Ευχαριστίες

Το ιστολόγιο αυτό συνεχίζει να υπάρχει εδώ και έξι σχεδόν χρόνια, επειδή:

α) εξακολουθώ να έχω όρεξη να διαβάζω και βρίσκω το βιβλίο πρίσμα θέασης του κόσμου

β) οι θαμώνες του καφενείου-μου και οι συνομιλητές στις συζητήσεις-μας ενισχύουν με τις απόψεις-τους, είτε συμφωνούν ή διαφωνούν με τις δικές-μου, τον διάλογο και τις αναγνωστικές αναζητήσεις.

γ) μερικοί φίλοι, συγγραφείς και εκδοτικοί οίκοι, ενισχύουν το όλο και πιο πενιχρό ταμείο-μας με προσφορές.         

Ευχαριστώ λοιπόν για πολλοστή ή για πρώτη φορά:

          -τις εκδόσεις “Πόλις” που βλέπουν σε μένα μια φωνή βιβλιοφιλίας και με στηρίζουν.

          -τις εκδόσεις “Κίχλη” που εκτίμησαν τις προσπάθειές-μου και μου απέστειλαν τα πολύ αξιόλογα βιβλία-τους.

-τις εκδόσεις «Ψυχογιός» που μέσω του ιστότοπου In2life μου απέστειλαν βιβλία από τον κατάλογό-τους.

          -τις εκδόσεις «Κέδρος» που μου έστειλαν συγχαρητήρια και κατάλογο με τα νέα-τους έργα.

          -τις εκδόσεις “Τετράγωνο” που μου έχουν εμπιστευθεί έργα-τους.
           -τον Βασίλη Τσιρώνη που μου έστειλε το μυθιστόρημά-του “ο Ρεμπώ του Νότου” (εκδόσεις Σαββάλας).

          -τον Χρήστο Χρυσόπουλο που αφιέρωσε σε ένα ανύπαρκτο πρόσωπο το τελευταίο-του βιβλίο “Φακός στο στόμα” (εκδόσεις Πόλις).

-τον Γιώργο Λίλλη που μου έγραψε σε ηλεκτρονικό μήνυμα απίστευτα θετικά σχόλια, με δόσεις υπερβολής, και μου έστειλε το βιβλίο-του “Ίχνη στο χιόνι” (εκδόσεις Μεταίχμιο) ως αντιχάρισμα. 

> Ευχαριστώ ιδιαίτερα τον υπεύθυνο του ιστότοπου In2life Δημήτρη Γλύστρα και τους συνεργάτες-του που εμπιστεύονται τον Πατριάρχη Φώτιο, ανέχονται την ψευδωνυμία-του και του παρέχουν βήμα για να δημοσιεύει τις βιβλιοπαρουσιάσεις-του.

          Έχω αποφασίσει ότι πλέον δεν θα διαβάζω τα πάντα, όπως έκανα προηγουμένως για λόγους ευγενείας. Είναι δυστυχώς χάσιμο χρόνου να αναλώνομαι σε ό,τι κυκλοφορεί και συχνά λυπάμαι που υπάρχουν αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, που μου διαφεύγουν και θα μου διαφεύγουν. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να πέφτει η ίδια στη φωτιά που καίει και να μην αξιοποιείται με ποιοτικά αναγνώσματα. Γι’ αυτό έχω αποφασίσει να περιορίσω στο ελάχιστον τα αστυνομικά μυθιστορήματα και να κάνω ακόμα πιο αυστηρές επιλογές σε μια αγορά που ενίοτε γεμίζει σαβούρα και σαπρόφυτα. Το να μη διαβάσεις ένα βιβλίο είναι κι αυτό μια επιλογή, για την οποία αναλαμβάνεις την “ευθύνη”, αν και συχνά δεν ξέρεις αν έκρινες σωστά ή όχι. Ωστόσο, πρέπει να γίνει, προκειμένου να μπει σε προτεραιότητα κάτι που έστω και προκαταβολικά θεωρείται καλύτερο. Ο αναγνώστης είναι σαν τον τηλεθεατή: αν βλέπει ό,τι προβάλλεται στα κανάλια, θα υποβαθμίσει το επίπεδό-του και κάποια στιγμή θα θεωρεί το κακό μέτριο και το μέτριο καλό.

          Σε λίγο καιρό μια καινοτομία-έκπληξη!

Πατριάρχης Φώτιος