρέπει απλώς, αλλά αν ενδιαφέρεται. Αλλιώς θα με ακούσει μόνο ο καλός μου συνάδελφος και φίλος Θανάσης που είναι και λίγο υποχρεωμένος αφού κι εγώ τον έχω ακούσει τόσες φορές να λέει για διάφορα βιβλία. (Θανάση μου βαριόμουν δεν βαριόμουν σε άκουγα και οφείλεις να το παραδεχτείς, θα με ακούσεις λοιπόν κι εσύ, σου αρέσουν δεν σου αρέσουν αυτά που θα σου πω).<br />Ευχαριστώ<br />Μαγδαληνή Μ.Μαγδαληνή Μ.noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-51712535723199001102016-01-17T01:39:14.604+02:002016-01-17T01:39:14.604+02:00Ο Γκουτιέρες λοιπόν. Ένα πρώτο σχόλιο:
Ο τίτλος το...Ο Γκουτιέρες λοιπόν. Ένα πρώτο σχόλιο:<br />Ο τίτλος του πρωτότυπου που εκδόθηκε το 2000 είναι, Animal tropical.<br />Και λέει ο ήρωας που είναι ο ίδιος ο συγγραφέας, αναφερόμενος στην Αβάνα:<br />"Όταν μένεις σε ένα μέρος όπως αυτό, δεν μπορείς να γράφεις αργά. Εδώ όλα διαλύονται μέσα στα χέρια σου. Τίποτα δεν διαρκεί. Και πρέπει να βγεις να ψάξεις κι άλλο. Κι αυτό συμβαίνει καθημερινά. {...} Ένα αργό και χαλαρό τέμπο είναι το ιδανικό για να αντιληφθεί το υλικό του ένας ευρωπαίος συγγραφέας. Εκείνος ζει μέσα σε έναν πολιτισμό κατασταλαγμένο, κουρασμένο. Ζει σε κάποιου είδους όριο. Ίσως μιας περιόδου, μιας ιστορικής φάσης. Είναι η αντίληψη κάποιου που έχει φτάσει στο τέλος της διαδρομής και κάθεται στο τέρμα της διαδρομής για να σκεφτεί με την ησυχία του τη μακρά και πολυτάραχη πορεία του. Από την άλλη, εγώ ανήκω σε μια κοινωνία που βράζει, συσπάται, και έχει ένα μέλλον εντελώς αβέβαιο και απρόβλεπτο."<br /><br />Και καταλαβαίνω εγώ ότι βρισκόμαστε μπροστά σε κάτι που μοιάζει κάπως με τραγική ειρωνεία. Αν αυτά ίσχυαν το 2000, τώρα μάλλον έχουν αντιστραφεί οι όροι, όσον αφορά τουλάχιστον στην Ελλάδα. Ενώ η Κούβα αποκουβανοποιείται, η Ελλάδα κουβανοποιείται. <br />(Τι λες, Θανάση μου; Έχουμε πολλά να πούμε, Θανάση μου).<br />Μαγδαληνή Μ.Μαγδαληνή Μ.noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-86329221632784646282016-01-16T20:55:23.294+02:002016-01-16T20:55:23.294+02:00Αγαπητέ Απόστολε,
τα καταλαβαίνω αυτά που λες αλλά...Αγαπητέ Απόστολε,<br />τα καταλαβαίνω αυτά που λες αλλά δεν μπορώ να διαβάζω βιβλία που δεν μου αρέσει το θέμα τους. Σιγά σιγά, δε λέω, να ψαχτώ σε πιο απαιτητικά, αλλά να μου αρέσουν κιόλας. Γιατί θα πρέπει να καταπιέζομαι; Απ' ό,τι καταλαβαίνω η λογοτεχνία έχει πάρα πολλά με έρωτα και αγάπη που είναι και του ποιοτικού. Γιατί να μπλεχτώ με κάτι που δεν μου αρέσει. Μια φορά που Ο Θανάσης μου είχε φέρει ένα βιβλίο που το έλεγαν άνθρωποι και ποντίκια και ήταν πολύ ποιοτικό, το διάβασα και δεν ξέρεις τι τράβηξα μετά. Μες στο ψυχοπλάκωμα ήμουνα. Γιατί, το χρωστάω σε κανέναν; (Θυμάσαι Θανάση μου). Και δεν ήταν μόνο το ψυχοπλάκωμα, δεν μου άρεσε γενικά. Με τίποτα και σε τίποτα. Είπαμε για ποιοτικό αλλά καμία υποχρέωσε σε ό,τι δεν μας αρέσει.<br />Ευχαριστώ<br />Μαγδαληνή Μ. (αφού το Μάγδα δεν σας αρέσει).Μαγδαληνή Μ.noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-34719315557415925112016-01-16T20:44:19.392+02:002016-01-16T20:44:19.392+02:00Αγαπητέ Πατριάρχη Φώτιε
τώρα μόλις που έκανα διάλ...Αγαπητέ Πατριάρχη Φώτιε<br /> τώρα μόλις που έκανα διάλειμμα από τον Γκουτιέρες διάβασα το ποστ σας για το ακατέργαστον και δεν κατάλαβα γρι καθώς επίσης δεν κατάλαβα καθόλου γιατί λέτε ότι μου ταιριάζει γάντι. Θα ρωτήσω βέβαια και τον Θανάση. Απ' ότι κατάλαβα απ' το θέμα, είναι ένα βιβλίο που δεν θα διάλεγα ποτέ και σαν και κάτι που μου είχε φέρει μια φορά ο Θανάσης και από τότε του είπα να μην μου ξαναφέρει. Δεν καταλαβαίνω τίποτα. Όχι μόνο δεν με βοηθάτε αλλά με μπερδεύετε κι από πάνω. <br />Ευχαριστώ<br />Μαγδαληνή Μ.Μαγδαληνή Μ.noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-16587237206304851252016-01-16T19:55:09.353+02:002016-01-16T19:55:09.353+02:00Μαγδαληνή Μ αλίμονο, είναι δικαίωμα σου να διαβάζε...Μαγδαληνή Μ αλίμονο, είναι δικαίωμα σου να διαβάζεις ό,τι θέλεις και φτιάχνει τη διάθεση σου και έχεις δίκιο με τον τρόπο που θέτεις το ζήτημα της "ειρωνείας", ούτε κι εμένα μ' αρέσει η ειρωνεία απ' όπου κι αν προέρχεται γιατί κατά βάθος δηλώνει αδυναμία. Το να έχουμε διαφορετικά γούστα και διαφορετικές απόψεις για τα βιβλία δεν είναι κακό, αντιθέτως κακό θα ήτανε αν όλοι είχαμε μία και μοναδική αντίληψη για τι λογοτεχνία, κάτι που δυστυχώς προσπάθησε να κάνει ο Ζντάνωφ στην ΕΣΣΔ το οποίο και κατέληξε σε παρωδία. Από την άλλη όμως δεν είναι κακό να λέμε ότι καλό θα ήτανε κάποιος να μη μένει μόνο σε βιβλία με κοινότυπη θεματολογία και ύφος αλλά να ψάχνεται και σε πιο απαιτητικά αναγνώσματα, έστω κι αν στην αρχή δεν του κινούν την περιέργεια, ακόμα κι αν τα εγκαταλείψουν πριν τα τελειώσουν, ας επιμείνουν και θα ανταμειφθούν.Απόστολοςnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-28223767932944609202016-01-16T18:53:03.383+02:002016-01-16T18:53:03.383+02:00Αχ Πατριάρχη Φώτιε σας ευχαριστώ κι εσάς πάρα πολύ...Αχ Πατριάρχη Φώτιε σας ευχαριστώ κι εσάς πάρα πολύ.<br />Να τελειώσω πρώτα με τα άλλα και μετά να το πάρω και αυτό. <br />Μαγδαληνή Μ.Μαγδαληνή Μ.noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-54283695783308248982016-01-16T18:49:04.916+02:002016-01-16T18:49:04.916+02:00Καλέ μου Απόστολε σ' ευχαριστώ πάρα πολύ, μια ...Καλέ μου Απόστολε σ' ευχαριστώ πάρα πολύ, μια ματιά που έριξα τώρα εδώ κι εκεί, αυτό το βιβλίο είναι τέλειο για τη διάθεσή μου και είναι και ελληνικό. Τη Δευτέρα κιόλας θα πάω να το πάρω γιατί άμα κάποιος θέλει κάτι πραγματικά το κάνει χωρίς καθυστέρηση, κι εγώ θέλω να μάθω για τη λογοτεχνία, με βιβλία που μου αρέσουν όμως, για να μην με ειρωνεύονται μερικοί μερικοί. Βέβαια οι ειρωνείες και οι κοροϊδίες είναι πολύ άσχημα πράγματα για τους ανθρώπους και τα διάφορα άσχημα τα επιστρέφει η θεία δίκη σ' αυτούς που τα κάνουν. Δεν μας φτάνουν όλα αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο και μένα με φοβίζουν όσο δεν φαντάζεται κανείς, δεν πρέπει να έχουμε και αυτά μεταξύ μας όσοι δεν έχουμε και τίποτα να χωρίσουμε. Τα βιβλία πρέπει να μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους και όχι είρωνες προς τους συνανθρώπους μας αλλιώς είναι άχρηστα όσα και αν διαβάζει κανείς κι ας είναι και του ποιοτικού.<br /><br />Και θέλω να μην έχω και κακίες με κανέναν εδώ μέσα, γι' αυτό αγαπητή Βιβλιοκοκκυγία αν διαβάσετε αυτό το σχόλιο να μη νομίζετε κι εσείς ότι έχω κάτι εναντίον σας και να μην νομίζετε ότι νομίζω ότι έχετε κι εσείς κάτι με μένα προσωπικά και άλλωστε από πού κι ως πού. Συμβαίνουν αυτά και άλλωστε σας ευχαριστώ κιόλας γιατί αν δεν λέγατε αυτό για την κυρία Μαντά εγώ δεν θα έγραφα εδώ πέρα και δεν θα διάβαζα τώρα τον Γκουτιέρες που όπως και να το κάνουμε είναι και λίγο του ποιοτικού και ιδέα δεν θα είχα για την πριγκιπέσσα Ιζαμπώ καθώς επίσης δεν θα μιλούσα και με τον πολύ αγαπητό Απόστολο που με βοηθάει και τώρα μάλλον θα χαρεί και ο καλός μου συνάδελφος και φίλος Θανάσης που όλο μου 'λεγε κι αυτός αφού δεν είσαι χαζή γιατί βαριέσαι και δεν διαβάζεις κάτι καλύτερο.<br />Ελπίζω τώρα να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι.(Κι εσύ Θανάση μου!)<br />Όμως έφαγα όλη την ημέρα με τα σχόλια κι έχω και τον έρωτα που νοστάλγησε την Κούβα και πρέπει να τον τελειώσω για να πω και τι κατάλαβα και αυτό είναι δύσκολο και βαρετό αλλά αν δεν το κάνω πώς θα μάθω.<br />Ευχαριστώ<br />ΜάγδαΜαγδαληνή Μ.noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-30353013582570635952016-01-16T18:48:58.733+02:002016-01-16T18:48:58.733+02:00Για αυτό αναφέρω το βιβλίο της Ανησυχίας του Πεσόα...Για αυτό αναφέρω το βιβλίο της Ανησυχίας του Πεσόα. Δεν υπάρχει ιστορία, μόνον γλώσσα κι αυτή επιφανειακά (όχι ουσιαστικά) αδούλευτη. Δεν είμαι οπαδός ούτε της αφήγησης ούτε της γλώσσας. Είμαι οπαδός της λογοτεχνίας. Αυτής που δείχνει τα δόντια της, μας βγάζει τη γλώσσα, μας στιγματίζει, μας καθορίζει. Την καλησπέρα μου. <br /><br />ΥΣ Το "Ακατέργαστόν μου" δεν το είχα υπόψη μου. Οφείλω να πω πως ξέρετε να είστε εντός θέματος. Που τυγχάνει εν προκειμένω να είναι και θέμα μου... <br /><br />Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-68869523004132652902016-01-16T18:33:23.164+02:002016-01-16T18:33:23.164+02:00Βιβλιοκοκκυγία,
ξεκίνησα το ποστ με τη φράση "...Βιβλιοκοκκυγία,<br />ξεκίνησα το ποστ με τη φράση "κανονικά δεν θα έπρεπε να μου αρέσει".<br />Γιατί;<br />Γιατί είμαι περισσότερο οπαδός της αφήγησης παρά της γλώσσας.<br />Αλλά ένα ένστικτο, δαιμόνιο και υποχθόνιο, μου λέει ότι μπορεί και η γλώσσα, χωρίς ιστορία και γεγονότα,<br />να είναι δυνατή, συγκινησιακή, συνταρακτική, που λειτουργεί υπόγεια και δεν ξεχνάς αυτή την εντύπωση.<br />Κι αν συγκρίνω τον Παπαμόσχο με άλλους γλωσσοκεντρικούς, βρίσκω υπεροχή.<br />Π.Φ. Πάπισσα Ιωάνναhttps://www.blogger.com/profile/00701590398929263275noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-22818286657927719062016-01-16T18:28:49.189+02:002016-01-16T18:28:49.189+02:00Κρουέλα,
δεν υποστηρίζω το διήγημα πιο πολύ από το...Κρουέλα,<br />δεν υποστηρίζω το διήγημα πιο πολύ από το μυθιστόρημα. <br />Πιστεύω ότι το καθένα έχει τη δική-του αξία,<br />πολλοί κορυφαίοι συγγραφείς, όπως ο Τσέχοφ ή ο Τσβάιχ,<br />ο Κάρβερ ή η Πόου κ.ο.κ.<br />ήταν διηγηματογράφοι,<br />παρόλο που η επικρατούσα μορφή είναι η μυθιστορηματική.<br />Ναι, το καταλαβαίνω πολύ καλά, επειδή το μυθιστόρημα μπορεί να συλλάβει χάρη στην πολυπλοκότητά-του καλύτερα την εποχή-μας.<br /><br />Ούτε ευλογούμε το διήγημα επειδή το καλλιεργούμε στην Ελλάδα.<br />Είναι σαν να λες ότι ευλογούμε το μπάσκετ (σε αντιδιαστολή με τον ποδόσφαιρο),<br />επειδή είμαστε μπασκετικά επιτυχείς, <br />ενώ όλος ο άλλος κόσμος ασχολείται με το ποδόσφαιρο. <br />Προσωπικά πιστεύω και στο διήγημα και στο μπάσκετ,<br />χωρίς να υποτιμώ το ποδόσφαιρο ή το μυθιστόρημα.<br />Π.Φ.Πάπισσα Ιωάνναhttps://www.blogger.com/profile/00701590398929263275noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-78698763786147581272016-01-16T18:24:25.340+02:002016-01-16T18:24:25.340+02:00Μαγδαληνή, Μαγδαληνή,
θα σου θυμίσω το βιβλίο της ...Μαγδαληνή, Μαγδαληνή,<br />θα σου θυμίσω το βιβλίο της Ντουφεξή-Πόουπ που σου ταιριάζει γάντι: <br />"Το ακατέργαστόν-μου"<br />http://vivliocafe.blogspot.gr/2014/02/pope.html<br />Π.Φ.<br />Πάπισσα Ιωάνναhttps://www.blogger.com/profile/00701590398929263275noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-83750780757024497512016-01-16T18:02:59.486+02:002016-01-16T18:02:59.486+02:00Πέρα από το «πώς» υπάρχει και το «τι» θα πει ή έστ...Πέρα από το «πώς» υπάρχει και το «τι» θα πει ή έστω αν προτιμάτε θα μεταγγίσει ο λογοτέχνης στον αναγνώστη. Αναμφισβήτητα μιας και μιλάμε για την τέχνη του λόγου- αδιάφορο κατ’ εμέ αν πρόκειται για μικρή φόρμα, διήγημα ή μυθιστόρημα- το πώς θα ειπωθεί αυτό που θέλει ο λογοτέχνης έχει βαρύνουσα σημασία. Αν όμως είναι θολό στο μυαλό του -αν υποθέσουμε ότι θέλει να μας μεταφέρει κάτι και ότι επιπλέον ενδιαφέρεται για τον αναγνώστη-, τότε ξεμένει στο πώς, τις τεχνικές και τα στυλιστικά κεντίδια, παραπέμποντας για τα περαιτέρω σε ένα εν πολλοίς άπιαστο και «ποιητικό» σύμπαν. Γράφει ωραία, αλλά μάλλον άψυχα με άλλα λόγια.<br /> <br />Ο Πεσόα στο Βιβλίο της Ανησυχίας δεν έχει ακριβές ή τουλάχιστον δηλωμένο θέμα. Συχνά η φράση του μένει αδούλευτη και μετέωρη. Δεν κάνει καν τον κόπο να διεκδικήσει το «πώς». Κάθε λόγος του όμως είναι μαχαιριά, όχι θολή, όχι συζητήσιμη, άμεση. Κάθε φράση του είναι λογοτεχνία δουλεμένη από τα μέσα προς τα έξω κι όχι το αντίθετο. Το ίδιο, για να το γειώσω λιγάκι, και ο Παράμεσος της Ογκάουα. Δουλεμένα εδώ και η μορφή και το θέμα. Αλλά πάλι από μέσα προς τα έξω. <br /><br />Ο Παπαμόσχος δεν είναι ότι δεν παλεύει να το πετύχει, απλώς δεν φτάνει ακόμα η προσπάθειά του για να χαίρει τόσων διθυράμβων, εκτός αν συζητάμε για έναν πολύ μικρό κύκλο αναγνωστών, όπου συχνά γνωρίζονται μεταξύ τους, σε μια πολύ μικρή χώρα. Πολύ φοβάμαι ότι ευλογάμε τα γένια μας, αλλά δεν πάει πολύ μακριά κανείς έτσι. <br />Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-16128663509795842382016-01-16T17:50:16.626+02:002016-01-16T17:50:16.626+02:00Και τότε γιατί όχι, την Πριγκιπεσσα Ιζαμπώ του Άγγ...Και τότε γιατί όχι, την Πριγκιπεσσα Ιζαμπώ του Άγγελου Τερζάκη!Απόστολοςnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-29035055777232239962016-01-16T17:14:27.858+02:002016-01-16T17:14:27.858+02:00Αχ καλέ μου Απόστολε σ' ευχαριστώ πάρα πολύ, ψ...Αχ καλέ μου Απόστολε σ' ευχαριστώ πάρα πολύ, ψάχνω για κάτι που δεν είναι σύγχρονο, θέλω κάτι παλαιικό με κάστρα αν γίνεται και τέτοια, που η αγαπημένη να είναι πριγκίπισσα και λίγο μάγισσα αν γίνεται, και να μπορεί να μεταμορφώνει και σε αγάλματα ή άλλα είδη αυτούς που την κοροϊδεύουν. Αυτό μου έχει έρθει τώρα. Αν βρεις κάτι ή αν κάποιος άλλος ξέρει ας μου πει, θα με βοηθήσει πολύ.<br />Ευχαριστώ<br />Μάγδα Μαγδαληνή Μ.noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-60976870892053818522016-01-16T17:09:16.800+02:002016-01-16T17:09:16.800+02:00Και για να μην μπερδευτεί κανένας δεν λέω για τα κ...Και για να μην μπερδευτεί κανένας δεν λέω για τα κουτσομπολιά στο γραφείο και για το τι είδε ο καθένας όπου πήγε, αλλά για κάτι άλλες ιστορίες που έχουν και έρωτα και αγάπη και πολλά άλλα ακόμα και κρατάνε πολλά χρόνια και όλοι τα παρακολουθούμε και δεν ξέρουμε τι θα γίνει παρακάτω, έχει και κουτσομπολιό δε λέω, αλλά έχει και αγωνία και πολλά ακόμα αλλά δεν μπορώ να πω περισσότερα. (Θανάση μου εσύ ξέρεις τι εννοώ).<br />Ευχαριστώ<br />Μάγδα<br />Μαγδαληνή Μ.noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-57169964568603002742016-01-16T17:05:44.178+02:002016-01-16T17:05:44.178+02:00Η σύγκριση που έκανα Μαγδαληνή Μ ήταν εμφατική και...Η σύγκριση που έκανα Μαγδαληνή Μ ήταν εμφατική και σε καμία περίπτωση δεν μειώνει το μυθιστόρημα ως είδος που είναι πολύ δύσκολο και απαιτεί τεράστιες δυνατότητες. Είναι αυτονόητο ότι υπάρχουν πολύ μεγάλα μυθιστορήματα και ταυτόχρονα διηγήματα που δεν είναι καλά. Γνώμη μου είναι το διήγημα δεν πρέπει να υποτιμάται σε σχέση με το μυθιστόρημα μόνο και μόνο επειδή είναι μικρότερο σε έκταση και περιγραφές. <br /><br />Ρομαντικό μυθιστόρημα με ιππότες δεν έχω κάποιο υπόψη μου, αλλά αν θες σκέτο "ρομαντικό" μπορείς να ψάξεις για τον Ευγένιο Ονέγκιν ή την κόρη του λοχαγού του Πούσκιν, την Τζαμίλια του Αϊτμάτωφ και φυσικά ο "έρωτας στα χρόνια της χολέρας" του Μάρκες ή καλύτερα τα 100 χρόνια μοναξιά έστω κι αν δεν θεωρείται ένα καθεαυτό "ρομαντικό" μυθιστόρημα. Γενικότερα ψάξε οτιδήποτε σε Πούσκιν (αν σε ενδιαφέρει το κλασσικό ρομαντικό), Αϊτματωφ και Μάρκες (αν προτιμάς το πιο σύγχρονο ρομαντικό εκτός Ευρώπης), ή Ιζαμπέλ Αλιέντε αν και δεν έχω διαβάσει κανένα της βιβλίο, παραείναι "ρομαντική" για τα γούστα μου, αλλά τη θεωρώ αξιόλογη και τη συστήνω. Απόστολοςnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29997125.post-24704345718290760822016-01-16T16:46:45.351+02:002016-01-16T16:46:45.351+02:00Αχ καλέ μου Απόστολε ξέχασα το σπουδαιότερο, αν ξέ...Αχ καλέ μου Απόστολε ξέχασα το σπουδαιότερο, αν ξέρεις να μου πεις για να βρω και να διαβάσω μετά τον Γκουτιέρες ένα ωραίο μυθιστόρημα ρομαντικό, μεγάλου μεγέθους και ποιοτικό, με ιππότες και διάφορες μονομαχίες για την αγαπημένη, που νικάει στο τέλος αυτός που την αγαπάει πραγματικά ή που σκοτώνονται και οι δύο επειδή κανείς δεν την αγαπούσε πραγματικά, και τέτοια. Ο Θανάσης που τον ρώτησα μου έκανε πλακίτσα, να διαβάσεις τον Δον Κιχώτη μου είπε. (Πολύ που γελάσαμε Θανάση μου, ε;)<br />Ευχαριστώ και πάλι<br />Μάγδα Μαγδαληνή Μ.noreply@blogger.com